پاورپوینت کامل قلم در آموزه های اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قلم در آموزه های اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قلم در آموزه های اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قلم در آموزه های اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۹

مقدمه

قلم، از منظر قرآن، سمبل تفکر و آگاهی بشر است و آنقدر مقدس
است که خداوند بدان قسم یاد نمود. اولین چیزی که خداوند خلق کرد، «قلم» بود.
زبان(بیان) با گذشت زمان کهنه می شود و ماندگار نیست، اما قلم می تواند باعث
ماندگاری و بقا گردد.

اصولاً آن چه فرهنگ انسان ها را تا به امروز باقی نگه داشته
و موجب تعالی و رشد تمدن ها و فرهنگ ها گردید، عمدتاً «قلم» بوده است. اقتدار و
تداوم دین بر دو اصل «قلم و شمشیر» استوار است. زمانی که جنگجویان به شمشیر
خویش قسم می خوردند و بدان افتخار می کردند، برای نویسندگان و اهل قلم همین
افتخار بس که خداوند به قلم آنان سوگند یاد کرده است. در این نوشتارِ مختصر
برآنیم که جایگاه «قلم» را در آموزه های اسلامی مورد بررسی قرار دهیم.

نقش قلم در زندگی انسان

یکی از مسائل مهم و ارزنده ای که هیچ ملتی ـ که به حیات و
بقاء و تکامل خویش علاقه مند است ـ نمی تواند از آن غفلت نماید، مسئله نویسندگی
است. زیرا نویسندگی هنری است که مادر بسیاری از هنرهای دیگر محسوب می شود. و از
این جهت که فن و هنر است، نقش بسزایی در رشد و تعالی افراد و جوامع دارد و
زمینه ای برای هنرهای دیگر به شمار می رود. به عنوان نمونه؛ تئاتر، سینما، و
بسیاری از هنرهای دیگر احتیاج به نمایشنامه و سناریو دارد که قبلاً باید نوشته
شود و این کار به وسیله نویسندگان انجام می گیرد.

یکی از مهم ترین رویدادهای زندگی بشر، پیدایش خط بوده است؛
که نیات و منویات ارزشمند و یا بی ارزش بشر را ثبت نموده و برای آیندگان به
یادگار گذاشته است.

قلم، سرچشمه تمدن های بشری و منشأ پیشرفت و تکامل علوم، و
بیداری اندیشه ها و افکار و شکل گرفتن مذاهب، و منشأ هدایت و آگاهی بشر بوده
است، بدان حد که دوران زندگی بشر با پیدایش قلم (خط) به دوران «تاریخی» و دوران
«ما قبل تاریخ» تقسیم می شود. دوران تاریخ زندگی انسان از زمان اختراع خط آغاز
می شود؛ زمانی که انسان توانست ماجرای زندگی اش را بر صفحات نقش نماید و سطوری
بر صفحه کاغذ و شبیه آن به یادگار گذارَد.

قلم، حافظ علوم و معارف، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه
اتصال فکری علما، و پل ارتباطی گذشته و آینده است، و حتی ارتباط آسمان و زمین
نیز از طریق لوح و قلم حاصل شده است.

قلم، ابزاری است که انسان های جدا از هم ـ از نظر زمان و
مکان ـ را پیوند می دهد؛ به طوری که گویی همه متفکران اعصار گذشته را، که در
تمام نقاط زمین به سر می برند، در یک کتابخانه عظیم، جمع می بینیم.

قلم در آینه آیات قرآن

در عظمت و شأن قلم همین بس که در قرآن کریم، سوره ای به آن
اختصاص داده شده و خداوند متعال به قلم و آثار قلم و سطرها و کلماتی که از نوک
قلم بر صفحه کاغذ نقش می بندد، سوگند می خورد؛ «ن وَ القَلَمِ وَ ما یَسطُرون؛۲
ن، و سوگند به قلم و آن چه می نویسند».

آن چه در این جا بدان سوگند یاد شده است، ظاهراً موضوع
کوچکی است: یک قطعه نی، و یا هر چیزی شبیه به آن، و کمی ماده سیاه رنگ، و سپس
سطرهایی که بر صفحه کاغذ ناچیز رقم زده می شود. امّا آن چه که باعث عظمت قلم و
نگاشته های قلم است، سوگندی است که خداوند بدان خورده است؛ زیرا در قرآن کریم
خداوند متعال همه جا به مظاهر عالم وجودی که خود خلق فرموده، قسم یاد می کند،
مانند: عصر، شب، فجر، خورشید، ماه و…

این ها همه مظاهر آفرینش اند، گردش منظم شب و روز، آفتاب و
باران، آسمان و ستارگان، همه و همه، اهمیت دارند و در جهان عظیم خلقت نقشی ایفا
می کنند و در زندگی انسان که گل سرسبد آفرینش است، تأثیر مستقیم و غیر مستقیم
دارند، قلم نیز یکی از آن مظاهر هستی است.

این آیات شریفه، به روشنی، جایگاه قلم را در میدان تعلیم و
تعلم بیان می کند. از جمله نکات در خور توجه در این آیات شریفه این است که:

– عبارت «و ربک الاکرم الذی علم بالقلم» یعنی تربیت، پرورش
و تکامل، در سایه صفت ربوبیت پروردگار، نسبت به «قلم» به کار رفته است، و قلم
جهت بر طرف کردن جهل بشر، ابزار تعلیم گردیده است.

– «عَلَّم الانسان ما لَم یَعلَم» یعنی همان خدایی که به
وسیله «قلم» انسان را تعلیم داد و به او آن چه نمی دانست آموخت، قادر است به
بنده ای درس نخوانده، مانند پیامبر(صلی الله علیه و آله) قرائت و تلاوت را
بیاموزد.

– از «اَلَّذی عَلَّمَ بِالقَلَم» دو معنا می توان دریافت:

الف) خداوند، نوشتن را به انسان آموخت و توانایی این کار
بزرگ را که مبدأ تاریخ بشر، و سرچشمه علوم و فنون و تمدن هاست، در او ایجاد
کرد.

ب) مراد این است که علوم و فنون و دانش ها را از این طریق
به انسان آموخت.

و در واقع طبق یک تفسیر، منظور «تعلیم کتابت» است، و طبق
تفسیر دیگر، مراد، علومی است که از طریق «کتابت» به انسان رسیده است.۳

– عظمت سوگند به قلم (در سوره قلم) هنگامی آشکارتر می شود
که توجه داشته باشیم آن روزی که این آیه شریفه نازل گشت، نویسنده و ارباب قلم
در آن محیط وجود نداشت، بلکه عرب ها خواندن و نوشتن را حقیر می شمردند و آن چه
در نظر آن ها مقدس بود، شمشیر و اسب بود و نه نوشته و قلم. چنان که در مقدمه
ابن خلدون درباره آن ها آمده است: «این قوم بر حسب طبیعت، وحشی و یغماگر بودند
و موجبات وحشیگری چنان در میان آنها استوار بود که همچون خوی و سرشت آنان شده
بود و از این خوی لذت می بردند؛ زیرا در پرتو آن از قیود فرمانبری حکام و
قوانین سرباز می زدند و نسبت به سیاست و کشورداری، نافرمانی می کردند و پیداست
که چنین خوی و سرشتی، با عمران و تمدن منافات دارد… خوی آن ها غارتگری بوده و
هر چه را در دست دیگران می یافتند، می ربودند و تاراج می کردند…»۴.

افزون بر این ها این آیات شریفه از زبان پیامبر اکرم (صلی
الله علیه و آله) که «امّی»، یعنی درس نخوانده بود، تراوش نمود، و آن هم در
محیطی که جهل و نادانی آن را فرا گرفته بود و نویسنده ای در آن وجود نداشت، و
اگر کسانی مختصر سواد خواندن و نوشتن داشتند، تعداد آنان در سراسر سرزمین «مکه»
که مرکز عبادی و سیاسی و اقتصادی «حجاز» بود از بیست نفر تجاوز نمی کرد. نزول
این آیات در آن محیط، بیانگر اهمیت ویژه خداوند به «علم و قلم» است.

شاعری از شعرای عرب با استناد به آیات یاد شده می گوید:

اذا أقسم الابطال یوما بسیفهم و عدوّه مما یجلب المجد و
الکرم

کفی قلم الکتاب فخرا و رفعهً مدی الدهر ان الله أقسم
بالقلم!۵

آن روز که جنگجویان قهرمان به شمشیرهای خود سوگند یاد کنند،
و آن را اسباب بزرگی و افتخار بشمرند، برای قلم نویسندگان همین افتخار و
سربلندی در تمام دوران جهان بس که خداوند سوگند به قلم یاد کرده است، نه به
شمشیر.

آری؛ پیامبر (صلی الله علیه و آله) در آن اجتماع بی قلم و
پر شمشیر، جامعه ای را پی ریزی می کند که «قلم» بر «شمشیر» ترجیح دارد و نظام
اجتماعی آن بر آزادی بیان و قلم و تراوش فکر و اندیشه استوار است. پیامبر اکرم
(صلی الله علیه و آله) فرمود: سه صدا است که حجاب ها را پاره می کند و به
پیشگاه با عظمت خدا می رسد: «صریر الأقلام العلماء و وطی اقدام المجاهدین و صوت
مغازل المحصنات؛ ۶ صدای گردش قلم های دانشمندان به هنگام نوشتن و صدای قدم های
مجاهدان در میدان جهاد و صدای چرخ نخ ریسی زنان پاک دامن».

قلم در آینه روایات

پیشوایان معصوم (علیهم السلام)، این مفسران واقعی کلام وحی
نیز درباره قلم سخنانی پربار به یادگار گذاشته اند که علاوه بر آن چه گذشت،
برخی دیگر از آن ها را مرور می کنیم.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «انّ اول ما خلق
الله القلم، فقال له اکتب فجری بما هو کائن الی الابد؛۷ به درستی که نخستین
چیزی که خداوند آفرید، قلم بود؛ پس به او فرمان داد بنویس! و او آن چه را بوده
و خواهد بود تا روز قیامت نوشت». گرچه قلم در این روایت اشاره به قلم تقدیر و
قضا و قدر است، اما هر چه هست، نقش قلم را در سرنوشت بشر و مقدرات او روشن
می سازد.۸

هلال بن یسار می گوید که: دیدم پیامبر اکرم (صلی الله علیه
و آله) برای اصحاب خود علم و حکمت بیان می کند. به او گفتم: ای رسول خدا! برای
من آن چه را که به یاران خود فرمودی، تکرار کن. پیامبر (صلی الله علیه و آله)
فرمود: آیا قلم و