پاورپوینت کامل پاسخهای خوانندگان مجله به «نظرخواهی در باره ده مساله مهم حوزوی » ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پاسخهای خوانندگان مجله به «نظرخواهی در باره ده مساله مهم حوزوی » ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پاسخهای خوانندگان مجله به «نظرخواهی در باره ده مساله مهم حوزوی » ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پاسخهای خوانندگان مجله به «نظرخواهی در باره ده مساله مهم حوزوی » ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۱

در پیش شماره و شماره دوم پیام حوزه ده مساله مهم – که از اساسیترین مسائل حوزه های علمیه به شمار می رود – مطرح شد و
ضمن توضیح مختصری در مورد آن از صاحبنظران و طلاب و فضلا درخواست شد تا دیدگاههای خود را برای دفتر ارسال کنند . ^(۱)

مسائل مطرح شده عبارت بودند از:

۱) آینده فضلا و طلاب; ۲) تقویت رشته فقاهت و رشته های تخصصی دیگر; ۳) مدارج حوزوی، مدارک قانونی; ۴) تربیت مدرسین
علوم دینی; ۵) پوشیدن لباس روحانیت; ۶) شیوه های جذب استعدادهای خلاق; ۷) نحوه پرداخت شهریه; ۸) مشکل تبلیغی
مناطق محروم و کمبود روحانی; ۹) مشکل حوزه های شهرستانها ; ۱۰) مشکل مسکن و سایر مسائل رفاهی .

جوابهای متعددی به دستمان رسید . در این شماره چکیده ای از پاسخها در مورد پنج مساله اول درج می شود . عمومی کردن
مدارک حوزوی امری اجتناب ناپذیر است . . . آیا در مدارس و دانشگاههای دنیا که به همه بدون استثنا مدرک داده می شود، خالی
از دانشمند، پروفسور و . . . هستند یا به عکس آنها که واقعا استعداد و ذوق کافی داشته اند و از طرفی امکانات لازم در اختیار آنها
گذاشته شده، به مقامات علمی دلخواه خود رسیده اند؟ جواب این سؤال روشن است; و اتفاقا باید گفت، این مدرک است که سدی
در مقابل محقق نمایان می شود و تنها کسانی ارتقا پیدا می کنند که از کانالهای متفاوت به وسیله احراز مدارک لازم، گذشته و به
مقام اجتهاد، تحقیق و . . . رسیده اند .

چنین نیست که اگر حوزه مدرک علمی اعطا کرد، همه به مدرک پایین اکتفا کنند و مجتهد و محقق نداشته باشیم; تجربه ثابت
کرده است که ذوقها مختلف است و عده ای همیشه آخرین نقطه را در نظر می گیرند و به کم اکتفا نمی کنند و اتفاقا مدرک انگیزه
خوبی خواهد شد که آنها در راه خود با پشت گرمی تلاش کنند و عده ای با داشتن شرایط لازم سرخورده نگردند .

نکته دیگر اینکه آنها که دنبال اجتهاد و تحقیق هستند، دیگر مدرک به عنوان مدرک برای ایشان موضوعیت ندارد بلکه مدرک
صرفا کمکی در تلاش آنها جلوه خواهد کرد .

با اطمینان باید بپذیریم که اگر مدرک رسمیت پیدا کند دیگر کسی آرزوی اخذ اولین مدرک را نخواهد داشت بلکه احساس
می کند که در حوزه ای تحصیل می کند که از شخصیتی والا و بالا برخوردار است و به مقدار توانش با نشاطی مضاعف تلاش خواهد
کرد .

وانگهی در این مساله باید فکر کرد، آیا کسی که استعداد و ذوق تحصیل بالاتر را ندارد، با حذف مدرک خواهد توانست صاحب
ذوق شود؟ مسلما جواب منفی است و این نکته را نباید از نظر دور بداریم که نبود مدرک باعث سوءاستفاده عده ای شده در حالی
که نه علمی داشته اند و نه تقوایی اما از این آزادی استفاده کرده و خود را دارای رتبه علمی بالایی معرفی کرده اند! و این به نوبه خود
ضربه مهلکی به دین و اسلام است .

جای هیچگونه تردید نیست که پوشیدن لباس حتما بایستی با شرایط خاصی انجام شود و البته در حوزه باید معممین از جایگاه
ویژه ای برخوردار باشند و هیچکس نباید به صورت غیررسمی و ناشناخته معمم باشد . پس برای ملبس شدن، هم شرط علمی و
هم شرط اخلاقی لازم است .

اما اینکه شرط علمی آن چیست؟

اولا باید به این مساله عنایت داشته باشیم که در چه عصری زندگی می کنیم، جوابگوی چه انسانهایی می خواهیم باشیم و نیازهای
دینی جامعه چقدر گسترده شده است، پس باید طلبه هنگام ملبس شدن از جهت علمی به مرحله مطلوبی رسیده باشد . لذا قبل
از آنکه طلبه رساله چهارساله اول درس خارجش را ارائه کند نباید مجاز به پوشیدن لباس روحانیت باشد . در این رتبه فرد معمم
قریب الاجتهاد است، و از جهت سنی کامل است و از جهت اخلاقی رشد لازم را کرده و بالاخره در موقعیتی است که لباس پوشیدن
اثر علمی مثبت برای خودش و جامعه خواهد بخشید .

البته زی طلبگی، روش و منش محصل علوم دینی قبل از معمم شدن نیز باید مورد نظر مدیران حوزه باشد، و صفت ساده زیستی
و ساده پوشی بر آنها حاکم گردد .

اما در باره آینده فضلا و طلاب به نظر می رسد تدوین کتابهای درسی جامع، برای پایه های مختلف حوزوی، با این هدف که طلاب
را به سوی اجتهاد و تحقیق گرایش دهد اقدام بجا و مؤثری است; منتها این کتابها به جای داشتن عبارات پیچیده از متنی سلیس و
روان برخوردار باشند . و در عوض از لسان آیات و روایات بیشتر استفاده شود که دارای فوایدی است .

راجع به تربیت مدرسین علوم دینی، گرچه این مساله از ضروریات است اما در عمل خیلی دشوار است که برای کتب درسی موجود
مدرس تربیت کنیم و تنها اساتیدی که دارای تجربه عملی اند موفق به تدریس این گونه کتابها هستند . لذا ما اگر نخست کتب
درسی را تدوین کنیم البته تربیت مدرس برای آنها روش عینی خواهد داشت و می توان عده ای را برای تدریس تربیت کرد .

محمود شفیعی

×

با اینکه مدرک گرایی در حوزه اصل نیست ولی اگر بخواهیم همین گونه تحصیلات را با گرفتن امتحان بدون مدرک بگذاریم مسلما
باز هم به ضرر علم و به ضرر درس خوانهاست . داشتن مدرک دکتر جراح را ناتوان نمی کند . دانشگاهها با داشتن مدرک، مدارج
علمی را خوب طی می کنند و به هر حال به نظر حقیر، دادن مدرک در حد آموخته ها، یک مطلب قانونی و ضروری است، چه
مشغول کار باشند یا نباشند .

طلبه برای پوشیدن لباس روحانیت علاوه بر داشتن تقوا، باید بر یک سلسله معلومات عمومی در مسائل فقهی روز آگاه باشد و یا
حداقل با مراجعه به رساله های عملیه بتواند جواب مردم را بدهد، و از نظر سنی حداقل ۲۲ سال داشته باشد . و در صورت تخلف و
نگاه نداشتن حرمت لباس بسته به نوع خلافی که انجام داده با او برخورد شود .

امضا محفوظ

×

امروزه در سطوح عالی مراکز آموزشی تعداد شرکت کنندگان در یک درس بسیار محدود است و درس و بحث به صورت تحقیقات و
بحثهای طرفینی ارائه می گردد و استاد بیشتر نقش راهنما را ایفا می کند تا دانشجویان فعالانه مسیر درس را دنبال کنند و به
شکوفایی مطلوبی دست یابند . در یک کلاس درس هزار نفری اگر در طول درس برای هر نفر تنها یک سؤال مطرح شود و بخواهد
آن را مطرح کند، مجال مطرح کردن را نمی یابد تا چه رسد به پاسخ . با این وصف شاید بتوان گفت که بازدهی درس از طریق
استفاده از نوارهای درسی از نشستن در جلسات انبوه حضوری از جهاتی بیشتر است، زیرا در صورت عدم درک مطلب با
برگرداندن نوار و دقت بیشتر درک آن میسرتر است .

اگر یک استاد وارسته و با کفایت، سرپرستی و هدایت یک گروه ده نفره را به عهده بگیرد و آنها را در مسیر تزکیه و تعلیم همه جانبه
سوق دهد و با اشراف کامل بر تحصیل و تحقیق، وقت خود را صرف پرورش آنان گرداند پس از ده سال ده فرزانه جلیل القدر را
تحویل جامعه خواهد داد که هر کدام می توانند خدمات ارزنده ای را به اسلام و مسلمین عرضه کنند کما اینکه سابقا هم درسها
این گونه برگزار می شده است و همیشه شاگردان خصوصی علمای فرزانه به جایی رسیده اند .

برای این منظور باید ریشه ای عمل کرد . یعنی از بدو ورود طلاب محترم تدابیری اتخاذ کرد که افراد مستعد پذیرفته شوند گر چه
افراد بسیاری که مستعد و تیز هوش هم هستند در حوزه مشغولند .

مرحله بعد از پذیرش افراد مستعد این است که افراد در سطوح مختلف تحصیلی نیز دارای پذیرش مجدد باشند یعنی علاوه بر
قبولی در هر مرحله، ورود به مرحله بعد مستلزم موفقیت در یک امتحان ورودی باشد، زیرا افراد مشغول در حوزه، هر کدام
استعداد پیشرفت تا حد معینی را دارند که با این کار استعدادهای در خور هر سطح گزینش شده و نظم و ترتیبی به کلاسهای
سطوح عالیه هم داده می شود و هم از داشتن طلبه مادام العمر جلوگیری می شود و دیگران با اخذ مدرک در حد تحصیلاتشان
مشغول انجام وظایف اسلامی، اجتماعی در خور شانشان می شوند و بدین ترتیب بسیاری از نیازهای جامعه را نیز برطرف
می نمایند .

هدف بودن اخذ مدرک نامطلوب است و مدرک گرایی موجب تهی شدن حوزه ها از علم خواهد شد اما اگر در این زمینه هم
تدابیری اتخاذ شود که مدرک مطابق با معلومات افراد به آنها داده شود و مدارک مشخص کننده سطح معلومات واقعی هر شخص
باشد، در این صورت ارائه مدرک عین علم گرایی خواهد بود . اما اینکه گفته می شود در صورت دادن مدرک مغزها از حوزه خارج
شده و جذب جاهای دیگر می شوند باید در نظر داشت که خروج عده ای لازم و ضروری است زیرا نیازهای فرهنگی و دینی باید
مرتفع گردد کما اینکه این کمبود در جامعه ما به نحو محسوسی قابل مشاهده است .

قابل ذکر است که اولا در صورت اتخاذ تصمیم در مورد اعطای مدرک از عناوین جاافتاده و بین المللی استفاده گردد تا مفهوم آن
بر همگان مشخص گردد و در تفسیر آن مجبور به استفاده از کلماتی نظیر «معادل » نگردیم .

دیگر اینکه طلبه مادام العمر بودن زمانی مذموم است که طلبه تا پایان عمر به طور یکنواخت بدون ترقی و تکامل در درسی شرکت
کند، و الا طلبه مادام العمر بودن به معنای دائم در تکاپو و تلاش بودن، برای ارتقا سطح علمی خود و جامعه از وظایف اصلی هر
طلبه است .

ابوالقاس