پاورپوینت کامل مبدأ ظهور تشیع در گذر تاریخ; «شیعه» در لغت و اصطلاح ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبدأ ظهور تشیع در گذر تاریخ; «شیعه» در لغت و اصطلاح ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبدأ ظهور تشیع در گذر تاریخ; «شیعه» در لغت و اصطلاح ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبدأ ظهور تشیع در گذر تاریخ; «شیعه» در لغت و اصطلاح ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۷

شیعه در لغت، به گروهی که پیرو شخصی هستند گفته می شود و
همچنین به مجموعه ای که پیرو یک هدف و عقیده اند.

در قرآن مجید نیز به همین معنا آمده است؛ مانند: «وَ اِنَّ
مِنْ شِیعَتِهِ لابْراهِیم» و همچنین آیه شریفه «… فَوَجَدَ فِیهَا
رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِیْعَتِهِ وَ هَذا مِنْ عَدُوِّهِ
فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ…»

«و الشیعه: القوم الذین یجتمعون علی الأمر و کلّ قوم اجتمعوا علی امر، فهم
شیعه… و الشیعه اتباع الرجل و انصاره و جمعها شِیَع و اشیاع جمع الجمع… و
اصل الشیعه، الفرقه من الناس و یقع علی الواحد و الأثنین و الجمع و المذکر و
المؤنث بلفظ واحد و معنی واحد و قد غلب هذا الاسم علی من یتوالی علیّا و اهل
بیته – رضوان اللّه علیهم اجمعین – حتی صار لهم اسما خاصا فاذا قیل فلان من
الشیعه، عرف انه منهم و فی مذهب الشیعه کذا ای عندهم، و اصل ذلک من المشایعه و
هی المتابعه.»

استفاده از لفظ شیعه برای پیروان حضرت امیر مؤمنان علی (ع)

در میان روایات اهل سنت، روایات زیادی وجود دارد که دلالت
دارد بر آنکه رسول خدا (ص) لفظ شیعه را برای پیروان امیر مؤمنان علی (ع) قرار
داده اند.

از آن جمله اند روایاتی که سیوطی در تفسیر آیه شریفه «اِنَّ
الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئکَ هُمْ خَیْرُ البَرِیَّهِ»
آورده است:

«أخرج ابن عساکر عن جابر بن عبداللّه قال: کنّا عند النبی (ص) فأقبل علیّ، فقال
النبی (ص): «و الذی نفسی بیده اِنّ هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامه» و
نزلت (اِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِکَ هُمْ خَیْرُ
البَرِیَّهِ)

و أخرج ابن عدی عن ابن عباس قال: لمّا نزلت (اِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ
عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِکَ هُمْ خَیرُ البَرِیَّهِ) قال رسول اللّه (ص)
لعلیّ: هو أنت و شیعتک یوم القیامه راضین مرضییّن.

و أخرج ابن مردویه عن علیّ قال: قال لی رسول اللّه (ص): ألم
تسمع قول اللّه (اِنَّ الَّذین آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِکَ هُمْ
خَیْرُ البَرِیَّهِ) أنت و شیعتک، و موعدی و موعدکم الحوض اذا جئت الأمم للحساب
تدعون غرّا محجّلین»

شیعه در میان صحابه

به جهت چنین سخنانی از رسول اکرم (ص)، عدّه ای از بزرگان
صحابه توجّه ویژه ای به امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (ع) داشتند، و در همان
زمان هم، نام شیعه علی بن ابی طالب را با خود همراه داشتند.

عبدالعزیز دهلوی که کتابش سرشار از نسبت های ناروا و
تهمت ها به مکتب تشیّع است، آغاز تاریخ پیدایش تفکّر شیعی را در میان صحابه
پیامبر اکرم (ص) جستجو کرده و چنین می نویسد:

«فائده اول: اول کسی که به شیعه ملقّب شد، جماعتی از
مهاجرین و انصار و تابعین ایشان هستند که مشایعت و متابعت حضرت مرتضی نمودند و
وقتی که ایشان خلیفه شدند و ملازمت و صحبت ایشان اختیار کردند و با محاربین
ایشان جنگ نمودند و مطیع اوامر و نواهی ایشان ماندند و اینها را شیعه مخلصین
گویند.

شمس الدین ذهبی نیز در «میزان الاعتدال» در جواب اینکه چرا «ابان بن تغلب» را
توثیق کرده با اینکه وی شیعی مذهب می باشد، می نویسد:

«فلو ردّ حدیثُ هولاء لذهب جمله من الآثار النبویه و هذه
مفسده بینه».

اگر بخواهیم هر کسی را که منسوب به تشیّع است حذف کنیم، باید تعداد زیادی از
احادیث نبوی را کنار بگذاریم که این کار، فساد آشکاری خواهد بود.

از نوشته این عالم رجالی اهل سنّت، چنین فهمیده می شود که
در میان صحابه و تابعانِ آنها، تعداد زیادی از شیعیان با همین نام وجود
داشته اند و برای حفظ سنّت نبوی ناچار نباید عقیده آنها را در وثاقت آنها دخالت
داد.

نوبختی از مورخان قرن چهارم در کتابش «الفرق و المقالات»
می نویسد: «جمیع اصول الفرق اربع فرق: الشیعه و المعتزله و المرجئه و الخوارج،
فالشیعه هم فرقه علیّ بن ابی طالب المسمّون بشیعه علیّ فی زمان النبی (ص) و ما
بعده معروفون بانقطاعهم الیه و القول بإمامته. منهم المقداد بن الأسود و سلمان
الفارسی و ابوذر جندب بن جناده الغفاری و عمار بن یاسر و من وافق مودّته مودّه
علیّ (ع) و هم اوّل مَن سمّی بإسم التشیّع من هذه الأمّه لأنّ اسم التشیّع
قدیما لشیعه ابراهیم و موسی و عیسی و الانبیاء صلوات اللّه علیهم اجمعین»

مرحوم سید عبدالحسین شرف الدین در کتاب «فصول المهمّه» بیش از دویست تن از
صحابه رسول خدا (ص) را به ترتیب حروف هجاء ذکر می کند که همگی گرایش و تفکّر
شیعی داشته اند.

مرحوم سید علی خان حسینی هم در «الدرجات الرفیعه فی طبقات الشیعه» حدود ۷۰ تن
از صحابه را به عنوان طبقه اول از طبقات شیعه عنوان می کند.

احمد امین در کتاب «فجر الاسلام» تعدادی از صحابه پیامبر که
تفکّر شیعی داشته اند را ذکر می نماید.

ریشه تفکّر و اعتقادات شیعه

محتوای عقاید شیعه در اعتقاد به افضل بودن امیر مؤمنان (ع)
و جانشینی آن حضرت و ضرورت پیروی از اهل بیت (علیهم السلام) در کنار قرآن مجید،
خلاصه می گردد که همگی گرفته شده از سخنان رسول اکرم (ص) است و در کتاب های اهل
سنّت نیز وجود دارد.

به دیگر سخن، شیعیان معتقدند که بعد از کتاب الهی و پیامبر
خاتم (ص)، باید متمسک به اهل بیت و خلفای منصوب از طرف آن حضرت بود، در حالی که
اهل سنّت با توجه به احترام و علاقه ای که به اهل بیت (علیهم السلام) نشان
می دهند، چنین نظری را قبول ندارند، بلکه همه صحابه رسول خدا (ص) را عادل
می دانند و به گفتار و رفتار آنها پایبندند.

همان گونه که اشاره شد، شیعیان اعتقادات خود را از کلمات
رسول خدا (ص) گرفته اند، آن هم کلماتی که مورد اتفاق هر دو فرقه است تا جایی که
نسبت به بعضی از احادیث، ادّعای تواتر هم شده است، از آن جمله اند:

الف) حدیث ثقلین: «إنّی تارکٌ فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی و أنهما لم
یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض» این حدیث شریف به طور آشکار هدایت مسلمانان را تا
روز قیامت تضمین کرده است؛ به شرطی که کتاب خدا در کنار اهل بیت آن حضرت باشد.
علاوه بر این، تصریح می کند که این دو، جدا شدنی نیستند. مفهوم این جمله آن است
که هر کس به یکی از آن دو به تنهایی عمل کند، بر ضلالت و گمراهی خواهد بود.

ب) حدیث غدیر: «من کنت مولاه فعلیّ مولاه»

ج) حدیث سفینه: «اَلا إنّ مثل اهل بیتی فیکم مثل سفینه نوح من قومه؛ من رکبها
نجا و مَن تخلّف عنها غرق»

د) حدیث منزلت و وصایت: «أنت منّی بمنزله هارون من موسی»

ه) حدیث اَمان «..و أهل بیتی أمان لامّتی من الاختلاف…»

و) احادیث ائمه اثنی عشر: «لا یزال الدّین قائما حتّی تقوم الساعه أو یکون
علیکم اثنی عشر خلیفه کلّهم من قریش».

در این حدیث شریف نیز، پیامبر (ص) تعداد جانشینان خود را دوازده تن معرفی کرده
است.

پندارهای غیر واقعی در مورد شیعه

چنانکه تا اینجا معلوم شد، تاریخ پیدایش و ظهور عقاید و
بنیان تفکّر شیعی، در زمان رسول اکرم (ص) و از سخنان آن حضرت راجع به امیر
مؤمنان علی بن ابی طالب (ع) و امامان بعد از او شکل گرفته است. نقطه اوج آن در
سقیفه شکل گرفت و در جریان حکومت امام اول – سال های ۳۵ تا ۴۰ هجری – کاملاً
ملموس و آشکار شد.

ولی عدّه ای ظاهرا به خاطر قبول نکردن این ادّعا یا نداشتن
آگاهی های ابتدایی یا غرض ورزی ها، شیعه را مولود مسائل دیگری می دانند.

مهم ترین نظریه ها و پندارها عبارتند از:

– پیدایش شیعه بعد از جریان سقیفه رخ داده است؛

– تشیّع مولود جنگ صفین است؛

<