پاورپوینت کامل شهر نجف و مدفن فقیه محقق مقدس اردبیلی قدس سره ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهر نجف و مدفن فقیه محقق مقدس اردبیلی قدس سره ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهر نجف و مدفن فقیه محقق مقدس اردبیلی قدس سره ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهر نجف و مدفن فقیه محقق مقدس اردبیلی قدس سره ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳۱

وضعیت جغرافیایی شهر نجف

نجف اشرف شهری است در کناره کویر پهن دشت بادیه الشام، شنزاری خشک و لم یزرع که بخشهای بزرگی ازکشورهای سوریه،
اردن، عراق و عربستان را فرا گرفته است . این شهر، از هر گونه عوامل آبادانی یک شهر (بجز عامل مذهبی که همانا وجود قبر
مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است) از قبیل موقعیت ویژه جغرافیایی همچون قرار داشتن بر سر راه های مواصلاتی، و
یا حاصلخیز بودن سرزمین، و یا قرار گرفتن در کنار رودخانه و جز اینها به دور است . شهری است دور افتاده که در منتها الیه زاویه
شرقی بادیه و صحرا و در کنار اقیانوسی از شن و ماسه های نرم که با کوچکترین نسیم به هوا برخاسته و آسمان شهر را تیره و تار
می کند قرار دارد . با آب و هوایی بسیار گرم و سوزان در تابستان، و سرد و گزنده و خشک در زمستان، و بهاری کوتاه با بارانهای تند
و گذرا . آب مشروب شهر را پیشتر از چاه های بسیار عمیق، که کمی شور و بدمزه است، به دست آورده و در مشکها به خانه های
شهر منتقل و حمل می گردید . گرداگرد شهر را تا نیمه های قرن بیستم حصار و بارویی از خشت و سنگ لاشه و ساروج فرا گرفته
بود که تنها راه ارتباطی شهر با خارج از آن، به وسیله چند دروازه انجام می گرفته که به نام «باب الولایه » یا دروازه شهر و
لایت شهرت داشت . بخشهایی از این برج و باروی مستحکم که قرنها در برابر هجوم اعراب بادیه نشین و نیروهای عثمانی، و وهابیان،
و عاقبت ارتش انگلیس مقاومت کرده بود، تا سالهای اخیر در برخی محلات قدیمی شهر قدیم دیده می شد که در سالهای اخیر به
طور کلی از میان برداشته شد .

چگونگی آبادانی نجف

تنها عامل و سبب مهم آبادانی و عمران و توسعه و شهرت نجف اشرف، همانا وجود آرامگاه پاک مولی الموحدین حضرت علی بن
ابی طالب علیه السلام است، و تنها هنگامی شهر به عمران و آبادانی و سکونت مردمان در آن روی آورد که قبر مطهر حضرت در
دوران بنی العباس آشکار شد و به دستور هارون الرشید ساختمانی سفید رنگ از آجر که بر بلندای آن گنبدی از گل سرخ با
پوششی از گل سبزرنگ در سال ۱۵۵ ق یا ۱۷۰ ق یا ۱۸۰ ق ساخته شد . ^(۱) و کم کم با انتشار این خبر، گروه هایی از مسلمانان برای
زیارت و مجاورت، از اطراف و اکناف به سوی این سرزمین روی آورده و تعدادی نیز در آنجا ساکن شدند . لیکن تا چند قرن بعد،
نجف همچنان دهی بزرگ در مجاورت پایتخت بزرگ و پرآوازه عراق یعنی شهر کوفه بود و حالت و موقعیت شهر را به دست نیاورده
بود . از این روست که در کتابهای تاریخ نامی از حاکم یا والی و یا قاضی و دیگر مامورانی که معمولا از طرف حکام و خلفا و امرا برای
شهرها تعیین می شده اند برای نجف نمی یابیم; و حتی در سال ۴۴۸ ق که شیخ طوسی برای فرار از هجوم سلاجقه به سر کردگی
طغرل بیگ از بغداد گریخت، جایی برای متواری شدن و دور شدن از دیده ها جز جوار مرقد تابناک حضرت امیرالمؤمنین علیه
السلام و کوره دهی دور از بغداد به نام نجف نیافت .

هجرت شیخ طوسی نقطه عطفی در تاریخ نجف

ورود شیخ طوسی به نجف، سرآغاز فصل تازه ای در وضعیت آن به شمار می رود . شیخ طوسی، حوزه درسی خود را در نجف
گسترانید و در سالهای پایانی عمر شریفش به تکمیل تالیفات ناتمام خود پرداخت، و آوازه اش شاگردان پراکنده و گروهی دیگر از
طالبان علم را به سوی او کشانید . احتمالا نجف در آن سالها بجز آستانه حضرت علی علیه السلام و چند رواق و مسجد در اطراف
آن، جایگاهی برای درس و تدریس نداشته، از این رو شیخ طوسی نیز محل درس خود را در یکی از رواقهای گرداگرد حرم برپا کرد
و نمونه هایی از این درسها و تاریخ و محل تشکیل آن در پایان هر یک از مجالس امالی طوسی آمده است .

پس از وفات شیخ طوسی، مدفن او مدرس شهر گردید و بدین گونه نخستین کلاس درس علوم امامیه در نجف اشرف شکل گرفت
. شاگردان شیخ پس از او تا سالها بعد در نجف به تحصیل و تدریس اشتغال داشتند و بدین ترتیب روز به روز از اهمیت و وسعت و
اعتبار شهر کوفه به سود نجف کاسته می شد تا آنجا که امروزه کوفه به یکی از چند بخش کوچک استان نجف تغییر شکل یافته
است . شالوده ای که مرحوم شیخ طوسی در نجف پایه گذاری کرده قرنها ادامه یافت، ولی اوج و افول آن در طول ده قرن گذشته
همواره به شرایط و موقعیت منطقه ای و وضعیت سیاسی بستگی داشته است . در دوره ای، نجف، تنها دانشگاه شیعه به شمار
می رفت، و در برهه ای دیگر و در اثر عوامل گوناگونی شهری دیگر نظیر حله، اصفهان، شیراز، خراسان، کربلا، جبل عامل، بحرین و
قم رهبری و هدایت و مرجعیت علمی شیعه را به عهده می گرفت . ولی در تمام این ده قرن با تمام فرازها و نشیبها و حوادث
سیاسی و اجتماعی گوناگون، شهر نجف و حوزه علمی آن، موقعیت ممتاز و اعتبار والای خود را از دست نداد و همواره مورد نظر
اهل علم و علما و شیعیان قرار داشته است .

وضعیت حرم مولی الموحدین علیه السلام

آستانه حضرت قلب شهر را تشکیل می دهد و در میانه شهر و بر بالای بلندای تپه ای قرار گرفته که با شیب بسیار ملایمی به سوی
اطراف گسترده است .

هنگامی که از سوی کربلا و یا کوفه و یا دیوانیه (شهری در پنجاه کیلومتری جنوب شرقی نجف) به نجف حرکت می کنیم، نخست
گنبد طلایی و سپس دیگر ساختمانهای شهر دیده می شود، آستانه مقدسه ساختمانی است مربع شکل در ابعاد ۱۳×۱۳ متر که
گرداگرد آن را صحنی وسیع و زیبا در ابعاد ۷۲×۷۷ متر فرا گرفته است . اطراف این صحن را باروی بلندی به ارتفاع ۱۷ متر دربردارد
که ساختمان کنونی آن از یادگارهای دوران شاه صفی و شاه عباس صفوی است . این بارو از داخل به صورت ایوانهای دو طبقه ای
است که در پس هر ایوان اتاقی در ابعاد ۵×۵ متر قرار داد و قرینه کوچکتر آن هم در طبقه دوم است که در پس آن ردیف از اتاقها
راهروی طولانی و تاریک به عرض یک متر، سرتاسر صحن را می چرخد . نمای بیرونی این بارو یکنواخت و آجرین است .

صحن، به وسیله چهار دروازه اصلی و یک دروازه فرعی به بیرون راه دارد . چهار دروازه اصلی با سردرهای یادگاری بلند از داخل و
خارج بوده و با کاشی کاری نفیس و زیبا پوشیده شده است . این چهار دروازه اصلی با نامهای «باب السوق الکبیر» یا «الباب الذهبی »
در سمت مشرق، «باب الطوسی » در سمت شمال که به سوی مسجد و آرامگاه شیخ طوسی و خیابان رو به روی آن گشوده می شود .
«باب السلطانی » در سمت غرب که به مناسبت ورود سلطان عبدالعزیز خلیفه عثمانی باز گردید و به «باب الفرج » نیز مشهور است و
«باب القبله » در سمت جنوب و دروازه فرعی که در سمت شمال شرقی و در نزدیکی دروازه «الباب الذهبی » قرار دارد و به سوی یکی
از بازارچه های متفرع از بازار اصلی شهر گشوده می شود و به نام «باب مسلم بن عقیل » مشهور است . از میان این چهار دروازه اصلی،
دروازه «الباب الذهبی » مهمترین آنهاست و بیشترین تردد مردمان و زوار از میان آن صورت می گیرد . این دروازه از زیبایی و
استواری و بلندی خاصی برخوردار است و در برابر بازار اصلی شهر، که به نام «السوق الکبیر» مشهور است، قرار دارد .

نمای بیرونی و اطراف صحن مطهر

بنابر روایات تاریخی، ساختمان صحن که یادگار دوران صفویه است با نقشه و نظارت مرحوم شیخ بهایی قدس سره ساخته شده
است . ساختمان صحن از داخل به گونه ای است که در تمام فصول سال، هنگامی که شعاع آفتاب بر لبه سکویی که در مقابل هر یک
از حجرات صحن قرار دارد می رسد، ظهر شرعی فرا رسیده است . از این رو، در صحن نجف، ستونی که در بسیاری از مساجد
مسلمانان (نظیر مسجد گوهرشاد و جز آن) برای تعیین ظهر شرعی قرار دارد و «المزوله » نام دارد، نمی باشد .

و اما از بیرون صحن، دروازه «الباب الذهبی » به گونه ای ساخته شده است که از یک سو به طرف بازار اصلی شهر باز شده و از سوی
دیگر در برابر باب «در طلایی » ایوان مطهر حضرت علیه السلام قرار دارد و هنگامی که بیننده دروازه اصلی را در پشت روی خود
قرار می دهد تا انتهای بازار شهر که منتها الیه آن میدان اصلی شهر به نام «ساحه الامام علی علیه السلام » است را بخوبی می بیند .
در برابر این میدان، خیابانی عریض قرار دارد که مستقیما به شهر کوفه که در هشت کیلومتری نجف است ختم می شود، و هنگامی
که انسان در برابر دروازه قرار می گیرد، می توان براحتی چشمان خود را با دیدن ضریح مطهر حضرت علیه السلام نوازش دهد .

مهندسی این دروازه به گونه ای است که از صدها سال تا به امروز و با تمام تغییرات و تحولاتی که در ساختمان شهر به وجود آمده
است، همواره اولین اشعه آفتاب بامدادی که از طرف شهر کوفه بر نجف می تابد، از بزرگ راه میان این دو شهر گذشته و بازار شهر
را روشن کرده و آنگاه با عبور از میان بازار از میانه دروازه «الباب الذهبی » گذشته و مستقیما به ضریح مطهر تابش می کند . زیبایی
این تابیدن در بامداد هر روز به گونه ای زیبا و خیال برانگیز و شاعرانه است که شعرای بسیار در وصف زیبایی آن قصیده هایی
سروده و این پدیده را «سلام بامداد آفتاب به ساحت مقدس مولی الموحد