پاورپوینت کامل ویژگی های دو نظام آموزشی حوزه و دانشگاه ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ویژگی های دو نظام آموزشی حوزه و دانشگاه ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ویژگی های دو نظام آموزشی حوزه و دانشگاه ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ویژگی های دو نظام آموزشی حوزه و دانشگاه ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۷۹

مقدمه

۱ – غرض از مطالب ارایه شده، نه تنقیص حوزه است و نه دانشگاه . آنچه مدنظر است، مقایسه میان دو نظام آموزشی است و لازمه
آن، بیان رجحان ویژگی های یک نظام بر دیگری است .

۲ – آنچه به عنوان نظام حاکم بر حوزه و دانشگاه مطرح می شود، غالب در نظر گرفته شده . چه بسا خلاف آن هم وجود داشته
باشد .

۳ – مراد ما از «نظام آموزشی حوزه » همان شیوه سنتی آن است .

۴ – نگارنده، رشته های علوم اسلامی در دانشگاه را مدنظر داشته است . چه بسا رشته های غیر از علوم اسلامی، سیستم آموزشی
خاصی را می طلبد که نگارنده از آن مطلع نیست . اصولا مقایسه نظام آموزشی حوزه با رشته های غیر اسلامی، پذیرفته نیست .

در آغاز، اجمالا به ویژگی های هر دو نظام می پردازیم . سپس به تفصیل به بررسی خواهیم پرداخت .

ویژگی های نظام آموزشی دانشگاه

۱ – دانشجو در انتخاب استاد آزاد نیست .

۲ – موضع و کتاب مورد تدریس اساتید را دانشگاه تعیین می کند .

۳ – کوتاه بودن سال های تحصیل .

۴ – تمام دانشجویان به وسیله امتحانات منظم ارزیابی می شوند و به وسیله حضور و غیاب مجبور به شرکت در کلاس هستند .

۵ – به دانشجویانی که ایام تحصیل را با موفقیت گذرانده اند، مدرک تحصیلی اعطا می گردد .

۶ – بیشتر کتاب های درسی دانشگاه، ویژگی های لازم در کتاب درسی مانند نثر مقبول، دسته بندی و . . . در آن ها رعایت شده .

۷ – ادامه هر درس هفته آینده برگزار می شود .

۸ – دروس روزانه علاوه براینکه موضوعشان متفاوت است، در ساعت معین برگزار نمی شوند . ممکن است، امروز، دانشجو تنها
صبح درس داشته و فردا عصر .

۹ – دانشگاه در قبال فارغ التحصیلان، تعهدی ندارد .

ویژگی های نظام آموزشی حوزه

۱ – طلاب در انتخاب استاد آزادند .

۲ – اساتید در انتخاب موضوع و کتابی که تدریس می کنند، آزادی دارند .

۳ – محصل، روزانه دو یا سه درس را انتخاب می کند و دروس در ادامه درس های روز قبل و در همان ساعت برگزار می شود .

۴ – انتهایی برای تحصیلات معین نشده، لذا زمانی نمی رسد که طلبه خود را فارغ التحصیل بداند .

۵ – کتاب های درسی در عین آنکه از جهاتی بی نظیرند، کاستی هایی نیز دارند .

۶ – حضور و غیاب صورت نمی گیرد .

۷ – حوزه از فارغ التحصیلان، تا زمانی که اشتغالات حوزوی دارند، حمایت مالی می کند .

آموزش آزاد و پیامدهای مثبت

آزاد بودن و محدویت محصلان و اساتید، از عمده ترین تفاوت ها میان دو نظام آموزشی است . دانشجو نه در انتخاب استاد آزاد
است و نه می تواند از حضور در کلاس امتناع ورزد و از تمام دروس امتحان گرفته می شود . اما در حوزه، محصلان هم در انتخاب
استاد آزادند، هم می توانند از حضور در کلاس خودداری کنند .

از سوی دیگر، موضوع درس و کتاب مورد تدریس را مسؤولان دانشگاه برای استادان تعیین می کنند . لیکن اساتید در حوزه از
تمام جهات آزادند . در انتخاب موضوع، کتاب، ساعت درس، حتی در انتخاب محل درس، کاملا مختارند .

ابتدا به پیامدهای مثبت آموزش آزاد می پردازیم سپس پیامدهای منفی را مورد بررسی قرار می دهیم:

الف) رشد استاد

در تدریس آزاد، پیشرفت تنها متوجه شاگرد نیست، بلکه استاد نیز آن را وسیله ای برای رشد خود قرار می دهد . مدرس، دیگر
محدود به تدریس یک کتاب نیست . وقتی متوجه شد این درس دیگر به معلومات نمی افزاید، کتاب را عوض می کند، لذا، پس از
گذشت چند سال، در یک یا چند رشته در سطح عالی متخصص می شود .

اما در دانشگاه، ممکن است یک استاد، صد بار بلکه بیشتر، یک متن را تدریس کند . لذا می گوییم نفس تدریس در دانشگاه به
استاد رشد چندانی نمی دهد، بلکه باید خود، تحقیقات خارج از درس داشته باشد که در عمل کمتر به آن موفق می شوند .

ب) نشاط در تدریس

از جمله امور ضروری در تدریس، نشاط استاد است . اگر استاد از نشاط لازم برخوردار نباشد، درسش بازدهی مطلوب نخواهد
داشت اگر چه از معلومات لازم برخوردار باشد .

در حوزه، چون مدرس در انتخاب کتاب آزاد است و درسی که می گذارد مطابق خواست و ذوق اوست، می بینیم عموم اساتید، با
نشاط و آمادگی لازم در محل درس حاضر می شوند . اما چون در دانشگاه تعیین درس به عهده مسؤولان است، بسیار اتفاق می افتد
که درس مطابق با ذوق و خواست استاد نیست و چه بسا کتابی را تعیین کنند که مدرس از عهده آن برنیاید و وی به خاطر حفظ
موقعیت خود اظهار ناتوانی نمی کند .

ج) تلاش استاد

وقتی شاگردان در انتخاب استاد آزاد باشند، مدرس نهایت تلاش خود را می کند تا با آمادگی بیشتر از جهت مطالعه و بیان، در
کلاس حاضر شود .

در دانشگاه نیز، به خاطر جهاتی، استاد باید شاگردان را راضی نگه دارد . بهترین راه جلب رضایت آنان نمره دادن و طرح سؤالات
آسان است; در این صورت، نه کسی اعتراض به شیوه تدریس دارد، نه به تلف شدن وقت اهمیت می دهد، نه سواد و بیان استاد
مطرح است و نه . . . .

د) انتخاب استاد مطابق با ذوق و استعداد

نه اساتید در بیان و ارایه مطالب یکسانند و نه شاگردان از استعداد و سلیقه مساوی برخوردارند .

محصلان نیز سلیقه ها و استعدادهای متفاوت دارند . بعضی استادی را می پسندند که عمیق تر به مباحث می پردازد . بعضی،
مباحث سطحی را می پسندند . هر کس قادر به درک هر بیانی نیست . بنابراین، کسی را انتخاب می کنند که مطابق خواست
آن هاست . طلبه ای را نمی یابید که با شیوه آزاد درس بخواند، اما از استادش ابراز نارضایتی کند . لذا، محصلان علوم دینی برای
اساتید، در حضور و غیاب، احترام فراوان قایلند . اما قانون نظام دانشگاه این است که تعیین استاد به عهده مسؤولان است .

آموزش آزاد و پیامدهای منفی

آموزش آزاد آنقدر پیامدهای مثبت در پی دارد که پیامدهای منفی در برابر آن ها ناچیز است و تمام آن ها را تحت الشعاع قرار
می دهد .

در عین حال، در این جا به بررسی پیامدهای منفی که بعضی مطرح می کنند می پردازیم:

الف) عدم صلاحیت علمی و تسلط بعضی اساتید

ممکن است شخصی از جهت علمی صلاحیت تدریس کتاب را نداشته باشد . در نتیجه، موجب اتلاف عمر عده ای شود . اما این
احتمالی نادرالوجود است . در عین حال نظارت به وسیله حضور افراد صاحب نظر در درس مفید است .

ب) عدم تساوی سطح معلومات شاگردان یک کلاس

سطح معلومات شرکت کنندگان در دروس خارج یکسان نیست . آنکه ده سال یا بیشتر به درس خارج اشتغال دارد، با آنکه سال
اولش است، کنار هم و در یک جلسه می نشینند . اگر استاد، کسانی را که سابقه طولانی دارند در نظر گیرد، درس برای
شرکت کنندگان جدید، مفید نخواهد بود و اگر سطح پایین بیان کند، شرکت کنندگان با سابقه بهره کمتری خواهند برد . اما در
دانشگاه، شرکت کنندگان از جهت سطح معلومات تقریبا مساویند . ممکن است دانشجوی سال سوم با دانشجوی سال اول در یک
کلاس بنشینند، اما معلوماتشان نسبت به خصوص آن درس، برابر است .

توضیح

باید توجه داشت که اساتید درس خارج، مباحث را به گونه ای بیان می کنند که اگر کسی سطح را به گونه مقبول خوانده باشد،
متوجه بیان استاد می شود . آنکه سابقه طولانی دارد، درس را بهتر درک می کند اما بدین گونه نیست که تازواردین، مباحث را
متوجه نشوند . از سوی دیگر تمام اساتید درس را در یک سطح بیان نمی کنند . محصلی که در