پاورپوینت کامل تبلیغ، اسوه ها و آفت ها ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبلیغ، اسوه ها و آفت ها ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبلیغ، اسوه ها و آفت ها ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبلیغ، اسوه ها و آفت ها ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۶

اشاره

هر مربّی و مبلّغی که نیت تربیت و تبلیغ دینی دارد باید پیش
ازهر حرکت، این کلام نورانی امیر مؤمنان «علیه السلام» را آویزه گوش جان قرار
داده و مصداق راستین آن باشد که فرمود: «من نصب نفسه للناس اماما فلیبدأ بتعلیم
نفسه قبل تعلیم غیره و لیکن تأدیبه بسیرته قبل تأدیبه بلسانه؛ و معلم نفسه و
مؤدبها احق بالاجلال من معلم الناس و مؤدبهم»

«آن کس که خود را پیشوای مردم قرار دهد، می باید که پیش از دیگران، آموزش خویش
را بیاغازد. نیز بایسته آن که پیش از ادب آموزی با گفتار، با رفتارش ادب آموزد.
او که آموزگار و مربی خویش است، بیش از کسی که معلم و مربی دیگران است، ثنا و
ستایش را می سزد. زیرا به قول معروف: «اذا خرج الکلام من القلب وقع فی القلب، و
اذا خرج من اللسان لم یجاوز الاذن»؛ «اگر سخن از دل برآید، بر دل نشیند و اگر
از زبان برآید از گوش ها فراتر نرود.»

دریای پر گهر تربیت

آنگاه سخن از دل براید که چراغ وجود صاحب دل (مربّی و
مبلّغ) به حکمت الهی و تربیت و تزکیه دینی روشن شده باشد. در روایتی آمده است
که خداوند به حضرت عیسی «علیه السلام» چنین وحی کرد: «عِظَ نفسک بحکمتی، فان
انتفعت فعظ الناس، و الاّ فاستحی منّی»؛ «با حکمت من خود را پند و اندرز ده، پس
از پندگیری و تزکیه، به پند و تربیت مردم بپرداز و در غیر این صورت از من حیا
کن».

پند و تربیت مربی ای تأثیرگزار و آباد کننده دل هاست که از دل آباد برخیزد.
مطابق حدیث شریف، کسانی که خود ساخته نیستند از پذیرش مسئولیت تربیتی نهی
شده اند.

در مورد شرط تأثیر تربیت، مولانا چنین می سراید:

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گل های تر دارد

درین بازار عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

به هر دیگی که می جوشد میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که می جوشد درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد، نه هر بحری گُهر دارد

مربی، باید مانند گل های تر، و دریای گوهر باشد تا منشأ
تأثیر شود. در غیر این صورت، گفتارهای تربیتی او مطابق سخن نورانی حضرت امام
صادق «علیه السلام» مانند باریدن باران روی تخته سنگ صاف خواهد بود «انّ العالم
اذا لم یعمل بعلمه، زلّت موعظتُهُ عن القلوب کما یزلُّ المطرُ عن الصّفا»؛
«همانا، اگر دانشور به دانش خود عمل نکند، پند او از دل ها همانند دانه باران
که از روی تخته سنگ صاف بلغزد، فرو ریزد.»

زیان بزرگ

آیا ضرر نیست که برای دیگران بسوزی، ولی وجود خودت سرد و یخ
زده باشد؟ این سخن پیامبر اسلام است که: «اذا علم العالم فلم یعمل کان
کالمصباح، یضئی للناس و یُحرق نفسه»؛ «آن که می داند و عمل نمی کند، مانند
چراغی است که به مردم نور می دهد، ولی خودش را می سوزاند.»

عیسای مسیح، درباره عالمان بی عمل و زشتی این خصلت، فرموده
است: نابینا را از گستردگی نور خورشید، چه سود؟ عالمی هم که به دانش خود عمل
نکند، عملش بی فایده است. ثمره درخت، بسیار است، ولی هر ثمری سودمند و خوردنی
نیست. دانشمندان بسیارند، ولی همه آنان از علم خویش بهره نمی گیرند. زمین بسیار
گسترده است، ولی همه جایش قابل سکونت نیست. گویندگان چه بسیارند، لیکن همه
حرف ها راست نیست.

بنابراین، خود را از آنان که پشمینه پوش اند و سر به زیر،
ولی از زیر ابروهایشان در پی گناهانند، مواظبت کنیم.

به قول سعدی: «هر که علم خواند و عمل نکرد، بدان ماند که
گاو راند و تخم نیفشاند». شاید به خاطر بی ثمر بودن دانش بدون عمل است که حضرت
امام کاظم «علیه السلام» چنین سرزنش دارد: «طوبی للعلماء بالفعل و ویل للعلماء
بالقول»؛ «درود بر عالمانی که به گفته خود عمل می کنند و وای بر عالمانی که
تنها حرف می زنند».

خلاصه کلام، به فرموده مولای مان امیر مؤمنان حضرت علی
«علیه السلام»: «آفه العلم ترک العمل به»؛ «آفت دانش به عمل نکردن به آن است!»

چنین علمی، نه تنها سود نمی بخشد که مایه زیان هم می شود؛
اگر به دانسته ها عمل نشد، آن دانش موجود هم رخت بر می بندد؛ زیرا مکرّر از
پیامبر گرامی اسلام و امام صادق «علیه السلام» نقل شده است: «و العلم یهتِفُ
بالعلم، فان اجابَهُ و الاّ ارتحل عنه»؛ «علم همیشه دعوت به عمل می کند، اگر به
آن عمل نشد، از عالم، می کوچد و رخت بر می بندد.»

در مقابل، عمل به علم، دانش را بارورتر و افزون تر می سازد
و این لطف خدایی است. به فرموده رسول گرامی اسلام: «من عمل بما یعلم ورثه
اللّهُ علم ما لم یعلم»؛ «هر قدم در راه علم برداشتن و به کار بستن آن، درهایی
از حکمت و آگاهی به روی انسان باز می کند.»

هیچ تازیانه ای درد آورتر از توبیخ الهی نیست. قرآن کریم کسانی را که امر به
نیکی می کنند، ولی خود را فراموش می نمایند، سرزنش نموده، می فرماید: «اتأمرون
الناس بالبر و تنسون انفسکم…»؛ «آیا مردم را به نیکی دعوت کرده و خود را
فراموش می نمایید؟!»

از این رو، چه می شود که خودمان را هم مخاطب حرف های مان بدانیم؟ اگر بلندگوی
تبلیغ را در دست گرفته ایم و رو به مردم، مدت ها و سال هاست در همه جا سخن
می گوییم، چه می شود که گاهی هم روی بلندگو را به طرف خودمان بگیریم و خود را
مخاطب خویش سازیم!

خودمان به تعلیم و تربیت و موعظه و ارشاد، اولی و
سزاوارتریم، تنها اهل علم نباشیم، اهل عمل هم باشیم و به خودمان هم بگوییم! حتی
اگر بخواهیم تبلیغ مان بگیرد و محرّم دیگری … می باید این گونه نباشیم که
ظریفی می گفت: در قدیم می گفتند کلمات لغت عرب بر سه قسم است: اسم است و فعل
است و حرف. اینک تمامش حرف است و حرف است و حرف.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.