پاورپوینت کامل آفرینش زن; تفاوت یا تبعیض، توازن یا تساوی، اصالت یا تبعیت؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آفرینش زن; تفاوت یا تبعیض، توازن یا تساوی، اصالت یا تبعیت؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آفرینش زن; تفاوت یا تبعیض، توازن یا تساوی، اصالت یا تبعیت؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آفرینش زن; تفاوت یا تبعیض، توازن یا تساوی، اصالت یا تبعیت؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲

۱. آیا آفرینش زن بیان گر تبعیض در خلقت و برتری یکی بر دیگری است; یکی معیوب است و دیگری بدون عیب؟

۲. آیا آفرینش زن اصالت نداشته و به تبع مرد و به خاطر او آفریده شده است؟

۳. آیا در آغاز آفرینش، زن از دنده ی چپ مرد آفریده شده و جزیی ناچیز از وجود مرد است یا مستقل آفریده شده و خلقت او اصیل
است؟

۴. آیا زن و مرد در قوای دماغی و فیزیولوژی، امکانات و استعدادها مساوی هستند یا متوازن می باشند؟

۵. آیا نقصان عقلی که در روایات به زن نسبت داده شده، عیب اوست یا بیان گر زیادی نیروهای دیگر او؟

۶. آیا فضیلتی که در آیات قرآن کریم به مرد نسبت داده شده، علامت برتری اوست یا به معنای زیادی امکانات؟

پرسش هایی از این قبیل، از گذشته و چه بسا از آن هنگام که این دو آیت حق به مرحله ی تفکر و تعقل پا گذاشتند مطرح بوده و تا
امروز که از یک طرف عصر پسامدرن و جهان فرا صنعت و عصر عقلانیت و فمینیزم افراطی است و از طرف دیگر عصر فتنه ها و
شبهاتی است که برای یک کاسه کردن جهان و تشکیل دهکده ی جهانی و نظم نوین آن، همه ی مرزها در هم شکسته و همه ی
آرمان ها و باورها با شبهه افکنی ها درو می شوند تا «غرب » باشد و «دین » نباشد، ادامه دارد.

آن جا که این گونه مباحث از حس کنجکاوی انسان بر می خیزد تا خود را بشناسد و به «قدر» و «اندازه » و ارزش دیگران واقف شود،
این پرسش گری امری مقدس است، چرا که آدمی را به حرکت وا می دارد و فکر و عقل او را به کنکاش و سنجش فرا می خواند و با
تامل و تدبر رو به رو می کند.

اگر طرح این مطالب از حس زیبای کنجکاوی و جست و جوگری الهام نگیرد، نشان از دل های لرزان و قلب های مریض و
مضطربی دارد که ریب، تردید و شک وجود آن ها را فرا گرفته و یا قبل از طرح این مسایل خود، تقدیر دیگری دارند و اغراض و اهوا
و امیالشان چیز دیگری است، در نتیجه آن چه می پرسند حق نیست که شبه ی حق است و باطلی است که ژست حق به خود گرفته
است و دیگربه آن پرسش نمی گویند، بلکه آن ها را شبهه می نامند که امام علی (ع) فرموده اند: «سمیت الشبهه شبهه لانها تشبه
الحق » . ^(۱)

بنابراین باید به پرسش ها پاسخ مناسب و هماهنگ داد و ریشه های بروز شبهات را درمان کرد و زمینه های شکل گیری آن ها را از
بین برد، که اهل شبهه افکنی به شهادت قرآن دو مرگ دارند; «فکر و قدر ثم قتل کیف قدر» ^(۲)

«ثم قتل کیف قدر» ; در حالی که تقدیر کرده اند و غرض خاصی دارند، به این می اندیشند که با چه شبهه و سؤالی به اهداف خود
برسند، که با این ترفند هم فکر خود را می میرانند و هم خود می میرند; هم مرگ فکر دارند و هم مرگ خود.

با بیان فوق (تفاوت پرسش و شبهه)، مشخص شد که هر کدام از شبهه و پرسش، به برخورد مناسب خود نیاز دارد; به پرسش باید
پاسخ داد و شبهه را باید از ریشه مداوا کرد و خشکاند.

حال در ادامه به پاسخ گویی از پرسش های بالا می پردازیم و چنان چه توفیق رفیق باشد، در شماره های آینده به پرسش هایی در
همین راستا پرداخته می شود و سعی می گردد که ترتیب منطقی و طبیعی بین آن ها رعایت شود تا ضمن جلوگیری از تکرار مخل،
زمینه ی جمع بندی سریع و نتیجه گیری مناسب فراهم شود.

پرسش از اصل آفرینش انسان و در پی آن آفرینش زن و به بیانی دیگر پرسش از چگونگی آفرینش، از دیر باز توجه بشر را به خود
معطوف داشته و هر کس شایسته ی فهم و فکر خود، با تکیه بر منابع اصیل یا بدون توجه به آن ها، پاسخی داده است. حق این است
که انسان از آن جا که شاهد خلقت خود نبوده، از چگونگی پیدایش خود نیز عالم نیست و از آن جا که با اختیار خود آفریده نشده،
بر هدف آفرینش واقف نیست. اما آدمی یقین دارد که خود، خود را نیافریده و او مصنوع و ساخته ی دست دیگری است و یقین دارد
و یا می تواند به این علم و آگاهی برسد که صانع و خالق او موجودی باشعور و حکیم است که خلقتش خالی از غرض، هدف و
حکمت نیست و اوست که می تواند آن چه را که انسان توان یادگیری آن را ندارد، به او تعلیم دهد; «و یعلمکم ما لم تکونوا تعلمون » ; ^(۳) ،
در نتیجه اوست که به این دو پرسش اصلی پاسخ می دهد.

قرآن کتابی است که خالق هستی در او تجلی یافته، بنابراین پر از گفت و گو از اصل آفرینش و به خصوص آفرینش انسان، گاهی از
اصل خلقت انسان، گاهی از چگونگی خلقت و گاهی از مراحل خلقت و از قدر و اندازه ها و استعدادهای ما، از حالت ها، ضعف ها،
قوت ها و وسوسه های ما سخن به میان آورده که خود به تحقیق وسیع و مستقلی نیاز دارد.

در آیات بسیار دیگری از هدف آفرینش انسان سخن به میان آمده: «افحسبتم انما خلقناکم عبثا و انکم الینا لاترجعون » ^(۴) ; آیا
گمان می کنید که ما شما را بدون هدف آفریدیم و شما به سوی ما بازگشتی ندارید. «ایحسب الانسان ان یترک سدی » ^(۵) ; آیا انسان
گمان می کند که بی هدف رها می شود. چنین آیات کوبنده ای گمان بی هدف و بیهوده بودن خلقت انسان را نفی می کند. در آیات
دیگر نیز خداوند به مقصد و نهایت و هدفمندی انسان اشاره دارد که آدمی استمرار دارد تا به او باز گردد و با کدح و سعی و تلاش در
صراط و راه قدم بردارد تا به مقامات پروردگارش نایل آید ^(۶) ; این صراط و راه همان عبودیتی است که در این آیه به آن اشاره دارد