پاورپوینت کامل بخش سوم; راهنما شناسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بخش سوم; راهنما شناسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بخش سوم; راهنما شناسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بخش سوم; راهنما شناسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

بخش سوم: راهنماشناسی

---

فلسفه ارسال راهنما

---

علت نیاز به راهنما

نکته: مردم در این جهان ناچار از حفظ نظم و ترتیب هستند و حفظ این دو بدون راهنما ناممکن است؛ زیرا هر انسانی که روزی خود را بدون نظم و عدل بخورد، نمی داند که چگونه شکر روزی دهنده را به جا آورد و این عیبی است بر روزی دهنده و چون خداوند بی عیب است، بنده روزی خوار را ناآگاه و بی خبر نگذاشت و برای مردم پیامبرانی فرستاد تا شیوه عدل و نظم و دانش روزی خوردن و شکر خدای کردن را به مردم بیاموزند.۱

نکته: بدان، که چون ایزد تعالی تقدیر کرده بود که کردار و احوال آدمی بعضی سبب شقاوت بود و بعضی سبب سعادت، و آدمی سعادت و شقاوت خویشتن نتواند شناختن، پس به حکم فضل و رحمت خویش، پیغامبران را پیغام داد و به خلق فرستاد تا راه سعادت و شقاوت ایشان را آشکارا کنند تا هیچ کس را بر خدای تعالی حُجَّت نماند.۲

---

۱. پند پدر (بازنویسی قابوس نامه)، ص ۱۲.

۲. نصیحه الملوک، صص ۱۲ و ۱۳.

ضرورت ارسال راهنما

نکته: بدان، که آدمی استعداد آن را ندارد که بدون هدایت خدا به او برسد و به همه انسان ها نیز وحی و الهام نمی شود. پس به ناچار باید واسطه ای از نوع آدمیان باشد تا خداوند وی را برای هدایت بندگانش بفرستد. خداوند به فضل و کرم خود چنین کسی را از گناه محفوظ می دارد، او را از ذات و صفات و افعال خود آگاه می کند و به دوستی خود برمی گزیند و بر وی وحی و الهام فرو می فرستند.۱

پرسش و پاسخ ]پرسش[: اگر سرنوشت ما از پیش نوشته شده است، پس همه آنها در زندگی دنیایی ما اتفاق می افتد و ما هیچ نقشی و اراده ای در آنها نداریم. پس ما در رنج و راحت، سعادت و شقاوت و خیر و شر مجبوریم. حال که مجبوریم، سعی و کوشش و پرهیز و احتیاط ما و دعوت انبیا و تربیت اولیا چه لزومی دارد؟

]پاسخ[: درست است که جمله پدیده ها و اتّفاقات عالم، با اراده و تقدیر خداوند از ازل تعیین شده است، اما آنها احکام کلّی است نه احکام جزئی. پس ما اختیار داریم و در بسیاری از امور کوشش و سعی ما مؤثر است. اگر چنین نبود دعوت انبیا و تربیت اولیا و تعلیم علما بیهوده بود و البته خدا کار بیهوده نمی کند.۲

---

۱. انسان کامل (بازنویسی الانسان الکامل)، ص ۱۱۳.

۲. همان، صص ۸۹ و۹۰.

لزوم پیروی از راهنما

تمثیل: ای دوست! آدمی که او را ارادت خدای پدید آمد، در مثال به مورچه ماند که به کعبه می رود از خراسان. چه گویی؟ هرگز مورچه به خودی خود به کعبه تواند رفتن؟ هرگز، اگر هزار سال جان کنَد که هم هیچ نبود. اما اگر خود را بر پر کبوتری بندد، راه بر وی آسان شود. اما کار مورچه در آن است که خود را بر پر کبوتر بندد؛ و چون بربست، راه او به رسیدن راه کبوتر بسته بود.۱

نکته: بدان و آگاه باش که خدای تعالی از بنی آدم دو گروه را برگُزید و این دو گروه را بر دیگران فضل نهاد: یکی پیغامبران و دیگر ملوک. امّا پیغامبران را بفرستاد به بندگان خویش، تا ایشان را به خدای راه نمایند و امیران را برگُزید، تا ایشان را از یکدیگر نگاه دارند. پس بباید دانستن که کسی را که او امیری و فَرِّ ایزدی داد، دوست باید داشتن؛ و امیران را مطیع باید بودن، و با ملوک در جنگ نتوان شد، و دشمن نباید داشتن، که خدای تعالی گفته است: «أطیعُوا اللَّهَ وَ أطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولی اْلأَمْرِ مِنْکمْ».۲

تفسیر این، چنین است: مطیع باشید خدای را و پیغامبران را و امیران خویش را. و امیر به حقیقت آن است که عدل کند در میان بندگان، جور و فساد نکند که امیرِ ستمکار شوم بود، و بقا نبودَش؛ زیرا که پیغامبر(ص) گفت: «اَلمُلْک یبْقی مَعَ الکفْرِ وَ لا یبْقی مَعَ الظُّلْمِ؛ حکومت با کفر می ماند، اما با ظلم نمی ماند».۳

---

۱. نامه های عین القضات همدانی، ج ۱، صص ۷۴ و ۷۵.

۲. نساء: ۵۹.

۳. نصیحه الملوک، صص ۸۱ و ۸۲.

شئون رهبر

---

واسطه فیض

نکته: بدان، که نبی دو روی دارد، یک روی به طرف خدا و یک روی به طرف بندگان خدا؛ از آن جهت که از خدا فیض می گیرد و به بندگان او می رساند. آن روی که به طرف خداست و از او فیض قبول می کند، ولایت نام دارد؛ چراکه ولایت بیانگر نزدیکی است. این روی که به طرف بندگان است و سخن خدا را به آنها می رساند نبوّت نام دارد؛ چراکه نبوّت به معنی آگاه کردن است. پس ولی به معنی نزدیک و نبی به معنی آگاه کننده می باشد.۱

---

۱. انسان کامل (بازنویسی الانسان الکامل)، صص ۱۱۳ـ۱۱۴.

همراهی با مردم

نکته: اهل این کوی با عام هم قدمند و با خاص همدمند، با زاهد هم سبق اند۱ و با عارف هم نظر، با علما در قال۲ و با عُرفا در حال۳، با مرید۴ در طلب و با مراد۵ در طرب. لاجرم هر که با ایشان افتاد، در پیش افتاد و آنکه با ایشان درافتاد، برافتاد. همه آتش ها در جنب مِهر اینان سرد است، همه نعمت ها در فوت دوستی اینان درد است، همه دیدنی ها جز دیدِ اینها گَرد است. هر که ساعتی خدمت اینان کرد آنچه به سال ها به کوشش نیافت آن یافت، تابش اینان برو تافت، اگر اندک مایه ای داشت از خدمت و محبّت اینان، گوی دولت ربود۶ از میان جمله اقران.۷

---

۱. سبق: سابقه، پیشینه.

۲. قال: گفتار، گفت وگو.

۳. حال: چگونگی احوال و اوضاع درونی.

۴. مرید: سالک، راه جو.

۵. مراد: راهبر.

۶. گوی چیزی ربودن: در چیزی بر دیگران پیشی گرفتن.

۷. مجموعه رسائل خواجه عبدالله انصاری، ج ۱، صص ۸۰ و ۸۱.

آینه خدا

نیایش: الهی، این چه فضل است که با دوستان کرده ای که هر که ایشان را شناخت تو را یافت و هر که تو را یافت ایشان را شناخت.

الهی، تو آیینی و دوستان تو آیینه، آیین را در آینه بتوان دید هر آینه.۱

---

۱. همان، ج ۲، ص ۵۳۳.

مراتب راهبری

نکته: اگر خدا کسی را به وحی و معجزه مخصوص کند و به سوی خَلق برای ابلاغ پیغام بفرستد، به مقام نبوّت می رسد و به وی نبی گفته می شود و اگر با وجود وحی و معجزه خداوند به او کتابِ عنایت کند به او رسول می گویند. و اگر رسول، شریعتِ قبل از خود را منسوخ کند و شریعتی نو آورد، به مقام اولوالعزم می رسد و اگر با نَسْخِ۱ شریعتِ قبل و آوردن شریعت دیگر، پیامبری بر وی ختم شود، خداوند او را به مقام ختمِ نبوت می رساند و نام او خاتم می گردد.۲

---

۱. نسخ کردن: باطل کردن.

۲. انسان کامل (بازنویسی الانسان الکامل)، ص ۴۱.

اصول دعوت انبیا

نکته: ای دوست! اهل مع