پاورپوینت کامل در سایه سار عترت ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در سایه سار عترت ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در سایه سار عترت ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در سایه سار عترت ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۹

مفهوم خشنودی به رضای پروردگار

رضا، به معنای خشنودی است؛ یعنی مؤمن به آنچه پروردگار برای او مقدر نموده، راضی باشد و هر چه را برایش پیش می آید، خوشایند
پندارد و آن را هدیه ای از طرف پروردگار خویش تلقی نماید؛ خواه امری خوشایند باشد که همگان از آن خرسند می شوند و خواه امری
ناخوشایند که بیشتر مردم از آن گریزانند. نگاشته اند: روزی شخصی خدمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) رسید و پرسید: معنای رضا چیست؟
آن را برای من شرح دهید. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)با لبخند شیرینی بر لب، پاسخ فرمود: «جبرئیل امین از سوی خدا، جایگاه وارسته رضا
را برایم این چنین بیان کرد: فرد خشنود به خواست پروردگار کسی است که از خدای خود ناخرسند نشود؛ خواه دنیای خوبی داشته باشد،
و خواه دنیای خوبی نداشته باشد، و دیگر اینکه به نیکیِ اندک خود در برابر خواست خدا راضی و مغرور نشود.»۱

نشانه مؤمنان راستین

فرد مؤمن، هر پیشامدی را به تقدیر الهی نسبت می دهد و آن را خارج از سیطره قدرت پروردگار خویش نمی پندارد. او آگاهانه پا در
مسیری می گذارد که هر رخداد ناگواری برایش شیرین و هر ضایعه ای برایش غیر اسفناک جلوه می کند؛ چرا که یقین دارد هر چه برایش
مقدّر شده، اعم از وقایع ناگوار و خوشحال کننده، چیزی جز خیر و صلاح او نیست. او می داند که پروردگار جهانیان، مهربان ترینِ
مهربانان است و هرگز بر بنده خود، چیزی جز خیر و نیکی نمی پسندد. البته این موضوع هرگز بدان معنا نیست که مؤمن هر گونه رخدادی
را بر عهده پروردگار خویش بگذارد یا اینکه مؤمن فردی خرافه انگار باشد و هر پیشامد ساده و روزمرّه ای را حامل نکته ای ژرف بپندارد.
همچنین انسان مؤمن، رضای الهی را هرگز وسیله تنبلی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت نمی انگارد. از این رو، رضایت مندانه به
خواسته های خدای خود گردن می نهد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در این باره می فرماید: «خدای بلندمرتبه و بخشایشگر می فرماید: من بنده
مؤمنم را به هر سویی که خیر اوست، می گردانم. پس باید به خواست من خشنود باشد و بر سختی هایی که برایش برگزیده ام، شکیبا بوده
و نعمت هایم را سپاس گزارد. در این صورت، ای محمد! بدان که نامش را در شمار بندگان راستین خود خواهم نوشت».۲ از امام صادق
(علیه السلام) پرسیدند: مؤمن را با چه نشانه ای بشناسیم؟ فرمود: با تسلیم بودن به امر خداوند و خشنود بودن به هر چه از شادی و ناخرسندی
از سوی خدا به او می رسد.»۳

گامی در سلوک

پروردگار مهربان به پاس واکنش مثبتی که بنده در برابر ناملایمات زندگی از خود نشان می دهد، بر درجات وی می افزاید و او را نزد خود
گرامی می دارد. مؤمن نیز خشنودی بر ملایمات را، گامی به سوی ربّانی شدن خویش انگاشته و بر آتش عشق خود می افزاید.

پله پله از نردبان سلوک بالا می رود و به نور نزدیک می شود. از این رو، حاضر است سخت ترین مشکلات را ببیند و آن را بر خود هموار
سازد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «در شگفتم از مؤمنی که پروردگار بزرگ هیچ سرنوشت بدی را برای او رقم نزد، مگر اینکه خیر او را
خواسته است. پس بداند که اگر او را تکه تکه نمایند، چیزی جز خیر او نبوده و اگر تمام زمین را از مشرق تا مغرب به او بدهند، باز هم
خیر او بوده است.»۴

برترین درجه ایمان

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «زهد ده درجه دارد که بالاترین درجه آن، دوری از گناه است و بالاترین درجه دوری از گناه، یقین به پروردگار
بوده و بالاترین درجه، با نخستین و پایین ترین درجه از خشنودی به خواست خدا مساوی است».۵ آری، همان گونه که بنده مؤمن، به
خواست پروردگار خویش راضی است، پروردگار جهانیان نیز او را از خود راضی خواهد ساخت و همان طور که مؤمن، خدای خویش را
برترین می داند، خدای نیز وی را جزو برترین ها به شمار می آورد. نگاشته اند: «روزی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) به گروهی از اصحاب
خویش که گرد هم نشسته بودند، فرمودند: شما کیستید؟ پاسخ دادند: ما گروهی از مؤمنان هستیم. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) از آنان پرسید:
نشانه ایمان شما چیست؟ گفتند: به هنگام ناگواری ها، شکیبایی پیشه می سازیم و به گاه گشادگی و خرسندی، شکر نعمت به جا
می آوریم و به آنچه پروردگار بر ما بپسندد، راضی و خشنود هستیم. پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: به پروردگار کعبه سوگند که شما
مؤمن اید.۶

تأثیر خشنودی به خواست خدا

هر گاه مؤمن، در پرتو خرسندی از خواست پروردگارش، هر خوشی و ناخوشی را شیرین و دلپذیر پندارد، هرگز غمی استواری اش را
نخواهد زدود. او آینه رضا به دست گرفته و غم و شادی را یکسان پسندیده است، و دلش از آشوب های تهی زندگانی فارغ شده و در برابر
مشکلات، از خود سستی نشان نمی دهد.

آورده اند: روزی جمعی از یاران امام باقر (علیه السلام) در منزل ایشان مهمان بودند. آن روز یکی از فرزندان امام، سخت بیمار و بستری بود.
امام نگران حال فرزند بود و آثار نگرانی در چهره اش خوانده می شد. پس از ساعتی به امام اطلاع دادند که فرزندتان از دنیا رفت. امام داخل
اتاق مجاور رفت و پس از چند لحظه، دوباره نزد میهمانان بازگشت، ولی اثری از نگرانی در چهره ایشان دیده نمی شد. حاضران تعجب
کردند. از امام پرسیدند: وقتی نزد شما آمدیم، نگران حال فرزندتان بودید، چگونه است، حال که او از دنیا رفته، دیگر ناراحت و نگران
نیستید؟ امام فرمود: ما نیز دوست داریم که عزیزانمان در سلامتی و تندرستی بسر برند، ولی وقتی خواستِ خدا در رسد، خشنودی به
خواستِ او را بیشتر دوست داریم.»۷

هم نشینان پیامبران

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خداوند به حضرت داوود (علیه السلام) وحی کرد که نزد شخصی برود و به او مژده دهد که هم نشین او در
بهشت خواهد بود. داوود (علیه السلام) به خانه آن مرد رفت و او را از فرمان و مژده خداوند آگاه ساخت، و شگفت زده شد که چگونه ممکن
است او به