پاورپوینت کامل زن; انقلاب اسلامی و کارآمدی ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن; انقلاب اسلامی و کارآمدی ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن; انقلاب اسلامی و کارآمدی ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن; انقلاب اسلامی و کارآمدی ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۷

امروزه، اشتغال زنان در ادبیات توسعه جایگاه مهمی یافته است، به این معنا که بخش عمده ای از توسعه معطوف به زنان گردیده و
ایشان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه بشری، می بایست در ایجاد توسعه پایدار در زمینه های مختلف اجتماعی و اقتصادی، نقش
داشته باشند . به این ترتیب، برنامه های توسعه و روند جهانی شدن، زنان را به حضور در اجتماع و بازار کار فراخوانده اند . دعوت
زنان به مشارکت و سازندگی در امور اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، ترسیم دورنماهایی روشن و پرامید و فراهم شدن
امنیت و آرامش اجتماعی پس از دوران جنگ تحمیلی، باعث روی آوردن خیل عظیم زنان و دختران مسلمان ایرانی به یکی از
اصیل ترین و شریف ترین نیازها و خواسته های بشر، یعنی کسب علم شده است . امروزه، تعداد دخترانی که به دانشگاه ها، مدارس
عالی و مدارس علمیه روی می آورند، روز به روز در حال افزایش است . روند پذیرفته شدگان زن در کنکور سراسری، از سال ۱۳۷۲
سیر صعودی پیدا کرده و تا به حال ادامه دارد . در آزمون سراسری سال ۱۳۸۱، میزان زنان شرکت کننده ۶۲ درصد بود و پیش بینی
می شود در سال ۱۳۸۲ استقبال زنان بیش از این باشد . ^(۱) اثرات و نتایج این روند صعودی، در نخستین آزمون ادواری استخدامی
که در پاییز امسال برگزار گردید، مشخص شد: «زنان ۶۴ درصد از شرکت کنندگان در اولین آزمون را تشکیل می دادند و در سه
سال آینده، ۷۵ درصد متقاضیان کار در کشور زنان خواهند بود» . ^(۲) و این در حالی است که در مورد متقاضیان ورود به مدارس
علمیه دینی و علاقه مندان به اشتغال در این زمینه، آمار رسمی منتشر نشده است .

آنچه فرا روی ما قرار دارد، سرنوشت نسل آینده کشور است . اغلب مادران نسل آینده، در شمار زنان تحصیل کرده و فرهیخته
هستند و خواهان حضور فعال در جامعه و به عهده گرفتن مسؤولیت و اشتغال می باشند . بیشتر زنان تحصیلکرده حوزه و یا
دانشگاه، علی رغم تفاوت آموزه هایی که فرا می گیرند، در این خواسته با یکدیگر مشترک هستند و بلافاصله پس از اتمام تحصیلات
خود در مدارس حوزوی یا دانشگاه ها، درصدد برمی آیند تا به گونه ای وارد بازار کار شوند .

این روند در حالی اتفاق می افتد که حدود ۲۴ سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد . انقلابی که به رهبری امام خمینی (ره)
، با همیاری مردم و برای تغییر ساختارهای فرهنگی آن دوران پا گرفت و با خون شهیدان به ثمر نشست . حضرت امام (ره) نه تنها
یک رهبر سیاسی و مذهبی، که یک مصلح و حکیم فرزانه بودند و دیدگاه اصلاحی ایشان، تمامی حوزه ها را در برمی گرفت . اما
شاید بتوان ادعا کرد: امام خمینی (ره) در محدوده مسائل زنان، بزرگترین و اساسی ترین تحولات را ایجاد کردند .

اندیشه امام (ره) هم تندروی های ضد دینی غربگرا و هم کندروی های متحجرین را کنترل نمود و الگویی نوین برای زن مسلمان
عصر حاضر ارائه کرد . بررسی مبانی برگزیده حضرت امام (ره) در مورد حضور اجتماعی زنان بویژه در زمینه اشتغال، می تواند ما
را در ترسیم الگویی صحیح از خواسته های اصیل مبتنی بر آموزه های دینی یاری رساند .

امام خمینی (ره) و حضور اجتماعی زنان

اصلی ترین مبانی مورد نظر امام را می توان در سه محور دسته بندی کرد:

الف . تعریف نسبت بین زن و مرد:

دهه پنجاه در ایران، دهه برخورد افکار و عقاید گوناگون و گاه متضاد در مورد زن بود . عده ای با نام دین، زن را مهجور و فاقد هر
گونه حق و حقوقی می دانستند و گروهی نیز با نام آزادی و تجددخواهی، هر گونه قید و بند برای زن را غیرضروری دانسته و
لاابالی گری را ترویج می کردند . اما حضرت امام (ره) تصویری جدید از زن مسلمان ایرانی ارائه دادند . از دیدگاه ایشان در اسلام،
زن و مرد نسبت تساوی دارند، هر چند که هر یک احکام خاص خود را دارند: «اسلام زن ها را در مقابل مردها قرار داده، نسبت با
آنها تساوی دارند . البته یک احکام خاص به مرد است که مناسب با مرد است، یک احکام خاص به زن است، مناسب با زن است .
این، نه این است که اسلام نسبت به زن و مرد فرقی گذاشته است .» ^(۳)

زن و مرد حقوقی مشابه با یکدیگر دارند، هر دو صاحب اختیار هستند، حق تحصیل، حق مالکیت، حق انتخاب و رای دادن و رای
گرفتن دارند . ^(۴) در عین حال، برای هر دو محدودیت هایی وجود دارد . هر دو باید محدودیت های شرعی و الهی را رعایت کنند . ^(۵)
این محدودیت ها مانع از فساد و تباهی زن و مرد می شود و به صلاح خود و جامعه ایشان است ^(۶) و موجب می شود تا هم زن و هم
مرد، رشد طبیعی و سازنده خود را پیدا کنند . ^(۷)

اما شاید زیباترین برداشت حضرت امام، مربوط به بعد مظلومیت انسان، بویژه زنان باشد: تاریخ چند هزار ساله بشر، همواره
حکایت از مظالم بیشماری دارد که بر نوع بشر رفته است و زن به دلیل ویژگی های جسمی و روحی که دارد، در این تندبادها بیشتر
آسیب دیده است . این امر موجب گشته تا نهضت های متعددی از سوی زنان، برای کسب آزادی و برابری با مردان شکل بگیرد .
اغلب این نحله های فکری، مقصر اصلی را مردان می دانند و برای حل مشکلات خویش جامعه را به دو قسمت مردانه و زنانه تقسیم
می کنند، زنان را در تقابل و رو در رو با مردان قرار می دهند و جبران تمامی مظالمی که بر ایشان رفته است را از جنس مذکر
می خواهند . در فمینیسم نیز – که امروزه به عنوان پیشروترین نهضت زنانه در دنیا شناخته می شود – زن برتر از مرد است و برای
احقاق حقوقش باید با تمام قوا در مقابل مرد بایستد و جامعه ایده آل آن، جامعه یک جنسیتی و زنانه است . اما حضرت امام (ره)
معتقدند که در نظام طاغوتی زن و مرد هر دو، مورد ظلم و اجحاف قرار می گیرند: «شاه نه آزادی به زنان داده است و نه به مردان،
ما به همه آزادی خواهیم داد» . ^(۸) بنابر این، هم زن و هم مرد را دعوت به مبارزه با طاغوت می کنند . فمینیسم برای جبران
مظلومیت زن، مرد را هدف تهاجم خویش قرار داده است، اما حضرت امام، علت اصلی مظلومیت انسان را، که همان حکومت
طاغوت و استثمار است، هدف قرار داده اند . ایشان تمامی انرژی و استعداد نهفته در زنان و همچنین مردان را سمت و سوی
طاغوت ستیزی می دهند .

ب – تکلیف گرایی:

از منظر حضرت امام، اقدامات انسان دو گونه اند: برخی از سوی پروردگار تعیین شده اند و اوامر و تکالیف الهی هستند . در این
امور نتیجه و عاقبت کار اهمیتی نداشته و آنچه که مهم است، قیام به انجام تکلیف است . بعضی دیگر از امور در زمره این تکالیف
نیست، پس باید نتایج و عاقبت کار و راه رسیدن به آن را سنجید ^(۹) و در نهایت، باید نیت و انگیزه هر کاری «خدا» باشد . ^(۱۰) این
نظر حکایت از دید ویژه امام در انجام وظیفه در مقابل خداوند دارد . ایشان در جای دیگر می فرمایند: «انسان مامور به وظیفه است،
نه نتیجه » . ^(۱۱) از این دیدگاه به «تکلیف گرایی » تعبیر می شود .

تکلیف گرایی به معنای توجه به عمل و حرکت به سوی آن، به انگیزه انجام اوامر خداوند و کسب رضایت اوست، از این جهت تکلیف
گرایی، خود، عمل خاصی نیست، بلکه روش ویژه ای در انجام عمل است . تکلیف گرا در انجام همه اقدامات خود، قبل از هر چیز، به
محبوب و مبغوض بودن عمل در نظر خداوند و جایگاه آن در حوزه اوامر و نواهی مکتب توجه می کند و همین نکته محرک اقدام
یا ترک اقدام وی می شود .

چنان که انگیزه اصلی که در «طول » همه انگیزه ها بود و جوهره حرکت امام را تشکیل می داد، انگیزه «ادای تکلیف الهی و «انجام
وظیفه شرعی » و «اطاعت پروردگار» بود . امام خمینی (ره) تکالیف را «الطافی الهی » می دانستند که برای تکمیل و ترقی فرد و
تنظیم جامعه باید به آنها عمل کرد ^(۱۲) و آن که در این جهاد و تلاش منتفع می شود، بی شک انسان عامل است; زیرا «آنچه مسلم
است این است که این جولان ها پایان دارد و خداوند تعالی (خود) حفظ کیان اسلام را خواهد نمود» . ^(۱۳)

مجموعه معیارهای برگزیده در دیدگاه یک انسان تکلیف گرا، گاه عملی را که از جهت سیاسی دارای برد و پیروزی قطعی یا حتی
احتمالی نیست، از جهت مکتب و عقیده اش مطلوب و انجام آن را لازم می داند . به همین سبب، امام خمینی (ره) با توجه به این
دیدگاه، در بعضی از مقاطع حساس، دست به کارهایی می زدند که از دید عرفی و علمی سیاست مداران شایسته نمی نمود .

از آثار بسیار مطلوب تکلیف گرایی از دیدگاه روانشناختی احساس پیروزی دائم است، چرا که در این منظر نفس انجام تکلیف، خود
نتیجه است . حال اگر نتیجه مورد نظر نیز حاصل شود، پیروزی دو چندان گردیده و اگر نه، پیروزی توفیق انجام تکلیف به جای
خود باقی است . اما توفیق انجام وظیفه در پیشگاه خداوند قابل مقایسه با دیگر نتایج و پیروزی ها نیست . پس احساس فرح و
آرامشی که نصیب فرد تکلیف گرا می شود، حد و حسابی ندارد و اما نگرانی وقتی است که انسان به تکلیف الهی عمل نکند . ^(۱۴) پس
باید در مقابل ناملایمات پایداری کرد و با شرایط تازه به گونه ای برخورد کرد که اصل وظیفه اهمال نشود، هر چند که به شخصیت
صوری انسان ضربه وارد آید . ^(۱۵) و حضرت امام به این اصل، از آغاز روزهای مبارزه تا پایان وفادار ماندند .

اهمیت این دیدگاه حضرت امام (ره) در این است که بسیاری از زنان شاغل، انگیزه حضور خود در جامعه و کسب و کار را «انجام
وظیفه » می دانند . با پایان یافتن دوره تحصیلات در دانشگاه ها یا مدارس علمیه، بسیاری از زنان تحصیل کرده احساس می کنند که
اگر به انجام وظایف مادری در خانه اکتفا نمایند، از دیگر همسانان خود – که مشغول به کار در خارج از خانه هستند – عقب
می مانند و دچار خسران می شوند .

بی گمان حضور زنان تحصیل کرده با فضیلت، در سازندگی جامعه، علاوه بر آنکه بر آنان تکلیف است، زمینه رشد و شکوفایی کشور
را نیز فراهم می آورد . اما در این هنگام، وظیفه خطیر تربیت و پرورش فرزند بر عهده چه کسی خواهد بود؟ شاید بتوان در
حوزه های مختلف سازندگی کشور جانشینی برای زنان تحصیل کرده یافت، اما مادر، موجودی بی بدیل است و بدون شک سرنوشت
و آینده هر کشور، در دست فرزندان آن کشور است . اگر در ترتیب وظایف یک زن، مهمترین وظیفه را پرورش و تربیت کودک
بدانیم، تنها با قبول دیدگاه «تکلیف گرایی » است که یک زن می تواند بر تمامی جاذبه های کار در خارج خانه غلبه کند و علی رغم
تحصیلات عالیه، در خانه به پرورش کودک خود بپردازد . البته هستند مادران زحمتکشی که نه برای «نام » ، که برای کسب «نان » و
تامین معیشت منزل، به اجبار خانه را ترک می کنند و حمایت از اینگونه مادران و فرزندان ایشان را دولت باید عهده دار شود .

ج – مبارزه با شی ءوارگی زن:

یکی از اصول اساسی مورد نظر امام خمینی (ره)، در مورد حضور زن در صحنه های اجتماعی و اقتصادی، ممانعت از «شی ءوارگی »
زن است . شی ء وارگی محصول نظام استثمارگر است که هم زن و هم مرد را مورد سودجویی قرار می دهد . زن به دلیل ویژگی های
جسمی و قدرتی که در تولید مثل و فرزندزایی دارد، بیش از مردان، در نظام های طاغوتی مورد ستم قرار می گیرد . زن یا هر
انسان «شی ءواره » ، کسی است که از وجود او بهره برداری شود و به صورت اقتصادی، سیاسی یا جنسی مورد استثمار قرار گیرد .

حضرت امام در این مورد صریحا می فرمایند: «ما هرگز اجازه نمی دهیم که زنان فقط شی ء برای مردان و آلت هوسرانی باشند» ; ^(۱۶)
چرا که «اسلام با مفهوم زن شی ء شده و به عنوان شی ء مخالفت کرده و شرافت و حیثیت وی را به وی باز داده است » . ^(۱۷) مطابق
همین اصل است که برخوردهای متفاوت و گاه متضاد امام قابل توجیه می شود . در سال های آغازین دهه چهل و در ابتدای نهضت،
مخالفت صریح حضرت امام با حق رای زنان (اشاره به لایحه دولت اسدالله علم مبنی بر شرکت بانوان در انتخابات) و نیز تساوی
حقوق زنان و سربازی بردن دختران، برخاسته از همین است، چنانکه ایشان خود می گویند: «مگر با چهار تا زن فرستادن به مجلس
ترقی حاصل می شود؟ مگر مردها که تا حالا بودند، ترقی برای شما درست کردند تا زنهایتان ترقی درست کنند؟ . . . ما با ترقی
زنان مخالف نیستیم، با این فحشا مخالفیم، با این کارهای غلط مخالفیم .» ^(۱۸)

اما پس از پیروزی انقلاب و تغییر شرایط اجتماعی، از آنجا که حضرت امام زمینه را برای رشد و حضور سازنده زنان آماده می بینند،
خواستار حضور فعال آنان در صحنه های مختلف می شوند:

«شما هم (زنان) باید رای بدهید، شما هم با سایرین فرقی ندارید، بلکه شما مقدمید بر مردها» . ^(۱۹)

زن و کار در منظر امام خمینی (ره)

بررسی تاریخ صدر اسلام، نشان می دهد که زنان به فراخور نیازهای آن دوران، به کسب و کار مشغول بوده اند . برخی محققین
مشاغلی که زنان در دوره اولیه ظهور و گسترش اسلام، بدان می پرداخته اند را، حدود ۳۰ مورد بر شمرده اند . تعدادی از این مشاغل
عبارتند از: جراحی، طبابت، خیاطی، خرازی، رنگرزی، آشپزی و فروش غذا، شیرینی فروشی، آرایشگری، دباغی، نجاری، سقایی .
پس از پیروزی انقلاب، بسیاری سوء تعبیرها از اسلام، موجب شده بود تا این تصور در جامعه بوجود آید که زن حق دخالت در امور
اجتماعی و اقتصادی و . . . و از جمله اشتغال را ندارد . بیگانگان غربی و نیز غربزدگان و ناآشنایان با اسلام اصیل در داخل کشور،
رژیم جمهوری اسلامی را چیزی شبیه آنچه که در عربستان وجود دارد، می پنداشتند . ^(۲۰) متحجرین نیز از این دیدگاه استقبال
می کردند . اما حضرت امام (ره)، خط بطلان بر این عقاید باطل کشیدند و فرمودند: «زن همان حقوقی را دارد که مرد دارد، حق
تحصیل، حق کار