پاورپوینت کامل گلگشتی در طنزهای متون کهن ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلگشتی در طنزهای متون کهن ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلگشتی در طنزهای متون کهن ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلگشتی در طنزهای متون کهن ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۹

اشاره:

عده ای تصور می کنند که طنز همان شوخی و مزاح است. در حالی
که بین طنز و شوخی بعد و مسافتی است در مقیاس چندین سال نوری؛ بین زمین تا
کهکشانها. منظور از شوخی خنداندن است که گاه با مسخره کردن همراه است. اما طنز
قصد مزاح، هزل و شوخی ندارد. طنز در پی اصلاح است نه به دنبال کشش کسی به سوی
خود. شوخی جذبه زودگذر و آنی دارد، اما طنز تأثیر عمیق و طولانی. هر انسانی اگر
منصف باشد حتی اگر نیش طنز در مورد او باشد، در تنهایی به تفکر فرو می رود و
سعی می کند تحولی در نقش خود به وجود آورد. طنز خنده می آورد ولی خنده آن
دردناک تر از گریه است. گاهی اوقات نمی توان حرفهای جدی را به طور واضح و آشکار
بیان کرد و این جاست که طنز به کار می افتد. در بسیاری موارد، گیرایی و جذابیت
و تأثیرگذاری طنز به مراتب کارسازتر از بیان جدی حرفهاست. فرد هزّال یا شوخی
کننده و تمسخرگر، روحی سبکسر و کم مایه دارد و تنها به لحظه ها می اندیشد و فقط
دم را غنیمت می شمرد. اما انسان طنز پرداز هر روز روح و روانش در برکه های زلال
و آبشارهای صداقت شست شو داده می شود و در کوره داغ حوادث پخته و آبدیده
می شود. به همین جهت کلامش هشدار می دهد، می خنداند، می چزاند، و می گدازاند تا
جاده را برای سیر و سلوکی عارفانه و خدایی هموار ساخته و به تعالی روح بشر منجر
گردد. با توجه به این مهم در این مقال برآنیم که بررسی اجمالی داشته باشیم به
عنصر تأثیرگذار طنز در برخی متون گذشته و امید داریم که مقبول طبع بلند
خوانندگان واقع گردد. ان شاء اللّه.

طنز در کلام حافظ

شاید این سؤال پیش آید که حافظ خلوت نشین را چه پیوندیست با
طنز؟ باید گفت کسی که احساس مسئولیت کند به ویژه عارف حقیقت جویی چون حافظ که
در مسیر شعر و شاعری گام می نهد، نمی تواند از طنز به دور باشد؛ چون بسیاری از
حرفهای جدی را فقط در قالب طنز می شود بیان کرد. طنز حافظانه معجونی است از
تاریخ، سیاست، بیدارباش، گزش، گریه و خنده. خنده ای که در واقع از گریه هم
تلخ تر است؛ هشداری به ریاکاران که از هزار شکنجه برای آنان دردناک تر است.

نامه تعزیت دختر رز بنویسیدتا حریفان همه
خون از مژه ها بگشایند

در میخانه ببستند خدایا مپسندکه در خانه تزویر
و ریا بگشایند

طنز حافظ مثل نیش کژدمی تا عمق پیکره فساد و تباهی و
تنگ نظری و ریاکاری فرو می رود و اگر او را نکشد تا مدتها او را گیج و منگ و یا
فلج و مسموم نگه می دارد تا آب خوش از گلوی ریاکار و بخیل و تنگ نظر پایین
نرود. حافظ به زبان طنز صریح به ریاکاران می گوید: آنچه شما بر زبان می آورید
خود به آن اعتقاد ندارید، چون در خلوت همان کارهایی را می کنید که آشکارا در
ذمّ آن سخن می رانید.

واعظان کاین جلوه بر محراب و منبر
می کنندچون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرستوبه فرمایان
چرا خود توبه کمتر می کنند

گوئیا باور نمی دارند روز داوریکاین همه قلب و
دغل در کار داور می کنند

حافظ در طنزی کنایه آمیز از یار و دوست مغرور می خواهد
به خود بیندیشد و سره را از ناسره تشخیص دهد و به او برای درک حقیقت هشدار
می دهد:

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاستسخن شناس
نئی جان من، خطا این جاست

این هم طنزی در مورد بی وفایی دنیا که عروس هزار دامادش
می داند:

مجو درستی عهد از جهان سست نهادکه این
عجوزه عروس هزار داماد است

امّا اوج طنز حافظ در غزلی است که در پاسخ عارف و شاعر
معاصرش نعمت الله ولی می سراید. شاه نعمت الله ولی، در سروده ای می گوید:

ما خاک راه را به نظر کیمیا کنیمصد درد دل به
گوشه چشمی دوا کنیم

در چین صورتیم و چنین شاد و خرمیمبنگر که در
سراچه معنی چه ها کنیم

حافظ شیرین سخن نیز در برابر این اعجاز و کرامت شاعر
کرمانی (نعمت الله ولی) نهایت طنز را به کار می گیرد. اوج نکته طنز هنرمندانه
لسان الغیب در این است که ابعاد این طنز به حدی گسترده است که طنز را در
هاله ای از انتقاد توأم با تحسین به کار می برد و در پاسخ شاه نعمت الله ولی در
غزل شیوایی با طنزی استادانه می گوید:

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنندآیا بود که
گوشه چشمی به ما کنند

دردم نهفته به ز طبیبان مدعیباشد که از خزانه
غیبش دوا کنند

حالی درون پرده بسی فتنه می رودتا آن زمان که
پرده برافتد چه ها کنند!

و در دنباله غزل به شاعر کرمانی می گوید:

بی معرفت مباش که در من یزید عشقاهل نظر،
معامله با آشنا کنند

و بالاخره در مقطع غزل باز لسان الغیب طنز زیبا و
نکته پردازی خود را به کار می گیرد:

حافظ دوام وصل میسر نمی شودشاهان کم التفات به
حال گدا کنند

و مراد از شاهان، خودِ شاه نعمت الله ولی است که حافظ
به طنزی رندانه خود را در کسوت گدا می پوشاند و شاعر کرمانی را در قبای شاهی.

طنز در گلستان سعدی

گلستان کتابی است سرشار از لطایف و حکمتها. بسیاری از این
لطایف با نکته سنجیهای ظریق و تأویلهای باریک طنزگونه همراهند. لایه های درونی
تعدادی از حکایات را، آیات و احادیث و یا تأویل و تعبیر آنها در بر گرفته است.
اولین حکایت گلستان با نکته ای انسانی آغاز می شود و سفارش می کند که دروغ
مصلحت آمیز به از راستی فتنه انگیز. و حتی دومین حکایت نیز با تأویلی
هنرمندانه، دیگران را از دنیاپرستی نهی می کند:

«یکی از ملوک خراسان محمود سبکتگین را به خواب چنان دید که
جمله وجود او ریخته و خاک شده مگر چشمان او که همچنان در چشمخانه می گردید و
نظر می کرد. سایر حکما از تأویل آن فرو ماندند مگر درویشی که به جای آورد و
گفت: هنوز نگران است که ملکش با دگران است.»

بسیاری از نکات اخلاقی دیگر در پس ضرب المثلها و کلمات
قصار عنوان گردیده اند، از جمله:

– ای مردم بکوشید یا جامه زنان بپوشید.

– ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی
نگنجند.

حکایات بسیاری وجود دارد که رویکردی اخلاقی دارند؛ یعنی
درصدد انتقاد و اعتراض و نهی هستند و نکته هایی اخلاقی را درباره زمینه های
مختلف اخلاق اجتماعی در قالب طنز عنوان می کنند، مانند «درویشی مستجاب الدعوه
در بغداد پدید آمد. حجاج یوسف بخواندش و گفت: دعای خیری بر من بکن، گفت: خدایا
جانش بستان! گفت: «از بهر خدا این چه دعاست؟!» گفت: دعای خیرست تو را و جمله
مسلمانان را. نیز «یکی از ملوک بی انصاف پارسایی را پرسید که از عبادتها کدام
فاضل تر است؟ گفت: تو را خواب نیمروز تا در آن یک نَفَس خلق را نیازاری.