پاورپوینت کامل در خلوت دل با محبوب ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در خلوت دل با محبوب ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در خلوت دل با محبوب ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در خلوت دل با محبوب ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

آسمانی را که بر سینه دشت گسترده شده، سوگند می دهم; زمینی را که در حجم انجمادها، سکنی گزیده قسم می دهم; هستی را
با همه تضادهایش، با تمامی تناقض های واژگونش شاهد می گیرم که: اینجا هیچ خبری نیست….

دلم می خواهد امشب قدری با تو درد دل کنم. با تو از زمینی بگویم که نسیان را بلعیده و با شیر غفلت رشد کرده است.

من دیروز تمام کوچه های شهرم را دور زدم. تمام مدت چراغ طلبیدم، برای یافتن انسانیت; اما افسوس که بشریت سر بر بالین
تغافل نهاده است.

تو اما در کدام سمت افق منزل کرده ای؟! ای اشراق موعود! دل خورشیدی ات تا کی بر صحیفه غیبت مستدام می ماند؟! تا کی
قرار است شاعران انتظار، با قافیه «ظهور» دل خوش کنند و در ردیف «بیا» بمانند.

هر شب وقتی چشم مردمان خاموش می شود و پلک هایشان پرده تماشا را می کشد، همان هنگام که به روستای خواب آباد
می کوچند، تو را در آسمان نجیب شب به تماشا می نشینم.

حتی ماه، این چشم همیشه بیدار نیز در جستجوی تو حیران مانده است. زمین همچنان در مدار تکرار خویش جریان دارد و
آسمان همواره در تپش فوقانی خود، برقرار. ولی تشیع، این بغض در گلو مانده تاریخ، در پس این مرام ها و مدارها، نیلوفرانه به
تنهایی خویش می پیچد و تو را استغاثه می کند و تو ای موعود ازلی! با تو چه می توان گفت و چه می شود کرد; وقتی میان عاشق و
معشوق حائلی نیست و ما خود حجاب خودیم و… و چه می شود کرد، جز اینکه خود باید از میان برخیزیم.

با این همه، به هر سو که می نگرم، جای خالی توست که نگاه را پر از زخم می کند و دل را لبریز از آتش. خوب جاودانه ام! لحظه ای
درنگ کن! این چنین چابکانه بر اسب تجلی تاختن تا به کجا؟! تا به کی؟!

تو را سوگند به مرور مکرر تاریخت; به انسجام غربت صحیفه ات; به مظلومیتی که در «سقیفه » تولد یافت; به حقیقتی که با میخ در،
بر سینه قرآنی عشق حک شد!

تو ای روح ازلی! کدام گوشه صبر ایستاده بودی آن دم که باد خزان صورت یاس را نیلی کرد؟! و گلدان مدینه را ترک داد. کدام
سمت تحمل به زانو در آمدی، آن لحظه که دستان مرد انقلاب ها را بسته دیدی؟!

کجای تاریخ سر بر دیوار روزگار نهادی، آن هنگامه تلخ که لبان مجتبوی علیه السلام، بر پاره های جگر خویش بوسه