پاورپوینت کامل آیین مهرورزی; میهمانی و میزبانی در سیره اهل بیت (علیهم السلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیین مهرورزی; میهمانی و میزبانی در سیره اهل بیت (علیهم السلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیین مهرورزی; میهمانی و میزبانی در سیره اهل بیت (علیهم السلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیین مهرورزی; میهمانی و میزبانی در سیره اهل بیت (علیهم السلام) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۶

میهمان دوستی و میهمان نوازی از جمله برترین صفات انسانی
است. این ویژگی در سیره پیشوایان اسلام بسیار دیده می شود و جایگاه ویژه ای نزد
معصومان داشته است؛ چرا که این خصلت پسندیده دارای کارکردهای مفید و مهمی در
ابعاد مختلف فردی و اجتماعی است. چه بسا در افراد موجب تقویت روحیه بخشش و
کرامت شده و از سوی دیگر ارتباط عاطفی بین اعضای جامعه را مستحکم تر ساخته و
موجب اشاعه روح همدلی و وجدان جمعی حاکم بر جامعه می گردد.

ضرورت مهمان نوازی

توصیه ها و سفارش های معصومان در شرایط حساس زندگانی ایشان
بیان گر حساسیت موضوع مورد سفارش است، و حساس ترین لحظه عمر هر کس لحظات پیش از
مرگ او و وصیت های اوست. بر این مبنا نوشته اند حضرت زهرا (علیهاالسلام) آن گاه
که در بستر شهادت واپسین ساعت های زندگی خود را می گذراند، یکی از اصحاب نزدیک
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به حضور ایشان رسید و حال شان را پرسید. سپس
گفت: ای دختر رسول خدا! آیا پدر بزرگوارتان پیش از مرگ، چیزی گرانبها نزد شما
گذاشته است؟ حضرت با ناتوانی خادم خود را فرا خواند و به او فرمود که جریده
مخصوص او را بیاورد. خادم بسیار جست وجو کرد، ولی آن را نیافت. بازگشت و به
فاطمه (علیهاالسلام) گفت: که آن را نیافته است.

فاطمه (علیهاالسلام) با پریشانی فرمود: بیشتر جست وجو کن تا
آن را بیابی؛ چرا که آن نوشته نزد من بسیار اهمیت دارد. خادم حضرت پس از
جست وجوی بسیار، سرانجام آن را در پارچه ای پیچیده شده در صندوقی یافت و خدمت
حضرت آورد و فاطمه (علیهاالسلام) آن را گشود و نشان صحابی داد. در آن نگاشته
شده بود: «کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد بایستی مهمان خویش را گرامی
بدارد و یا سخنی نیک بگوید و یا خاموش باشد.»

مهمان نوازی در سیره و سخن پیامبر اعظم (صلی الله علیه و
آله)

پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) همراه خانواده و
خدمت کار و هم زمان با آنان غذا می خورد. اگر مسلمانی هم به میهمانی دعوت شده
بود، همراه آنان، نشسته بر زمین و بر روی هر چه که دیگران طعام می خوردند، غذا
می خورد و از هر چه خانواده اش می خوردند، با آنان می خورد. محبوب ترین غذا و
سفره در نظر پیامبر، غذایی بود که شرکت کنندگان بیشتری بر سر طعام باشند.

بر سفره های جمعی، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) زودتر از همه دست به غذا
می برد و دیرتر از همه دست از غذا می کشید تا دیگران بدون حجب و حیا و خجالت
کشیدن، غذا بخورند. می فرمود تا هر کس از جلوی خودش غذا بخورد. آن حضرت غذا
خوردن به تنهایی را دوست نداشت و تنها غذا نمی خورد.

هرگاه با جمعی به میهمانی می رفت، اگر کسی که دعوت نبود، با او و یارانش همراه
می شد، نزدیک خانه میزبان که می رسیدند، می فرمود: تو را که دعوت نکرده اند.
همین جا باش تا برای تو هم از میزبان، اجازه بگیریم. هرگاه میهمان به خانه وی
می آمد، با میهمان غذا می خورد و از سفره دست نمی کشید تا آن که میهمان از طعام
دست بکشد. غذای داغ نیز نمی خورد.

سلمان فارسی می گوید: بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شدم و دیدم آن
بزرگوار به پشتی تکیه داده است. آن پشتی را برای من گذاشت و فرمود: ای سلمان!
هر مسلمانی که برادر مسلمانش بر او وارد شود و جهت احترام و بزرگداشت برای او
پشتی بگذارد، خداوند او را می آمرزد.

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده است: هر مسلمانی که به مسلمانان
دیگر خدمت کند، خداوند به تعداد آن ها در بهشت برایش خدمت گزار قرار می دهد.
معاذ بن جبل می گوید: روزی میهمانی بر من وارد شد و من چیزی در خانه نداشتم،
مگر مقداری نان خشک و آب گوشت که با خجالت آن ها را نزد او گذاشتم. بعدها از
پیامبر پرسیدم: آیا این کار اجری هم داشته است؟ حضرت فرمود: اگر تمام فرشتگان
آسمان ها جمع شوند، قادر نخواهند بود که ثواب این اطعام و اکرام را ذکر کنند.

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است: هنگام ملاقات و اولین
برخورد، سلام کنید و مصافحه نمایید (یعنی دست یکدیگر را بفشارید) تا گناهانتان
ریخته شود. بنابراین پیشوازی از میهمان و مصافحه کردن با او از وظایف میزبان
است.

باز از آن حضرت روایت است: کسی که میهمان خود را غذا بدهد،
خداوند از طعام ها و میوه های بهشتی به او می خوراند.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) برترین الگوی مهمان نوازی

«حاتم طایی» به جوانمردی و بخشش، در بین اعراب شهرت داشت و
این خصلت را فرزندش عدی بن حاتم نیز به ارث برده بود. او روزی به رسم مهمانی به
خانه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد. در خانه فقیرانه پیامبر خدا (صلی
الله علیه و آله) جز حصیری کف اتاق و بالشی از پوست، چیز دیگری دیده نمی شد.
پیامبر نشسته بود که «عدی بن حاتم» وارد شد. پیامبر برخاست و به او احترام
فراوانی گذاشت و جای خود را به او داد و بالش از پشت خود برداشت و به نشانه
احترام پشت عدی قرار داد و خود روی زمین نشست.

شرایط پذیرش مهمانی

مهمانی دارای شرایطی است که توجه به آن آموزه های مهمی را
در بر دارد. نیکوست آن را از زبان امیر المؤمنین (علیه السلام) بیان کنیم. حارث
هَمدانی از یاران نزدیک امیر المؤمنین بود و از دوستان حضرت به شمار می رفت.
روزی برای دعوت امام به خانه خود، نزد ایشان رفت و از امام خواست که دعوت او را
بپذیرد. امام فرمود: «دعوت تو را می پذیرم اما سه شرط دارم» پرسید: آن سه شرط
چیست؟ امام فرمود:

غذایی از خارج منزل تهیه نکنی، هر چه در منزل یافت شد،
بیاوری و دیگر این که خانواده ات را به زحمت نیندازی. او پذیرفت و به اتفاق
امام به منزل رفت، ولی در خانه جز نان، چیز دیگری برای صرف غذا وجود نداشت، پس
به خاطر شرط امام، با نان خالی از مهمان خود پذیرایی کرد.

آداب میزبانی در سیره معصومان (علیهم السلام)

۱. رفتار نیکو با مهمان

رفتار نیکو با میهمان، نشان از جوانمردی و از خود گذشتگی
میزبان دارد. روزی مردی خسته و گرسنه وارد مسجد پیامبر شد و اظهار گرسنگی کرد.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) کسی را به منزل خود فرستاد تا ببیند آیا
امکان پذیرایی یک شب از او وجود دارد یا نه؟ فرد به خانه پیامبر رفت و خبر آورد
که در خانه ایشان جز آب هیچ چیز برای پذیرایی وجود ندارد. پیامبر رو به اصحاب
خود کرد و فرمود: کیست که امشب این پیرمرد را نزد خود مهمان کند؟ صدایی آشنا
بلند شد که: ای رسول خدا! من امشب او را مهمان خود، می کنم. او امیر المؤمنین
بود که مثل همیشه در کار نیک پیش گام شده بود.

پیرمرد به همراه امیر المؤمنین (علیه السلام) به راه افتاد
و به خانه امام رفت. امام، پس از راهنمایی مهمان به اتاق، نزد همسرش فاطمه
(علیهاالسلام) رفت و پرسید: آیا در خانه غذایی هست؟ فاطمه با شرمندگی گفت:

ای اباالحسن! وعده ای غذا به اندازه یک نفر وجود دارد ولی
ما مهمان را بر خود و فرزندان مقدم می داریم. امیر المؤمنین (علیه السلام)
فرمود: پس بچه ها را بخوابان و غذا را بیاور. فاطمه (علیهاالسلام) فر