پاورپوینت کامل بررسی آفت های گفتار در آیات و روایات ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی آفت های گفتار در آیات و روایات ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی آفت های گفتار در آیات و روایات ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی آفت های گفتار در آیات و روایات ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۷

بیهوده گویی

نهی از سخن لغو و بیهوده

خداوند متعال، اسباب و عوامل دست یابی به علم و دانش و
رسیدن به قله های پر ارج دانایی و آگاهی را در اختیار انسان قرار داده و کلام
را یکی از راه های انتقال دانش و فضیلت بر شمرده است.

پروردگار حکیم، انسان را از گفتاری که هیچ سود و بهره ای
برای او ندارد، بر حذر می دارد و در قرآن کریم، آدمیان را از بیهوده گویی نهی
می کند، به گونه ای که شنیدن سخنان لغو را عامل بازدارنده آدمی از کمال
می شمارد و دوری از بیهوده گویی را نشانه کرامت انسان می داند و می فرماید:

«إذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا
أعْمالُنا و لَکُم أعْمالُکُم سلامٌ عَلَیْکم لا نَبْتَغِی الجاهِلینَ».

«و هرگاه سخن لغو و بیهوده بشنوند، از آن روی بر می گردانند و می گویند اعمال
ما از آن ما و اعمال شما از آن خودتان، سلام بر شما ما خواهان جاهلان نیستیم.»

این گونه افراد، به سخنان بیهوده و گزاف گوش نمی دهند و
ارزش وقت خود و دیگران را به خوبی می دانند و در برابر آن احساس مسئولیت
می کنند. اینان از عمر گرانمایه و فرصت های زندگی بهترین استفاده ها را می برند
تا حسرت و پشیمانی دامن گیرشان نشود.

خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم

شطح و طامات به بازار خرافات بریم

سوی رندان قلندر به ره آورد سفر

دلق بسطامی و سجاده طامات بریم.

ویژگی مجالس خوب

در قرآن کریم وقتی از بهشت به عنوان محفل برگزیدگان و
دوستداران و پاکان درگاه الهی سخن به میان می آید، خداوند پاکی از لغو و
بیهوده گویی را یکی از ویژگی های برجسته آن می شمارد. آنان که در این دنیا به
عشق و شوق حق تعالی از کارها و سخنان و افکار پوچ و غیر مفید دور بودند، آن گاه
که به منظور پاداش، در جوار روضه جاوید خداوندی آرام می گیرند، مسلم است که نه
لغو می گویند و نه لغو می شنوند. در حقیقت، در مجلس ها و محفل ها، ما نیز باید
از چنین هم نشینی ها الگو برداریم و مانند آنان از بیهودگی دوری گزینیم؛ مجلسی
که:

«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوا وَ لا تَأثیما إلاّ قیلاً
سلاما سلاما».

«در آن جا سخنان بیهوده و گناه آلود نشوند و گفته نمی شود در آنجا، مگر سخنی که
سلام است و سلام.»

بنابراین، آن گاه که مجالس دنیوی از سخنان بیهوده و گناه
آلود به دور باشد، در حقیقت نسیمی از بهشت بر آن ورزیده است. در آیه ای دیگر
نیز با اشاره به پاکی و پیراستگی مجلس بهشتیان از لغو، می فرماید:

«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوا وَ لا کِذّابا»؛ «در آنجا سخن
لغو و دروغی نمی شنوند.»

در حقیقت، این گروه در بهشتی جای دارند که «لا تَسْمَعُ فیها لاغِیَهٌ»؛ در آن
سخن لغو و بیهوده ای نمی شنوند. (غاشیه:۱۱) و همین امر، وجه تفاوت مجالس بهشتی
با بعضی از نشست های دنیوی است. در برخی مجالس دنیایی، افراد درباره وقت دیگران
کمتر احساس مسئولیت می کنند و آن را با سخنانی لبریز می سازند که نه تنها نگفتن
آن ها ضرری ندارد، بلکه وانهادن این سخنان، مفید به حال همه خواهد بود.

شاید عده ای کمتر به این فکر کنند که چه مقدار از
گفته هایشان برای شنوندگان مفید بوده است؟ سخنانشان تا چه میزان از محتوا و
مضمون عالی برخوردار است؟ آیا گفتارشان تاریکی جهلی را به روشنایی تبدیل کرده
است؟ به علم و دانش حاضران افزوده یا فرصت های گران بهای آنان را به هدر داده
است؟ با خود بیندیشیم که آیا در زندگی فقط در پی پر کردن اوقات فراغت هستیم یا
به فکر استفاده بهتر از آن ها و اساسا چقدر می کوشیم تا دیگران از فرصتی که در
کنار ما هستند، بیشترین و بهترین بهره ها را ببرند.

اگر می خواهیم مجالس دنیوی ما شباهت بیشتری به محفل های
بهشتیان داشته باشد، باید پاسخی منطقی و شایسته برای پرسش های بالا داشته
باشیم. در صورت بهره مندی از پاسخی نیکو، مطمئن خواهیم شد که نشست های دوستانه
ما، الگوهایی کوچک و کامل از مجالس خوب خواهد بود؛ همان که بی شک خداوند نیز آن
را پسندیده و پر برکت قرار داده است.

بهترین سخن

سخن بیهوده و بی فایده، مطرود و بی ارزش است. در مقابل،
سخنی که به حال اشخاص و جامعه از نظر مادی و معنوی، دنیوی یا اخروی، فردی یا
اجتماعی سودمند واقع شود، شایسته گوش سپاری و ارج نهادن است. چه بسا کلامی نیک،
زندگی فرد یا یک اجتماع را از گرفتاری می رهاند و رسم و آیین جاهلانه و ناپسندی
را، به آداب معقول و منطقی تغییر می دهد. چنین سخنی، در پیشگاه خداوند متعال و
بزرگان معرفت و دانش، ارزشمند است. وقتی کلامی، فردی گمراه و منحرف از حق را به
راه سعادت و هدایت آورد، گویی همه انسان ها را نجات داده و هدایت کرده است.

امام علی «علیه السلام» می فرماید:

«فَانَّ خَیْرَ القَوْلِ ما نَفَعَ وَ اعْلَمْ اَنَّهُ لا
خَیْرَ فی عِلْمٍ لا یَنْفَعُ»

«بهترین سخن آن است که سودمند باشد و آگاه باش علمی که سود نبخشد، در آن خیری
نیست.»

اگر همه گفته های بشر مفید باشد، پله های معرفت و پیشرفت را
به سرعت می توان پیمود. بدین ترتیب، دانایان و عارفان برای عرضه دانش و عموم
مردم برای گوش کردن و بهره گرفتن، فرصت بیشتری می یابند. گفتار مفید، شایسته
محفل دانایان است و سخن پوچ و بیهوده، در این محافل راهی ندارد. جایگاه انسان
در نظام آفرینش، بسیار برتر از دیگر موجودات است و او با قدرت بی مانند عقل و
اندیشه خویش سزاوار است گفتار و کردارش پر معنی و مفید و همواره از بیهودگی و
پوچی پاک و پیراسته باشد.

صائب می گوید:

ناصح از بیهوده گویی آبروی خویش برد

بوی خون آید از افغان، مرغ بی هنگام را

شاعر دیگری نیز گفته است:

خواهی مدام توسن دولت به خویش رام

ز اندازه دار بر سر گفتار خود لجام

هرزه نفس مباش به هر جای چون جرس

چون نای پاس دار سخن را به هر مقام.

آثار سخنان زیبا و نازیبا

سخن زیبا، آثار و برکت های فراوانی دارد و تنها نصیب کسی
خواهد شد که زبان خود را به زیباگویی عادت دهد. امام زین العابدین
«علیه السلام»، به پنج نمونه از آثار آن اشاره فرموده است:

«القولُ الحسنُ یُثْرِی المالَ وَ یُنْمِی الرّزْقَ وَ
یُؤخِّرُ الاجَلَ وَ یُحَبِّبُ اِلَی الاهْلِ وَ یُدْخِلُ الْجَنَّهَ»

«سخن زیبا مال و ثروت را زیاد می کند؛ روزی را افزایش می دهد؛ مرگ را به تأخیر
می اندازد؛ آدمی را محبوب خانواده اش می سازد و او را وارد بهشت می کند.»

امام علی «علیه السلام» نیز خوش زبانی و نیک گفتاری را موجب
زیاد شدن دوستان و کم شدن دشمنان می داند و می فرماید:

«غَوِّد لِسانَکَ لینَ الکَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ
یَکْثُرْ مُحِبُّوکَ وَ یَقِلُّ مُبْغِضُوکَ»

«زبانت را به نرم گویی و سلام دادن عادت ده تا دوستان تو بسیار و دشمنانت اندک
شوند.»

از سوی دیگر، آسیب های زبان نیز مسئله بسیار مهمی است که
باید به طور جدی به آن تو