پاورپوینت کامل حیات راشد ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حیات راشد ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حیات راشد ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حیات راشد ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۵۸

مروری بر زندگی علمی و سیاسی شیخ حسینعلی راشد

حسینعلی راشد در سال ۱۲۸۴ ش ^(۱) در شهر تربت حیدریه روستای کاریزک در یک خانواده روحانی به دنیا آمد. پدرش
حاج شیخ عباس تربتی معروف به حاج آخوند، از عالمان عامل و عاملان خالص و بامعنویت بود.

تحصیلات

حسینعلی پس از تحصیلات مقدماتی نزد پدر، در سال ۱۲۹۸ ش همراه او برای زیارت قبر امام حسین(ع) به کربلا رفت ^(۲)
و در سال ۱۳۰۰ ش در سن ۱۶ سالگی، مقارن کودتای ۱۲۹۹ برای ادامه تحصیل به همراهی پدرش به مشهد آمد و از محضر
ادیب نیشابوری، میرزامحمدباقر مدرس رضوی، حاج شیخ محمد نهاوندی، حاج شیخ حسن برسی و آقابزرگ حکیم،
میرزا احمد کفایی، حاج آقاحسین قمی و میرزامهدی اصفهانی دانش آموخت. ^(۳) تحصیلات او در این ایام معانی وبیان،
سطح فقه و اصول، خارج اصول و کتاب های اشارات و اسفار،همچنین دانش های ریاضیات، فیزیک، تاریخ طبیعی، تاریخ
ادیان وتفسیر قرآن بود.

رنج سفر برای کسب علم

در طی ایام پر رنج سفر، روزها ساکت روی گاری های مسافربری آن زمان می نشست. بر اثر تکان های شدید گاری اغلب
عمامه اش باز می شدو عبا از دوشش می افتاد، ولی او بدون احساس خستگی، هر وقت پیاده می شد کتابش را باز می کرد و
در کنار آب روان یا سایه درختی به مطالعه می پرداخت.

تا این که رنج راه به سر آمد و راشد به نجف وارد شد، ولی آب وهوای این شهر با طبع او نساخت و مدتی بیمار شد. او پس
از چندماه که از محضر آیه الله آقا میرزا حسین نایینی و آیه الله سیدابوالحسن اصفهانی فیض برد و پس از کسب درجه
اجتهاد ازعده ای از علمای مشهور نجف به ایران برگشت و پس از اقامتی کوتاه در تهران و قم، متوجه شیراز شد.

اولین منبر راشد

ورود راشد به شیراز مصادف با دهه اول محرم بود. گفتار جذاب اوزمینه ای شد تا عده ای از او برای منبر دعوت کنند.
چنین بود که راشد برای اولین بار به منبر رفت و با سبک خاصی به دور ازاغراق و تحریف به موعظه پرداخت. بیان گرم و
گفتار دلنشین وحکیمانه او مردم را شیفته کرد و منبر راشد زبان زد خاص و عام مردم فارس شد، تا جایی که شهرت
خطابه های وی به تهران و اصفهان رسید.

راشد یک سال و نیم در شیراز ماند. آن گاه به عزم تهران حرکت کرد، در بین راه مردم اصفهان به منظور بهره گیری از
سخنرانی های وی از ایشان خواستند تا مدتی در اصفهان بماند. در آن جا نیزمواعظ او در دل مردم نشست و همه را متوجه
وی ساخت. پیر وجوان، کاسب و اداری وقتی به هم می رسیدند از لحن گفتار راشدصحبت می کردند.

در زندان رضاخانی

راشد یک سال واعظ محبوب اصفهان بود، تا این که پس از منبر روزنوزدهم رمضان رییس یکی از کلانتری ها به او نزدیک
شد و آهسته به او گفت:

ریاست شهربانی با شما کار دارند.

راشد به کلانتری رفت و روزه را در زندان شهربانی افطار کرد.

وقتی از رییس شهربانی علت توقیف خود را پرسید، او گفت:

«شب گذشته یک ساعت پس از نصف شب با تلگراف رمز از کاخ اختصاصی اعلی حضرت همایونی به من دستور دادند که تا
اطلاع ثانوی از شما در شهربانی پذیرایی کنیم ».

راشد به زندان انفرادی رفت و ۷۵ روز تک و تنها در گوشه زندان بی خبر از دنیای خارج زندگی کرد.

او با صدای تلاوت قرآن فضای زندان را سپیده دم ها تسخیر می کرد وهمانجا علاقه مندان زیادی یافت. بیشتر زندانیان با
او در ارتباطبودند.

او در زندان به عبادت مشغول بود و طرفدارانش در اصفهان وشیراز و تهران با نوشتن نامه به دربار و رضاشاه موجب
شدند تاشاه، مختاری را احضار کرد و گفت: به راشد بنویس دست از آنتریک بردارد.

وقتی نامه به اصفهان رسید، راشد در جریان نامه قرار گرفت. اودر زندان در انتظار تقدیر بود تا این که نصف شبی پزشکی
همراه چند تن دیگر به سلول وارد شدند و راشد یقین پیدا کرد که آن هاقصد کشتن او را دارند، بی هوش شد و صبح که به
هوش آمد حالش بهبود یافته بود، ولی مرض حمله برای همیشه در جسم راشدماندگار شد.

آزادی از زندان

کوشش های مردم سبب شد که راشد از زندان آزاد شود. او موظف شدبه منبر نرود و در اصفهان به صورت تبعید بماند.

راشد کتاب های خود را جمع کرد و از زندان انفرادی بیرون آمد.

او بدون داشتن پولی در خیابان چهار باغ اصفهان متاثر و متفکربه راه افتاد. نزدیک مسجد جامع اصفهان به طور اتفاقی با
فرزندبهمن یار، استاد دانشگاه که به عنوان معلم در اصفهان حضوریافته بود، آشنا شد و با مساعدت های وی یک سال و
نیم دیگر دراصفهان ماند و به کار تدریس پرداخت، تا این که در فروردین ۱۳۱۶ راشد اجازه یافت از تبعیدگاه خود بیرون
شود.

حضور در تهران و فعالیت های فرهنگی

راشد مدتی در شهر تهران در شرکت مطبوعات به سمت مصحح با حقوق مختصری استخدام شد. روزها به چاپخانه
می رفت و به رغم جایگاه علمی به کاری مشغول می شد که از عهده هر فرد کم سوادی بر می آمد.

وی در این مدت، کتاب دو فیلسوف شرق و غرب را منتشر ساخت. باانتشار این کتاب به نویسندگی دل سپرد و مقالات
زیادی درروزنامه ایران منتشر کرد. کم کم روزنامه اطلاعات هم از او دعوت کرد تا با هیات تحریریه این روزنامه همکاری
کند.

به تدریج اهل فضل و دانش به جایگاه علمی راشد پی بردند. او به اصرار بازاری های تهران -باتوجه به دوره اختناق
رضاخانی وممنوعیت منبر- منبر محرمانه ای را سازماندهی کرد. وی در اولین خطابه محرمانه خود از وظایف پادشاهان
سخن راند. ایشان هفته ای دو روز در منزل دو نفر از تجار مبارز تهران به طور محرمانه به منبر می رفت به تدریج تعداد
منبرها افزایش یافت. راشد روزها به تدریس فلسفه و فقه می پرداخت، ساعاتی هم در هیات تحریریه روزنامه اطلاعات
شرکت می کرد.

پس از شهریور ۱۳۲۰ زبان توقیف شده راشد برای ارشاد مردم ستم دیده آزاد شد و افکار عمومی متوجه گفتارهای
سودمند راشدشد. کمیسیون تبلیغات از او دعوت کرد که در رادیو تهران سخنرانی کند.

از همان تاریخ سخنرانی های مشهو