پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله مصباح یزدی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله مصباح یزدی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله مصباح یزدی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با حضرت آیه الله مصباح یزدی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰۴

پیام حوزه: نظر حضرت عالی راجع به هدف تحصیل در حوزه های علمیه چیست و رسالت طلاب علوم دینی را در چه می بینید؟

آیه الله مصباح یزدی: بسم الله الرحمن الرحیم . حوزه، به عنوان یک مرکز آموزشی علوم دینی، یک هدف کلی، بیشتر ندارد و آن
آموزش دین است . به تعبیر دیگر، تربیت کسانی که بتوانند دین مقدس اسلام را در ابعاد مختلفش برای اقشار مختلف مردم بیان
کنند و از مواضع دین دفاع کنند . این هدف کلی با توجه به جهات مختلفی، قابل تعدد و تکثر است; یعنی، اهداف جزئی از آن
متولد می شود:

۱ – به لحاظ محتوای خود دین; دین، شامل مطالب مختلفی مانند عقاید، احکام عملی – با آن گستردگی فروع – مسایل اخلاقی و
معنوی مسایل تاریخی، سیره ائمه علیهم السلام و مسایل دیگر است . لازمه این نگاه، این است که اهدافی مانند تربیت فقیه و
تربیت مفسر و تربیت فیلسوف و . . . داشته باشیم .

۲ – به لحاظ سطح آموزش; اهداف، از این جهت به سه دسته تقسیم می شوند:

الف) آموزش گران دین در سطح ابتدایی و ساده;

ب) آموزش گران در سطح متوسط برای مراکز علمی;

ج) آموزش گران در سطوح خیلی عالی، مانند دروس خارج فقه و فلسفه و . . . .

۳ – به لحاظ شیوه های آموزشی; تبلیغ دین و آموزش آن به شیوه های مختلفی صورت می گیرد; گاهی به صورت سخنرانی است و
گاهی به صورت کلاسداری و گاهی به صورت نوشتن و تالیف و زمانی به صورت هنری است . حوزه باید به گونه ای باشد که حتی
بتواند بر امور هنری مانند نمایش نامه نویسی و . . . نظارت کند و با نمایش برنامه ها و فیلم های ارزنده، اسلام را به مردم – ایران و
دنیا – بشناساند .

۴ – به لحاظ علوم و دانش ها; آموزش در حوزه ها منحصر به مطالبی که مستقیما دردین وجود دارد، نیست; مثلا ادبیات و منطق و
. . . این ها که مستقیما در دین مطرح نشده اند; علوم ابزاری هستند . اما حوزه باید فردی را داشته باشد که متخصص در فن خطابه
باشد، متخصص در ادبیات باشد; یعنی، در کنار فقیه، در حوزه باید فیلسوف باشد، باید ادیب باشد، باید الآن از راه های مختلف به
اسلام – و بخصوص شیعه – حمله می شود . امروز شبهات زیادی در باره اسلام، نوشته و پخش می شود . از حقوق جزایی اسلام
گرفته تا دیدگاه های دیگر اسلام، همه مورد هجوم دشمنان قرار دارد . ما، باید روان شناسی، جامعه شناسی و . . . بدانیم تا بتوانیم
پاسخگو باشیم . ما باید از حقوق – چه جزایی و چه مدنی و چه اساسی – اطلاع داشته باشیم; ما، باید از مبانی فکری «حقوق بشر»
اطلاع داشته باشیم، تا بتوانیم پاسخ شبهاتی مانند «منافات داشتن حقوق جزایی اسلام با حقوق بشر» را بدهیم . برای شناخت
مباحثی چون روان شناسی نمی توانیم به سراغ دانشگاه برویم; زیرا، آن ها دیکته شده غرب است، آن هم با گزینشی از طرف آن ها .
ممکن است آنچه اینک به عنوان «روان شناسی » تدریس می شود، مطالبی باشد که در خود غرب مردود شده باشد .

حوزویان، حتی علومی مانند علوم تجربی و ریاضی و فیزیک و زیست شناسی را باید بدانند; زیرا، خیلی از شبهات مربوط به این
علوم است . علوم انسانی، به گونه ای است که مسایل آن دایما در تحول است و نظریات جدیدی مطرح می شود و مکتب های
جدیدی به وجود می آید . لذا حوزه باید از جدیدترین نظریه ها و دیدگاه ها مطلع باشد .

۵ – به لحاظ مخاطبان; ما، یک وقت با مسلمانان و شیعیان ایران مواجه هستیم و می خواهیم اسلام را به آن ها آموزش بدهیم و
سطح معلوماتشان را بالاتر ببریم و یک وقت است با کسانی که اصلا منکر دین هستند، مواجهیم و یک وقت با پیروان ادیان دیگر و یا
فرقه های مختلف اسلامی برخورد داریم، این ها را چگونه آموزش بدهیم؟ با آن ها، چگونه بحث کنیم؟ هر فرقه و گروهی، شیوه
خاصی می خواهد . ما، باید حتی قبل از اینکه اسلام را بدانیم، با مبنای فکری و عقیدتی آن ها آشنا باشیم تا بتوانیم برخورد کنیم .
پس، یکی از اهداف حوزه، تربیت کسانی است که به مذاهب و ادیان مختلف، آگاه هستند . با توجه به تشعب مذاهب و ادیان این
طور نیست که ما فقط یک رشته به نام رشته ادیان داشته باشیم . تا قبل از انقلاب، زمینه کار برای روحانیت در داخل هم فراهم
نبوده، چه برسد به خارج . ما، اصلا توجه به رسالتی که روحانیت شیعه برای اداره کل جهان دارد، نداریم . ما، خیلی ضعیف برخورد
می کنیم .

۶ – به لحاظ اخلاق; یکی از اهداف، اهداف اخلاقی و تربیتی است . درست است که ما می خواهیم دین را آموزش دهیم، اما کسی
که می خواهد دین را آموزش بدهد، باید خودش، عامل باشد، باید تربیت شده مکتب باشد . اگر خودش عامل به دین نباشد،
گفتارش در مردم اثر نمی کند . این، باید به عنوان یک هدف فوری، در حوزه مطرح باشد . متاسفانه، جای این هدف بسیار پایین
است و باید بگویم برای مثل بنده شرم آور است که در یک حوزه سی هزار نفری، بیش از چند استاد اخلاق، نداریم و حال آنکه برای
حوزه سی هزار نفری، سه هزار مربی می خواهیم; سه هزار، نه، سیصد مربی لااقل باید باشد .

۷ – به لحاظ سیاسی; هدف دیگری که به عنوان یک هدف جنبی، می شود مطرح کرد، این است که عالم دینی، وقتی می تواند در
جامعه کار آمد باشد که از مسایل روز دنیا و کشور خودش مطلع باشد . پس یکی از اهدافی که ما می توانیم مطرح کنیم، دادن
آموزش های سیاسی – اجتماعی، مربوط به کشور و در درجه دوم مربوط به کشورهای اسلامی و در مرحله سوم کل کشورهای
جهان، است .

پیام حوزه: حضرت عالی اولویت ها را در ساختار نظام آموزشی حوزه، چه اموری می دانید؟

آیه الله مصباح یزدی: به بعضی از آن ها اشاره شد و اگر بخواهیم به صورت تحلیلی مطرح کنیم می توانیم بگوییم ملاک اولویت
چند چیز می تواند باشد:

۱) اولویت، به خاطر محتوای عالی; فرض کنید مبحثی که خدا را اثبات می کند و یا اصل دین را، این اولویت دارد و اگر این نباشد
نوبت به چیزهای دیگر نمی رسد .

۲) اولویت به خاطر کمی داوطلب; ممکن است رشته ای، خیلی اولویت هم نداشته باشد ولی چون در این رشته، داوطلب کم است،
باید به این مساله اهمیت بدهیم و اهرم هایی ایجاد کنیم که افراد، آن علوم را فرا بگیرند .

۳) اولویت های مقطعی; در یک عصری، یک سلسله مسایل خاصی مطرح می شود که با مسایل سال قبل یا بعدش، تفاوت دارد .
یادتان هست که قبل از انقلاب یکی از بحث های حادی که مطرح بود، بحث مارکسیسم بود . آن زمان،