پاورپوینت کامل نقش اوقات فراغت در تکامل فردی و سلامت اجتماعی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش اوقات فراغت در تکامل فردی و سلامت اجتماعی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش اوقات فراغت در تکامل فردی و سلامت اجتماعی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش اوقات فراغت در تکامل فردی و سلامت اجتماعی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

مفهوم شناسی اوقات فراغت

فراغت در لغت به معنای آسایش، آسودگی، آسوده شدن از کار
روزانه و غیر آن معنا شده است.

اصولاً اوقات فراغت فرصت هایی است که انسان مسئولیت پذیر
هیچ گونه تکلیف یا کار موظفی را عهده دار نبوده، زمان در اختیار اوست تا با میل
و انگیزه شخصی به امر خاصی بپردازد.

در تعریف اوقات فراغت مفهوم رضایت، انگیزه و عامل انتخاب نقش اساسی دارد. در
حقیقت بارزترین ویژگی اوقات فراغت این است که انسان از روی رضایت باطنی و
انگیزه شخصی، از میان مجموعه متنوع و گسترده ای از فعالیت ها به اختیار خویش
یکی را برمی گزیند.

ناگفته نماند که اوقات فراغت به معنی بی کاری، وقت آزاد یا وقت مرده نیست، بلکه
اوقات فراغت را می توان فرصت هایی دانست که انسان رها از الزامات و وظایف شغلی،
مدرسه ای و اجتماعی، آزادانه و از سر رضایت درونی عهده دار نحوه گذران عمر خویش
می شود.

اصولاً انسان موجودی است که همواره در ارتباط است، ارتباط
با خود و خدا، اجتماع، و طبیعت و هر یک از آنها الزاماتی برای او به همراه
می آورد حال اگر آدمی از این گونه الزامات مذهبی، اجتماعی و شغلی خلاصی یافت و
فرصتی داشت تا آزادانه و در مقیاسی وسیع تر و فارغ البال از بایدها، به انجام
عملی بپردازد در این حال با اوقات فراغت سروکار می یابد.

اهمیت اوقات فراغت و نقش آن در تکامل انسان

اصولاً زمان و وقت گوهر گران بهایی است که باید ارزش و قدر
آن را دانست زیرا به قول امام علی (علیه السلام) زمان ها و فرصت ها همچون
ابرهایی هستند که در گذرند. آری گذر زمان به گونه ای است که در صورت از دست
دادن آن، تدارک و جبران آن امکان پذیر نیست و تنها ثمره آن آه و حسرت و ملامت
است.

همواره بین بحث اوقات فراغت و جوانان ارتباط تنگاتنگی وجود داشته است. اساسا
مقطع جوانی و نوجوانی که آمیزه ای شیرین و شگرف از شور و شعور، اندیشه و احساس
و نقطه پروازی برای رسیدن به آرزوهاست، از اهمیت بالایی برخوردار است، جوانان
شریان گرم و حیاتی جوامع، وجدان آگاه و بیدار ملت ها و بازوان کارآمد دولت ها
به حساب می آیند. بنابراین لازم است برای بهره گیری بهینه از توانمندی های آنان
و فراهم آوردن وسایل آرامش آنان برنامه ریزی لازم به ویژه در زمینه اوقات فراغت
صورت گیرد. البته گاهی به اوقات فراغت توجه داریم و برای آن برنامه ریزی هم
می کنیم امّا توجه و نگاهی که در خور و شایسته اوقات فراغت باشد نداریم، و
معمولاً اهمیت و ارزش اوقات فراغت و نقش سازنده و تربیتی آن بیشتر مورد غفلت
قرار می گیرد. خداوند در این دنیا نعمت های فراوان و بی شماری نصیب انسان کرده
است، هر چند نعمت های الهی همگی مهم و ممتازند اما در این میان «سرمایه حیات»
پرفروغ ترین و درخشنده ترین آنهاست. به برکت این فرصت است که انسان می تواند از
سایر نعمت های الهی بهره برده و در راه تکامل خویش و پیشرفت جامعه و در نهایت،
برای رسیدن به فلاح و رستگاری گام بردارد.

اوقات فراغت در زندگی انسان حساسیت فوق العاده ای دارد و
اندکی بی تفاوتی و بی توجهی به آن می تواند آسیب ها و انحرافات فراوان به بار
آورد، امام صادق (علیه السلام) در هشداری می فرمایند: انسان اگر به کاری مشغول
نباشد از فرط خوشی و بی کاری و بیهودگی به کارهایی دست می زند که ضررش بر او و
نزدیکانش بسیار است.

بنا بر آنچه گذشت در می یابیم که اوقات فراغت بستر مناسبی برای شکل گیری و ظهور
رضایت و انتخابگری هر فرد است، امری که لازمه احساس استقلال و خودشکوفایی و
تعالی انسان است و این امر به نوبه خود در پیشرفت و کارکرد هر چه بیشتر اجتماع
نیز مؤثر است. اگر برنامه های اوقات فراغت با جهت گیری صحیح و سالم انتخاب شود،
بسیاری از نابسامانی های روحی و جسمی و اجتماعی درمان یافته و خلاقیت های فردی
و اجتماعی را به بار خواهد آورد.

کارکردهای مثبت اوقات فراغت

یکی از مهم ترین کارکردهای مثبت اوقات فراغت را می توان در
فهم مسئولیت پذیری و نقش فرد در سازندگی و اعتلای خویش و نیز شناخت نقاط ضعف و
محدودیت های خود دانست. افراد خلاق، علاوه بر این که از هوش سرشار، صداقت،
صراحت و انعطاف پذیری برخوردار هستند از اوقات فراغت خود حداکثر استفاده را
کرده اند و با آزاداندیشی و تفکر مسائل مختلف را ارزیابی می کنند.

همچنین فشارها و خستگی های جسمی و روحی ناشی از اشتغال
مستمر و بدون وقفه به کارهای الزامی و اجباری به تدریج زمینه نشاط و شادابی و
سرزندگی و تعادل حیاتی فرد را سلب کرده و چه بسا باعث اختلالات روانی همچون
افسردگی، اضطراب و بیماری های روان تنی می گردد.

اساسا رشد و تعالی انسان ها در بستر زمان شکل می گیرد در
این میان پاره ای از اوقات به لحاظ شرایط و اوضاع و احوال خاصی که به همراه
دارند نقش بیشتری در این مهم دارد. اثر تربیتی ساعات فراغت اجتناب ناپذیر است.
در حقیقت ساعات فراغت فرصتی است که انسان می تواند به ارزیابی عملکرد گذشته
خویش بپردازد. عادت های ناپسند و زشت گذشته خویش را با رضایت و انگیزه باطنی
ترک کند و فارغ از فشارهای روانی و خستگی های روحی و جسمی که در غیر اوقات
فراغت همیشه با آن مواجه بوده، با نشاط و سروری باطنی و روحیه ای عالی به کسب
عادات خوب و اعمالی که چه بسا در اوقات دیگر به سبب خستگی علاقه ای به انجام
آنها نشان نمی داد برخیزد.

از این رو در روایات توصیه آمده است که:

رستگار کسی است که کار روز خویش را اصلاح کند و زیاده
روی ها و نقصان های دیروزش را جبران نماید.

اساسا می توان در پرتو برنامه ریزی و با توصیه های دینی، به فراغت گوارایی که
امام سجاد (علیه السلام) آن را درخواست می کنند، دست یافت، فراغتی که از
ویژگی های زیر برخوردار است:

خداوندا! اگر برای ما فراغتی از کارهای دنیا مقدّر
فرموده ای، پس آن را فرصتی همراه با سلامتی قرار ده که در آن رنجی حاصل نشود و
ملامتی به وجود نیاید. تا این که فرشتگانی که به ثبت گناهان ما مأمورند با
صحیفه ای خالی از گناه از پیش ما بروند و فرشتگان مأمور به نیکی ها، خوشحال از
اعمالی که از ما نوشته اند، از نزد ما برگردند.

عوارض اوقات فراغت

اوقات فراغت به سان شمشیر دو لبه برّانی می ماند که غفلت و
بی توجهی یا کم توجهی نسبت به آن می تواند موجب انحراف و سقوط یک فرد یا اجتماع
شود. اصولاً هنگامی که انسان بی کار است زمینه مساعدی برای او فراهم است که
دچار انحرافات اخلاقی و رفتاری گردد به همین علت در روایات ما وارد شده است که
انسان نباید فراغت محض داشته باشد، چنانچه حضرت علی (علیه السلام) می فرماید:

سزاوار نیست که انسان زمانی داشته باشد که به هیچ کاری
مشغول نباشد.

همچنین اگر برنامه ریزی درستی نسبت به اوقات فراغت انجام نگیرد و سرگرمی ها و
تفریحات غیر سالمی برای فرد تدارک دیده شود، و نسبت به گروه هایی که افراد در
آن شرکت می جویند، مطالعه ای صورت نگیرد در حقیقت زمینه انحراف فرد را فراهم
می آورد.

به هرحال بی برنامه گی در اوقات فراغت یا فرد را در تنهایی و انزوای مطلق،
آن هم بدون هیچ گونه نگرش مثبتی نگه می دارد و یا زمینه معاشرت های ناسالم او
را فراهم می آورد.

متأسفانه آزادی و فراغت اجتماع عده ای را به دنبال خوشی های
موقت و زودگذر کشانده و سرمایه کشور را به رخوت و روزمرگی کشانیده است. اهمیت
اوقات فراغت و لزوم بهره گیری بهینه از آن، زمانی دو چندان می شود که می بینیم
صاحبان زر و زور و تزویر با تهاجم و شبیخون وسیع فرهنگی و با در اختیار داشتن
پیشرفته ترین تکنولوژی ها، باعث رواج فساد، و ابتذال در بین نوجوانان و جوانان
ما می شوند بنابراین شایسته است که برنامه ریزی دقیق و کارآمدی برای اوقات
فراغت داشته باشیم و هماره این کلام نورانی حضرت امیر (علیه السلام) را در
گلستان وجودمان بنشانیم که:

فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و
جوانی و شادابی است که آخرت را هم به دست می آوری.

بایسته های اوقات فراغت

برنامه های اوقات فراغ