پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله احمدی فقیه ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله احمدی فقیه ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله احمدی فقیه ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله احمدی فقیه ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۱

پیام حوزه: هدف از تحصیل در حوزه چیست؟

آیه الله احمدی فقیه: بسم الله الرحمن الرحیم . آنچه حوزه ها به عهده دارند، این است که آنچه مردم از نظر دینی – در تمام ابعاد
مذهبی – احتیاج دارند، و مورد ابتلای آنان است جوابگو باشند، و گرنه حوزه چندان مفید نخواهد بود . حتی به نظر من، اگر در
دوره های قبل «فقها» و «بزرگان حوزه » به طبابت مشغول بودند، از این جهت بوده است که پاسخ پناه آوردن مردم به علما را بدهند و
برطرف کننده حوایج آن ها بوده و به صورتی را تقاضای آنان را اجابت کنند .

حال که هدف از حوزه این شد، باید در حوزه هم فقیه وجود داشته باشد – تا آنکه به مسایل دینی و فقهی پاسخ دهد – و هم عارف
باشد – که جواب نیازهای روحی و سلوکی مردم را بدهد – و هم متکلم باشد – تا جواب شبهات اعتقادی را بدهد تا دین مردم
محفوظ بماند – و هم مفسر باشد و . . . .

پیام حوزه: یعنی، فقها باید بنشینند و جواب «حرام است » یا «حلال است » یا «جایز است » یا . . . بدهند؟

آیه الله احمدی فقیه: خیر، تنها این مسؤولیت نیست، بلکه به نظر ما، الآن یکی از کارهای فقیه موضوع شناسی است . فقیه باید
موضوع را خوب بشناسد، آن گاه حکم مساله را بیان کند . مثالی در این زمینه برای شما بزنم . در خدمت حضرت امام قدس سره
در پاریس بودیم، در یکی از روزها، عده ای از خانم ها آمده بودند و هر کس سؤال های شرعی و اعتقادی و . . . را از حضرت امام
می پرسید . یکی از زنان پرسیده بود که حجاب من چطور است؟ حضرت امام فرموده بودند: «این طور که هستید، برای اینجا
اشکالی ندارد» . او سؤال کرده بوده است که در ایران چطور؟ حضرت امام پاسخ داده بوده اند: «نه، ایران، طور دیگری است » . او از
حضرت امام، حد حجاب را پرسیده، ولی حضرت امام، به موضوع پرداخته است .

همین قضیه شطرنج، اگر موضوع را الآن ندانیم، حکم صحیح هم نمی توانیم بدهیم . اگر فرض برآن باشد که شطرنج وسیله ای
برای قمار نیست، حکم خاصی را می طلبد . فتوای حضرت امام در باره شطرنج هم، براساس موضوع شناسی بود . باز مثال دیگری
عرض کنم; تسبیح وسیله ای برای ذکر گفتن است; حال با همین تسبیح اگر قمار کنند، حرام است .

خلاصه عرض من این است که برای پاسخ سؤالات شرعی، اگر بدون شناخت موضوع بگوییم «جایز است » یا «جایز نیست » کار
صحیحی نیست . باید به گونه ای دقیق جواب دهیم که هم حکم زمانی و مکانی موضوع بیان شود، و هم سؤال کننده بفهمد چه
باید بکند .

پیام حوزه: آیا نظام موجود در حوزه، این هدف را تامین می کند یا نه؟

آیه الله احمدی فقیه: اولا باید عرض کنم که، درس خواندن طلاب باید دقیق و عمیق باشد . روش متن خوانی، روش مناسبی برای
درس خواندن است; یعنی، با خواندن یک یا چند کتاب به گونه دقیق، طلبه، این قوه را پیدا می کند که کتاب های دیگر همان
موضوع را، درست بخواند و بفهمد .

حضرت آیه الله العظمی بهاء الدینی (حفظه الله) می فرمودند: «زمانی که حاج شیخ به قم آمد، به گونه ای حوزه را ساخت که اگر
یک نفر مساله گو هم شد، دقیق مساله می گفت; اگر کسی مجتهد شد، مجتهدی شد که درست می توانست اجتهاد کند» .

من نمی گویم که همه باید فقیه شوند، خیر، عرض من این است که نظام آموزشی مطلوب، نظامی است که اگر طلبه ای – در هر
سطحی که باشد – بخواهد از حوزه رفته و خدمتی را در جایی انجام دهد، به گونه ای تربیت شود که در همان حد خودش درست
عمل کند، یعنی، همان مقداری که درس خوانده، درست فهمیده باشد . حوزه، باید برنامه اش را برای این گونه هدفی، تنظیم کند .
الآن که ضعف داریم برای این است که برخورد طلاب با درس ها، حکم «برف انبار» را دارد .

از سوی دیگر، از همان اول کسی که ادبیات را می خواهد شروع کند، باید برنامه، طوری تنظیم گردد که مثال ها از آیات و روایات
باشد، تا طلبه از ابتدای ورود، با معارف اسلامی آشنا شود، و معلومات دینی او افزایش یابد، تا اگر قاطع التحصیل شد، در همان
حد خود، مطالبی را درست فهمیده باشد .

البته کارهایی شده است مانند شواهد التبر اما در تمام دوره ادبیات این کار باید صورت گیرد .

پیام حوزه: نظرتان راجع به کتاب های موجود دوره ادبیات چیست؟

آیه الله احمدی فقیه: تا کتاب ها براساس روش اشاره شده، تنظیم و ترتیب داده نشده، باید همان کتاب های سابق با دقت تدریس و
تعلیم گردد و گرنه نفعی عاید نمی شود . اما باید به خصوصیات متون هم توجه داشت، مثلا مغنی با اینکه کتاب خوبی است، اما
بعضی توجه ندارند که آن، کتابی است در باره فن اعراب، نه اینکه صرفا کتاب نحو باشد .

در تالیف کتاب ها، باید «روان نویسی » را منظور داشت . بعضی ها فکر می کنند که باید به طلبه مطالب مشکل و مغلق را عرضه کرد
و حال آنکه، این نظر، صحیح نیست .

پیام حوزه: «اصول » مطلوب از نظر شما چیست؟

آیه الله احمدی فقیه: نظر ما این است که کتابی در اصول نوشته شود با این ویژگی که در هر مساله نمونه های قرآنی و روایی آن
مسایل، نوشته شود . یعنی باید مطالب اصولی را به صورت عملی و کاربردی در فقه، به طلبه تدریس کرد . و موارد استنتاج فقهی
در ضمن بیان مسایل و قواعد اصول فقه، تبیین و تحلیل گردد .

البته، کاربرد بعضی از مسایل علم اصول روشن و واضح است، ولی بعضی از مسایل آن، چنین نیست . مثلا وقتی به بحث استعمال
لفظ در نوع و صنف و . . . می رسیم ممکن است گفته شود در فقه به چه دردی می خورد؟ و کجا به کار می رود؟ شاید بتوان برای این
مساله به لفظ جلاله «الله » مثال زد; یعنی، بگوییم اگر لفظ «الله » عنوان مشیر به ذات خداوند تبارک و تعالی باشد، آثار شرعی
خاصی بر آن مترتب است، مثلا بی وضو نمی توان آن را لمس کرد و . . . اما اگر مثلا بگوییم «الله، لفظ است » بعید نیست گف