پاورپوینت کامل اهمیت توجه به امر به معروف و نهی از منکر در اصلاح شیوه زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهمیت توجه به امر به معروف و نهی از منکر در اصلاح شیوه زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهمیت توجه به امر به معروف و نهی از منکر در اصلاح شیوه زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهمیت توجه به امر به معروف و نهی از منکر در اصلاح شیوه زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳۰

سبب کوتاهی در امر به معروف و نهی از منکر یا ضعف نَفْس است، یا طمع مالی؛ و آن، از جمله مُهِلکات است. و ضرر آن عام، و فساد آن تام است؛ زیرا اگر بساط امر به معروف و نهی از منکر پیچیده شود، و اساس آن برچیده شود، آیات نبوّت از میان مردم برطرف، و احکام دین ضایع و تلف می گردد، و جهل و نادانی عالم را فرو می گیرد، و ضلالت و گمراهی ظاهر می شود و آثار شریعت ربّ العالمین فراموش، و چراغ آیین سید المرسلین خاموش، فتنه و فساد شایع، و ولایات و اهل آنها نابود و ضایع می گردند.

آیه به این سبب در آیات و اخبار، مذمّت بسیار بر ترک امر به معروف و نهی از منکر شده. خدای ـ تعالی ـ می فرماید: {لَوْ لا ینْهاهُمُ الرَّبّانِیونَ وَ اْلأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ اْلإِثْمَ وَ أکلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما کانُوا یصْنَعُونَ؛ چرا نهی نمی کنند علماء و دانایان، ایشان را از گفتار گناه و خوردن حرام؟ هر آینه بدکاری است آنچه می کنند}.۱

حدیث از حضرت رسول۹ مروی است: هیچ قومی نیست که معصیت کنند و در میان ایشان کسی باشد و ارج و احترام داشته باشد که ایشان را منع کند و نکند؛ مگر بیم آن است که خدای ـ تعالی ـ فرو گیرد ایشان را به عذابی که از نزد او نازل می گردد».۲

– نیز، از آن سرور منقول است که فرمود: «باید البتّه امر به معروف و نهی از منکر نمایید و الاّ بدان شما بر شما مسلّط می شوند. پس خوبان شما دست به دعا برمی دارند و دعای ایشان به درجه اجابت نمی رسد».

– و فرمود: «خدا عذاب نمی کند خواص را به گناه عوام، تا معاصی در میان ایشان ظاهر و هویدا گردد و خواص را قدرت بر انکار آن باشد و انکار نکنند».

– از حضرت امیرالمؤمنین۷ منقول است: «به درستی که کسانی که پیش از شما به هلاکت رسیدند، بدان واسطه بود که مرتکب معاصی شدند، و علمای ایشان آنها را نهی نکردند؛ چون معصیت ایشان به طول انجامید، عقوبات الهی بر ایشان نازل گردید».

– و فرمود: «امر به معروف و نهی از منکر، دو مخلوق اند از خلق های الهی؛ پس هر که یاری کند آنها را، خدا او را عزیز کند؛ و هر که ذلیل کند آنها را، خدا او را ذلیل کند».

– نیز از کلمات آن حضرت است: «هر که ترک کند انکار منکر را به دل و دست و زبان، او مرده ای است در میان زندگان».

و فرمود: «رسول خدا۹ ما را امر کرد که ملاقات کنیم با اهل معاصی با روهای درهم کشیده».

– از حضرت امام محمد باقر۷ مروی است: «خداوند عالم به شعیب نبی وحی فرستاد که من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم کرد، چهل هزار نفر بَدان، و شصت هزار نفر از نیکان. عرض کرد: پروردگارا! نیکان را چرا؟! خطاب رسید: به جهت آنکه سهل انگاری با اهل معصیت کردند و به غضب من غضبناک نگشتند».

– حضرت امام جعفر صادق۷ فرمود: «پاکیزه نشد طایفه ای که از اقویای ایشان حق ضعفای ایشان گرفته نشد».

– و فرمود: «چه چیز باز می دارد شما را که چون از مردی از شما معصیتی به شما برسد به نزد او بیایید و او را سرزنش کنید و پند و نصیحت کنید؟! شخصی عرض کرد که قبول نمی کنند. فرمود: از ایشان دوری کنید و از نشستن با ایشان اجتناب نمایید».

نکته اخبار بسیار در منع از حاضر شدن در مجالس معصیت، وارد شده؛ در صورتی که نهی از آن و دفع آن مقدور و ممکن نباشد.

در اخبار است که اگر کسی در مجلس معصیت حاضر شود، لعنت بر او نازل می شود.

حدیث روزی حضرت پیغمبر۹ فرمود: «چگونه خواهید بود هرگاه زنان شما فاسد شوند، و جوانان شما فاسق گردند، و امر به معروف نکنید و نهی از منکر ننمایید؟» از روی تعجب عرض کردند: چنین وقتی خواهد بود؟ فرمود: «بلی، و بدتر از این. چگونه خواهید بود هرگاه معروف در نظر شما منکر باشد و منکر معروف؟»

نکته هر که تأمل کند در اخبار و آثار، و آگاه باشد بر تواریخ و حکایات پیشینیان، و بلاها و عقوباتی که به ایشان رسید، و مشاهده عصر خود را کنَد، و آنچه در آن اتفاق می افتد، ابتلای مردمان بعد از شیوع معاصی به بعضی آفات را می بیند و یقین می کند که هر عقوبت آسمانی و زمینی، از جمله: طاعون و وبا و قحط و کم شدن آب باران و تسلّط اشرار و… به سبب ترک کردن مردمان است امر به معروف و نهی از منکر را.

اهتمام در امر به معروف و نهی از منکر

نکته بدان که ضدّ کوتاهی در امر به معروف و نهی از منکر، سعی و اجتهاد در آنهاست؛ و این از اعظم رسومِ دین، و اَقوای۳ علامت شریعت و آیین است. آن، مقصدِ کلی بعثت انبیا و اوصیا، و نایب گردانیدن متدینین است. از این جهت مدح و ترغیب به آن در آیات و اخبار بی پایان رسیده، و امر به آن شده است.

آیه خداوند عالم جلّ ـ شأنه ـ می فرماید: {وَ لْتَکنْ مِنْکمْ اُمَّه یدْعُونَ إلَی الْخَیرِ وَ یأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ اُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ باید از شما طایفه ای باشند که مردم را به خیر بخوانند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند؛ و این طایفه رستگارانند}.۴

{کنْتُمْ خَیرَ اُمَّه اُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ؛ شما بهترین امتی هستید که بیرون آمده اید برای مردم؛ زیرا که امر می کنید به معروف و نهی می کنید از منکر}.۵

حدیث از حضرت پیغمبر۹ مروی است: به خدایی که جان من در قبضه قدرت اوست که البته شما را یکی از دو چیز خواهد بود: یا آنکه امر به معروف کنید و اهل معاصی را از منکرات باز دارید؛ یا آنکه حق ـ سبحانه و تعالی ـ عذابی از نزد خود بر شما گُمارد و هر چند دعا کنید اجابت نکند.

– نیز، از آن حضرت منقول است: «جمیع اعمال حسنه و جهاد در راه خدا در پیش امر به معروف و نهی از منکر، نیست مگر جرعه ای در پیش دریای بی پایان».

– از حضرت امیرالمؤمنین۷ مروی است: «امر به معروف و نهی از منکر، اجل کسی را نزدیک نمی کند، و روزی کسی را کم نمی کند».

– از حضرت امام جعفر صادق۷ مروی است: «امر به معروف و نهی از منکر، طریقه پیغمبران، و شیوه نیکان است. واجبِ بزرگی است که سایر فرایض۶ به واسطه آن به پای داشته می شود. به آن، راه ها امن می گردد، و کسب ها، حلال می شود، و مظلمه ها به صاحبانش ردّ می شود، و زمین، آباد می گردد، و از دشمنان دین، انتقام کشیده می شود، و امر شریعت، استقامت به هم می رساند. پس در دل های خود، معصیت و اهل آن را انکار کنید؛ و انکار ایشان را به زبان آورید. روهای ایشان را بخراشید و در راه خدا از ملامت کنندگان خوف و اندیشه منمایید».

– در بعضی اخبار وارد است که موسی۷ بر پروردگار عرض کرد: کدام یک از بندگان در نزد تو محبوب تر است؟ خطاب رسید: آنکه در تحصیل رضای ما چنان کوشد که دیگران در تحصل آرزوهای خود؛ و کسی که به پناه بندگان صالح ما درآید؛ و کسی که معصیت مرا ببیند، چنان غضبناک گردد که پلنگ از برای خود؛ یعنی از اندک و بسیارِ خلق نیندیشد، و از کشتن باک ندارد.

نکته مؤمن باید در حال مشاهده معاصی، به جهت تحصیل رضای پروردگار جبّار، غیرت دین و عصبیت چنان بر او مستولی گردد که از کثرت و قوّت مخالفان حق نیندیشد و در نصرت حق، از مال و جان و آبرو دریغ ننماید.

پس هر که طالب سعادت و رضای حضرت رب باشد، باید در هر وقت، تابِ مشاهده معاصی، نیاورد. چگونه کسی که خود را بنده خدا داند، در حین مشاهده نافرمانی او، خودداری تواند کرد. حال اینکه دو نفر که با هم رفاقتی و نسبتی دارند، نمی توانند ملاحظه سهل انگاری در امر یکدیگر را بکنند؟! و چه نسبتی از خالقیت بالاتر و برتر است؟! کسی که خود را وابسته به دیگری داند ـ مانند حاکم نسبت به پادشاه، یا مُلازِمِ حاکم نسبت به حاکم، یا امثال آنها ـ اگر ببیند که کسی مخالفت آن شخص را می کند، درصدد مقابله برمی آید. پس چگونه می شود کسی مخالفت پروردگار را ببیند و متعرّض نگردد، و رضای مردم را بر رضای خدا مقدم دارد؟! به تجربه ثابت، و از اخبار و آثار، ظاهر می گردد که پاسِ شریعت داشتن، و همّت بر اصلاحِ حالِ بندگان خدا گ