پاورپوینت کامل ملا نعیمای طالقانی خاندان او ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملا نعیمای طالقانی خاندان او ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملا نعیمای طالقانی خاندان او ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملا نعیمای طالقانی خاندان او ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳۱

نیاکان و پدران ملا نعیما

جد اعلای اومولی محمد کاظم طالقانی قزوینی، از بزرگ ترین حکیمان و فیلسوفان هم عصر ملاصدراست که از موسسان
تفکر حکمی و حوزه اندیشه های فلسفی در قزوین است.او، حوزه درسی خود را در قزوین قرار داد و باعث گردید تا محافل
فلسفی درقزوین رونق گرفته و گسترش یابد و فیلسوفان بزرگی از مکتب فلسفی قزوین بهره مندشده و سپس در اشاعه
نظریات و اندیشه های فلسفی، بکوشند. بزرگ ترین و مشهورترین فیلسوفان و دانشمندانی که از حوزه درسی مولی محمد
کاظم برخوردار گشته اند،عبارتند از: سید محمد شفیع بن میرزا بهاء الدین عاملی (م ۱۱۲۵ ق) و علامه ادیب شیخ محسن
طالقانی قزوینی نحوی و سید میرزا قوام الدین حسینی سیفی قزوینی (م ۱۱۵۰ ق) و حکیم و دانشمند گرانمایه آقاالتفات
قزوینی، موسس مدرسه التفاتیه درقزوین (م بعد ۱۰۹۵ ق) و دیگر بزرگان.

شیخ حر عاملی، مولف کتاب امل الامل که هم عصر مولی محمد کاظم بوده است، به حوزه تدریس وی اشاره کرده چنین
می نویسد:

مولانا محمد کاظم الطالقانی اصلا، القزوینی مسکنا، من الافاضل المعاصرین کان مدرسا فی مدرسه النواب فی قزوین
مات فی المحرم سنه ۱۰۹۴ .

: سرور ما، مولی محمد کاظم که اصلا از طالقان بوده و در قزوین سکونت داشتنداز جمله افاضل و بزرگان معاصر بود که
در مدرسه نواب قزوین، حوزه تدریس داشتند. وی در ماه محرم سال ۱۰۹۴ق درگذشت.

مولی محمد کاظم، خود از محضر بزرگان و حکیمان زمان بهره مند گشته است و بعیدنیست که از حوزه درسی بزرگانی
هم چون شیخ بهاءالدین عاملی مشهور به شیخ بهائی وفیلسوف و حکیم سترگ میرداماد و متفکر بزرگ و بی نظیر
میرفندرسکی استفاده برده باشد و نیز از حکیم بزرگ و متفکر شرق، صدر المتالهین، مشهور به ملاصدرا.

مولی محمد کاظم، بنیان گذار تفکر فلسفی و در نتیجه، باعث رونق و گسترش روش اصولی و اجتهادی در برابر روش
ظاهری و جامد اخباری گری در قزوین و در زمانه خوداست. تاثیر اندیشه های او به قدری بود که اخباریان در قزوین از
جایگاه و ارزشی برخوردار نبوده و نیز سال ها پس از وی، فرق مختلف هم چون شیخی و بابی نتوانستنددر برابر براهین
محکم و قاطع پیروان او و به خصوص اعقاب عالم و دانشمند وی تاب مقاومت آورده و در نتیجه یک سره از میان رفتند.

از این میان به دو نمونه ازمبارزه های فکری برخی از اعقاب مولی محمد کاظم، اشاره می شود:

ملا محمد ملائکه برغانی (طالقانی) (م ۱۲۰۰ ق) فرزند مولی محمد تقی طالقانی(عرفی) و برادر مولی نعیما طی یک
مناظره به سال ۱۱۶۵ ق در حضور عالمان بزرگ،شیخ یوسف بحرانی اخباری، مولف کتاب حدائق را محکوم کرد، در
نتیجه، پیروان شیخ یوسف و اخباریان، حضور ملا محمد را در قزوین تحمل نکرده لذا به خانه او هجوم آورده و خانه و
کتابخانه اش را به آتش کشیدند که ملا محمد، جان سالم به دربرد.دولت وقت نیز برای آن که این آشوب را از میان بردارد،
ملا محمد را به روستای برغان تبعید کرد. از این رو فرزندان و خاندان او به برغانی شهرت یافتند.

دیگری آقا حکمی قزوینی (طالقانی) (م ۱۲۸۵ ق) از نوادگان مولی محمد تقی طالقانی است که در قزوین سمت استادی
داشته و کرسی تدریس فلسفه و حکمت را دارابوده است. وی در نتیجه مناظره ای در قزوین و در حضور بزرگ ترین
دانشمندان زمان،قلت بضاعت علمی و کژ فهمی شیخ احمد احسایی (پایه گذار فرقه شیخیه) را در حکمت وفلسفه و
موضوع های عقلی به اثبات رسانیده و شدیدا او را محکوم کرد.

خاندان وشجره مولی محمد کاظم طالقانی که مجد و عظمت سیصد ساله تمامی آنان، به وی بازمی گردد، با دریافت
مقامات علمی و رسیدن به مدارج بلند دانش و عمل، توانستند درقزوین و اصفهان و عراق و دیگر شهرهای بزرگ آن زمان
منشا تحولات عظیمی در عرصه تفکر و تعقل گردند و در طول سه سده، علاوه بر اشاعه معارف والا و ارزشمند تشیع،آثار
بی نظیری در موضوع های مختلف علمی بر جای نهند و جویندگان و دانشمندان بزرگی را در اصفهان و قزوین و نجف و
کربلا تربیت کنند و طراوت و پویندگی فقه و کلام وفلسفه و تفکر شیعی را با سعی و تلاش خالصانه خود، حفظ کنند و در
این راه حتی ازجان خویش مایه بگذارند و به معارف امامیه اعم از فقه، اصول، تفسیر، اخلاق،عرفان و حکمت و فلسفه و…
خدمات ارزنده ای نمایند.

مولی محمد کاظم طالقانی جد اعلای خاندان های بزرگی هم چون آل طالقانی، نحوی،شهیدی، صالحی، برغانی، نعیمی
و نعیمایی است که هم چنان نیز در زمان ما منشاخیر و برکتند.

مولی محمد کاظم، عمری را در تدریس و تعلیم و تربیت شاگردان سپری کرد و چنان به تدریس و تعلیم علاقه مند بود که
خانه اش را در قسمت غربی مدرسه نواب در قزوین قرار داده بود و استادش شیخ بهایی در چندین سفر که از اصفهان به
قزوین آمده درهمین خانه مورد تکریم و احترام وی قرار می گرفته است. بنابر نوشته مولف امل الامل، مولی محمد کاظم
در محرم سال ۱۰۹۴ ق در قزوین درگذشت. آثار فراوان وارزنده ای از وی برجای مانده که بیش تر جنبه فلسفی و حکمی
دارد; هم چون حواشی وتعلیقات بر بخش الهیات شفای بوعلی و دیگر رسایل فلسفی.

ما، تنها از دو تن از فرزندان بلاواسطه او اطلاع داریم:

۱ شیخ خواجه نواب;

۲ مولی محمد جعفر طالقانی، مشهور به فرشته.

شیخ خواجه نواب

شیخ خواجه نواب، مدرسه بزرگ نواب را در قزوین تاسیس کرد که هم خود و هم والد بزرگوارش در آن جا تدریس
می کرده اند. این مدرسه هم اکنون پس ازتجدید بنا، به نام مدرسه امام صادق(ع) نام گذاری شده و طلاب فراوانی در آن
مشغول تحصیل و تعلمند. متاسفانه از شرح حال و تاریخ ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست.

مولی محمد جعفر طالقانی قزوینی (فرشته) مولی محمد جعفر در خاندان علم و دانش و تقوا ولادت یافت و در دامان
پدری عالم و دانشمند هم چون مولی محمد کاظم طالقانی پرورش یافت. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست، ولی
مسلم، وی در قزوین چشم به جهان گشود و از همان ابتدا در محضر پدر به تحصیل و تعلم پرداخت. روحیات وخصوصیات
و مذاق علمی پدر در او اثر عمیقی نهاد و باعث گردید که مولی محمد جعفرهم چون پدر از فیلسوفان و حکیمان زمان به
شمار آید و کرسی تدریس فلسفه را درقزوین به خود اختصاص دهد. و بعید نیست که در اثر شدت تقوا و پرهیزگاری و
اعراض از امور دنیوی و نفسانی و در نتیجه، دریافت و درک عمیق حقایق عقلی و ذوقی به تجرد نفسانی و ملکی رسیده و از
این رو به «فرشته » ملقب شده باشد.

مولی محمد جعفر، علاوه بر تلمذ و تحصیل در نزد پدر و دیگر بزرگان، از محضر درس علامه ملا محمد باقر مجلسی
بهره مند گشته و از جانب آن مرد بزرگ به دریافت اجازه روایی نایل آمده است. با دقت در متن این اجازه، که به تاریخ ۱۰۹۵
ق یعنی یک سال پس از درگذشت مولی محمد کاظم طالقانی، شرف صدور یافته، مقام والای مولی محمدجعفر و والد او
را درمی یابیم. در قسمتی از این اجازه چنین آمده است:

… المولی الاولی، الفاضل الکامل الصالح التقی الزکی الالمعی مولانا محمد جعفرالطالقانی، خلف المبرور المغفور مولانا
محمد کاظم الطالقانی… .

… سرور والا مرتبه، دانشمند کامل نیکو کردار پرهیزگار نیک طبع بسیار برجسته،سرور ما، محمد جعفر طالقانی، خلف
مبرور مغفور، سرور ما، محمد کاظم طالقانی.

علامه مجلسی که خود از بزرگان و دانشمندان کم نظیر عصر خویش و زمان های پس ازخود است; از شاگرد خود در متن
اجازه ای که صادر کرده است با عنوان «مولانا» یادکرده که نشانگر مقام و مرتبه بسیار والا و بلند مولی محمد جعفر و
خاندان پدربزرگوار اوست. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

از مهم ترین آثاری که از وی بر جای مانده، کتاب اشتراط الحس است. با دقت دراین کتاب، قدرت و توان علمی وی را در
می یابیم.

از تاریخ درگذشت مولی محمد جعفر طالقانی اطلاعی در دست نیست، ولی براساس قراین درمی یابیم که در قزوین در
گذشته است.

مرحوم علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب سیره آل برغانی تاریخ درگذشت وی راسال ۱۱۶۱ ق ذکر کرده است که
تحقیقا این تاریخ متعلق است به تاریخ درگذشت نواده اش ملا نعیما طالقانی.

و نیز شیخ آقا بزرگ تهرانی ; پس از ذکر تاریخ درگذشت مولی محمد جعفر، اضافه می کند که وی در طالقان صاحب مزار
است و اهالی آن را زیارت کرده به آن تبرک می جویند. ولی تا آن جا که نگارنده می داند و تفحص کرده است، مزاری با
عنوان مولی محمد جعفر فرشته در طالقان وجود ندارد و شاید مولی محمد جعفر در طالقان در همان منطقه کرکبود
صاحب مزار بوده است، که بعدها به جهت ساختن مقبره ای برای مرحوم ملانعیما نواده او، مزار وی نیز در فضای مقبره
نواده اش قرار گرفته باشد و از این جهت گمان گردیده که تاریخ ۱۱۶۱ که بر سنگ مزار ملا نعیما ثبت شده متعلق به
تاریخ درگذشت مولی محمد جعفر بوده است.

از بزرگ ترین و عالم ترین فرزندان مولی محمد جعفر، می توان از مولی محمد تقی طالقانی قزوینی نام برد.

مولی محمد تقی طالقانی قزوینی (عرفی)

بعید نیست که مولی محمد تقی در قزوین تولد یافته باشد. او در خاندان علم و دانش و تقوا و پرهیزگاری و تحت تربیت
پدربزرگوارش به تحصیل دانش و تقوا مبادرت ورزیده، ابتدا نزد پدر مقدمات علمی رافرا گرفت. سپس علوم عالی را از
محضر دانشمند گرانمایه و نواده حکیم بزرگ ملاصدرا یعنی میرزا حسن فرزند حکیم عبدالرزاق لاهیجی (م ۱۱۲۱ ق) فرا
گرفت و پس ازمدتی خود جامعیت عقلی و فقهی یافت و توانست کرسی تدریس فلسفه و فقه را در قزوین احراز کند و
بسیاری از بزرگان در محفل درسی او حاضر شدند. از مهم ترین آثار اوحواشی محققانه بر اسفار و حواشی بر شرح قوشچی
بر تجرید مرحوم خواجه است.

از شهرت او به «عرفی » می توان یافت که وی شعر می سروده و تلخص او، «عرفی »بوده است. این که در برخی از کتاب ها و
تذکره ها شهرت عرفی را به فرزند وی ملانعیما نسبت داده اند، اشتباه است; زیرا نگارنده از نزدیک سنگی را که بر مزار
ملانعیما بود مشاهده کردم که در قسمتی از سنگ مزار چنین حک شده بود «…محمد نعیم بن عرفی…» که نشان می دهد
عرفی لقب و یا تخلص مولی محمد تقی است و نه شهرت مولی محمد نعیم (ملا نعیما).

مولی محمد نعیم طالقانی (ملانعیما)

مولی محمد نعیم، فرزند مولی محمد تقی طالقانی (عرفی) فرزند مولانا محمد جعفر طالقانی (فرشته) فرزند مولانا
محمد کاظم طالقانی قزوینی بوده است.

او، از بزرگ ترین دانشمندان و فلاسفه و متکلمان و فقیهان سده دوازدهم هجری است.

با توجه به برخی قراین، بعید نیست که در قزوین پا به عرصه وجود نهاده باشد ونیز شاید در دوران کودکی جد خود ملا
محمد جعفر فرشته را درک کرده باشد و در نزدوالد بزرگوارش مرحوم مولی شیخ محمد تقی عرفی به کسب دانش
پرداخته و سپس جهت تکمیل علم و دانش به شهر اصفهان، که حوزه علمیه مهم آن روز بود، عزیمت کرده باشد.

از آن رو که از خاندان فضل و دانش به شمار می آمده و عالمان و دانشمندان زمان،پدران و نیاکان وی را می شناخته اند، در
اصفهان، مورد احترام و تکریم علما ودانشمندان و صاحب منصبان قرار گرفت. محمد نعیم در اصفهان به حوزه درس
عالمانی وارسته هم چون ملا محمد صادق اردستانی که از فلاسفه و متکلمان زمان بوده است (م ۱۱۳۴ ق) و بهاء الدین
محمد معروف به فاضل هندی (م ۱۱۳۷ ق) و دیگران حضور به هم رسانید و خود، جامع معقول و منقول گردید.

از برخی داستان هایی که در مورد وی بر جای مانده چنین برمی آید که:

ملا نعیما در اصفهان به جهت قدر و منزلت والای علمی و شرافت و نجابت خانوادگی،از جانب سلطان صفوی به ریاست
کتابخانه سلطنتی منصوب شده و شاه صفوی (شاه سلطان حسین) به او ارادت و عنایت کامل داشته است.

مسلما ملا نعیما در اصفهان ازعالمان و دانشمندان بزرگ، به شمار می آمده و طبعا در آن جا از حوزه درس نیزبرخوردار
بوده و عده ای از محضر وی بهره می برده اند.

در هر صورت، آخوند نعیما در فضای علمی اصفهان روزگار را، به تحقیق و تالیف وشناسایی منابع مختلف علمی و تدریس
و تعلیم و گفت وگو و مصاحبت با عالمان ودانشمندان زمان می گذرانیده است و مسلما تا زمان هجوم افغان ها به اصفهان در
آن شهر سکونت داشته و سپس از اصفهان گریخته است.

گریختن ملا نعیما از اصفهان

آخوند آقا نعیما می بایستی در میانه مدت شش ماهه محاصره افغان ها، از شهر اصفهان گریخته باشد. و بعید نیست که
برخی از بزرگان خاندان صفوی در این گریز با اوهمراه شده باشند و نیز او بسیاری از کتاب ها و نسخه ها و آثار ارزشمند
علمی را که متعلق به کتابخانه سلطنتی و کتابخانه شخصی خود بوده است، همراه کرده باشد تااین گنجینه های ذی
قیمت از خطر نابودی در امان بماند.

هجوم افغان ها یاد و خاطره قتل و کشتار مغولان را زنده کرد. اصفهان و اطراف آن ویران گردید و بسیاری از دانشمندان
دینی از میان رفتند.

آقا نعیما پس از گریختن از اصفهان به سوی قم عزیمت کرد و بهتر آن دید که مدتی را در قم بماند. او در این محاصره و
هجوم، بسیاری از نزدیکان و اقوام خود را ازدست داد.

ملا نعیما پس از استقرار در قم و به درخواست برخی از فاضلان این شهرکتابی را