پاورپوینت کامل این ها بوی شهید می دهند ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل این ها بوی شهید می دهند ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل این ها بوی شهید می دهند ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل این ها بوی شهید می دهند ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱

مجید ملامحمدی

من از آن ها بدم می آید. آن ها خیلی بلند و یکنواختند. به خاطر همین است که تا نگاهشان می کنم، دلم می گیرد. دلم برای دوستانم یک ذره
می شود و به یاد مظلومیت هایشان می افتم، به یاد گمنامی هایشان در شهر، به یاد عکس دوست آسمانی ام «احمد»، عکس کوچک و خوشرنگی
که آن ها تحمل نگه داشتنش را نداشتند ومعنی دوازده سال مفقود بودنش را نفهمیدند. من از آن ها گریزان بودم و حالا بیشتر. من از آن ها
رویگردان بودم و حالا بیشتر. آن هایی که به تابوت های سه رنگ احمدها نگاهی نکردند و خودشان را در خواب سنگین پاناسونیک، هیوندای،
و… گم کردند. با دیدنشان به یاد گنجشک های معصومی می افتم که زورشان نمی رسد خودشان را به بالای سر آن ها برسانند و راه عبوری از
روی شانه های دود خورده شان پیدا کنند. «یا کریم ها» همیشه با دیدن آن ها غمشان تازه می شود و زود در گوشه ای کز می کنند. شاید به
سایه های ترسناکشان فکر می کنند؛ سایه های بلند و بی قواره ای که آفتاب مهربان را از آن ها و آدم ها می دزدند، سایه های دراز و کج و معوجی که
طعم ماشین می دهند. ماشین های لوکسی که مدام در خیابان ها ویراژ می دهند و سرفه می کنند و سرفه هایشان بلای جان اقاقی ها، چنارها،
شمشادها و… می شود. در سایه هایشان هیچ پیرمرد مهربانی نفس تازه نمی کند. حتی گربه ها خمیازه می کشند و بی اعتنا رویشان می دوند. آن ها
آن قدر خودشان را بالا کشیده اند که توی ذوق آسمان زده اند؛ آن قدر که انگار ابرها را هم فراری داده اند. کاری کرده اند که پرستوها کمتر
گذرشان به شهر می افتد. حتی مرغابی ها، قوها، لک لک ها و غازهای وحشی با خودشان عهد بسته اند که مسیر کوچشان را کج کنند و دیگر از
بالای سر آن ها به پرواز درنیایند. آفتاب دیگر خیلی سخت توی قاب چشم ها می افتد و ستاره ها کمتر به خواب شیرین بچه ها می آیند. گاه و بی
گاه، روی سینه های سفت و سیمانی شان، عکس های بزرگ و خیره کننده نصب می شود. زرق و برق عکس ها چشم رهگذرها را زود تار
می کند.

آن ها بی اجازه پا به شهرهای صمیمی ما گذاشته اند. آن ها از صمیمیت چیزی نمی دانند. آن ها معنی پیچک همسایه را نمی فهمند و
نمی دانند نگاه «یاکریم» چه مزه ای می دهد. آن ها هیچ وقت تحمل عکس یک شهید را نداشته اند. عکس های شهیدان، در بغل گنده آن ها هیچ
وقت جا نگرفته است. باران که می بارد، هیچ بوی خوشی از آن ها بلن