پاورپوینت کامل ردی از ستاره ها ; مسیح دمیده در نخلهای آونگ ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ردی از ستاره ها ; مسیح دمیده در نخلهای آونگ ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ردی از ستاره ها ; مسیح دمیده در نخلهای آونگ ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ردی از ستاره ها ; مسیح دمیده در نخلهای آونگ ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۸

تقدیم به شهید چمران

نامت را به صف مشایعان «شمع شهید» در هجوم بیداد روزها و دلتنگی های سالیان ستم شناختم; تو را مصطفی نام نهادند تا نماد
بزرگی ات را بر واماندگان در تصویر خویش، عیان سازند و بر بلندای قامت خلقتی از شولای سرخ عشق پوشاندند تا غزلخوان سرود
رهایی باشی .

آینه ها به تو سلام می دهند . ببخش مرا که نمی دانم چگونه با تو سخن بگویم; تویی که دلت به وسعت دریاست! و چشمانت
نورانی تر از ستاره! چگونه بخوانمت ای دستهای سبز خدا؟ !

تو ای سالار عشق! بی تشویش هزار «آیا» و بی وسواس هزار «اما» ; با ظلم و ستم مردانه ستیز کردی و ظالم را مغلوب ساختی و
میزان حق و باطل شدی و دروغگویان و مصلحت طلبان و غرض ورزان را رسوا کردی و خداوند تو را اشک ساخت که همچون باران
بر نمکزار انسان بباری و فریاد کرد که همچون رعد در میان طوفان حوادث بغری!

سالها گذشته، اما باز هم خاطره هایت زنده است و رؤیاهایت از تمامی جاده ها عبور می کند . . . و تو ای کرامت بی مرز! به زمین
تشنه خوزستان باریدی و آنجا را از گلهای سرخ شهادت آبستن کردی . خاک خوزستان اگر خندید و گندم داد، از تو بود; ای بزرگ
باران ساز! نه نیزه باد دشتهای خوزستان و نه تازیانه های رگبار چله های کردستان، نتوانستند کینه مقدست را از تو بگیرند و از
شوق رفتنت باز دارند .

اما هر روز آفتابی، دلتنگی غروب را نیز با خود خواهد آورد و در چشم به هم زدنی، شعر ماندن به پایان می رسد . آن روز عقربه
زمان بر بستر سیاهی آرمید و خورشید در چنبر سکوت فرو خفت . تو در هودجی از عشق تا خدا رفتی، بر خود احرامی از خطر
بستی و چون آذرخش در سینه شب درخشیدی . . . و تو بودی و سحر و صخره و صحرا و . . . ، گلبانگ تشنه مسلسلها، سنگستانهای
سوزان و کوهستانهای بی جان، که در زیر باران گامهایت، خرمن خرمن نرگس رویانده بودند .

روزی که به خون خویش غلتیدی، چفیه مردان فلسطینی سرخ سرخ شد و خونت تا کربلا پیچید و مسجد الاقصی پژواک آخرین
مناجات تو را با طنین کبوتران حرم، تا بی نهایت آبی، تا بی نهایت خدا، پرواز داد . آن زمان که در صور و صیدا و تل زعتر و شتیلا و . .
. خوزستان و کردستان، رشته های س