پاورپوینت کامل جوان مسلمان ایرانی در عرصه ی الگودهی (۱) ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوان مسلمان ایرانی در عرصه ی الگودهی (۱) ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوان مسلمان ایرانی در عرصه ی الگودهی (۱) ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوان مسلمان ایرانی در عرصه ی الگودهی (۱) ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۸

مقدمه

می توان هر جامعه را به یک کشتی عظیم در اقیانوس هستی تشبیه کرد که به هنگام عزیمت از مبدا به مقصد می بایست از
تمهیدات ویژه ای برخوردار باشد، تا این که بتواند در مسیر پر از خطر، ناشی از طوفان های سهمگین و زلزله ها و دزدان دریایی به
کمین نشسته به سلامتی به ساحل امنیت و آرامش و آسایش برسد و در حالی که مسافران خود را به سلامتی به ساحل مورد نظر
می رساند، مایه ی آرامش خاطر و نشاط روحی آنان نیز بوده باشد.

با این مقدمه، در عصر حاضر جوانان هر جامعه به ویژه جوانان برومند و مسلمان ایرانی بسان یک سکان دار شایسته و نامور، کشتی
زندگی را در طول تاریخ پرافتخار میهن خویش در مسیر رشد و تعالی و پیشرفت های بزرگ و چشم گیر به پیش می برند.

حال جای این سوال است آیا لازم است که سکان دار چنین کشتی عظیم با مسیرهای پر از خطر ناشی از طوفان و…، فردی مطلع
به علوم پیشرفته ی زمان و مهارت های جدید و قدیم و مدیر و مدبر باشد یا نه؟

جواب روشن است. باید یک چنین سکان داری از نظر معلومات و تکنولوژی، فن آوری ها… در حد بالایی، هم برای اداره ی امور
کشتی و هم برای دفاع از سرنشینان آن مجهز بوده باشد.

این مقاله درصدد است به بررسی وظایف و لوازم مورد نیاز یک سکان دار نمونه و شایسته بپردازد; بدین معنا که جوان امروز ایرانی
چگونه باید در حیطه ی مسؤولیت خود، هم به وظیفه عمل بکند و هم به کسب مقام برتر و اول نایل شود و نیز به عنوان الگو برای
جوانان دیگر معرفی شود.

در این راستا، دو محور اساسی و مهم را مورد بررسی قرار می دهیم:

محور اول – کسب معلومات و مهارت های مورد نیاز،

محور دوم – آسیب شناسی.

در محور اول به چند نکته ی اساسی اشاره می کنیم.

محور اول: کسب معلومات و مهارت ها

نکته ی اول: آموزش و پرورش (تربیت)

ابتدا به مساله ی آموزش و پرورش یا تربیت می پردازیم که زیربنای رشد و تکامل و هر گونه تعالی است. هدف از آموزش و پرورش
روح و جان انسان هاست که در سایه ی آموزش استعدادهای بالقوه به فعلیت می رسند و گرنه هم چون معادن کشف نشده در دل
زمین نهفته می مانند.

امام صادق ( علیه السلام) فرمودند: «مردم معادنی هستند مانند معدن های طلا و نقره » ^(۱) پس باید این معادن کشف بشوند و
دیگران از وجود آن ها بهره مند گردند.

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله) فرمودند: «همه ی شما کار کنید و کوشش نمایید ولی متوجه باشید که هر کس برای کاری که
آفریده شده، لایق تر است و آن را به سهولت و آسانی انجام می دهد.» ^(۲)

تعلیم صحیح و استاندارد میوه ی بالندگی و برازندگی در بردارد و در هر جامعه و عصری خریدار دارد. امیر مؤمنان علی ( علیه
السلام) می فرمایند: «ای گروه جوانان! شرف انسانی و سجایای اخلاقی خود را با ادب آموزی و تربیت محافظت نمایید و سرمایه ی
گرانبهای دین خویشتن را با نیروی علم و دانش از دستبرد ناپاکان و خطرات گوناگون بر کنار نگاه دارید.» ^(۳) امام صادق ( علیه
السلام) می فرمایند: «دوست ندارم جوانی را از شما مسلمانان ببینم مگر آن که روز او به یکی از دو حالت آغاز شود، یا تحصیل کرده
و عالم باشد، یا متعلم و دانشجو، اگر هیچ یک از این دو حالت در وی نباشد و با نادانی به سر برد، در ادای وظیفه کوتاهی کرده است.
» ^(۴)

نکته ی دوم: راه های کسب معلومات و تربیت

با توجه به این که روش استخراج مواد معدنی در هر معدنی متفاوت می باشد، اما هدف از استخراج به کمال رساندن مواد مورد
نظر و استفاده ی بهینه از آن است، در مورد کسب توانمندی ها نیز هدف استفاده ی درست و به جا از نعمت های الهی است. در این
راستا بهترین و کم هزینه ترین راه و اسباب و ابزار برای رسیدن به این هدف استفاده ی معقول از تجربه ی دیگران، به ویژه
گذشتگان از تاریخ است. انسان که با این عمر محدود نمی تواند به تمام تجارب زندگی دست یابد. پس چه بهتر که از سرمایه های
تجربی دیگران بهره مند گردد. علی ( علیه السلام) می فرمایند: «تجربیات در زندگی بشر پایان ندارد و انسان عاقل همواره از راه
تجربه بر ذخایر معنوی خویشتن می افزاید.» ^(۵)

و نیز می فرمایند: «رای الرجل علی قدر تجربته; «ارزش رای هر انسان به مقدار تجربه او است که در مدرسه ی زندگی فرا گرفته
است » ، نیز فرمودند: «من احکم من التجارب تسلم من العواطب » ، «آن کس که اعمال خود را بر پایه ی (محکم) تجارب استوار
می کند از سقوط و تباهی به سلامت خواهد بود.» ^(۶)

بنابراین استفاده از تجارب دیگران و خویشتن به ویژه از تجارب گذشتگان یک ضرورت است. همان طور که با هزاران زحمت و رنج
و مشکلات از دل خاک آثار باستانی را بیرون می کشند تا معرف ریشه ها و اصالت یک ملت باشد، استفاده از تجربه ی سلف نیز همین
گونه می باشد. گر چه امروز عده ای بر این عقیده اند که نسل جدید باید همواره با نوگرایی و پیشرفت های علمی و صنعتی و… جدید
به پیش برود اما غافل از آنند که گذشتگان چراغ راه آیندگان هستند. امیرمؤمنان می فرمایند:

«من اعتبر ابصر و من ابصر فهم و من فهم علم » ; هر کسی از وقایع گذشتگان عبرت بگیرد بینا می شود، کسی که بصیرت پیدا کرد
می فهمد و آن کس که فهمید عالم می شود. ^(۷)

مطالعه در احوال تاریخ نیز می تواند انسان را در برنامه ریزی یاری کند. مولای متقیان خطاب به فرزند عزیزش چنین می فرماید:
«اگر چه عمر من هم زمان با عمر گذشتگان نبوده است ولی در کارهای آنان نظر افکنده ام و در تاریخشان با دقت فکر کرده و در
آثارشان سیر نموده ام تا جایی که از کثرت اطلاع مانند یکی از آنان به حساب آمدم… بر اثر تعمق در تاریخ آنان، روشنی و تیرگی
کارشان را شناختم و سود و زیان اعمالشان را تشخیص دادم، سپس مجموعه ی اطلاعات تاریخی خود را غربال کردم، آن چه که
مفید بود در اختیار تو گذاردم و تنها مطالب زیبا و دلپذیر وقایع را برای تو برگزیدم و ذهنت را از قضایای مجهول و بی فایده که اثر
علمی و عملی ندارد بر کنار نگاه داشتم.» ^(۸)

پس سزاوار است هر جوان مسلمان در این باره تفکر کند که چه شد روزی مشرق زمین مهد تمدن بود، اما امروز از کشورهای عقب
مانده به شمار می آید. اگر تحصیل کردگان غربی و اروپایی در بزرگ ترین و مدرن ترین آموزشگاه ها و دانشگاه ها و… تحصیل
می کردند برای تجربه ی عملی و آزمایش اندوخته های خود به شرق روی می آوردند. کشورهای اسلامی زمانی صادرکننده ی
فرهنگ و علوم مختلف بودند، در حالی که اروپا بویی از تمدن به دماغش نخورده بود. کتاب های علمی ابوسیناها، ابن حیان ها و
سایر اکبار جهان اسلام و ایران، امروز نیز مورد استفاده ی غرب واروپاست. پس چه شد امروز شرق محتاج و وابسته ی غرب است،
این ذلت از کجا ناشی شده؟

«گرستاولبون » وزیر اسبق فرانسه می گوید: «تا کنون هیچ مردمی مانند مردم جزیره العرب دیده نشده که در مدت کوتاه و اندک،
بتواند به این حد از تمدن نایل شود.» ^(۹) او معتقد است که این تمدن و ترقی بر اثر آموزه های دینی است که پیامبرشان آورده است.
اما از زمانی که کشورگشایی مسلمین شروع شد و با زرق و برق کشورهای دیگر آشنا شدند، راه تجمل گرایی را پیش گرفتند و این
یکی از عوامل سقوط مردم شد. اگر امروز جوان ایرانی به وجود شعرا و دانشمندان بزرگ چون سعدی و خواجه نصیر و سایر
بزرگان کشور به خود می بالد، به خاطر زحمات بی شائبه ی آنان است، پس سزاوار است که فرزندان خلف این بزرگان نیز چون
پدران خود باشند. اگر شهرت ایرانی در میان اعراب جایگاه ویژه دارد این افتخار به دست سلمان ها و میثم ها به ارمغان آورده شده
است. بنابراین پیوند معنوی میان ایرانی ها و اسلام توسط جوانان فرهیخته ی آن عصر مایه ی افتخار بوده و سزاوار الگو قرار گرفتن
است.

در نمونه ای دیگر از احوال تاریخ، آلمان را از نظر بگذرانیم. چه شد آلمان با آن عظمت که داشت به بیچارگی کشیده شد. «هیتلر»
در خاطرات خود می گوید: «اگر آلمان بدون دفاع ماند به خاطر اسلحه نبود. او فاقد اراده ی لازم برای دفاع بود. اگر من به دست
راستی ها می گفتم غفلت شما باعث شد که یهودیان توانستند در سال ۱۹۱۸ قدرت را به دست گیرند، برای حل این مشکل نباید
پرسید: چگونه اسلحه بسازیم؟ بلکه باید گفت: با چه تدبیری می توان ملت را از لحاظ اراده تا جا