پاورپوینت کامل دعا و نیایش از دیدگاه مثنوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعا و نیایش از دیدگاه مثنوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعا و نیایش از دیدگاه مثنوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعا و نیایش از دیدگاه مثنوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

انسان و خداوند رابطه ای دو جانبه دارند. خداوند از طریق وحی و الهام و اشراق و افاضات دیگر با انسان رابطه برقرار می کند، و انسان نیز در این رابطه، منفعل محص نیست، بل از طریق نیایش و دعا به خداوند تقرب می جوید. دعا نتیجه وجه رحمانیت خداوند است و تنها از این وجه است که بنده امکان می یابد که بدو تقرب جوید، والا میان خالق و مخلوق هیچ گونه سنخیتی نیست که بنده بدو نزدیک شود. وجه فاطریت، خالقیت، قهاریت و دیگر وجوه جلالیه خداوندی، امکان نزدیکی به ساحت اقدس او را نمی دهد مگر وجه رحمانیت خداوند. فقط از این وجه است که خداوند عروه الوثقای نیایش را به دست بشر داده تا بدو متصل شود. مولانا در باب دعا، علاوه بر آنکه لطیف و دلنشین سخن گفته، تعابیر تازه ای نیز آورده است که برخی از آنها ذکر می شود:

ضرورت دعا

ای اخی دست از دعا کردن مدار

با اجابت یا ردِ اویت چه کارم؟۱

دیده را نادیده خود انگاشتم

باز زنبیلِ دعا برداشتم۲

۱. مثنوی معنوی، دفتر ششم، ۲۳۴۴.

۲. همان، دفتر چهارم، ۲۳۲۸.

دعا از فضل الهی

این دعا تو امر کردی ز ابتدا

ورنه خاکی را چه زهره این بُدی؟

چون دعامان امر کردی ای عجاب!

این دعای خویش را کن مستجاب۱

هم ز اول تو دهی میل دعا

تو دهی آخر دعاها را جزا۲

این دعا هم بخشش و تعلیم توست

گرنه در گُلْخَن، گلستان از چه رُست؟۳

جز تو، پیش کی برآرد بنده، دست؟

هم دعا و هم اجابت از تو است۴

۱. همان،‌ دفتر ششم، ۲۳۱۹ ـ ۲۳۲۰.

۲. همان، دفتر چهارم ۳۵۰۰.

۳. همان، دفتر دوم، ۲۴۴۹.

۴. همان، دفتر چهارم ۳۴۹۹.

اجابت دعا به دلِ شکسته

دستِ اشکسته برآور در دعا

سوی اشکسته، پَرَد فضلِ خدا۱

1. همان، دفتر پنجم، ۴۹۳.

حال دعا از حضرت پروردگار

هم دعا از من روان کردی چو آب

هم نباتش بخش و دارش مستجاب

هم تو بودی اول آرنده دعا

هم تو باش آخر، اجابت را رجا۱

جز تو پیش کی برآرد بنده، دست؟

هم دعا و هم اجابت از تو است

هم ز اول می دهی میل دعا

تو دهی آخر دعاها را جزا۲

گفت حق: گر فاسقی و اهل صنم

چون مرا خوانی، اجابت ها کنم۳

۱. همان، دفتر پنجم، ۴۱۶۲ ـ ۴۱۶۳.

۲. همان، دفتر چهارم، ۳۴۹۹ ـ ۳۵۰۱.

۳. همان، دفتر سوم، ۷۵۶.

تضرع، شرط اجابت دعا

چون بگریانم، بجوشد رحمتم

آن خروشنده بنوشد نعمتم

گر نخواهم داد، خود ننمایش

چونش کردم بسته دل، بگشایمش

رحمتم موقوف آن خوش گریه هاست

چون گریست، از بحر رحمت، موج خاست۱

1. همان، دفتر دوم، ۳۷۳ ـ ۳۷۵.

سرمایه تضرع

زاری و گریه قوی سرمایه ای است

رحمت کلی، قوی تر دایه ای است

دایه و مادر بهانه جو بود

تا که کی آن طفل او گریان شود؟

طفل حاجاتِ شما را آفرید

تا بنالید و، شود شیرش پدید

گفت: ادعوالله، بی زاری مباش

تا بجوشد شیرهای مهرهاش۱

1. همان، دفتر دوم، ۱۹۵۱ ـ ۱۹۵۴.

دعای ما، لبیک خداوند

هیچ می گویند کین لبیک ها

بی ندایی می کنیم آخر چرا؟

بلکه توفیقی که لبیک آورد

هست هر لحظه ندایی از احد۱

چون کند تقصیر؟ پس چون تن زند؟

چون که لبیکش به یا رب می رسد

هست لبیکی که نتوانی شنید

لیک سر تا پای، بتوانی چشید۲

آن یکی الله می گفتی شبی

تا که شیرین می شد از ذکرش لبی

گفت شیطان: آخر ای بسیارگو!

این همه الله را، لبیک کو؟

می نیاید یک جواب از پیش تخت

چند الله می زنی با روی سخت؟

او شکسته دل شد و بنهاد سر

دید در خواب، او خضر را در خُضَر

گفت: هین از ذکر، چون وامانده ای؟

چون پشیمانی از آن کش خوانده ای؟

گفت: لبیکم نمی آید جواب

ز آن همی ترسم که باشم رد باب

گفت: آن الله تو لبیک ماست

وآن نیاز و درد و سوزت، پیک ماست

حیله ها و چاره جویی های تو

جذب ما بود و گشاد این پای تو

ترس و عشق تو کمند لطف ماست

زیر هر یا رب تو، لبیک هاست۳

۱. همان، دفتر ششم، ۸۷۰ ـ ۸۷۱.

۲. همان، دفتر دوم ۱۱۹۰ ـ ۱۱۹۱.

۳. همان، دفتر سوم ۱۸۹ ـ ۱۹۷.

سبب رد دعا

گاه دعا به اجابت نمی رسد به خاطر گناهان دعاکننده، و گاه دعا به اجابت نمی رسد به خاطر آنکه به مصلحت دعاکننده نیست.

تو همی خسبی و بوی آن حرام

می زند بر آسمان سبزفام

همره انفاس زشتت می شود

تا به بوگیران گردون می رود

بوی کبر و بوی حرص و بوی آز

در سخن گفتن بیاید چون پیاز

گر خوری سوگند: من کی خورده ام؟

از پیاز و سیر تقوی کرده ام