پاورپوینت کامل ساز و کارهای آزادی سیاسی در قرآن ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ساز و کارهای آزادی سیاسی در قرآن ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ساز و کارهای آزادی سیاسی در قرآن ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ساز و کارهای آزادی سیاسی در قرآن ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

مقدمه

آزادی سیاسی در کاربرد عام آن، شامل هر گونه فعالیتی است که
بر سرنوشت سیاسی جامعه تأثیر می گذارد، بر این اساس تشکیل احزاب و جمعیتها،
مطبوعات و رسانه های گروهی نیز فعالیتهای سیاسی به شمار می رود؛ ولی کاربرد خاص
آن مربوط به دخالت آحاد جامعه در حکومت و اداره امور کشور است. این آزادی با
نظامهای استبدادی در تعارض آشکار است. بدیهی است که آزادی افراد در دخالت در
اداره جامعه مشروط به یک سلسله شرایط و شایستگی هاست که با توجه به نوع جهان
بینی ها و مکاتب پذیرفته شده در جوامع بشری و قوانین اساسی آن ها متفاوت خواهد
بود ولی در قانونمندی چنین آزادی ای به سان دیگر آزادیهای اجتماعی نمی توان
تردید کرد.

مفهوم آزادی

آزادی یعنی فقدان مانع در ایجاد کاری که انسان می خواهد
انجام دهد. توماس هانبر در تعریف آزادی می گوید: «انسان آزاد کسی است که چون
بخواهد کارهایی را انجام دهد که در توان و استعداد او هست، با مانعی روبه رو
نشود.»

در یک تعریف ساده و ابتدایی، آزادی به فقدان مانع در راه خواسته های انسان
تعریف می شود. علامه محمد تقی جعفری «ره» رهایی (آزادی) را این گونه تعریف
می کند: «رهایی باز شدن قید از مسیر جریان اراده به طور نسبی است».

امام خمینی «ره» مفهوم آزادی را بی نیاز از تعریف می داند: «آزادی یک مسئله ای
نیست که تعریف داشته باشد. مردم عقیده شان آزاد است کسی الزامشان نمی کند که
شما حتما این عقیده را داشته باشید. کسی الزام به شما نمی کند که حتما باید این
راه را بروید. کسی الزام به شما نمی کند که باید این راه را انتخاب کنی و…
آزادی یک چیز واضحی است».

اعلامیه حقوق بشر فرانسه، آزادی را به معنای «توانایی بر انجام کاری که به
دیگران زیان نرساند» تفسیر می کند.

آزادی در قرآن

آزادی در قرآن کریم تحت تعابیر مختلفی آورده شده است:

الف ـ آزادی؛ بزرگ ترین درس (علیه السلام)

«ای دوستان من آیا خدایان پراکنده بهترند یا خداوند قهّار؟»

«این معبودهایی را که غیر از خدا می پرستید چیزی جز اسم های [بی مسمّا] که شما
و پدرانتان آن ها را خدا نامیده اید نیست، خداوند هیچ دلیلی برای آن نازل
نکرده، حکم تنها از آن خداست، فرمان داده که غیر از او را نپرستید، این است
آیین پابرجا ولی اکثر مردم نمی دانند.»

همان طور که می بینیم حضرت یوسف(علیه السلام) بزرگ ترین درسی را که به زندانیان
داد درس توحید و یگانه پرستی بود؛ همان درسی که محصولش آزادی و آزادگی است. او
می دانست که ستمگران و جباران بر مردم مسلّطند و میان مردم تفرقه وجود دارد و
تا زمانی که چنین است این تسلط ستمگران بر مردم ادامه خواهد داشت، از این رو
برای قطع ریشه ستمگران دستور می دهد از شمشیر بُرّان توحید استفاده کنند تا دست
یابی به آزادی یک رؤیا نباشد بلکه آن را در واقعیت لمس کنند. زمانی که مردم به
نیروی عظیم خود آگاه شده و زیر پرچم توحید جمع شوند آن روز، روز نابودی ستمگران
است، و این درس مهمی است برای نسل دیروز و امروز و فردای تاریخ.

ب ـ آزادی، یک نعمت:

[به خاطر آورید] آن زمان که شما را از چنگال فرعونیان رهایی
بخشیدیم که همواره شما را به شدیدترین وجهی آزار می دادند: پسران شما را سر
می بریدند؛ زنانتان را [برای کنیزی] زنده نگه می داشتند و در این، آزمایش سختی
از طرف پروردگار برای شما بود.»

قرآن در این آیه به یکی از نعمت های بزرگی که به قوم بنی اسرائیل ارزانی داشته
تصریح کرده است و آن نعمت آزادی از چنگال ستمگران است. چنان که در دنیای امروز
ستمگران با آزاد گذاشتن ظاهری زنان و کشتن مردانگی و غیرت در مردان، به گونه ای
دیگر اسارت را برای کشورها به ارمغان می آورند.

ج ـ آزادی، برترین نعمت:

[و به خاطر بیاور] هنگامی را که موسی به قومش گفت نعمت خدا
را بر خود به یاد داشته باشید، زمانی که شما را از [چنگال] آل فرعون رهایی
بخشید، همانها که شما را به بدترین وجهی عذاب می کردند و پسرانتان را سر
می بریدند و زنانتان را [برای خدمتکاری] زنده می گذاشتند و در این، آزمایش
بزرگی از طرف پروردگارتان بود».

این آیه که پس از چند آیه در مورد ایام اللّه آمده نشان دهنده نعمت بزرگی است
که خداوند در پرتو هدایت موسی(علیه السلام)بر بنی اسرائیل بخشیده و آن روزِ
آزادی و نجات بنی اسرائیل است، و ذکر آن پس از ایام اللّه نشان دهنده اهمیت
فوق العاده آزادی و استقلال در سرنوشت ملتهاست؛ چه آنکه تا زمانی که ملتها آزاد
نشوند نبوغ و استعدادشان هرگز ظاهر نمی شود و در راه خدا – که راه مبارزه با
ظلم و شرک است – گام نخواهند گذاشت. به همین دلیل رسالت رهبران بزرگ الهی این
بود که ملتهای اسیر را از اسارت فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی آزاد سازند و
سپس برنامه های توحیدی و انسانی را ارائه کنند.

د ـ حقیقت عزّت

حقیقت عزت چیست و چه چیز می تواند به انسان عزت دهد؟

حقیقت عزت در درجه نخست قدرتی است که در دل و جان انسان
ظاهر می شود و او را از خضوع و تسلیم و سازش در برابر طاغوتیان باز می دارد؛
قدرتی که هرگز اسیر شهوات و تسلیم زر و زور نمی شود؛ قدرتی که از ایمان به خدا
سرچشمه گرفته و هرگز از آن جدا نخواهد شد، و آن، عمل صالح و ایمان به خداست.
این دو است که به انسان سربلندی و عظمت می دهد و به او شکست ناپذیری می بخشد.

«کسی که خواهان عزّت است [باید از خدا بخواهد] که تمام عزت
برای خدا است. سخنان پاکیزه به سوی او صعود می کند، و عمل صالح را بالا می برد،
و آنها که نقشه های سوء می کشند، عذاب شدید برای آنهاست و مکر [و تلاش
افسادگرانه] آن ها نابود می شود».

مفهوم آزادی سیاسی

در یک تعریف آزادی سیاسی را با مقدار آزادی مخالفان یک
حکومت برابر گرفته اند و تأکید شده که آزادی سیاسی با آزادی مخالف در چهارچوب
قانون محک می خورد. در تعریف دیگری آمده است: «وقتی که گفته می شود در جامعه
اسلامی مردم آزادی سیاسی دارند بدین معناست که هم حق انتخاب دارند و هم حق
فعالیت سیاسی، انتشار مطبوعات، روزنامه، ایجاد تشکلها، سازمانها، احزاب،
اجتماعات سیاسی و بیان افکار و نظرات سیاسی.»

آزادی سیاسی یعنی این که شهروندان جامعه در مقابل آرای سیاسی که در چهارچوب
قانون ابراز می کنند امنیت داشته باشند و مورد تعرّض قرار نگیرند و از حقوق
اجتماعی محروم نشوند. حرکت در چهارچوب قانون باشد و همه شهروندان هر چقدر
می توانند در امور سیاسی بتوانند آزادانه و در چهارچوب قانون ابراز نظر کرده و
کسی را یارای تعرّض به آنان نباشد و حفظ قانون حاکم باشد نه چیز دیگر. آزادی
سیاسی به این معناست که فرد بتواند در زندگی سیاسی و اجتماعی کشور خود از راه
انتخاب زمامداران و مقامات سیاسی شرکت جوید و یا به تصدی مشاغل عمومی و سیاسی و
اجتماعی کشور خود نایل آید و یا در مجامع آزادانه عقاید و افکار خود را به نحو
مقتضی ابراز نماید.

کارل کوهن می گوید: «منظور از آزادی سیاسی به طور ساده
عبارت است از آزادی انجام دادن کارهای مختلف که حکومت اقتضا می کند…» و
شهروند بتواند صدای خود را به گوش دیگران برساند و در حکومت تأثیر عملی داشته
باشد.»

منتسکیو معتقد است که آزادی سیاسی تنها در حکومت های معتدل می تواند وجود داشته
باشد البته نه در همه حکومت های معتدل بلکه در آنهایی که از قدرت سوء استفاده
نمی شود… برای این که از قدرت سوء استفاده نشود باید امور حکومتی را طوری
ترتیب داد که جلوی قدرت را بگیرد.»

حق آزادی سیاسی در ماده «۲» اعلامیه جهانی حقوق بشر در سه بند تدوین شده است:

۱ـ هر کس حق دارد در اداره عمومی کشور خود، خواه مستقیما و
خواه به وساطت نماینده ای که آزادانه انتخاب شده باشد، شرکت جوید؛

۲ـ هر کس حق دارد با تساوی شرایط به مشاغل عمومی کشور خود
نایل آید؛

۳ـ اساس و منشأ حکومت، اراده مردم است. این اراده، باید به
وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری صورت پذیرد.
انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رأی مخفی و یا طریقه ای نظیر
آن انجام گیرد که آزادی رأی را تأمین نماید.

بند اول و دوم ماده مزبور از دیدگاه جهان بینی توحیدی،
پذیرفته است؛ چرا که اگر شرایط عمومی برای حضور آحاد افراد جامعه در اداره امور
کشور فراهم نگردد و این کار تنها توسط افراد ویژه ای مثلاً هواداران یک حزب، یا
اشراف و سرمایه داران و امثال آنان انجام شود، مشارکت عمومی از میان می رود و
زمینه برای استبداد و خودکامگی فراهم می گردد و به دنبال آن مفاسد گوناگون
اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی رواج می یابد.

در قرآن کریم بر اصل تعاون و مشارکت عمومی، مشورت و همفکری؛
و نفی استبداد تأکید شده است. قرآن کریم در مورد تعاون می فرماید: (وَ
تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی) و درباره مشورت می فرماید: (وَ
أَمْرُهُمْ شُورَی بَیْنَهُمْ) نیز به پیامبر اکرم دستور می دهد تا با مسلمانان
در امور مربوط به سرنوشت جامعه اسلامی مشورت کند: (وَ شَاوِرْهُمْ فِی
الاْءَمْرِ). امام علی(علیه السلام) فرموده است: «من استبد برأیه هلک» و نیز
فرموده است: «آله الرئَاسَهِ سعه الصدر».

برپایی قسط و عدل در جامعه انسانی یکی از اهداف بعثت پیامبران الهی بوده است و
آزادی معقول و مشروع یکی از مصادیق عدل اجتماعی است. به همین دلیل پیامبران
همواره در پی ایجاد آزادی برای انسانها و نجات آنان از زیر یوغ استبداد و ستم
بوده اند.

آزادیهای سیاسی در قرآن

در قرآن تحت عناوین مختلفی از آزادی سیاسی یاد شده است، از
جمله می توان به عنوان جامعه آزاد و مستقل و مشخصات آن در آیه ۱۱۳ سوره
هود(علیه السلام) اشاره کرد:

«و تکیه بر ظالمان نکنید که موجب می شود آتش شما را فرو گیرد و در آن حال جز
خدا هیچ ولی و سرپرستی نخواهید داشت و یاری نمی شوید».

تکیه بر ظالمان چیزی جز بدبختی برای ملت به ارمغان نمی آورد
پس باید جامعه مستقل داشته باشیم. یک جامعه پیشرو و پیشتاز و سربلند و قوی،
جامعه ای است که روی پای خود بایستد همان گونه که قرآن در سوره فتح آیه ۲۹
می فرماید: (فَاسْتَوَی عَلَی سُوقِهِ؛)؛ «همانند گیاه سرسبزی که روی پای خود
ایستاده و برای زنده ماندن و سرفرازی نیاز به وابستگی به چیز دیگر ندارد».

یک جامعه مستقل و آزاد، جامعه ای است که از هر نظر خودکفا
باشد و پیوند و ارتباطش با دیگران، پیوندی بر اساس منافع متقابل باشد نه بر
اساس اتکاء یک ضعیف بر قوی؛ جامعه ای است که از لحاظ نظامی، اقتصادی، سیاسی و
فکری و فرهنگی وابسته نباشند؛ زیرا در صورت وابستگی به ستمگران و ظالمان نتیجه
آن وابستگی به ظلم و شرکت در برنامه های ناجوانمردانه آن ها خواهد بود.

ساز و کارهای آزادی سیاسی

۱ـ حق تعیین سرنوشت و آزادی انتخاب و رأی

این که مردم تا چه حدّ در حاکمیت سهیم هستند و تأثیر
گذارند، از مباحث مهم علم سیاست است و نوع حکومتها را با توجه به تأثیر مردم بر
حکومت می توان دسته بندی کرد. تشکیل حکومت و سهیم شدن در تعیین سرنوشت از
شاخصه های مهم آن است.

در حکومتهایی که مردم حق دخالت در سرنوشت خود را ندارند
آزادی سیاسی مشاهده نمی شود. حدیث معروف پیامبر که می فرماید: «من اصبح و لا
یهتم بأمور المسلمین فلیس بمسلم؛ هر کس صبح کند و در فکر مسلمانان نباشد،
مسلمان نیست». به