پاورپوینت کامل آسیب شناسی اخلاقی – اداری مدیران و کارگزاران ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب شناسی اخلاقی – اداری مدیران و کارگزاران ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب شناسی اخلاقی – اداری مدیران و کارگزاران ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب شناسی اخلاقی – اداری مدیران و کارگزاران ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۲

مقام و منصب، وسیله خدمت گزاری

یکی از لغزش گاه های مدیران که در حاشیه مسائل کاری یا تحت
تأثیر روابط شخصی، خویشاوندی، دوستانه و مانند آن پدید می آید، بذل و بخشش هایی
است که از بیت المال می شود. مدیری به علتی نمی تواند یا مصلحت نمی داند که
دوست یا فرزند دوستش یا خویشاوندانش را در حیطه مدیریتی خود استخدام کند. از
این رو، سفارش او را به مدیر دیگر می کند و آن مدیر هم با انجام کار سفارشی،
مدیر اول را مدیون خود می سازد. آن گاه نوبت به مدیر اول می رسد تا در زمان
مناسب، به سفارش مشابهی عمل کند و از شرمندگی او خارج شود.

این داد و ستدها در یک سطح گسترده و متنوع در میان مدیرانی
که تعهد و تقوای کاری ندارند، کم و بیش دیده می شود. برای مثال، مدیری از
تولیدات کارخانه تحت مدیریت خود رایگان یا با تسهیلات ویژه، به مدیر دیگری
مرحمت و احسان می کند. در نتیجه، او مدیون محبت ها و حاتم بخشی های مدیر اول
شده است و برای جبران این دین، از کیسه بیت المال مقابله به مثل می کند. یکی
زمین می دهد و دیگری مصالح؛ یکی روغن می بخشد و دیگری برنج پیش کش می کند؛ یکی
ویلا در اختیار می گذارد و دیگری بهره مندی از رستوران هتل را تقدیم می دارد؛
یکی به سفر خارجی مهمان می کند و دیگری با امتیاز تأسیس کارخانه جبران می کند؛
آن یکی تقصیر را می پوشاند و این یکی او را از تیغ قانون می رهاند و کارها و
رابطه های غیر قانونی مانند آن.

البته برای هر یک از موارد گفته شده، گریزگاه های شیطانی و
توجیه های نفسانی فراوانی هم وجود دارد از قبیل: ناروایی رد احسان، جلب همکاری
و هم دلی برای پیشبرد امور سازمان، صاحب حق دانستن خود به خاطر نقش محوری و
کارآیی بالا! اما آنچه در حقیقت اتفاق می افتد، سوء استفاده از موقعیت، مرفه
شدن بیش از حد زندگی مدیران با امکانات بیت المال و سرانجام، آلوده شدن زندگی
آنان به کارهای مشتبه و حرام است.

البته این چنین سوء استفاده هایی، به ضعف اعتقادی و نگاه
سطحی به منصب و موقعیت اجتماعی باز می گردد. چنانچه مدیران، مسئولیت های خویش
را امانت و خدمت گزاری بدانند، مرتکب این گونه انحراف ها نمی شوند، بلکه با
تلاش و تکاپوی خالصانه نام نیک از خود به جای می گذارند و می دانند که هر اوجی
را فرودی است و پست و مقام های دنیوی، دست گردان این و آن است. در این باره،
مفهوم شعر زیر نغز و رساست:

شنیده ام که محمود غزنوی شب دی

شراب خورد و شبش در سمور گذشت

گدای گوشه نشینی لب تنور گرفت

لب تنور، بر آن بی نوای عور گذشت

علی الصباح نعره زد که ای محمود

لب تنور گذشت و شب سمور گذشت

سوء استفاده از جایگاه مدیریتی

هر نوع قدرت و توانی می تواند شخص توانمند را به استثمار و
بهره گیری از نیازمندان وا دارد. در مقابل، برخی هم برای رسیدن به منفعتی مالی
و اداری، در برابر شخص توانمند به انواع شگردها روی می آورند. بنابراین، از یک
سو غرور و باج گیری و بهره کشی و از سوی دیگر چاپلوسی و ذلت نفس شکل می گیرد.

زمینه چنین ناهنجاری و آسیبی را باید در آزمندی و غفلت و
گسستگی از مبدأ عزت آفرین جست وجو کرد. در عین حال، نباید نقش فقر مادی، فساد
اداری، حاکمیت نداشتن قانون در قلمرو رابطه های اداری و ارباب رجوع را از یاد
برد. فرهنگی را که در آن ارباب رجوع، چشم طمع به گشاده دستی مدیر دوخته باشد و
یا مدیر آگاهانه یا ناخودآگاه از عدالت و پارسایی دور شود، باید اصلاح کرد.
امروز بعضی افراد بر اثر توجیه های نادرست، چاپلوسی ارباب رجوع را احترام
می پندارند و خود را شایسته چنین کرنشی می دانند. رشوه ها را هدیه و احسان
می نامند و کاری را که در برابر این امتیازها، برای ارباب رجوع انجام می دهند،
عین وظیفه عدالت و قانون می شمارند!

نکته مهم این که آیا اگر مدیر در جایگاه فعلی نبود، چنین
پیشکش هایی به او ارزانی می شد؟! آیا این هدیه ها به خاطر انسان دوستی و قربهً
الی الله صورت می گیرد؟ یا آن که اگر به دور از ساده لوحی پرده از ظاهر آراسته
این عمل برداشته شود، چهره زشت آزمندی و ذلت و منفعت طلبی رخ می نماید!
متأسفانه برخی از مدیران که در ظلمت چاه زندگی حیوانی و هواهای نفسانی گرفتار
آمده اند، چنان پرده غفلت بر عقل و چشم و گوش آن ها کشیده شده است که توان دیدن
و فهم حقایق را از دست داده اند و به راستی که:

«لَهُم قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُم أعْیُنٌ لا
یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها». (اعراف: ۱۷۹).

«دل هایی دارند که با آن [حقایق را] دریافت نمی کنند و
چشمانی دارند که با آن ها نمی بینند و گوش هایی دارند که با آنها نمی شنوند.»
اینان با گم کردن راه، بلکه با گم کردن خود، به جهنم گناه و ارتکاب حرام
می لغزند و بدتر از آن، این که خود را به نادانی می زنند و برای فریب خود و
دیگران، با دستاویز قرار دادن تسویلات شیطانی، می کوشند حرام خدا را حلال جلوه
دهند. حضرت علی «علیه السلام» در پایان بخشی از سخنان رسول اکرم «صلی الله علیه
و آله» که از فتنه ها و آزمون ها در آینده خبر می دهد، روایت می کند:

«ای علی! این مردم به زودی به وسیله اموالشان آزمایش
می شوند. در دین داری، بر خدا منت می گذارند؛ با این حال رحمتش را آرزو می کنند
و خود را از خشم و قدرت خدا در امان می پندارند. حرام خدا را با شبهات دروغین و
هواهای نفسانی و غفلت زا، حلال می شمرند و بدین گونه، شراب را به بهانه این که
آب انگور است و رشوه را زیر پوشش هدیه و ربا را با عنوان معامله، حلال
می پندارند!».

رشوه ستانی مدیران و کارگزاران

مدیرانی که در فکر امانت داری و خدمت رسانی به مردمند،
پرهیزکاران و وارستگانی هستند که خداوند چشم آنان را بر دیدن حقایق گشوده است.
روزی خود را نزد پروردگارشان می جویند و در دام طمع ورزی ها و ریاکاری
نمی افتند. مقتدای آنان علی «علیه السلام» است و همچون او به دور اندیشی و
زیرکی شهره اند که در سیره آن امام متقین آمده است که فرمود:

«عجیب تر این که شب هنگام کسی نزد ما آمد و ظرفی سرپوشیده
از حلوا آورد، معجونی که چنان از آن متنفر شدم که گویی با آب دهان مار سمی یا
قی کرده آن آمیخته شده بود. به او گفتم: هدیه است یا زکات یا صدقه؟ که این دو
تای آخر بر ما اهل بیت حرام است، گفت: نه زکات و نه صدقه، بلکه هدیه است.»

گفتم: زنان فرزند مرده بر تو بگریند! آیا از راه دین بر من
وارد شدی که مرا فریب دهی؟ یا عقلت آشفته شده یا جن زده شده ای؟ یا هذیان
می گویی؟ به خدا سوگند، اگر هفت اقلیم را با آنچه زیر آسمان هاست، به من بدهند
تا نافرمانی خدا کنم که پوست جوی را از مورچه ای به ناروا بگیرم، این کار را
نمی کنم! همانا دنیای شما نزد من، از برگ جویده شده ای در دهان ملخی پست تر
است. علی را چه کار با نعمت های فناپذیر و لذت های ناپایدار؟ به خدا