پاورپوینت کامل آینه در آینه ; فاطمه (علیها السلام) از نگاه معصومان ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آینه در آینه ; فاطمه (علیها السلام) از نگاه معصومان ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آینه در آینه ; فاطمه (علیها السلام) از نگاه معصومان ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آینه در آینه ; فاطمه (علیها السلام) از نگاه معصومان ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۰

اشاره

فاطمه (علیها السلام) شخصیت ارزشمند تاریخ اسلام با
اندیشه ها و گفتار و رفتار خویش، نمونه و اسوه کامل برای انسان ها است. ایشان
از چنان عظمتی برخوردار است که امامان معصوم نیز وی را الگوی خویش معرفی
کرده اند. در این نوشتار دیدگاه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و امامان
معصوم (علیهم السلام) را درباره ایشان بررسی می کنیم.

حضرت فاطمه (علیها السلام) از نگاه پیامبر اکرم (صلی الله
علیه و آله)

سلمان فارسی می گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من
فرمود: ای سلمان، هر کس دخترم فاطمه را دوست بدارد، در بهشت در کنار من خواهد
بود و هر کس او را دشمن بدارد، در آتش جهنم خواهد بود. ای سلمان، دوستی فاطمه
در صد جایگاه به حال انسان سودمند است که راحت ترین این جایگاه ها عبارت است از
مرگ، قبر و میزان و سنجش (اعمال) و محشر و (پل) صراط و حساب کشی. پس، هر کس که
دخترم فاطمه از او راضی باشد، من از او خشنود می گردم و هر کس که من از او
خشنود باشم، خدا از او خرسند خواهد بود و هر کس فاطمه از او خشمگین باشد، من بر
او خشم می کنم و هر کس من بر او خشم کنم، خداوند بر او غضب می کند. ای سلمان،
وای بر کسی که به فاطمه و به فرزندان و شیعیانش ظلم کند.

آن حضرت در جای دیگر می فرماید: دخترم، فاطمه سرور زنان جهان از آغاز تا پایان
است. هرگاه در محرابش در پیشگاه پروردگار بزرگ و شکوهمندش می ایستد، نورش برای
فرشتگان آسمان جلوه می نماید. به فرشتگانش می گوید: ای فرشتگان من، به فاطمه
بنگرید که در پیشگاه من ایستاده و از ترس من عضلاتش می لرزد و با دلش به عبادت
من روی آورده است. شما را گواه می گیرم که پیروانش را از آتش ایمن ساختم.

در روایت دیگری از آن حضرت آمده است: فاذا اشْتَقْتُ الی الجنه شَمَمْتُ رائحه
فاطمه؛ آن گاه که مشتاق بوی بهشت می گردم، بوی فاطمه را استشمام می کنم.

از نگاه امام علی (علیه السلام)

امیرالمؤمنین به سبب احترامی که برای حضرت فاطمه (علیها
السلام) قائل بود، پس از بازگشت از جنگ صفین در وصیتی درباره اموال شخصی خود
فرزندان حضرت زهرا (علیها السلام) را سرپرست فرمود و چنین نوشت: سرپرستی این
اموال به عهده فرزندم حسن بن علی است. اگر برای او حادثه ای رخ داد و حسین زنده
بود، سرپرستی آن را پس از برادرش به عهده گیرد و کار او را تداوم بخشد. پسران
فاطمه (حسن و حسین) از این اموال به همان مقدار سهم دارند که دیگر پسران علی
خواهند داشت. من سرپرستی اموالم را به پسران فاطمه واگذار می کنم تا خشنودی خدا
و نزدیک شدن به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و بزرگداشت حرمت او و احترام
پیوند خویشاوندی پیامبر را فراهم آورم.

کَفْعَمی، دانشمند بزرگ شیعه در کتاب «مصباح»، دعایی از امیرالمؤمنین (علیه
السلام) آورده شده که حضرت آن را در قنوت نمازش می خواند. او نقل کرده که آن
حضرت درباره دعای مذکور فرموده است: هر کس این دعا را بخواند همانند ثواب کسی
است که در کنار پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در بدر و احد و حُنین هزار
هزار تیر به سوی دشمن پرتاب کرده است. امیرالمؤمنین (علیه السلام) در بخشی از
این دعای با عظمت، مظلومیت حضرت زهرا (علیها السلام) را در قالب مناجات و دعا
بازگو می کند.

از نگاه امام حسن مجتبی (علیه السلام)

سخنان و گفتارهایی که با یاد حضرت فاطمه زهرا (علیها
السلام) بر زبان فرزندان آن حضرت جاری شده است، نشان از عظمت شخصیت او دارد و
آن بزرگواران یکی از افتخارات خود را فرزندی حضرت زهرا (علیها السلام)
می دانند. زیاد، فرماندار غاصب معاویه، اهانت ها و گستاخی های بی شرمانه ای
نسبت به ساحت مقدس امام حسن مجتبی (علیه السلام) روا داشته بود، ولی آن حضرت در
پاسخ او فقط خود را فرزند زهرای اطهر (علیها السلام) معرفی می کند و او را
فرزند مادر بدکاره اش.

آن حضرت همچنین در مواقع مختلف با احتجاجات قوی دشمنان مادرش زهرا را رسوا
می کرد.

آن حضرت خطاب به مغیره بن شعبه فرمود: تو بودی که فاطمه،
دختر رسول خدا را مجروح کردی. تو در تحقیر رسول خدا و مخالفت با فرمان او مرتکب
این جنایت شدی، در حالی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به ایشان فرمود:
انتِ سیده نساء اهل الجنه؛ ای فاطمه تو سرور زنان اهل بهشتی.

از نگاه امام حسین (علیه السلام)

امام حسین (علیه السلام) از کودکی به مادرش فاطمه زهرا
(علیها السلام) علاقه فراوان داشت و در کنار او آرام می گرفت.

حضرت زهرا در لحظات آخر عمر شریف خود که در بستر بیماری
قرار گرفته بود، ضمن سفارش امام علی (علیه السلام) برای رسیدگی به همه
فرزندانش، امام حسین را مخصوص و جداگانه نام می برد. امام حسین (علیه السلام)
نیز پیش از خاک سپاری مادرش، خود را روی او می اندازد و با چشمانی اشک آلود
این گونه با او نجوا می کند: وای بر ما! ناراحتی ما به خاطر فقدان جدّمان محمّد
مصطفی و مادرمان فاطمه زهرا (علیها السلام) هیچ گاه خاموش و برطرف نخواهد شد.

یکی از پرشورترین یادآوری های امام حسین (علیه السلام) از مادر عزیزش در لحظه
بسیار حساس و سرنوشت ساز ایام حرکت به سوی کربلاست که در آن با زیباترین و
شایسته ترین کلمات، طهارت و عصمت و عظمت مادر خود، حضرت زهرا (علیها السلام) را
بیان می دارد. آن حضرت همچنین در روز عاشورا که هر کس با رجزخوانی، افتخارات
خود را بیان می کرد، افتخار خود را حضرت فاطمه (علیها السلام) معرفی کرد و
فرمود: و فاطِمُ امّی من سلالهِ احمد؛ فاطمه (علیها السلام) مادر من است که از
سلاله پیامبر است.

از نگاه امام سجاد (علیه السلام)

امام سجاد (علیه السلام) همگام با پدر خود امام حسین (علیه
السلام) و عمویش امام حسن (علیه السلام)، در روایات خود، مظلومیت مادرش فاطمه
زهرا را برای یارانش بازگو می فرمود و آنان را از ناگواری های آن حضرت آگاه
می کرد.

امام سجاد از جمله راویان خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهرا است. امام سجاد در خطبه
آتشینی که مجلس یزید را بر هم زد فاطمه زهرا را فخر خود معرفی کرد و فرمود:
منّا سیده نساء العالمین فاطمهُ البتول؛ سرور بانوان جهان، فاطمه بتول از ماست.

از نگاه امام باقر (علیه السلام)

امام باقر (علیه السلام) درباره مقام معنوی حضرت فاطمه زهرا
(علیها السلام) فرمودند: درختی که ریشه آن رسول خدا و شاخه آن امیرالمؤمنین و
نو شاخه های آن فاطمه، دختر محمد (صلی الله علیه و آله) و میوه های آن حسن و
حسین (علیهم السلام) است، درخت نبوت است که روییده رحمت و کلید حکمت و معدن
معرفت و جایگاه رسالت و مکان آمد و شد فرشتگان و موضع سرّ و سپرده الهی و
امانتی است که بر آسمان ها و زمین عرضه شده و حرم بزرگ خدا و بیت قدیم او
هستند.

امام باقر (علیه السلام) هنگامی که در بستر بیماری می افتاد، آب خنک طلب می کرد
و هنگامی که آب به دستش می رسید، جرعه ای چند از آب می نوشید، سپس با صدای بلند
به حدی که در بیرون خانه نیز شنیده می شد از ته دل مادرش زهرا را صدا می کرد و
می فرمود: «یا فاطمه بنت محمد؛ یا فاطمه! ای دختر محمد (صلی الله علیه و آله)»،
علامه مجلسی می گوید: لعل النداء کان استشفاعا بها؛ شاید آن حضرت با این ندا
می خواست از حضرت زهرا (علیها السلام) شفا بگیرد.

از نگاه امام صادق (علیه السلام)

«سکونی» از یاران امام صادق (علیه السلام) می گوید: با حالت
غم و اندوه به نزد آن حضرت رفتم. امام با مشاهده حالت من فرمودند: علت حزن و
اندوهت چیست و