پاورپوینت کامل بررسی هویت فکری انقلاب اسلامی (قسمت اول) (به انگیزه ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی هویت فکری انقلاب اسلامی (قسمت اول) (به انگیزه ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی هویت فکری انقلاب اسلامی (قسمت اول) (به انگیزه ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی هویت فکری انقلاب اسلامی (قسمت اول) (به انگیزه ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۶

همه انقلاب های مهم دنیا دارای پشتوانه ای فکری هستند که
اگر از چنین پشتوانه ای محروم باشند، حتی در صورت پیروزی، انقلابیون در تشکیل
نظام سیاسی – اجتماعی جدید دچار مشکل خواهند شد.

انقلاب اسلامی ایران، یکی از انقلاب های بزرگ جهان است؛
انقلابی که توانست نظام ۲۵۰۰ ساله پادشاهی را سرنگون سازد و نظامی کاملاً نوین
در تاریخ سیاسی بشر به وجود آورد. این انقلاب با عظمت نمی تواند مبانی فکری و
نظری از پیش اندیشه شده ای نداشته باشد.

از سوی دیگر، بازشناسی هویت فکری انقلاب اسلامی و معرفی آن
به نسل های بعدی، نقش بسزایی در پایداری و تداوم انقلاب خواهد داشت؛ زیرا آنچه
روح و واقعیت انقلاب را شکل می دهد همین هویت فکری است و با از دست رفتن یا
انحراف در مکتب فکری انقلاب، خود انقلاب نیز در مسیر انحراف قدم خواهد گذاشت.

در این مقاله تلاش خواهیم کرد با معرفی جریان های فکری پیش
از انقلاب، میزان نفوذ و تأثیر هر یک از آن ها در تحول فکری مردم ایران برای
گرایش به وقوع انقلاب اسلامی را بررسی و از درون آن وقایع، مکتب فکری انقلاب
اسلامی را بازشناسی کنیم.

جریان های فکری پیش از انقلاب

برای شناسایی جریان های فکری تأثیر گذار بر اندیشه سیاسی
مردم ایران تا وقوع انقلاب اسلامی، باید قدری به عقب برگشت و اندیشه های بومی و
وارداتی صده گذشته را به بحث و بررسی نشست.

جریان های فکری شاخص در این دوران عبارتند از:

۱. جریان فکری مدعی سکولاریسم

سکولاریسم عبارت است از: «گرایشی که طرفدار و مروّج حذف یا
بی اعتنایی و به حاشیه راندن نقش دین در ساحت های مختلف حیات انسانی از قبیل
سیاست، حکومت، علم، عقلانیت، اخلاق و… است.»

مهم ترین مبانی و مقدمات نظری سکولاریسم عبارتند از:

۱. علم گرایی یا علم پرستی؛

۲. عقل گرایی و بسندگی به عقل و برنامه ریزی عقلانی؛

۳. اعتقاد به مرکزیت و محوریت انسان؛

۴. تجدد گرایی و مبارزه با سنّت؛

۵. آزادی و آزاد اندیشی.

اندیشه سکولاریسم در غرب زاده شد و همزمان با آغاز موج غربزدگی، در ایران نیز
تلاش پی گیری برای ترویج آن صورت گرفت.

میرزا ملکم خان و یارانش که پایه گذار غربزدگی مفرط در
ایران بودند، با زیرکی مزورانه ای کوشیدند تا اصول غربی را بر مبنای «لزوم
جدایی دین از سیاست» و تفکیک قوانین کشوری از قوانین شریعت ترویج کنند.

روشنفکران این زمان معتقد بودند که برای انجام اصلاحات سیاسی، اجتماعی و
اقتصادی باید از غرب تقلید کرد. به عقیده آنان آنچه مایه عظمت و پیشرفت غربیان
شده بود، علم گرایی، برنامه ریزی عقلایی و دور داشتن و یا بیرون کردن دین از
صحنه اجتماع، اقتصاد و سیاست بود. از این رو به عقیده آنان برای آبادانی کشور
می بایست سر تا پا فرنگی شد. در بین آن ها شیفتگی به غرب و ضدیّت با اسلام موج
می زد. شاید آنان اطلاع چندانی از تفکّر سکولاریزم نداشتند؛ زیرا در سکولاریزم
ضدیّت با دین وجود ندارد؛ بلکه معتقد است دین ساحت اخروی دارد و نسبت به دنیا
ساکت است.

سکولاریست ها نیز نسبت به دین ساکتند. ولی این جریان فکری
که اسلام ستیزی در تفکّرات و فعالیت های سیاسی آنان موج می زد در دوران مشروطه
به اوج خود رسید و عملاً با عدم موفقیت مشروطه به شکست انجامید.

باقیماندگان این جریان فکری – علی رغم امیدهای زیادی که با
ظهور رضا شاه به دست آورده بودند و با همه کمکی که به او کردند – در زیر
چرخ های سنگین دیکتاتوری خشن او یا از بین رفتند و یا خانه نشین شدند.

عدم توفیق سکولاریسم در ایران

جریان فکری مدعی سکولاریزم چندان نتوانست در میان مردم
ایران جای پای محکمی پیدا کند و در میان توده های مردم تأثیر عمیقی بگذارد.
عمده ترین دلایل عدم توفیق این جریان فکری در ایران را می توان در موارد زیر
جست جو کرد:

الف) در غرب به دلایل گوناگونی مانند: آمادگی متون مقدس
مسیحیان و آیات عهد جدید برای پذیرش سکولاریسم، فقدان نظام سیاسی در مسیحیت،
سیره نظری و عملی کلیسای سنتی، افراط کاری بی دلیل سران کلیسا در قرون وسطی و
رفتار خشن آنان نسبت به مخالفان و دخالت مستبدانه در شئون اجتماعی و حکومتی،
فساد مالی و اخلاقی و دنیا زدگی روحانیون کلیسا، پیدایش رنسانس و نهضت اصلاح
دینی، رشد علم و صنعت، گسترش روحیه علم گرایی و… اندیشه جدایی دین از شئون
اجتماعی شکل گرفت و مرحله به مرحله تقویت شد.

نه دینی که در غرب رایج بود (مسیحیت) دین جامعی بود و نه مروجان و مبلغان آن،
مبلغان تفکّر گرایی بودند. در حقیقت روشنفکران و اندیشمندان غربی به خاطر افراط
کاری اصحاب دینِ تحریف شده، جانب تفریط پیمودند و دین را رها کرده، به دنیای
خود اندیشیدند؛ دین تحریف شده ای که آن ها را از دنیایشان محروم می کرد.

دین راستین از مسائل اجتماعی و از جمله سیاست جدا نیست. در
فقه اسلامی برای زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی انسان احکام و قوانینی وضع شده
است که چهارچوب این عرصه ها را مشخص می کند و همه این مقوله ها به عنوان ابزاری
برای آبادانی آخرت مطرحند.

در واقع گستردگی قوانین و مقررات اسلام در تمام شئون بشری،
مجالی به تفکیک حوزه دین از سیاست نمی دهد. احکام خمس، زکات، انفال، فعالیت های
اقتصادی، رابطه با اهل کتاب، جهاد، حدود و دیات، احکام کیفری و قضایی و… نشان
دهنده این است که اسلام دین دنیا و آخرت و سیاست و زندگی و حرکت به سوی خدای
متعال است. از این رو تفکر سکولاریستی یک تفکر باطل است.

اسلام با سکولاریسم در تناقض آشک