پاورپوینت کامل گزارشی از اجلاسیه حوزه های علمیه سراسرکشور در قمصر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارشی از اجلاسیه حوزه های علمیه سراسرکشور در قمصر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارشی از اجلاسیه حوزه های علمیه سراسرکشور در قمصر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارشی از اجلاسیه حوزه های علمیه سراسرکشور در قمصر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۶

مدیران و صاحب نظران حوزه های علمیه سراسر کشور با همت معاونت امور شهرستان هاو باهدف بررسی آیین نامه
انضباطی و آموزش حوزه های علمیه، در بیست و پنجم تیرماه، به مدت سه روز، در مدرسه ولی عصر، عجل الله تعالی
فرجه الشریف، قمصر برگزار شد.

در این اجلاسیه، ابتدا حجه الاسلام صادقی، معاونت امور شهرستان های مدیریت حوزه علمیه، طی سخنان کوتاهی، ضمن
خیرمقدم به حضار و شرکت کنندگان، اهداف وبرنامه های اجلاسیه را برشمردند.

سپس حجه الاسلام والمسلمین حسینی بوشهری، قائم مقام مدیریت حوزه علمیه، در سخنان مبسوطی، موانع و مشکلات
و عللی که باعث افت تحصیلی در حوزه های علمیه می شود را،بیان کردند. آن گاه اجلاسیه، کار خود را با تشکیل چهار
کمیسیون امتحانات، نقل وانتقال طلاب، متون آموزشی، انضباطی، ادامه داد.

در این مقال، ابتدا، سخنرانی های ایراد شده در مراسم افتتاحیه و سپس مصوبات وطرح های پیشنهادی کمیسیون ها و
در پایان متن آیین نامه نهایی و اصلاح شده آموزشی انضباطی پایه اول تا ششم و عناوین دروس و ساعات درسی را
می آوریم. پیام حوزه

بخش اول

سخنرانی های جلسه افتتاحیه

سخنان معاونت محترم حوزه های شهرستان ها،

حجه الاسلام صادقی

بسم الله الرحمن الرحیم

(الذین جاهدوا فینالنهدینهم سبلنا) ^(۱)

سخنانم را در چهار بخش، خدمت شما عرض می کنم:

۱. وضعیت حوزه های شهرستان ها

بحمدالله، برنامه ها، به طور یک نواخت و هماهنگ درسطح مدارس کشور، اجرا می شود. در بازدیدهای خود، شاهد
پیشرفت مدارس علمیه بوده ایم. در دهه محرم امسال، دیداری از حوزه کهنوج داشتم، با این که حوزه ای نوپاست، ولی در
دهه محرم نیز، به جز عاشورا و تاسوعا، دروس، با نظم کامل برقراربود، مع الوصف، حوزه ها مشکلاتی هم دارند.

یکی از مشکلات عمده و اساسی، کادر آموزش است که ما در رفع آن تلاش هایی کرده ایم،اما هنوز به موفقیت کامل
نرسیده ایم و به نظر می رسد که باید فکری اساسی و جدی برای این مشکل بشود. اگر شورای عالی و مدیریت محترم
حوزه بخواهند حوزه های شهرستان ها را که سرچشمه حوزه علمیه قم هستند، اصلاح شوند، باید مدرسان کافی دراختیار
آن ها قرار دهند و این امکان پذیر نیست مگر با تاسیس مرکزی برای تربیت مدرس. لذا از همه عزیزان صاحب نظر،
درخواست می شود، طرح های خود را به ما ارایه کنند تا در صورت تاسیس چنین مرکزی، کار به صورت حساب شده آغاز
شود.

مشکل دیگر در حوزه های شهرستان ها، کم توجهی به علوم قرآنی است که متاسفانه بسیاری از غیر حوزوی ها در قرآن و
حتی قرائت و تجوید از ما جلوتر هستند.

خوش بختانه آشنایی با قرآن، یکی از اصلی ترین وظایف حوزه هاست. در مورد قرائت قرآن در دو سال گذشته، اقدام هایی
به عمل آمده است و در شهرستان محلات، دوره هایی در حال برگزاری است که بحمدالله نقش مؤثری در انس بیش تر
طلاب با قرآن داشته است،ولی ما، راه طولانی ای در پیش داریم.

مشکل سوم، کمبود درس اخلاق است. مدیران محترم واقفند که عمده فعالیت حوزه ها درشهرستان ها، به آموزش
اختصاص یافته است وبرنامه مدونی برای تهذیب طلاب، در دست نیست و از نعمت وجود اساتید وارسته اخلاقی که در قم
فراوان وجود دارد محروم هستند.

۲ . سیاست های معاونت شهرستان ها

با توجه به این که ما، هرچه پیش می رویم، کار،گسترده تر و پیچیده تر می شود، دقت و مراقبت بیش تری را می طلبد.
سیاست ما، این است که اولا تا حد امکان کارها به عهده حوزه شهرستان ها گذاشته شود، تا معاونت شهرستان ها،
رصت بیش تری جهت مسایل اساسی و سیاست گذاری های کلی داشته باشد.

یک نمونه آن، امتحانات پایانی سال جاری تحصیلی است که پیش از قم، درشهرستان ها، برگه های امتحانی شهرستان ها،
تصحیح شد و نتایج آن را اعلام کردند وکار مصححان قم نیز تا حدی کاسته شد.

از دیگر نمونه های سیاست واگذاری امور، به شهرستان ها، واگذاری انتقالات وامتحانات و حذف آزمون پذیرش است. از
دیگر اهداف ما این است که از نظرها وپیشنهادهای همکاران عزیز در جهت کمال بیش تر کارها و رفع نواقص، استفاده
کنیم.

این گردهمایی نیز، به همین منظور تشکیل شده است که ان شاءالله شما، درکمیسیون ها، مارا از انظار مفید خود،
بهره مند خواهید فرمود.

۳ . اهداف گردهمایی

در این گردهمایی، بنابراین است که افرادی که دست اندرکارهستند و در امر اجرا، موانع و مشکلاتی دارند، در
برنامه ریزی هاسهیم باشند. چه بسالازم باشد در نشست های بعدی، بعضی از مطالب، بیش تر مورد بحث قرار گیرد و
باکارشناسی بیش تر، کامل تر شود.

البته، آن چه مسلم است، این است که مدیریت محترم حوزه به صورت جدی، نتایج این اجلاسیه را مورد توجه قرار
خواهد داد. مدیر محترم حوزه، بارها در جلساتی که درمورد این اجلاسیه، خدمت شان داشتیم و اهداف جلسه تبیین
می شد، می فرمود:

«ان شاءالله سعی کنید این گردهمایی، یک جلسه کاری باشد و از آن، حداکثراستفاده شود».

ما هم امیدواریم در طول سال بتوانیم مرتب از این نشست ها داشته باشیم و از نظردوستان استفاده کنیم.

۴ . خلاصه برنامه کمیسیون

خوش بختانه، روز گذشته، با گروهی از مدیران مدارس قم و شهرستان ها، نشستی داشتیم و مقداری از کارها انجام شده
است.

برای این اجلاسیه، چهار کمیسیون در نظر گرفته شده است تا با تقسیم کار، بتوانیم به بررسی آیین نامه بپردازیم.

کمیسیون ها عبارت اند از: آموزش، انتقالات و انضباط، آیین نامه، امتحانات.

کمیسیون آموزش که خود به دو بخش مربوط به پایه اول تا چهارم و چهارم تا هفتم تقسیم می شود، در مورد مسایلی از
قبیل متون درسی، مواد درسی، حجم درس ها، تقطیع وتقسیم بندی دروس، بحث خواهد کرد.

کمیسیون انتقالات و انضباط، ضمن بررسی طرح پیشنهادی معاونت حوزه های شهرستان هاکه در ۲۵ بند تنظیم شده،
مسایلی از قبیل هدف و انتظارها و علل و عوامل انتقال،زمینه سازی رقابت تحصیلی جهت انتقال به قم، شیوه اجرایی
انتقال بین حوزه ها، بحث خواهد کرد.

کمیسیون آیین نامه نیز به مسایلی از قبیل تقسیم سال به دو نیم سال (نظام ترمی)،انتخاب واحد، حضور و غیاب، مکان
و زمان امتحانات، نحوه معدل گیری و مطالب دیگر،خواهد پرداخت.

در کمیسیون امتحانات هم، اعضای محترم، زمان بندی امتحانات ماهانه و میان نیمه وهفتگی و نحوه طرح سوالات
کتبی و برگزاری امتحانات شفاهی و تصحیح اوراق و مسایل مربوط را مورد بحث و بررسی قرار خواهند داد.

سخنان حجه الاسلام والمسلمین حسینی بوشهری

بسم الله الرحمن الرحیم.

قال رسول الله(ص): من فتح له باب خیرفلینتهزه; فانه لایدری متی یغلق عنه.

قبل از آغاز سخن، از طرف مدیریت حوزه علمیه قم، از حضور گرم و صمیمی اساتیدمکرم و مدیران محترم حوزه های
علمیه شهرستان ها که در این جمع با صفا و حوزوی،حضور یافتند، قدردانی و تشکر می کنم.

اجلاسیه ما، یک اجلاسیه کاربردی است نه راهبردی; یعنی، در حقیقت غرض این است که افکار ارزش مند مدیران،
صاحب نظران، عزیزانی که تجربه ممتد و طولانی دارند، دریک جا جمع آوری شود و نکات قوت و ضعف برنامه ها و
عملکردها بررسی شود.

اما موضوعاتی که در نظر گرفته ام مطرح کنم، در چند محور خلاصه می شود:

اما مطلب اول; دوستان و عزیزان می دانند که نظام آموزشی حوزوی ما، یعنی، آن چه که امروز، ما، به عنوان یک نظام
آموزشی می شناسیم، دارای چهارچوبه ای است وحوزه های علمیه ما، از آغاز پیدایش، دارای نظام بوده اند، ولی نظام
آموزشی ای که امروز می شناسیم، در دوره های گذشته نبوده است.

در حقیقت مراجع ما، در گذشته و حال، از ارکان نظام حوزه های علمیه بوده وهستند، منتها به دلیل گستردگی کارها،
امروزه تشکیلاتی در کنار مراجع بزرگوارتقلید، مسوولیت اداره حوزه ها را برعهده دارند. اصل ضرورت برنامه ریزی از
دیرزمان، در حوزه ها مطرح بوده و مراجع هم می خواستند که در کنار نهاد مقدس مرجعیت،تشکیلاتی برای نظم و
سامان بخشیدن حوزه ها، تشکیل شود، ولی در گذشته موانع ومشکلاتی وجود داشته که مانع از شکل گیری یک سازمان
منسجم شده است.

بنابراین، نیازمند برنامه ریزی متناسبی هستیم تا در سایه آن بتوانیم نیازهای داخلی حوزه را، نیازهای بیرون حوزه را،
نیازهای جوامع اسلامی را، بل جوامع بشری را تامین کنیم.

نکته مهم در این باره، این است که برنامه ریزی، پیش نیازهایی را می طلبد; یعنی،شما موقعی که می خواهید یک
کاربرنامه ریزی شده و حساب شده را، انجام دهید، بایدپیش نیازهای آن برنامه را هم در نظر داشته باشید. من، نکاتی را
به عنوان پیش نیازهای برنامه ریزی حوزه، عرض می کنم. پیش نیاز اول، تعیین اهداف سازمانی حوزه است و به تعبیر
روشن تر،از فارغ التحصیلان حوزه، ما، چه انتظاراتی داریم؟ کمااین که در برنامه ریزی موجود، احساس می کنیم یک هدف
خاص، مدنظر است و آن رسیدن به مرحله اجتهاد است. ما، این کاروان را حرکت می دهیم; قوی، ضعیف، توان مند، ناتوان،
همه را به سمت یک هدف که بسیار مقدس و بسیار آبرومند است سوق می دهیم، اما آیاهمه، به اجتهاد می رسند؟ جواب،
مسلما منفی است و در میان راه عده ای دچارسرگردانی و تحیر می شوند نه آن هدف را درک می کنند و نه می دانند برای
چه این راه را آغاز کرده اند! خوش بختانه در اجلاسیه بررسی مسایل حوزه، در سال گذشته، طرحی درباره مقاطع
تحصیلات حوزوی، تهیه شد و به محضر شورای عالی، تقدیم شد که ان شاءالله با تصویب این طرح کلان و آغاز برنامه ریزی
در جزئیات، تحول شگرفی آغازخواهد شد.

مطلب دومی که در یک برنامه ریزی، ضروری است، برآورد نیازها است; یعنی،بایدببینیم که نیازهای کوتاه مدت و
میان مدت و دراز مدت ما چیست؟ که طبعا متناسب بااین نیازها و مطابق اهداف، برنامه ریزی کنیم.

بحمدالله یک دوره چهارساله یا پنج ساله هم به تصویب شورای عالی حوزه رسیده که با ایجاد زمینه اجرا، هم در حوزه
علمیه قم اجرا خواهد شد و هم به مدیران محترم حوزه های علمیه شهرستان ها ابلاغ خواهد شد.

پیش نیاز سوم، نیاز نظام اسلامی به نیروی انسانی است. امروز امواج شبهات به سمت نیروی جوان، سرازیر شده است. ما،
باید نیروی فکری متناسب با خواسته ها و نیازهای نظام را تربیت کنیم تا از این جهت بتوانیم به گوشه ای از نیازهای نظام
پاسخ مثبت بدهیم.

پیش نیاز بعدی، برآوردن نیازهای حوزه است. بنده، به عنوان فردی که هم اهل تدریس است و هم در اداره امور حوزه،
دستی دارد، دل سوزانه عرض می کنم که نگران آینده هستم. ما، امروز، نیاز به محقق، مدرس، مولف، مجتهد داریم، اما
می بینیم عده زیادی حتی در درس های خارج، به تندنویسی ناقص از درس های استاد، عادت کرده اندو همین نوشته های
ناقص را مباحثه می کنند.تو، خود، حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

در عین حال که برای آن درس های در سطح عالی کاری محققانه لازم است.

زعمای قوم باید فکری کنند; با این شیوه درس خواندن، نمی توان به آینده امیدواربود. لازم است هم نیازها راخوب
بشناسیم و هم متناسب با هر مرحله درست برنامه ریزی کنیم.

مقام معظم رهبری، تعبیر بسیار زیبایی داشتند و فرمودند: «تکمیل حوزه های سنتی نه انهدام آن ها». این حرف، خیلی
معنا دارد. گاهی از اوقات ما خیال می کنیم برنامه ریزی، یعنی رسوم گذشته را نادیده گرفتن، همه کارهای گذشته را
نادیده گرفتن و طرحی نو درانداختن! نه; یکی از اشتباه هایی که دانشگاه های ما مرتکب شدند، این بود که پیوند نسل
جدید با نسل قدیم گسسته شد. امروز در دانشگاه ها،سخنی از ابوریحان بیرونی نیست، سخنی از زکریای رازی نیست،
سخنی از بوعلی سینانیست. دانشگاه ها، جذب دیدگاه های مغرب زمین شده اند. کتب بزرگان سلف ما،گنجینه های
ماست. ما، در عین حال که برنامه ریزی می کنیم و از شیوه های جدیداستفاده می کنیم، ولی رابطه این نسل را با نسل
گذشته نباید قطع کنیم. این، یکی ازشاخص های برنامه ریزی است. ما نمی توانیم از کتاب جواهر، این گوهر علمی حوزه ها،
جدا شویم. ما بر این باوریم که تحول در حوزه امری اجتناب ناپذیر است، ولی بایدبا دیدی جامع الاطراف به مسایل
نگریست در جایی که نمی خواهیم ادیب تربیت کنیم به تعداد لازم اکتفا کنیم، و در جایی که می خواهیم فقیه تربیت کنیم
زمینه استفاده ازعلوم مورد نیاز را برای او فراهم سازیم. و هم چنین در بعد تحقیق و تبلیغ وتالیف.

نکته دیگر در برنامه ریزی این است که باید به زمان های دور دست نگاه کنیم; امروزرا نگاه نکنیم. می شنویم که امروز
جوامع بشری و نسل جوان به سوی اسلام گرایش پیدامی کنند; این ها برنامه می خواهد. چه کسی عهده دار این امر است؟
قطعامی گویید حوزه ها.

بازنگری مستمر در برنامه ها، از اصول دیگر برنامه ریزی است. ما، برنامه ای رابرای دوره اول حوزه تهیه کرده ایم و مدتی هم
اجرا شده است. جا دارد که از محضرصاحب نظران و کسانی که با برنامه و کتب علمی حوزه آشنایی دارند، سؤال کنیم
که به نظر شما آیا این برنامه، کارایی لازم را دارد یا نه؟

ما، اصرار نداریم که این برنامه، جای هیچ تغییر و جابه جایی را ندارد. مامعتقدیم که یکی از اصول مهم برنامه ریزی، کار
گروهی است. ما در مدیریت حوزه،هرقدر هم که برنامه ریزی کنیم، فرد هستیم. ما معتقدیم که یکی از اصول برنامه ریزی،
میدان دادن به افکار نو است; هرکسی، فکری و اندیشه ای دارد.

یکی از مسایل مهم جلوگیری از افت علمی حوزه هاست; باید علل افت علمی حوزه ها راشناسایی کرد.

عوامل مختلفی می تواند منشا افت علمی حوزه ها باشد، که به بخشی از آن اشاره می کنم.

الف) شرایط بعد از پیروزی انقلاب، شرایط خاصی بود و همه احساس می کردیم که بایدبرویم در کارهای اجرایی نظام
اسلامی مشغول شویم، لذا عده ای قبل از آن که به پختگی کامل علمی برسند، وارد صحنه فعالیت شدند.

ب) به نظرما امتحان، در نظام طلبگی، طریقیت دارد نه موضوعیت و محور اساسی باید فهم و درک طلاب باشد نباید به
جایی برسیم که طلاب احساس کنند تمام ملاک علمیت آن ها قبولی در امتحانات است و بس گرچه از نظر علمی در
جایگاه مناسبی نباشند. ج)مساله معیشت طلاب، یکی از علل مهم افت تحصیلی است و مانع عمیق اندیشیدن و
عمیق درس خواندن است. باید برای این مساله، فکری جدی کرد.

شما می دانید که طلاب در کشور کم ترین درآمد را دارند. این باعث شده که طلبه هابه غیر از درس، به کارهای دیگری نیز
گرچه کارهای تحقیقاتی رو بیاورند. وطبیعی است که این روند برای طلبه فرصت پیش مطالعه ایجاد نمی کند و
هم چنین مباحثه، نیز حضور در درس و مطالعه آن. اگر بخواهیم حوزه، افت علمی پیدا نکند،لازم است نسبت به حل
مشکلات معیشتی طلاب هم فکری شود.

د) بعضی از عزیزان،انتظار داشتند که این اجلاسیه، در سطح وسیع تری برگزار شود،ولی برای ما، مقدور نبود. ما
معتقدیم در این جمع، نیروهای کاری ای هستند و این اجلاس هم، اجلاس کاربردی است نه راهبردی . سؤال این است که
این برنامه آموزشی ومتون و ساعات آن، درست است یا نه؟ کتاب ها متناسب هستند؟ تراکم نیست؟ سال اول،بسیار مهم
است; سنگ بناست. اما مطلب آخر، از شما درخواست جدی دارم که درکمیسیون ها، فعال شرکت کنید، زیرا، با تضارب
آرا و نقد و بررسی برنامه ها بهترمی توان به نتیجه گیری رسید و ما ان شاءالله جمع بندی این اجلاسیه را در قم مجددا
به بحث خواهیم گذاشت. و نتیجه نهایی را جهت سال تحصیلی جدید اعلام می کنیم.

سخنان حجه الاسلام والمسلمین شرعی مدیرمرکزمدیریت حوزه های علمیه خواهران

من وقتی در این اجلاس شرکت کردم با خودم فکر کردم چه عنوانی برای شما عزیزان مطرح کنم. هر چه فکر کردم دیدم
عنوانی بهتر از «معلم الخیر» نیست. شما با این نشست و تلاش هایی که انجام می دهید برای بررسی برنامه های حوزه های
علمیه و بازنگری درگذشته و تجدید نظر در آینده، حق مساله این است که عنوان معلم الخیر بر شما صادق است. این
عنوان در روایات ما به کار رفته و بسیار هم با ارزش است.

عن النبی (ص): ان الله و ملائکته حتی النمله فی جحرها و حتی الحوت فی البحر یصلون علی معلم الناس الخیر.

پس باید شکر گزار خداوند تبارک و تعالی باشید که این توفیق را نصیب شما کرده است. امیدوارم حاصل کار و زحمات
شما برای آینده حوزه مفید باشد و حوزه علمیه قم و حوزه های شهرستان ها نهایت استفاده را از طرح ها و پیشنهادهای
ارایه شده در این اجلاس را ببرند. اصولا کسانی که افق و دور نمای آینده را نمی بینندو سرخود راپایین می اندازند و جلوی
خودشان را فقط می بینند، موفق نخواهند شد. قرآن هم همین را می فرماید:( افمن یمشی مکباعلی وجهه اهدی امن
یمشی سویا علی صراطمستقیم ^(۲) » در قرن ما یک نفر پیدا شد که مصداق این آیه شریفه شد و آن امام خمینی (ره) بود.

امام;نیمی از جامعه راکه فراموش شده بود به صحنه آورد. حوزه های علمیه خواهران سابقه طولانی دارد و حدودابه سی
سال قبل باز می گردد، البته در حوزه علمیه قم.

خدا مرحوم آیه الله ربانی املشی را رحمت کند، قبل از انقلاب در تبعید بودند،خانه ایشان خالی بود و ما آن را تبدیل به
مدرسه علمیه برای خواهران کردیم.

هم چنین مرحوم شهید قدوسی که در زمان، مدرسه حقانی را دایر کرده بودند، ما به ایشان اصرار کردیم که برای
خواهران هم مدرسه ای تاسیس شود. عده ای موافق نبودندولی بالاخره ایشان پذیرفتند. پیروزی انقلاب که پیش آمد،
استقبال خواهران چندبرابر شد. همین امر باعث راه اندازی و تاسیس جامعه الزهراء شد. البته پیش ازتاسیس، من
دمت حضرت امام قدس سره رسیدم. وقتی برای ایشان توضیح دادم و نقشه ها راملاحظه فرمودند، بلافاصله مبلغ ده
میلیون تومان دادند، همین طور تا شصت میلیون تومان ایشان کمک کردند. هم اکنون جامعه الزهراء بیش از شش هزار
طلبه دارد. بیش ازنهصد طلبه خارجی از پنجاه کشور جهان دارد. برکات این نشست شما شامل بخش خواهران هم خواهد
شد. کاری که ما می خواهیم برای حوزه های خواهران در سراسر کشور انجام بدهیم یکی هماهنگی است، هم در پذیرش و
هم در آموزش. دوم این که به آن ها مدرک بدهیم به گونه ای که بتوانند در مراکز آموزش عالی و آموزش و پرورش و
دیگرارگان های فرهنگی خدمت کنند. البته ضمن این که ارزش حوزه های علمیه چه خواهران وچه برادران باید مستقلا
لحاظ شود و با دانشگاه مقایسه نشود.

بخش دوم

گزارش کمیسیون های اجلاسیه قمصر

با پایان یافتن مراسم افتتاحیه که باسخنرانی های مدیران و صاحب نظران حاضر در اجلاسیه برگزار شد، کمیسیون ها
طبق برنامه های مشخص شده کار خود را آغاز کردند و طی دو روز موضوعات مربوط را موردبحث و بررسی قرار دادند.

در پایان کار، مخبر هر کمیسیون بحث ها و نتیجه گیری انظار و اندیشه های مطرح شده را برای حضار قرائت کرد. این
گزارش ها رااز زبان مخبران کمیسیون ها می آوریم. ۱)گزارش کمیسیون آموزشی (پایه اول تا سوم)

در این کمیسیون بحث های زیادی صورت گرفت و بحمدالله نظریات مفیدی ارایه شد که این مجموع مطالب به طور
مشروح تهیه شد و دراختیار معاونت حوزه های شهرستان ها قرار گرفت. خلاصه مطالب مطرح شده به شرح زیراست:

اولا، حضار کمیسیون به اصل برنامه آموزشی ارایه شده و نظام آموزشی مطرح شده درابتدای سال تحصیلی ۷۵-۷۶ که
به نظام جدید معروف شده است و در آن سال تحصیلی به دو نیم سال تقسیم شده و دروس به واحدهایی تقطیع گردیده
است، نظر مثبت داشتند وصرفا پیشنهادهایی جهت رفع نقایص ارایه کردند.

ثانیا، مباحث مطرح شده در کمیسیون در سه موضوع بود:« مواد درسی، متون درسی وحجم دروس ».

ثالثا، پیشنهادهای کمیسیون در مورد برنامه آموزشی پایه اول تا سوم در مواردی حذف شد ودر مواردی تغییر و تلفیق .
جایگزینی درسی به جای درس دیگر یا انتقال درسی از پایه ای به پایه دیگر بوده است که جملگی به تفصیل در هر پایه به
اطلاع می رسد:

الف) پایه اول

۱. پیشنهاد شد به دلیل حجم زیاد و تکراری بودن عمده مطالب، یکی از سه کتاب نحوی پایه اول حذف شود.

۲ . پیشنهاد شد به دلیل تراکم دروس، منطق پایه اول حذف و صرف