پاورپوینت کامل نظام آموزش حوزه، بایدها و نبایدها؛ در گفت وگو با مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی تهران ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظام آموزش حوزه، بایدها و نبایدها؛ در گفت وگو با مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی تهران ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظام آموزش حوزه، بایدها و نبایدها؛ در گفت وگو با مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی تهران ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظام آموزش حوزه، بایدها و نبایدها؛ در گفت وگو با مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی تهران ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۷۴

پیام حوزه: بسم الله الرحمن الرحیم. برای ورود به بحث و آشنایی
بیشتر با حضرت عالی، ضمن معرفی خودتان، بفرمایید مدرسه علمیه
مجتهدی تهران، در چه سالی و به دست چه کسی تأسیس شده است؟

دکتر نصیری: بسم اللّه الرحمن الرحیم. بنده در سال ۱۳۶۶ پس از اتمام
تحصیلات دوره متوسطه، وارد حوزه علمیه شدم. در همین سال، در دانشگاه تهران
هم پذیرفته شدم و دروس حوزوی را همراه با برنامه های دانشگاهی ادامه دادم.
رشته دانشگاهی من حقوق بود و در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا هم، رشته
الهیات، و گرایش فقه و مبانی حقوق را انتخاب کرده بودم ازاین رو، سنخیتی میان
دروس حوزوی و دانشگاهی ام وجود داشت، به همین دلیل، برای ادامه تحصیل در
حوزه و دانشگاه مشکل نداشتم. سطح سوم حوزه را در همین مدرسه گذراندم و
الآن نزدیک شش سال است که از درس خارج فقه آیات عظام در تهران استفاده
می کنم. از همان ابتدای تحصیل، در حوزه و دانشگاه تدریس داشته ام و الآن هم با
توجه به این که در خدمت طلاب عزیز هستم، به تدریس اشتغال دارم.

حوزه علمیه آیت الله مجتهدی، هم زمان با ورود ایشان به مسجد ملاجعفر، در
سال ۱۳۷۵ ه ق تأسیس شده است. مؤسس این حوزه هم، خود ایشان هستند. قبل
از این که ایشان به این مسجد تشریف بیاورند، با جناب آقاشیخ محمدحسین زاهد
همکاری می کردند. او از چهره های طللبه پرور و موجه بود و در سازندگی انسان ها
نقش ممتازی داشت. بنابراین، آیت الله مجتهدی، قبل از سال ۱۳۷۵ قمری، چهار تا
پنج سال به تربیت علوم دینی پرداخته اند، اما این حوزه را رسما از سال ۱۳۷۵
قمری، در این مسجد بنیان گذاری کرده اند.

آیت الله مجتهدی از همان ابتدا، با جذب جوانان مستعد و متعهد از
خانواده های معروف، به تربیت و آموزش آنان می پرداختند. ایشان در تربیت طلاب
علوم دینی، توفیقات ویژه ای داشته اند؛ بزرگانی چون آیت الله خرازی، آیت الله
استادی، آیت الله موسوی تهرانی و بسیاری از شخصیت های علمی که امامت
جمعه برخی از شهرها را به عهده دارند، همچنین برخی از رجال سیاسی مانند دکتر
حبیبی و جناب حجه الاسلام ناطق نوری و شهدای گرانقدری مثل شهید
فیاض بخش، شهید قندی، شهید تندگویان و… همگی از شاگردان و دست پروردگان
ایشان هستند. آیت الله مجتهدی نقش مؤثری در تربیت طلاب علوم دینی در تهران
و قم، در نیم قرن گذشته داشته اند.

در حال حاضر، این حوزه دارای ششصد طلبه رسمی است. در این حوزه
کلاس ها به دو شکل عمومی و تخصصی برگزار می شود. یعنی ما هر روز یک کلاس
عمومی داریم که همه پایه ها در آن حضور دارند. سه روز هم از اساتید تفسیر و
نهج البلاغه استفاده می کنیم. در کنار این آموزش عمومی، هر پایه ای دروس
تخصصی خود را نیز دارد که در صبح یا عصر برگزار می شود. برنامه های تخصصی ما
با برنامه های مرکز مدیریت حوزه علمیه قم مطابقت دارد. فقط در بخشی از موارد و
موضوعات، ما پیش نیازهایی داریم که تشخیص داده ایم برای بالندگی طلاب لازم
است؛ برای مثال، در پایه سوم، برای آماده کردن طلاب برای ورود به فقه و اصول،
یک درس مبادی فقه و اصول اضافه کرده ایم و فکر می کنم جای این درس؛ در همه
حوزه های علمیه خالی است و در همین جا، از برنامه ریزان آموزشی تقاضا می کنم
این موضوع درسی را در برنامه درسی حوزه بگنجانند؛ برای این که طلاب وقتی
می خواهند در پایه چهارم وارد شرح لمعه شوند، هیچ زمینه و آشنایی با
اصطلاحات فقهی و اصولی، ندارند. درس مبادی فقه و اصول، طلاب را با
اصطلاحات فقهی و عمومی اصول آشنا می کند و می تواند بسیار نقش آفرین و مؤثر
باشد.

از طرف دیگر، طلاب در کتاب های فقهی و اصولی با موضوعات آشنا می شوند،
ولی با اصطلاحات فقه و اصول کمتر آشنا می شوند، در درس مبادی این خلاء، پر
می شود و طلاب به طور اجمالی با اصطلاحات مهم و کاربردی فقه و اصول آشنا
می شوند.

درس دیگری که ما افزون بر برنامه های حوزه داریم، درس تاریخ فقه و فقهاست.
این درس، طلاب را با بنیان گذاران فقه و مکاتب فقهی، آشنا می کند. در حوزه،
درسی در موضوع تاریخ فقاهت شیعه نیست.

در زمینه عقاید هم ما آموزش های حوزوی را کافی نمی بینیم، لذا در این زمینه
هم تغییرات جزئی در برنامه، داده ایم، به این صورت که برای کل پایه ها، درس کلام
و اعتقادات را الزامی کرده ایم.در حوزه قم، کتاب های دروس عقاید، از لحاظ سطح
علمی و تقدّم و تأخّر با همدیگر متناسب نیستند. علاوه بر این ها، ما در زمینه تاریخ
اسلام هم، کلاس هایی برگزار می کنیم، که متخصّصان تاریخ معاصر و اسلام، تدوین
متون درسی آنها را بر عهده گرفته اند.

پیام حوزه:اگر مایل باشید، درباره مسائلی مانند: تعداد
ورودی ها و فارغ التحصیلان این حوزه، پایه های درسی که در این جا
ارائه می شود، مسئله تأمین استاد، منابع مالی و خدماتی که به طلبه ها
ارائه می شود، مانند: بیمه درمانی، تعاونی توضیحاتی بفرمایید.

مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی: مابه طور متوسط، هر ساله صد نفر
پذیرش داریم و حدود هفتاد تا هشتاد نفر هم به قم یا سایر حوزه های علمیه اعزام
می کنیم. همچنین تا پایه دهم، در اینجا امکان تحصیل هست. از لحاظ استاد هم
بحمدالله، خودکفا هستیم. الآن بسیاری از اساتید ما در پایه های یک تا هشت، از
فارغ التحصیلان این حوزه هستند. از لحاظ فضای آموزشی هم با توجه به استقبالی
که در اینجا هست، ما هر ساله سه تا چهار برابر ظرفیتی که داریم، پذیرش می کنیم؛
هر سال به طور متوسط پانصد تا ششصد نفر ثبت نام می کنند؛ ولی ما حداکثر
می توانیم صد نفر پذیرش کنیم.

درباره منابع مالی هم باید گفت مخارج این حوزه از طرف آیت الله مجتهدی
تأمین می شود. وجوهی که مراجعه کنندگان به ایشان تقدیم می کنند، به گونه ای
است که مخارج حوزه، اساتید، شهریه طلاب و… را تأمین می کند. ما از هیچ
مرجعی شهریه دریافت نمی کنیم، حتی آیت الله مجتهدی نیمی از وجوهاتی را که
دریافت می فرمایند، به مراجع معظم تقدیم می کنند. در زمینه خدماتی مانند بیمه
هم، تا سال گذشته، مرکز خدمات حوزه علمیه یک شعبه مستقل داشت. بعد
تصمیم گرفتند این شعبه ها را جمع کنند؛ البته به نظر من، کار اشتباهی بود. برای این
که بنده معتقدم خدمات رسانی به طلاب علوم دینی بایستی در متن خود حوزه های
دینی باشد تا بین خدمت رسانی و درس و بحث طلبه یک ارتباط مستقیم باشد. به
هرحال، این شعبه ها جمع آوری شده و اکنون در تهران شعبه مستقلی زده اند، لذا
طلاب نوعا بیمه مرکز خدمات هستند. من چند سال پیش هم به مسئولین محترم
خدمات بیمه پیشنهاد کردم شما به جای این دفاتر و هزینه استخدام کارکنان آنها، با
خود بیمه تأمین اجتماعی قرارداد ببندید و سرانه بیمه را پرداخت کنید، و طلاب را
به آنجا معرفی کنید. با این کار، بسیاری از هزینه های مرکز کاهش پیدا می کند. طلاب
هم مثل بقیه مردم آبرومندانه بیمه شوند. چرا برای خودمان یک مرکز جداگانه
تأسیس کنیم؟ این نکته را هم بیفزایم که ما در اینجا خودمان صندوق قرض الحسنه
مستقلی داریم و بدون تشریفات به طلاب و اساتیدمان (درحد توان) وام پرداخت
می کنیم.

پیام حوزه: رابطه شما با سایر حوزه های علمیه تهران چگونه
است؟

مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی: در سال های قبل، با بعضی از حوزه ها
جلساتی داشتیم. و گاهی با آنها تبادل نظر می کنیم؛ اما به صورت رسمی، رابطه ای
نداریم. این خلأ وجود دارد و اگر یک مجمع در تهران بین حوزه ها تشکیل شود و
مدیران حوزه های علمیه استان تهران به هم تبادل نظر بکنند مطلوب است.

پیام حوزه: نظام آموزش فعلی حوزه را چگونه ارزیابی می کنید؟
و برای ورود به حوزه چه سن و مدرکی را مناسب می دانید؟

مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی: سیر تحصیل در حوزه علمیه، یک سیر
منطقی و صحیحی است، ولی در زمان ما لازم است این سیر، متحول شود. بنده با
جذب طلاب غیر دیپلم مخالفم، پیشنهاد من این است که مرکز مدیریت حوزه با یک
برنامه ریزی دقیق، نظام آموزشی متوسطه ای را راه اندازی کند؛ یعنی در سطح
استان ها، مدارس غیر انتفاعی تشکیل دهد و از سوم راهنمایی، یا پایین تر جوانان و
نوجوانانی را در محیط های کاملاً علمی و اسلامی تربیت کند، تا این جوانان پس از
گذراندن این مرحله، وارد حوزه علمیه شوند.

امّا این که تحصیلات رسمی حوزه از چه سالی آغاز بشود، به نظر من،
مناسب ترین زمان، پس از گرفتن دیپلم است. برای این که سطح آموزش در حوزه، از
دانشگاه بالاتر است؛ مثلاً در دانشگاه ها برای رشته الهیات با دیپلم پذیرش می کنند
ولی محتوای آموزشی که دانشکده های الهیات ارائه می دهند، بسیار ساده است و
حجم ناچیزی دارد. امّا طلبه وقتی می خواهد وارد حوزه شود، لازم است حجم
زیادی از معارف را یاد بگیرد و این، با مدرک سوم راهنمایی میسور نیست.

یکی از اشکالات دیگر، این است که نظام آموزشی حوزه، نظام واحدی را برای
آموزش سطح سیکل با دیپلم دارد. ما تفاوت سنّی را مراعات نمی کنیم؛ یعنی فردی
که با مدرک سیکل وارد حوزه می شود، معلوماتش از لحاظ اجتماعی پایین تر است
و ذهنش به طور کامل، شکوفا نشده است. در حالی که در نظام آموزشی حوزه همان
آموزشی را می بیند که یک فرد دیپلم. یکسان بودن برنامه آموزشی، برای دیپلم و
سیکل منطقی نیست.

ما باید در پذیرش طلاب برای حوزه، اصل نخبه پذیری را رعایت کنیم. تنها با این
روش می توانیم با دین گریزی و روحانیّت زدگی مقابله کنیم. یکی از عوامل آفت زا
برای حوزه های علمیه این است که برخی از نیروهایی که وارد می شوند، نیروهایی
نیستند که بخواهند تا آخر بمانند. ما باید هدف از آموزش در حوزه را مشخص کنیم،
ما نمی خواهیم در حوزه های علمیه دین را تبلیغ کنیم، حوزه علمیه یک مرکز علمی
است؛ ما می خواهیم متخصص دین، و عالم دین پرورش دهیم. تربیت عالم دین با
تعلیم دین فرق می کند. تعلیم دین یک وظیفه عمومی است. رسالت حوزه های
علمیه، پرورش عالمان دینی برای صیانت و حفاظت از اصل دین است. این کار با
مدرک پایین به دست نمی آید؛ پس باید پذیرش در حوزه، بسیار سخت باشد، حتی
از کنکور سراسری هم باید سخت تر باشد، به گونه ای که فقط نخبگان و جوانان با
استعداد و متین و از خانواده های با تقوا بتوانند وارد حوزه علمیه شوند. با این روش،
عالمان وارسته و با جاذبه پرورش خواهند یافت. شرایط پذیرش در این حوزه هم،
مدرک دیپلم و معدل بالا و مصاحبه حضوری و تحقیقات محلی است.

پیام حوزه: چه را حل ها و راه کارهایی برای منطبق کردن
کتاب های درسی نیازهای امروز پیشنهاد می کنید؟

مدیر محترم مدرسه علمیه مجتهدی: کتاب های درسی، در گذشته، روند
منطقی داشت؛ امّا این برنامه، متناسب با امروز نیست. این روند در سابق مطلوب، و
واقعا بهترین انتخاب بود؛ امّا امروزه در عین حال که این کتاب ها مفید هستند،
نیازهای ما را بر نمی آورند. باید همین کتاب ها را با تغییرات جزیی، کارامد کنیم. و
خلاءهای آن را پر کنیم. مثلاً بنده با این برنامه که طلبه به صورت سلسله وار، سه یا
چهار سال، فقط به تحصیل ادبیات عرب بپردازد، مخالفم. این روش، طلبه را خسته
می کند.

پیشنهاد بنده این است که آموزش ادبیات را مرحله بندی کنیم. در مرحله نخست
طلاب را به جایی برسانیم که بتوانند از منابع علوم حوزوی بهره بگیرند و بعد،
مراحل تکمیلی و پیشرفته را به صورت متفاوت، در طول روند آموزشی حوزه قرار
دهیم. طلبه اگر از ابتدا با یادگیری یکی دو سال ادبیات، به فقه و اصول وارد شود و
همراه با این دو، ادبیاتش را هم ادامه دهد، بهره بیشتری خواهد برد تا این که از اول
به ادبیات صِرف بپردازد. لذا برای جلوگیری از خسته شدن طلاب، و از بین بردن
یکنواختی دروس، و برای اینکه طلاب به ادبیات معاصر هم تسلط یابند، پیشنهاد
من این است که ادبیات عرب در چند مرحله تکمیل بشود. از طرف دیگر هیچ
لزومی ندارد این مراحل پیوسته باشند.

پیشنهاد دوم، درباره منطق است. درس منطق در پایه اول به صورت خودآموز
برگزار می شود؛ در پایه دوم نیز فقط به طور اجمالی مطرح می شود، فلسفه هم در
پایه ششم خوانده می شود؛ در حالی که منطق، خادم العلوم و مقدمه دانش فلسفه
است و باید این دو درس، در پی هم خوانده شود؛ درحالی که در برنامه کنونی، سه
سال بین یادگیری منطق و فلسفه فاصله می افتد، به همین دلیل، وقتی طلبه
می خواهد در پایه بالا فلسفه بخواند، قواعد منطق را فراموش کرده است.

اشتباه دیگری که در برنامه های آموزشی در دو سال گذشته رخ داده، انتقال بحث
صناعات خمس از پایه دوّم است. صناعات خمس، مباحث محتوایی منطق است
و باید بعد از اتمام مبحث تصورات و تصدیقات و مباحث حجت خوانده شود و
اصلاً کارایی اش آنجا است. روال پیشین که در آن، صناعات خمس در پایه سوّم
خوانده می شد، منطقی بود؛ چون پیش نیازهای این بحث در پایه دوم خوانده
می شد.امّا الآن که مباحث صناعات خمس، در پایه دوّم و در عرض مباحث قیاس
خوانده می شود، این روال منطقی به هم می خورد و آن پیش نیاز مراعات نمی شود.
این نابسامانی مسلما نتیجه منفی در برخواهد داشت؛ از این روست که می بی