پاورپوینت کامل امدادهای غیبی در زندگی پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله» (قسمت دوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امدادهای غیبی در زندگی پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله» (قسمت دوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امدادهای غیبی در زندگی پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله» (قسمت دوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امدادهای غیبی در زندگی پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله» (قسمت دوم) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۵

در شماره پیشین به برخی امدادهای غیبی در زندگانی گهربار
پیامبر اعظم «صلی الله علیه و آله» مانند امداد غیبی در دوران کودکی و امداد در
شرح صدر اشاره شد. اینک ادامه مقاله.

۳. امداد در شهرت نام و آوازه

از امدادهای خداوند درباره رسول اکرم «صلی الله علیه و آله»
آن است که نام و آوازه او را شهرت جهانی و آفاقی داده است:

«وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکرَک» «و آوازه تو را بلند ساختیم.»

رَفْع در مقابل وَضْع، به معنای بالا بردن است. خداوند نام و گفت وگوی او را از
همه نام ها مشهورتر نموده به گونه ای که نام او را در اذان، اقامه، تشهد، روز
عید فطر، عید قربان، در روز عرفه، و در سعی صفا و مروه… قرین نام خویش قرار
داده است. نیز بر هر مسلمانی واجب است که در نمازهای پنج گانه نام پیامبر را با
نام پروردگار بر زبان جاری سازد.

از آن جایی که همه اصول و معارف عالی و انسانی در شخصیت و دعوت آن حضرت تمثّل
یافته، یاد و نمودار این ها، یاد او می باشد. هر کس در هر زمان، حق و عدالت را
بخواهد نمونه کامل آن را در راه، روش و تعلیم او می جوید. بنابراین نام و یاد
او مانند خورشید در تمام افق می درخشد و بر همه کس و در همه زمان می تابد.
تیرگی اوهام و انحراف ها، نمی تواند تابندگی تعلیم او را باز دارد؛ آوای گواهی
به رسالتش پیوسته در مساجد و منابر و همه آفاق جهان بلند است.

نور نبوّتش در کوتاه زمانی، جزیره العرب و آن گاه شرق و غرب
عالم را روشن کرد و از شعاع آن، قلوب پراکنده به هم پیوست. از اندلس تا هند و
دیگر نقاط جهان، نام محمد و تعالیم او، بر نام و تعالیم ساکنین این سرزمین ها،
برتری یافت. آیا این شهرت نام و آوازه از یتیمی درس نخوانده در میان مردم
گمراه، با آن سرعت کم نظیر، جز با یاری خداوند و امداد او ممکن بود؟ هرگز.
تاریخ نمی تواند نمونه این رفعت و سرعت را برای فرد دیگری نشان دهد.

۴. امداد در جریان هجرت

در سال های دوازدهم و سیزدهم بعثت، مردم مکه با خطر بزرگی
رو به رو شدند؛ زیرا مسلمانان در یثرب پایگاه بزرگی به وجود آوردند و یثربیان
حمایت پیامبر را به عهده گرفته بودند. از این جهت قریشیان در ماه ربیع الاول
سال سیزدهم بعثت، ناگهان تصمیم خطرناکی گرفتند؛ چرا که رجال قریش دانستند، یثرت
به صورت پایگاهی برای پیامبر و یاران او در آمده و مردم آن برای جنگیدن با

دشمنان پیامبر آماده اند، از این رو از هجرت پیامبر بیم ناک
شدند و برای جلوگیری از آن در «دار الندوه» به مشورت پرداختند.

پس از گزارشی که نسبت به اهمیت موضوع و لزوم اقدام فوری به نظرشان رسید، هر
کدام پیشنهادی کردند. سرانجام به طور دسته جمعی تصمیم گرفتند که شبانه به خانه
محمد «صلی الله علیه و آله» حمله نمایند و او را قطعه قطعه کنند تا خون او در
میان قبایل پخش گردد، در این صورت بنی هاشم قدرت نبرد با تمام قبایل را نداشت.
این نظر تصویب شد؛ افراد تروریست انتخاب شدند؛ قرار شد که آنان شبانه این
مأموریت را انجام دهند.

قریشیان تصوّر می کردند که نبوّت محمد «صلی الله علیه و آله» با این توطئه
نابود می شود، غافل از آن که پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله» از «مددهای
غیبی» بهره مند است، و آن قدرتی که توانسته است این مشعل فروزان را، در طی
سیزده سال گذشته از تند بادهای گوناگون حفظ نماید، می تواند این دسیسه را در هم
بکوبد. مفسران می گویند: فرشته وحی نازل شد و رسول خدا را از طرح های پلید
مشرکان به وسیله این آیه آگاه ساخت:

«وَ إذ یَمکُرُ بِکَ الَّذین کَفَروا لِیُثْبِتُوکَ أو
یَقتُلُوکَ أو یُخرِجُوکَ وَ یَمکُرونَ وَ یَمکُرُ الله وَ اللّهُ خَیرُ
الماکِرِین»؛ «هنگامی که کافران بر ضد تو مکر می کنند، تا تو را زندانی کنند،
یا بکشند، و یا تبعید نمایند، آنان با خدا از در حیله وارد می شوند و خداوند
حیله آنان را به خودشان بر می گرداند.»

رسول خدا بنای مهاجرت را گذاشت، ولی برای از بین بردن نقشه
کفار، علی «علیه السلام» در بستر او خوابید، تا مشرکان تصوّر کنند که محمد «صلی
الله علیه و آله» در درون خانه است. امیر مؤمنان از آغاز شب در خوابگاه پیامبر
خوابید، تروریست ها از شکاف در به داخل خانه نگاه می کردند، وضع آن جا را عادی
دیده و گمان می کردند کسی که در جایگاه آرمیده، محمد است.

رسول خدا در شب اول ربیع به همراه ابوبکر رهسپار غار «ثور» شد. امدادهای غیبی
رهبر عالی قدر را نجات داد. عده ای از مؤرّخان تصریح کرده اند: مشرکان تا
لحظه ای که به خانه پیامبر حمله بردند بیدار بودند و رسول خدا از روی اعجاز و
با امداد غیبی، چنان از خانه بیرون آمد که آنان متوجه نشدند.

رسول خدا هنگام بیرون رفتن، مشتی از خاک بر گرفت و به سوی آنان پاشید و این
آیه ها را تلاوت می کرد: «یس وَ القُرآن الحَکیمِ… تا آیه فَهُم لا
یُبصِرُون»، آنان بدون این که پیامبر را ببینند از میانشان گذشت، قریشیان یقین
داشتند که محمد زیر روپوش خفته است. کسی آمد و گفت: به انتظار که هستید؟ به خدا
قسم که محمد رفت، مگر نمی بینید که خاک بر سر شده اید؟! هنگامی که صبح صادق
سینه افق را شکافت، مشرکان وارد حجره پیامبر شدند و علی «علیه السلام» از بستر
پیامبر برخاست. مشرکان دانستند که نقشه آنان نقش بر آب شده است، آنان گفتند:
محمد کجاست؟ امام فرمود: مگر او را به من سپرده بودید، او در خانه نیست. چهره
مأموران از خشم بر افروخته بود، فکر کردند در این مدت کم، محمد نمی تواند از
محیط مکه بیرون رود، وی یا در مکه است و یا در راه مدینه، بدین جهت برای
دستگیری او آماده شدند.

۵. باز هم مددهای غیبی

قریش پس از آن که نقشه ترور را نقش بر آب دیدند به دنبال
پیامبر به تکاپو افتادند. افراد ماهری را که در شناسایی جای پا مهارت داشتند
استخدام نمودند و اعلام نمودند: هر کس از مخفی گاه محمد خبر آورد صد شتر جایزه
دارد. آنان تا درِ غار ثور هم رسیدند، در آن جا کسی از ایشان گفت: این تار
عنکبوت، پیش از میلاد پیامبر در غار تنیده شده، یعقوبی می نویسد: آنان ردّ پای
رسول خدا را گرفتند ولی به او دست نیافتند، خدا سرگردانشان ساخت، چنان که بر در
غار ایستادند و چون دیدند کبوتری بر آن آشیانه نهاده است. گفتند: کسی در این
غار نیست و باز گشتند.

مراحل ابتدایی نجات پیامبر «صلی الله علیه و آله» با امداد خداوند جامه عمل
پوشید، او با پناه گرفتن در دل غار و کمک غیبی، توطئه ها را خنثی کرد. رسول خدا
در غار ثور کوچک ترین اضطرابی احساس نمی کرد، حتّی هم سفر خود را در لحظات حساس
دلداری می داد، چنان که قرآن از این امداد غیبی چنین یاد می کند:

«اِلاّ تَنصُروهُ فَقَد نَصَرَهُ اللّهُ إذ اَخرَجهُ
الَّذینَ کَفَروا ثانِیَ اثنَین إذ هُما فِی الغَارِ إذ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لا
تَحزَنْ إنَّ اللهَ مَعَنا فَأنْزَلَ اللهُ سَکْنَتَهُ عَلیهِ وَ أیَّدَهُ
بِجُنُودٍ لَم تَرَوهَا…»؛ «اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد، [و
در مشکل ترین ساعات، او را تنها نگذاشت[ آن هنگام که کافران او را از مکه بیرون
کردند، در حالی که دومین نفر بود، در آن هنگام که آن ها در غار بودند، و او به
همراه خود می گفت: غم مخور خدا با ماست، و در این موقع خداوند سکینه و آرامش
خود را بر او فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی کردید، او را تقویت نمود…

مراد از «حزن»، اندوهی است که از ترس به وجود می آید.
پیامبر به همسفر خود فرمود: از ترس تنهایی و تعقیب دشمنان، غمین مباش؛ زیرا
خداوند مرا امداد می کند. «لا تحزن» نشان می دهد که ابوبکر مضطرب بوده و
می ترسیده که کفار آن ها را بیابند.

خداوند آرامش خود را بر پیامبر نازل کرد و با لشکریانی که دشمنان نمی دیدند، او
را تأیید نمود. سپاهیان الهی دشمنان را از راه های گوناگون از وی منصرف
می کردند؛ راه هایی که در انصراف مردم از وارد شدن به غار ثور سخت نقش داشتند.

روشن است که مقتضای مقام آیه، بیان عنایتی است که خداوند در جریان هجرت، از شخص
رسول اکرم «صلی الله علیه و آله» نموده است، و آیه در صدد بیان یاری