پاورپوینت کامل باب هشتم; پرداختن به کار و کسب ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باب هشتم; پرداختن به کار و کسب ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باب هشتم; پرداختن به کار و کسب ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل باب هشتم; پرداختن به کار و کسب ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

اهتمام به کار و عمل

احتراز از طول امل

بدان که مفاد این نصایح شافیه، اهتمام در عمل و احتراز از طول امل است، و طول امل از امّهات صفات ذمیمه است و مورث چهار خصلت است:

اول: کسل و ترک طاعت؛ زیرا که شیطان او را از این راه فریب می دهد که: فرصت بسیار است و عمر دراز است، و در هنگام پیری عبادت می توان کرد، و ایام جوانی را صرف عیش و طرب می باید کرد!

دوم: آنکه باعث ترک توبه می شود و تأخیر می کند توبه را به گمان اینکه مهلت خواهد یافت؛ تا مرگ به ناگاه او را بگیرد و مهلت ندهد.

سوم: آنکه باعث حرص بر جمع مال و تحصیل امور لازمه آن می شود؛ برای آنکه چون گمان عمر بسیار به خود دارد، به اندازه آن تحصیل مایحتاج خود می کند؛ چون اعتماد بر خداوند خود ندارد و نمی داند که اگر خدا خواهد، او را زود فقیر می کند و آنچه تحصیل کرده است به کار او نمی آید و اگر خدا مصلحت داند، او را توانگر می کند.

چهارم: آنکه باعث قساوت قلب و فراموشی آخرت می گردد.

و این صفات ذمیمه مایه شقاوت ابدی است. از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به اساتید معتبره و منقول است که: «خصلتی که از آن بیشتر بر شما می ترسم دو خصلت است: یکی متابعت خواهش های نفس کردن، و یکی طول امل. اما متابعت هوای نفسانی پس آدمی را از قبول حق و متابعت آن منع می کند و بازمی دارد، و اما طول امل پس موجب فراموشی آخرت می گردد».

و ایضاً از آن حضرت منقول است: «هرکه املش دراز است، عملش نیکو نیست».

و از حضرت رسول۹ منقول است که: «صلاح اول این امت به زهد و یقین است و فساد آخر ایشان به بخل و طول امل است».۱

۱. گزیده عین الحیاه، صص ۳۳ و ۳۴.

مذمت علم بی عمل

از حضرت صادق علیه السلام منقول است: «کسی که بی بصیرت و علم عمل می کند، مانند کسی است که بی راهه می رود؛ هرچند بیش تر می رود، از راه دورتر می شود».

و ایضاً از آن حضرت منقول است که: «حق تعالی قبول نمی فرماید عملی را مگر با معرفت و قبول نمی فرماید معرفتی را مگر با عمل. پس کسی که عارف شد، معرفت او را راهنمایی می کند به عمل، و کسی که عمل نکند، او را معرفت نخواهد بود، یا علم از او مسلوب می شود. به درستی که اجزای ایمان بعضی از بعضی حاصل می شود و به یکدیگر مربوطند».۱

۱. همان، ص ۴۰.

گر راه روی راه بری

گفتم: «ای پیر! چه کنم تا رنج بر من سهل بود؟» گفت: «چشمه زندگانی به دست آور و از آن چشمه آب بر سر ریز تا این زره بر تن تو بریزد و از زخم تیغ ایمن باشد که آن آب این زره را تنگ کند، و چون زره تنگ بود، زخم تیغ آسان بود.» گفتم: «ای پیر! این چشمه زندگانی کجاست؟» گفت: «در ظلمات. اگر آن می طلبی، خضروار پای افزار در پای کن و راه توکل پیش گیر تا به ظلمات رسی.» گفتم: «راه از کدام جانب است؟» گفت: «از هر طرف که روی. اگر راه روی، راه بری.» گفتم: «نشان ظلمات چیست؟» گفت: «سیاهی، و تو خود در ظلماتی؛ اما تو نمی دانی. آن کس که این راه رود، چون خود را در تاریکی بیند، بداند که پیش از آن هم در تاریکی بوده است و هرگز روشنایی به چشم ندیده. پس اولین قدم راهروان این است و از اینجا ممکن بود که ترقی کند. اکنون اگر کسی بدین مقام رسد، از اینجا تواند بود که بیش رود. مدّعی چشمه زندگانی در تاریکی بسیار سرگردانی بکشد. اگر اهل آن چشمه بود، به عاقبت بعد از تاریکی روشنایی بیند. پس او را پی آن روشنایی نباید گرفتن که آن روشنایی نوری است از آسمان بر سرچشمه زندگانی. اگر راه برد و بدان چشمه غسل برآورد، از زخم تیغ بَلارک۱ ایمن گشت».۲

۱. بلارک: نوعی شمشیر بسیار تیز که از فولاد سازند.

۲. مجموعه آثار فارسی شیخ اشراق، ج ۳، صص ۲۳۷ و ۲۳۸.

به عمل پرداختن

خردمند بکند، ولی خود نگوید. بی خرد بگوید، ولی خود نکند. کردار نصیبِ باخرد است و گفتار نصیبِ بی خرد است. خردمند از خادمِ خویش آموزد و بی خرد از مؤدّبِ خویش خرد نه آموزد.۱

ابوالقاسم حکیم گوید: «گفتن نیکو و کردار زشت پیشه هر بی دین است. کردار نیکو و زبان خاموش پیشه هر آزادمرد است. تا زبان دل گنگ است، زبان سر گویاست و چون زبان دل بگوید، زبان سر ناگویاست.۲

۱. این برگ های پیر (مرتع الصَّالحین)، ص ۳۰.

۲. همان، ص ۱۹۱.

کسب و کار حلال

فضیلت تجارت کردن و طلب حلال نمودن

از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که: «خیری نیست در کسی که نخواهد مالی از حلال جمع کند که به آن مال روی خود را از سؤال حفظ کند و قرض خود را ادا کند و با خویشان خود احسان کند».

در حدیث دیگر فرمود که: «استعانت بجویید به دنیا بر آخرت و بار مردم مشوید».

از حضرت رسول۹ منقول است که: «ملعون است کسی که بار عیال خود را بر مردم بیندازد».

در حدیث حسن منقول است که شخصی از حضرت صادق علیه السلام پرسید: «ما طلب دنیا می کنیم و دوست می داریم که مال دنیا به ما رو کند.» فرمود: «برای چه می خواهی آن را؟» گفت: «برای اینکه خرج خود و عیال خود بکنم و صله رحم بکنم و تصدق و حج و عمره بکنم.» فرمود: «مال را برای اینها کسب کردن طلب دنیا نیست؛ طلب آخرت است».

در حدیث دیگر فرمود: «توانگری ای که تو را از ظلم منع نماید، بهتر است پریشانی ای که تو را بر گناه بدارد».۱

۱. گزیده حلیه المتقین، صص ۱۹۲ ۱۹۳.

بار خود کشیدن

در حدیث معتبر منقول است که شخصی از علمای اهل سنت به حضرت امام محمدباقر علیه السلام رسید در روز بسیار گرمی. دید که آن حضرت بر دو غلام تکیه کرده و به راه می روند. گفت: «شما مرد پیری هستید از بزرگان قریش. مناسب نیست که در این وقت از برای طلب دنیا بیرون آیید. اگر مرگ در این حال شما را برسد، چه خواهید کرد؟» حضرت فرمود: «اگر مرگ در این حال برسد، در وقتی رسیده است که مشغول طاعت خداوند عالمیانم و کاری می کنم که خود را و عیال خود را بازدارم از سؤال کردن از تو و دیگران. من از آن می ترسم که مرگ برسد و بر معصیت خدا باشم.» گفت: «راست گفتی! می خواستم تو را پند بگویم، تو مرا پند گفتی!»۱

۱. همان، ص ۱۹۳.

نان از زحمت خود خوردن

در حدیث معتبر از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام منقول است که حق تعالی خطاب نمود به حضرت داوود که: «نیکو بنده ای بودی تو اگر از بیت المال نمی خوردی و به دست خود کسب می کردی!» چون این خطاب رسید، حضرت داوود چهل روز گریست. پس حق تعالی به آهن وحی فرستاد که: «نرم شو برای بنده من داوود!» پس در دست آن حضرت نرم شد مانند موم. پس هر روز یک زره به دست خود می ساخت و به هزار درهم می فروخت؛ تا آنکه سیصد و شصت زره ساخت و از بیت المال مستغنی شد.۱

۱. همان.

جمع تجارت و عبادت

در حدیث دیگر منقول است که حضرت صادق علیه السلام احوال عمر بن مسلم را پرسید. گفتند که ترک تجارت کرده است. حضرت سه مرتبه فرمود: «عمل شیطان است. مگر نمی دانی که رسول خدا۹ تجارت می کرد و حق تعالی مدح می فرماید جماعتی را که مردان چندند که غافل نمی گرداند ایشان را تجارت و نه فروختن از یاد خدا. ایشان جماعتی بودند که تجارت می کردن