پاورپوینت کامل مسایل مدارس و دیدگاه مدیران در نشستی با مدیران محترم مدارس ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسایل مدارس و دیدگاه مدیران در نشستی با مدیران محترم مدارس ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسایل مدارس و دیدگاه مدیران در نشستی با مدیران محترم مدارس ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسایل مدارس و دیدگاه مدیران در نشستی با مدیران محترم مدارس ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۷

به دنبال دعوت پیام حوزه از مدیران محترم مدارس برای گفت وگو و بررسی مسایل آموزشی مدارس، جمعی از مدیران در دو
نشست صمیمی در دفتر مجله پیام حوزه حضور پیدا کردند .

در جلسه اول بیش تر مطالب نظری و تئوریک مطرح شد که در جای خود از آن استفاده خواهد شد . در نشست دوم عمدتا،
مسایل خاص طلاب و مدارس پرداخته شده که خلاصه آن در ادامه می آید . پیام حوزه

مدیر اجرایی پیام حوزه: ما در این جلسه در چند محور با دوستان به گفت وگو می نشینیم که عبارتند از:

محور اول بحث درباره شیوه مدیریت است، آقایان مدیران محترم برای جلوگیری از مدیریت سلیقه ای و کسب بهره وری بهتر در
مدیریت چه راه کارها و برنامه هایی را اجرا می کنند؟

محور دوم: مساله انتخاب اساتید و دروس حوزه و مهم تر از این ها، شیوه های تدریس اخلاق در مدارس است . شما چه راه کارهایی
برای آموزش و تعالی اخلاق طلاب دارید؟

سوال اساسی از مدیران این است; چه تدابیری اتخاذ کرده اید تا آن چه در دین به عنوان اخلاق گفته شده به طلبه ها آموزش داده
شود؟

محور سوم: بحث مشکلات و تنگناهایی است که مدیران با آن مواجه اند . اطلاع رسانی صحیح مشکلات مدارس، باعث پایین آمدن
انتظارات طلاب و دیگران خواهد شد، لذا این هم یک محور بحث خواهد بود .

محور چهارم: طرح ها و پیشنهادهایی برای مدیر محترم حوزه و امور مدارس از طرف دوستان است که در این زمینه هم از نظرات
و پیشنهادها استفاده خواهد شد .

حجه الاسلام یزدی مدیر مدرسه علمیه رسالت:

بسم الله الرحمن الرحیم . الحمدلله رب العالمین «رب اشرح لی صدری و یسر لی امری واحلل عقده من لسانی یفقهوا قولی »

آن چه که به ذهن بنده درباره مدارس و تنظیم امور طلاب می آید این است که ما از روش و رفتار پیامبر گرامی صلی الله علیه وآله و
ائمه اطهارعلیهم السلام استفاده کنیم .

پیغمبرصلی الله علیه وآله با اخلاق بسیار نیکو و تحمل مصایب و آلام و ناراحتی ها و حسن خلقی که خداوند متعال به او عنایت
فرموده بود همراه با قاطعیت و مدیریت قاطعانه خویش و جذبه ای که داشت جامعه ای را پرورش داد که باید از آن به عنوان مدینه
فاضله نبوی یاد کرد .

در دعای افتتاح می خوانیم و انت ارحم الراحمین فی موضع العفو والرحمه، در مقابلش واشد المعاقبین فی موضع النکال و النقمه:
خدا رئوف ترین و مهربان ترین و بامحبت ترین است در عفو و رحمت اما در مقابل هم اگر کسی خواست ستیزگی کند سرسختی
نشان بدهد اشدالمعاقبین است .

پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله نسبت به مؤمنین بسیار رئوف و مهربان ولی اشداء علی الکفار بود گرچه پیامبرصلی الله علیه وآله با
کفار نیز یک سلسله ملایماتی نشان داده اند که عجیب بوده است .

بنده می خواهم عرض کنم که بهترین روشی که به نظر این حقیر می رسد این است که باید برخورد مدیر، آمیزه ای از مهر و خشم
باشد . این عقیده شخصی بنده است درباره مشی و رفتار یک مدیر که اگر می خواهد در شیوه مدیریتی اش توفیقی داشته باشد باید
آن را اعمال کند .

مدیر اجرایی پیام حوزه: غرض از سوال این است که آیا روش مدیریت آقایان به این سمت منتهی نشده که طلبه هایی که به
ست خودمان گزینش شده اند در نهایت افرادی می شوند که باید با آن ها به شدت و غلظت برخورد شود؟

مدیر محترم مدرسه رسالت:

این سوال حضرت عالی هم فرمایش خوبی است ولی می خواهم این را عرض کنم که انتقاد از سلیقه شخصی مدیران را نمی پسندم،
چرا که ممکن است همین سلیقه و همین روشی که بنده عرض کردم در مسیر رفتار پیغمبرصلی الله علیه وآله و ائمه
طاهرین علیهم السلام و علمای بزرگوار باشد، چه اشکال دارد؟

حجه الاسلام فاضل مدیر مدرسه معصومیه علیها السلام:

بسم الله الرحمن الرحیم روش انبیاءصلی الله علیه وآله همین بوده که بالاخره افراد خودشان را هم تشویق می کردند و هم تنبیه،
خداوند هم در قرآن کریم می فرمایند «وما ارسلناک الامبشرا ونذیرا» آیات دیگر هم همین معنا را تاکید می کند .

اما در مدارس چه کنیم؟ خوب همین روش را باید داشته باشیم، اما برای این که سلیقه ای عمل نشود باید مرکز مدیریت – امور
مدارس – مقررات مدون جامعی داشته باشد که تمام جهات را در آن سنجیده باشند و مدیران موظف باشند بر طبق آن مقررات
عمل کنند، الآن مدیری که کاملا به مر مقررات عمل می کند به او اشکال می کنند و خیلی ها همین سلیقه را نمی پسندند و
می گویند فلانی آدم خشکی است . از بزرگان شنیده ام می گویند شما خیلی خشک برخورد می کنید . من هم عرض کرده ام یا
قانون شما خوب و درست است، خوب طبق قانون عمل کرده ام یا اینکه قانونی که گذاشته اید و تصویب کرده اید، این قانون، قانون
درستی نیست، خوب با کمال شهامت قانونی را که فهمیده اید درست نیست از آن عدول کنید و قانون صحیح تری را تصویب کنید
در هر صورت به نظر من بی قانونی و یا تمرد از قانون ضررش برای حوزه و یا هر جامعه ای بدتر از این است که به قانون عمل بشود
ولو این که قانون غلط باشد .

اگر مدیر بر قانونی که در مرکز مدیریت و امور مدارس تدوین شده پافشاری و عمل می کند، باید دیگران از او تقدیر کنند، اگر
مدیر دیگری طبق سلیقه خودش از این قانون تمرد می کند، با آن مدیر برخورد بشود .

البته دبیرخانه شورای عالی، مدیریت حوزه مدیر امور مدارس، باید درب اتاق شان برای رسیدگی به شکایت هایی که طلاب دارند
باز باشد، بالاخره طلبه باید بتواند حرف اش را بزند . باید درب اتاق مدیر باز باشد و شکایت ها و حرف های همه را بشنود و مراکز
ذی ربط هم باید همه حرف ها را بشنوند، اما باید پس از شنیدن حرف طلاب از صحت و سقم آن کاملا مطلع شده و بعد
تصمیم گیری کنند!

گاهی از مواقع متاسفانه بعضی از خبرها توسط بعضی از آقایانی که از آن ها دقت عمل بیش تری توقع می رود شیوع پیدا می کند و
این تبعات منفی ای دارد که دامن طلاب مدرسه و حوزه را می گیرد .

خطاب من به مسوولان ذی ربط این است که شما حرف ها را گوش بدهید اما یاداشت کنید که این خبر از ناحیه چه کسی است،
اگر آن طلبه خبری غیر مطابق با واقع گفته باشد با آن طلبه برخورد کنید . اگر کسی به قول آقایان دارد شر بپا می کند باید با او
برخورد بشود و اگر هم مدیر مدرسه ای تخلف کرد با مدیر مدرسه هم برخورد بشود .

البته در بعضی از موارد مرکز مدیریت نمی تواند مقررات ریز تدوین کند، فرض کنید قانون گفته است به حسب نظر مدیر، در این
جا تشخیص با مدیر است و نمی شود گفت که آقا این جا سلیقه ات را اعمال نکن، خوب وقتی به من اجازه داده شده، بنده طبق
سلیقه خودم می گویم، تشخیص بنده برای این که طلبه این درس را خوانده این است که یک امتحان شفاهی از او بگیرم .

یک جمله دیگری را هم عرض کنم، فرمودید که ما طلبه های نخبه ای را به شما تحویل می دهیم اما چرا بعد از سه سال می گویید
این ها طلاب غیر منضبطی می باشند، ما طلبه ای را داشته ایم که سال اول تخلفاتی داشته گفتیم، این شخص تازه از دبیرستان
آمده و هنوز خلق و خوی دبیرستان را دارد و خوی طلبگی را نگرفته لذا با او مدارا کردیم، سال دوم هم او را تحمل کردیم، اما
وقتی می بینیم این طلبه سه سال مانده، نه درس می خواند و نه از جهت انضباطی مورد پسند ماست او را اخراج می کنیم، اگر سه
سال به او فرصت دادیم برای این که یا اصلاح شود و یا این که حجت بر او و بر ما تمام شود نه این که این دو، سه سال از او غفلت شده
باشد .

مدیر اجرایی پیام حوزه: ویژگی ها و شاخص های یک فرد مناسب برای طلبه شدن چیست؟

حجه الاسلام اقبالی مدیر مدرسه الهادی فاز ۱:

داشتن شرافت خانوادگی، دوستان خوب، سالم بودن محیطی که در آن درس خوانده است .

پیشنهادی راجع به جذب افراد به حوزه مطرح بوده به این صورت که پیش از ورود افراد به حوزه آن ها شناسایی کنیم، بعدا
همین ها را گزینش کنیم نه این که یک دفعه همه بیایند، یک تعدادشان رد شوند و یک تعدادشان به مرور زمان رد شوند . استعداد
سنجی و سنجش کارایی نیز می تواند در این دوره انجام شود .

بیاییم جایگاه حوزه را تعیین کنیم . یکی از اشکال ها این است که افرادی که وارد حوزه می شوند اصلا نمی دانند حوزه چیست؟ این
مشکل را می توان با تهیه دفترچه راهنما برطرف کرد، علاوه بر آن مدیران محترم باید طلاب ورودی را از حوزه و وضع آن مطلع
کنند وقتی افراد فضای حوزه را نشناسند، امکان عدم توفیق و انصراف افزایش می یابد .

احاطه و کاردانی مدیر نیز شرط توفیق است . اگر مدیر محیط مدرسه و طلاب را از نظر روحی و فکری نشناسد و روش صحیح
برخورد را نداند با مشکل روبرو می شود .

در باب اعمال سلایق شخصی هم باید گفت سلایق گاهی شخصی صرف است، گاهی ممکن است آن سلیقه را یک عرف خاصی
اعمال کند ما چون با یک قشر نوجوان و جوان سر و کار داریم باید زمینه هایی را فراهم کنیم که آن ها رشد کنند یعنی از اعمال
تنگ نظری ها و آن چه را که من خودم می خواهم، پرهیز کنیم . در غیر این صورت قطعا منجر به مسایل حادی می شود، اولا مانع
رشد آن ها شویم ثانیا در آن ها ایجاد بدبینی می شود .

نکته مهم در تربیت کردن طلبه این است که حتی برخوردها و تنبیه ها در جهت شخصیت سازی طلبه باشد، البته نظارت باید
داشته باشیم اگر دیدیم اشتباه دارند به آن ها تذکر بدهیم .

برخورد مدیران باید همراه با شخصیت دادن به طلبه باشد یعنی باید به شکلی برخورد کرد که طلبه واقعا احساس شخصیت کند و
شخصیت آن ها آسیب نبیند باید از شیوه های اغماض و چشم پوشی هم گاهی استفاده کرد .

باید اولیای طلاب نسبت به امور فرزندان شان با اطلاع باشند و آن ها نیز با مدیران مدارس همکاری داشته باشند . گاهی طلبه ای
از مدرسه ای، به مدرسه دیگر رفته، ولی پدرش هنوز نمی داند به کجا رفته است و فکر می کند هنوز در مدرسه اول است .

باید در این کار پدرها شریک و سهیم و مطلع باشند و آگاه از برنامه ای که برای بچه های شان اجرا می شود، این ها می تواند برای
پیشرفت بچه ها خیلی مؤثر باشد .

حجه الاسلام رضوی مدیر مدرسه الهادی فاز ۲:

مهم ترین نکته در اداره یک سازمان یا مؤسسه روحیه انتقاد پذیری است، اما این که فرمودید طلابی که بیش تر در فکر محراب و
عبادت و . . . هستند، مقدس ترند و اگر طلبه ای تیزهوش و زیرک و سخن دان باشد و حرفی برای گفتن داشته باشد این را احساس
می کنند مشکل ساز است! نه واقعا چنین چیزی نیست . این نیست که ما به طلبه ای که فقط توی حجره به عبادت و تعبدیات
می پردازد و از نظر رشد اندیشه، هیچ بالندگی و شکوفایی ندارد بها بدهیم، بلکه طلبه هایی که حراف و نطاق اند، از آن ها کار
می کشیم حتی از فکر و اندیشه شان استفاده می شود!

مدیر اجرایی پیام حوزه: با توجه به عدم آموزش شیوه مدیریت و تجربی بودن مشی مدیریتی برای این که اشتیاق در طلبه ها
حفظ شود، جهت دهی ها مناسب باشد، حضور در محیط فرهنگی و اجتماعی داشته باشند، و برخورد ناصحیح با آن ها نشود، چه
باید کرد؟

حجه الاسلام ملکی مدیر مدرسه صدوق فاز ۵:

نکته اول: آن فرمایش جناب عالی در ابتدای جلسه مرا به یاد آن حال و هوای ابتدایی، هنگامی که عنوان مسوول مدرسه انتخاب
شدم انداخت . شاید همه ماها یک چنین حال و هوایی داشتیم که چرا طلبه ها باید زده و چرا بعضی از آن ها رد شوند و کذا . . .
وقتی که انسان وارد کار می شود . آن ذهنیاتش و آن چه که در ذهن داشت در مقام عمل تغییر می کند، از این رو مسلم نگیریم که
طلبه ای که سال اول وارد حوزه شده طلبه بسیار خوبی است . این بسیار خوبی است را اصل مسلم بگیریم بعد بگوییم سال دوم و
سوم چرا بد شده اند .

بعد بگوییم چه عاملی باعث شده این خوب به بد تبدیل شود .

اگر این دو تا را اصل مسلم بگیریم – قطعا آن وقت دنبال گم شده خودمان می گردیم . و هیچ وقت جوابش را پیدا نمی کنیم مگر
این که در این اصل مسلم به اصطلاح خودمان تجدید نظر کنیم .

نکته دوم: این که گفته شد سلیقه ها باعث شده طلبه ها پیشرفت تحصیلی نداشته بلکه افت تحصیلی داشته اند باید بگویم البته هر
مدیریتی چه در سطح کلان و چه در مدارس سلیقه و روش خاصی دارد، اگر منظور سلیقه مطلوب یعنی دستاوردهاو تجربه های
مفید باشد که مطلوب است و اگر اتخاذ مواضع شخصی و تخطی از قانون است باید با او برخورد شود .

یکی از مشکلات، تعریف مدیریت است . که یک وقت هم خدمت مدیر حوزه عرض کردم بیایید مدرسه ها را کوچک کنید تعداد
کم تری طلبه به مدیر مدارس بدهید که این مدیر بتواند تسلط کامل در سطح مدیریتی خودش در مدرسه داشته باشد، مدیر
وقتی در دفتر خودش استقرار پیدا می کند تسلط کامل بر طلبه هایش ندارد! نمی داند طلبه های فوقانی یا طلبه های طبقه دوم و
سوم چه می کنند . این هم یکی از اشکالاتی است که در مدارس وجود دارد .

مساله بعدی این است که نباید به دنبال مدیریت کردن باشیم، بلکه باید رهبری داشته باشیم . فرق بین مدیر و رهبر این است که
رهبر در دل حکومت می کند، اما مدیر فقط می تواند مسایل ظاهری را ترتیب و مدیریت کند .

بارها به طلبه ها توصیه کردم در مدرسه ای درس بخوانید که مدیرش را قبول داشته باشید در این صورت است که اگر مدیر امر و
نهی و توصیه ای داشت می پذیرد و بجا هم می پذیرد اما اگر مدیر مدرسه را قبول نداشته باشد، عکس آن را عمل می کند .

مساله بعدی مشاور و یا استاد اخلاق است . خوب این استاد اخلاق چطور می تواند چهار صد نفر طلبه جوان را هدایت و ارشاد
کند؟

در کارشناسی در کلاس های دانشگاه تعداد دانشجو، چهل و یا پنجاه نفر است حتی گاهی به هفتاد نفر هم می رسد در حالی که در
کارشناسی ارشد، پنج نفر، شش نفر، هفت نفر، و نهایتا ده نفر دانشجو هستند رابطه دانشجوی کارشناسی ارشد با استاد در این
مقطع بسیار خوب است بعضی وقت ها ارتباط خانوادگی هم پیدا می کنند آن قدر با هم دوست می شوند که در مسایل خانوادگی و
یا مسایل و مشکلات روانی با استاد صحبت می کنند .

مدیر اجرایی پیام حوزه: درصد ناچیزی خطا در انتخاب و پذیرش معقول و منطقی است حالا می گوییم به لحاظ عدم دقت کافی،
این درصد کمی بالاتر است، اما این جور نیست که طلابی که شاید مدیران از آن ها ناراضی باشند، از این قبیل باشند و یا طلابی
باشند که با سفارش آمده اند . اتفاقا پیشنهادی که یکی از آقایان داشتند این بود که داوطلبین ورود به حوزه را از قبل شناسایی و
بررسی کنیم، خوب افرادی که والدین شان سفارش و اصرار دارند که وارد حوزه شوند و یا پدرشان متوسل به بزرگان می شود،
افرادی هستند که با حوزه و روحانیت مانوس و هم نوا هستند، از بین این قبیل افراد، چند نفرشان تنبل هستند و یا خدای
ناخواسته اخلاق خوبی ندارند درصدش اصلا قابل اعتنا نیست .

ما در حوزه یک دهم داوطلبان را پذیرش می کنیم . بعد در یک فضای عالمانه ای هم قرارشان می دهیم . استاد روحانی، مدیر
روحانی، اخلاقی، بعد از مدتی می گوییم بعضی ها مناسب نیستند .

آیا تنها باید اشکال را متوجه طلبه دانست این منطقی نیست، در حالی که حتی اگر فردی آمادگی کامل هم نداشت ما باید او را به
کمال برسانیم .

حجه الاسلام فاضل مدیر مدرسه معصومیه:

مرحوم آیت الله یثربی مربی اخلاق ما بود و بنده به ایشان (آیت الله یثربی) علاقه زیادی دارم .

مدرسه آیت الله یثربی دو یا سه حجره و در هر حجره اش هم سه و یا چهار محصل علوم دینیه دارد، آن آقایان هنرمند بودند که
بالاخره یک چند تایی را تربیت کردند خوب بود، اما در مدارس فعلی مثل مدرسه علمیه معصومیه چهار صد حجره دارد آن شکل
نظارت و هدایت مقدور نیست .

مدیر اجرایی پیام حوزه: به نظر می رسد، ما باید به دنبال روش و مبنای جدیدی باشیم یک مدیر، با همه خصوصیات خاص
خودش و با برجستگی هایی که با تجربه به دست آورده، یا حتی نقاط ضعفی که به خاطر بینش خاصش نسبت به مسایل دارد، در
عین حال می خواهد از طلبه بهره برداری کند و در علم و تقوا او را به کمال رساند از سویی دیگر ۲۴ ساعته در مدرسه باشد،
مدرسه ای که آمارش صد و یا دویست و یا پانصد نفر و یا مثل مدرسه معصومیه هزار طلبه دارد، هدایت و نظارت عملا امکان ندارد،
شاید آقایان بعدا به این نتیجه برسند که دیدگاه جدیدی را مطرح کنند . بفرمایید ما هم منتشر می کنیم و به اطلاع دیگران
می رسانیم .

حال بفرمایید در وضع فعلی که تربیت اخلاقی برای ما حوزویان اساس کار است، چه کار باید کرد؟

حجه الاسلام ملکی مدیر مدرسه صدوق فاز ۵:

نکته اول: اگر اجازه بدهید یک جمع بندی داشته باشم . شما همیشه دنبال مدیران نباشید، بلکه دنبال مبنای مدیریت هم باشید .

مساله سلیقه را هم که مطرح فرمودید، هر کس براساس شاکله ای که دارد عمل می کند . باید انتخاب مدیر به گونه ای باشد که
افراد جامع تر و صالح تر انتخاب شوند . اگر بناست مدرسه ای تخصصی باشد فرض کنید نحو، صرف و . . . باشد آنجا کسی را انتخاب
کنند که یک سر و گردن در آن علم از همه بالاتر باشد .

حجه الاسلام محفوظی مدیر مدرسه اباصالح علیه السلام:

البته عزیران درباره مدارس صحبت کردند و چیزی برای بنده باقی نگذاشتند و بنده فرمایشات آقایان را مقداری ریزتر می کنم .

بعضی از موارد را عرض کنم که شاید نزدیک تر به مطلوب و سوال حضرت عالی باشد . گرفتاری اصلی ما این است که هر چه کاسه و
کوزه است بر سر مدیران مدارس شکسته می شود، یعنی آن طرف عالم یک طلبه ای مثلا به آفریقا رفته باشد، یک مشکلی پیدا کند،
می گویند کدام مدرسه بودید، کاسه و کوزه ها همه سر مدیر شکسته می شود . طلبه سال اولی ها را می گیری با همان احساسات
قوی و شدید، وقتی که وارد حوزه می شوند ذهنیت آن ها از حوزه این است که می رویم در مکانی که امام زمان «عجل الله تعالی
فرجه الشریف » در آن جا حضور دارد . طلبه با این دید قوی وارد حوزه می شود ابتدا پنج یا شش سال در اختیار مدارس است، اما در
همین پنج و یا شش سال کلا در مدارس هم نیست . یعنی مدرسه درصدی می تواند بر طلبه اثر بگذارد و عوامل دیگری هم است
که به شدت روی تربیت طلبه موثر است .

مساله شهریه را در نظر بگیرید . این شهریه هنوز مشکلش حل نشده است . لاینحل مانده است . بعضی شهریه ها در مدارس داده
می شود، اما باز بعضی از شهریه ها را در فیضیه و جاهای دیگر می گیرند . یک صف عریض و طویل شهریه .

اما مسایل درس، امتحانات و آموزش، الآن تا حدی خوب است ولی ایرادات موجود اثر دارد .

خوب ما در مدرسه تلاش می کنیم و طلبه را از نظر علمی و اخلاقی به بالاتر سوق می دهیم .

مدیر اجرایی پیام حوزه: ایرادی که بعضی از طلبه ها داشته اند، این بود که در مدرسه اساتید مناسب و ورزیده نمی آورند، علاوه بر
این آیا متن اخلاقی برای مدارس تدوین شده است یا درس ها سلیقه ای است؟ .

شما مدیران محترم برای این که طلاب مطابق دین رشد کنند و روش و منشی که خدا راضی است آن را بیاموزند، چه کرده اید؟

حجه الاسلام فاضل مدیر مدرسه معصومیه:

مرکز مشاوره انصافا خدمات خوبی را ارایه کرده، البته گاهی خدشه هایی بر آن ها وارد است .

در مدرسه برنامه آموزش اخلاق از این قرار است که در ساعت های اخلاق عمومی، همه طلبه های مدرسه را جمع می کنیم . و از
بزرگان دعوت می کنیم تا ارشاداتی داشته باشند .

ما چه کار می توانیم انجام دهیم، می توانیم به سراغ افرادی که در حوزه نمونه هستند برویم .

برای دعوت از برخی از این اساتید اخلاق با آیت الله ابطحی (تولیت مدرسه) و معاونت پرورشی حوزه و چند نفر از اساتید که –
پیش آن استاد عزیز و بزرگ، مورد احترام بودند، رفتیم، التماس و خواهش کردیم شاید یک ساعت و نیم در یک جلسه من و دیگران
گفتیم و آن بزرگوار تواضع کردند و فرمودند ما کوچک تر از آن هستیم که بیاییم درس اخلاق بگوییم .

ایشان احساس نیاز نکردند به آقایان بزرگوارهم همواره عرض کرده ایم که نیاز است .

من فکر می کنم خوب است که بزرگ ترهای حوزه خودشان راه بیفتند، مدیر حوزه و یا افرادی که در شورای عالی هستند این ها راه
بیفتند از چهره هایی که مفید می باشند دعوت کنند برای این ها حتی نوبت بزنند، طلبه های چند مدرسه نزدیک و کنار هم را جمع
کنند و برای آن ها جلسه ای بگذارند .

مدیر مدرسه و یا مدیران مدارس هم قبلا آن بزرگوار را از وضع مدرسه و نیازهای اخلاقی مطلع کنند .

در سطح کلا