پاورپوینت کامل سرزمین دفن شده ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرزمین دفن شده ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرزمین دفن شده ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرزمین دفن شده ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

>

هوا گرم و تفتیده بود. هرم گرما، حتی در سایه هم پوست صورت را می سوزاند. کار خیلی سخت پیش می رفت. گاهی دیواره کناره
چاه با صدای مهیبی ریزش می کرد و صدای ریزش خاکریزه ها و سنگها، در عمق چاه، فریاد عبدالله را در می آورد.

رابطه او با دنیای بیرون چاه، ریسمانی بود که انگارمیان زمین و آسمان آویزان بود. عبدالله خسته شده بود و نای ایستادن نداشت.
هوای چاه او را گرفته بود. حس می کرد چیزی توی سرش باد می کند و بزرگ می شود. تیشه توی دستهایش سنگین شده بود و
دقایقی بود که صدای خفه آن به گوش بالانشینان نمی رسید. دلورا پر از خاک کرد و یکی دوبار طناب را کشید و فریاد زد: «او هوی
ی ی….» اما آن بالا کسی صدایش را نمی شنید. در دلش ناسزا گفت دوباره فریاد زد: «او هوی ی ی….» ولی هیچ جوابی نشنید.

بنی عباس از دوران جاهلیت، به سقایت و سیراب کردن حاجیان مشهور بودند و اینک مهدی خلیفه عباسی، امر کرده بود که سر
راه کاروانیان حج چاهی حفر شود که برای آب خوردن و استفاده در اختیار حاجیان بیت الله الحرام قرار گیرد. بنی عباس این امر را
برای خود افتخاری شمرده و بر آن نظارت داشتند.

عبدالله در طول سال ها کار کردن برای خلفای عباسی، با طرز زندگی آنها آشنا شده بود. زندگی مرفه آنها در کاخ های عالی و رفیع
می گذشت; چون زندگی کسراها و قیصرهای روم. او زندگی مردم را در کوچه پس کوچه های شهر می دید. آنها را می دید با کسب و
کار اندک، غم و اندوه فراوان که در اتاق های تاریک، محقر و گلی مثل سایه های اشباح در غم و تنگدستی می زیستند و یتیمانی را
می دید که در آرزوی تکه ای نان روزگار می گذراندند. فشار و سختگیری بنی عباس با اهل بیت پیامبر و امام موسی کاظم علیه
السلام و طرفداران ایشان بیش از دیگران بود.

عبدالله روی یکی از دیوارهای شهر، دیده بود که دست مظلومی، پنهانی در دل شب و دور از چشم حکومتیان نوشته بود: «ستمی
که بنی امیه بر آل علی کرد، یک دهم آن چیزی است که بنی عباس انجام می دهد.» عبدالله در این مدت، این ستم را با گوشت و
پوست خود لمس کرده بود.

بار سنگین حفر چاه به دوش کارگران بود و نایبان خلیفه دستمزد کارگران را می دزدیدند و زیر سایبان ساعت ها استراحت
می کردند. آنها به دستور خلیفه سختگیرانه بر کار حفر چاه نظارت می کردند و مراحل انجام کار را زیر نظر داشتند. نود و هشت
روز بود که پیوسته روز و شب کارگران در چاه فرو می رفتند و با چنگ و دندان، دل زمین را می خراشیدند، اما اثری از آب نبود که
نبود.

عبدالله یکبار دیگر صدا زد: «او هوی ی ی…» و طناب را تکان داد. عضلاتش گرفته بود. عصبانی به سمت بالا خیز برداشت. چهار
دست و پا به تنه دیواره تکیه داد. تیشه اش را به دیوار گیر داد و احساس کرد زمین زیر پایش دارد خالی می شود. صدای ناله اش در
صدای ریزش مهیب کف چاه گم شد و عبدالله با خروارها خاک به انتهای چاه سقوط کرد.

مامور حکومتی زیر سایبان ایستاده بود و به سر و روی کارگران وحشتزده نگاه کرد و بعد به کوزه ها، اسباب و وسایلی که از زمین
بیرون آورده و گوشه ای گذاشته بودند. در خودش جرات پایین رفتن از چاه را نمی دید. هر بار که از کنار دهانه چاه می گذشت،
قلبش فرو می ریخت. حس می کرد هر لحظه ممکن است زمین زیر پایش خالی شود. جلو رفت و به دهانه چاه چشم دوخت. یکی از
چاه کن ها که برای