پاورپوینت کامل گفتگو با حجه الاسلام و المسلمین حسینی بوشهری ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با حجه الاسلام و المسلمین حسینی بوشهری ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با حجه الاسلام و المسلمین حسینی بوشهری ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با حجه الاسلام و المسلمین حسینی بوشهری ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۸

پیام حوزه: هدف از تحصیل در حوزه چیست؟

حجه الاسلام والمسلمین حسینی بوشهری: بسم الله الرحمن الرحیم . همان طور که مسؤولیت انبیای الهی و امامان علیهم السلام
ما ارشاد و هدایت جامعه و پرورش عناصری به منظور هدایت جامعه بوده است . در عصر غیبت، حوزه های علمیه پدید آمده اند تا
بتوانند جایگاه مناسبی برای انتقال علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام به جامعه، باشند . به طور خلاصه، حوزه باید در مقابل
شبهات و اشکالاتی که متوجه دین و مسایل دینی است، پاسخگو باشد . در عصر ما، که عصر شکل گیری یک نظام و حکومت
اسلامی است، فارغ التحصیلان حوزه، علاوه بر مسؤولیت شناخت و تبیین و تفسیر دین و پاسداری و حمایت از آن اجرای آن، در
صحنه جامعه، نیز عهده دارند .

پیام حوزه: اختلاف نظرهایی در حوزه راجع به ساختار نظام آموزشی حوزه وجود دارد، نظر حضرت عالی در این خصوص چیست؟

حجه الاسلام والمسلمین حسینی بوشهری: حوزه، تا الآن، در باره ساختار نظام آموزشی، به تناسب شرایط زمانی، اقداماتی انجام
داده است . اما امروز باید ببینیم نیازهای جامعه و نیازهای فردی ما چیست؟ کسی که وارد حوزه می شود خودش چه نیازی دارد؟
و جامعه از او چه انتظاراتی دارد؟ و بخصوص نظام اسلامی، از حوزه های ما چه انتظاری دارد؟

آنچه که تاکنون در حوزه های علمیه به عنوان ساختار نظام آموزشی داشته ایم به گونه ای بوده است که همه برنامه ها به یک نقطه
ختم می شده و آن اجتهاد بوده است . واقعیت خارج، غیر از آن چیزی است که از نظر ساختار نظام آموزشی در حوزه ها دیده
می شود . ما ضرورتی نمی بینیم هر فردی که وارد حوزه می شود، برنامه علمی او الزاما به اجتهاد ختم شود . البته، اجتهاد به عنوان
رکن، اساس و پایه در حوزه های ما بوده و همچنان باید با قوت و قدرت باقی بماند، اما تفاوت استعدادها از یک سو و نیازهای
بالفعل جامعه از سوی دیگر، ایجاب می کند که ما برنامه هایی برای حوزه هایمان بریزیم و ساختاری برای حوزه ها تنظیم کنیم که
پاسخگوی نیازهای امروز جامعه و ده ها سال آینده جامعه ما – که رو به رشد و گسترش و تعالی است – باشد .

وضعیت موجود با همه خوبی هایی که دارد، یک سلسله نقایصی در آن هست که من به یکی از آن ها اشاره کردم . ما، در این حوزه
باید افرادی را تربیت کنیم که در سطوح پایین، پاسخگوی نیازهای جامعه باشند; یعنی بعد از آنکه خودشان تا حدودی با معارف
اسلامی آشنا شدند، بتوانند پاسخگوی نیاز اجتماع در حد متعارف، باشند . امروز، آموزش و پرورش، دانشگاه ها، وزارتخانه ها و
حتی سطوح عالی نظام اجرایی کشور، نیازمند عالمانی هستند که بتوانند پست های کلیدی را با درایت اداره کنند . از رهبری
گرفته (که در تعبیرات مقام معظم رهبری بود) تا مسؤولیت های دیگر، باید محصول حوزه ها باشد; یعنی، حوزه ها باید رهبر و
افراد دیگری را که در نظام مورد نیاز است، تربیت کنند .

من فکر می کنم اگر ما نظام آموزشی مان را مقطع بندی کنیم و در هر مرحله، بخشی از نیازهای جامعه را پاسخ گو باشیم،
توانسته ایم قدم بزرگی را در جهت استفاده درست از این بستر مناسب، برداریم .

یک مقطع بندی عمومی در حوزه باید پیش بینی شود; یعنی، افراد ناگزیزند مجموعه معلوماتی را فرا بگیرند که شاید بخش زیادی
از آن آموخته ها هدف اصلی نیست، بلکه وسیله است و به عنوان علوم آلی از آن تعبیر شده و زیر بنای آن اهداف بلند است .

مقطع دوم که شاید بشود اسمش را مقطع «پایه تخصصی » گذاشت، می تواند بخشی از نیازهای ما را پاسخگو باشد .

مقطع سوم، مقطع «تخصصی » است و پایان آن می تواند به اجتهاد ختم شود .

در حقیقت، در مقطع اول می توانیم مبلغانی در حد عموم که با مردم صحبت کنند و مسایل اولیه اسلام را بیان کنند، تربیت کنیم
و در مقطع دوم، شاید بتوانیم در حدی، مدرس تربیت کنیم و در مقطع سوم باید بتوانیم علاوه بر تدریس و آشنایی با سطح
بالاتری از مسایل اسلامی، محقق و نویسنده و صاحب نظر تربیت کنیم و در مقطع چهارم می توانیم افرادی را در سطح اجتهاد
تربیت کنیم .

در اینجا لازم است به نکته ای اشاره کنم . بحثی به نام، بحث کتاب های درسی مطرح می شود که آیا کتاب های موجود در حوزه،
مناسبند یا خیر؟ من همین جا عرض کنم که اگر ما برای اجتهاد، برنامه ریزی درستی داشته باشیم، بخشی از همین کتاب های
موجود برای آن مرحله، ضروری است و حتی باید کتاب های دیگری را بر آن ها بیفزاییم . آنچه که امروز مشکل حوزه است، این
است که، اکثر محصلان و دانش پژوهان به مرحله اجتهاد نمی رسند و چون به مرحله اجتهاد نمی رسند، احساس می کنند که
کتاب های موجود، برای آن ها سنگین است و بعضا کل برنامه های حوزه را زیر سؤال می برند، در حالی که اگر ما به مقطع اجتهاد
بیندیشیم، حتی کتب موجود، جوابگوی آن مقطع نیست و باید کتبی مستدل تر و متقن تر در کنار این کتب، تدریس شود . ولی
برای مراحل دیگر غیر از اجتهاد، هیچ ضرورتی به خواندن این کتب متداول نیست، بلکه می توان در عین حفظ محتوا، در قالبی
روان تر تهیه و تدوین کرد .

پیام حوزه: مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در سفرشان به قم تاکید زیادی بر مباحث کلامی در حوزه کردند . در همین زمینه،
به نظر حضرت عالی در نظام آموزشی اولویت ها را باید به چه مسایلی اختصاص داد؟

حجه الاسلام والمسلمین حسینی بوشهری: ما یک سری اولویت های ثابت داریم که متناسب با عصر و زمان خاصی نیست; یعنی
افرادی که وارد حوزه می شوند، در هر حال، بدون دخالت شرایط زمانی، باید با این سلسله امور آشنا شوند . این ها یک سری مسایلی
است که اولویت اول ما را تشکیل می دهد و یک سلسله مسایل، تابع تغییرات زمان و شرایط زمانی است . دسته اول عبارتست از
مباحث عقیدتی، مسایل اولیه فقهی و مباحث اخلاقی . از این نظر که خود طلبه به عنوان فردی دیندار و تابع شریعت – نه از آن
نظر که پاسخگوی دیگران باشد – باید دین را درست باور کرده باشد، حوزه های ما وظیفه دارند این گونه مسایل را به هر طلبه
آموزش دهند و هر طلبه موظف به فراگیری این هاست . همچنین در مباحث فقهی نیز، اولیاتی که لازمه عمل فردی است (چه
مورد سؤال و پرسش دیگران قرار بگیرد یا نگیرد) جزء اولویت های ثابت است .

دسته دوم مانند لزوم شناخت مارکسیسم است زمانی بود که مارکسیسم در دنیا بسیار مطرح بود . آن روز، وظیفه حوزه ها این
بود که با تمام امکانات، بسیج بشوند و در مقابل آن ایستاده و پاسخگو باشند .

باید به دانش پژوهان و کسانی که وارد حوزه های غنی شیعه می شوند، علم مناظره و علم جدل و علم برهان را یاد بدهند که با