پاورپوینت کامل گریه غریبانه ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گریه غریبانه ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گریه غریبانه ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گریه غریبانه ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۶

همیشه شب جمعه همین طور است. شاه عبدالعظیم شلوغ است و پر سر و صدا؛ ولی کیف دارد. آدم خیال می کند در این جا با همه
مردم آشناست. من که خیلی دوست دارم شب های جمعه به حرم بیایم. مخصوصاً اگر با داداش* باشم.

ـ هادی!

ـ بله داداش؟

ـ حواست کجاست؟ به چی داری فکر می کنی؟

ـ به هیچی. به خودم.

ـ می گویم آن زن را می بینی؟ همان که آن جا نشسته، چادرش را به صورتش گرفته است.

ـ کدام؟ همان که چادرش وصله خورده است؟

ـ ها! آره همان… می بینی دارد گریه می کند؟

ـ معلوم است… شانه هایش چطور می لرزد!

ـ برو ازش بپرس چرا گریه می کند؟

ـ چی؟! برای چی؟

ـ برای چی یعنی چی؟ خوب می خواهم بدانم مشکلش چیست؟

ـ ولی… آخر… من… آخر به ما چه مربوط است؟

ـ پاشو، پاشو برو تا من این زیارتنامه را بخوانم.

بلند می شوم. زیر لب می گویم: «نُچ … لا اله الا الله… شما هم وقت گیر آورده ای…» می روم کنار زن. اِ…اِ… اِ… ببین چطور دارد گریه
می کند. چادرش خیس خالی شده. حالا چطور ازش سؤال کنم؟ شاید برگردد بگوید «به تو چه که من گریه می کنم.» بنده خدا حتماً از
حضرت حاجت می خواهد. نُچ نُچ نُچ آدم دلش کباب می شود. برمی گردم. داداش سرش را از روی زیارتنامه بر می دارد. می پرسد: ازش
سؤال کردی؟

ـ آخر داداش، من که رویم نمی شود.

ـ اِ… تا آن جا رفتی، دست خالی برگشتی؟

ـ خب رویم نمی شود. آخر چی بهش بگویم؟ ممکن است یکدفعه بگوید…

ـ برو بهش سلام کن. خیلی مؤدب ازش بپرس. این که دیگر رو شدن نمی خواهد.

دوباره بر می گردم. این داداش ما هم عجب کارهایی به ما واگذار می کند. فکر شرمندگی مان را نمی کند. به آن زن می رسم دیگر
خجالت را کنار می گذارم: خواهر! خواهر!

زن، سر بلند می کند. وای… چشم هایش چقدر سرخ شده است. انگار دارد خون گریه می کند.