پاورپوینت کامل کارنامه مؤسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی قدس سره در گفت و گو ب معاونت محترم آموزشی مؤسسه ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کارنامه مؤسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی قدس سره در گفت و گو ب معاونت محترم آموزشی مؤسسه ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کارنامه مؤسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی قدس سره در گفت و گو ب معاونت محترم آموزشی مؤسسه ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کارنامه مؤسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی قدس سره در گفت و گو ب معاونت محترم آموزشی مؤسسه ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۵۶

پیام حوزه: با تشکر از اینکه در این مصاحبه شرکت کردید، نخست گزارشی از
پیشینه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره و جایگاه آن در
حوزه بیان فرمایید.

حجه الاسلام معصومی: بسم اللّه الرحمن الرحیم. در آغاز، از بزرگوارانی که برای
معرفی حوزه و آشنا کردن اقشار مختلف جامعه، با حوزه علمیه و معارف اهل
بیت علیهماالسلام زحمت می کشند، خصوصا دست اندرکاران مجله پیام حوزه، تشکر
می کنم.

پیشینه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره به سال های قبل از انقلاب و
دهه پنجاه برمی گردد. پیشرفت علوم اسلامی و اشتیاق جامعه مسلمانان، خصوصا
مردم ایران، به آشنایی با معارف دینی در آن زمان، بزرگانی از حوزه را به این فکر
انداخت که در آموزش های حوزه علمیه، ابعاد جدیدی بگشایند و حوزه را در ابعاد
مختلف علوم انسانی و اجتماعی، وارد سازند.

نخست یک نظام آموزشی جدید، در مدرسه منتظریه آن زمان (حقانی) با
مدیریت آیت اللّه شهید قدّوسی و جمعی همچون شهید آیت اللّه بهشتی و آیت اللّه
جنتی و آیت اللّه مصباح، راه اندازی شد.

در این مدرسه آموزش های جدید برای بخشی از طلاب حوزه علمیه ارائه شد که
جوانان استقبال خوبی از آن کردند. بعد از مدتی، باگسترده شدن کار، بخشی از
نیروها وارد صحنه های انقلاب شدند و بخشی دیگر برای گسترش این آموزش ها، در
حوزه ماندند، لذا در مؤسسه در راه حق، بخش آموزش تأسیس شد و حضرت
آیت اللّه مصباح دوره های کوتاه مدّت و بعدها بلند مدت آموزشی، در معارف دینی،
راه اندازی کردند. تقریبا تا اوایل پیروزی انقلاب، این آموزش ها کانون توجه طلاب و
فضلای جوان بود تا اینکه به خاطر شروع انقلاب، وقفه ای در آن ایجاد شد؛ ولی بعد
از پیروزی انقلاب، نیاز به چنین آموزش هایی بیش از پیش احساس شد و بنا براین
شد که با شدت بیش تری ادامه پیدا کند.

بعد از پیروزی انقلاب و تعطیلی دانشگاه ها، فعالیّت های مؤسسه در راه حق، با
همکاری جمعی از اساتید دانشگاه، در قالب همکاری حوزه و دانشگاه، شدت
گرفت. در این دفتر، گروه های مختلفی از اساتید حوزه و دانشگاه، زیر نظر آیت اللّه
مصباح، و با پشتکار و وقت بسیاری که ایشان مبذول می کردند، به فعالیت های
علمی مشغول شدند. در بُعد آموزش، نیازهای جدید به مباحث تحقیقی تر،
بنیادی تر و عمیق تر، و تربیت نیروهای متخصص، احساس شد. از این رو،
آموزش های مؤسسه در راه حق، توسعه پیدا کرد و مورد عنایت و حمایت حضرت
امام قدس سره قرار گرفت. در همان ایام، حضرت آیت اللّه مصباح در دیداری با حضرت
امام، گزارشی از فعالیت های بخش آموزش مؤسسه در راه حق را خدمت حضرت
امام ارائه دادند. در آن دیدار ایشان فرمودند که شما این کارها را ادامه و توسعه
بدهید و من تا زنده هستم، هزینه آنها را تأمین می کنم. حتی چند روز بعد از آن
دیدار، آیت الله حسن صانعی را مأمور پی گیری امور کرده بودند. بحمداللّه ، با تشویق
حضرت امام و استقبال فضلای جوان، آموزش های مؤسسه در راه حق، از نظر کمی
و کیفی پیشرفت کرد.

آموزش هایی که در این مؤسسه در قالب دوره عمومی الهیات و معارف اسلامی
ارائه می شد، شامل مجموعه ای از دروس فلسفه، معارف و تفسیر موضوعی قرآن،
کلیات علوم انسانی، زبان انگلیسی، و ریاضیات بود؛ امّا طولی نکشید که احساس
شد این آموزش ها، ناکافی است. فارغ التحصیلان این دوره ها احساس می کردند که
نیاز بیشتری به فراگیری این علوم در سطح تخصصی تر دارند، لذا دوره های
تخصصی در یازده رشته علوم انسانی اقتصاد، تاریخ، جامعه شناسی، حقوق،
روان شناسی، علوم تربیتی، علوم سیاسی، علوم قرآنی، مدیریت، فلسفه و
دین شناسی راه اندازی شد. به این صورت که دانش پژوهان فارغ التحصیل دوره
الهیات و معارف اسلامی، وارد این دوره های تخصصی می شدند.

بعد از رحلت حضرت امام، مقام معظّم رهبری همان کمک ها را ادامه دادند و
توصیه فرمودند که این کارها باید در یک مرکز، مجتمع شوند. مؤسسه ای که الآن
آموزش ها در آن ادامه پیدا می کند،زمینش را مرحوم امام اهدا فرموده بود و بودجه
احداثش را بعدها مقام معظم رهبری عنایت فرمودند تا مرکزی به نام حضرت
امام قدس سره و با عنوان مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره تأسیس شود. از
سال های ۱۳۷۰ برنامه های آموزشی این مرکز شامل یک دوره آموزشی عمومی
الهیات و معارف اسلامی و دوره تخصصی رشته های علوم انسانی در سطح
کارشناسی ارشد، تهیه و به شورای عالی حوزه علمیه ارائه شد. این شورا هم
استقبال کرد و پس از چندین جلسه بررسی، در مرحله اول، شش رشته را تصویب
کرد و در مرحله بعد، با اصلاحاتی، رشته های دیگر را هم به تصویب رساند. این
برنامه ها به عنوان بخشی از برنامه های حوزه علمیه، به همراه دیگر برنامه های حوزه
علمیه قم به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شد. آنجا کمیسیونی به ریاست
حجه الاسلام والمسلمین دکتر احمدی برای بررسی برنامه های آموزشی حوزه
تشکیل شد که پس از حدود شش ماه و برگزاری جلسات متعدد به این نتیجه
رسیدند که برنامه های حوزه علمیه در دو مرحله بررسی شود.

مرحله اول، برنامه هایی که ترکیبی از برنامه های حوزه و دانشگاه است و با یک
نظام آموزشی خاصی تعریف می شود، و مرحله دوم، برنامه های سنتی حوزه
علمیه. بنابراین، برنامه علوم انسانی حوزه، تحت عنوان برنامه های مؤسسه آموزشی
و پژوهشی امام خمینی و با تأکید براین که این ها بخشی از حوزه علمیه قم است، به
تصویب رسید. بدین ترتیب، نظام آموزشی که تلفیقی از نظام آموزشی حوزه و
دانشگاه است، در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به تصویب رسید
که بحمداللّه آثار خوبی هم داشت که در فرصت های دیگر ذکر خواهم کرد. امروزه ،
طلاب پس از گذراندن سطح یک حوزه علمیه وارد مؤسسه می شوند و در دوازده
رشته علوم انسانی، در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به تحصیل
می پردازند.

پیام حوزه: چه خلاء و کمبودی در نظام آموزشی حوزه، سبب
شد ترکیبی از نظام آموزشی حوزه و دانشگاه در مؤسسه ایجاد شود؟

حجه الاسلام معصومی: روحانیت همواره کوشیده است به تناسب زمان،
پاسخ گوی نیاز مردم باشد. حوزه های علمیه نیز باید به تناسب نیاز زمان، خود را
مجهز کنند. قبل از انقلاب و در سال های حکومت رژیم ستم شاهی و اختناق، حوزه
علمیه با حکومت ارتباط نداشت، در نتیجه انتظارات جامعه از حوزه های علمیه، و
روحانیت، بسیار محدود بود، و روحانیت هم در حدّ کارش و در حدّ ارتباطش با
مردم، به تحقیق و نوشتن کتاب و رفع نیازهای شرعی مردم می پرداخت و به عبارت
دیگر، آگاهی هایی در حدّ فقه و اصول و تا حدّی معارف قرآن، برای پاسخ گویی به
نیازهای زمان کافی بود.

ولی بعد از انقلاب که ارتباط روحانیت با جامعه گسترش پیدا کرد، روحانیت باید
به سطح گسترده تری از نیازهای مردم پاسخ می گفتند؛ این، به معنای وجود نقص در
حوزه های علمیه نیست، بلکه معنایش این است که روحانیت به اقتضای گستردگی
ارتباطش با مردم، باید آموزش هایش را گسترده تر کند. از آنجا که در سال های آغاز
انقلاب، ارتباط حوزه با مردم، خصوصا با قشر دانشگاهی بیشتر شد، طبیعتا
روحانیت هم می بایست به تناسب این ارتباط، خودش را آماده کند. پس منشأ این
ضرورت، ارتباط با جامعه و مطالبات جامعه از حوزه های علمیه است که حوزه ها را
موظف می گرداند به تناسب این نیازها و مطالبات، خود را آماده کند. جامعه
می خواست دیدگاه اسلام را در زمینه های علوم انسانی بداند، بنابراین، عده ای خود
را برای تبیین دیدگاه اسلام، در ابعاد مختلف علوم انسانی و اجتماعی، آماده کردند.
این مسأله در واقع، انگیزه ای شد که آموزش های جدیدی طراحی بشود، نه این که
چیزی به حوزه آورده شود که ارتباطی با آن ندارد.

پیام حوزه: شما در صحبت هایتان اشاره کردید که قرار شد
تلفیقی از نظام آموزشی سنتی و نظام آموزشی جدید به وجود بیاید،
بفرمایید ارتباط منطقی بین این دو سبک را چگونه به وجود آورده اید؟

حجه الاسلام معصومی: این مسئله را در دو بُعد می شود مطرح کرد نخست از
بُعد روش؛ چون آموزش های حوزه محدود به چند ماده درسی بود، طبیعتا روش
بسیطی هم داشت. وقتی آموزش ها گسترده شود، روش های متناسب با خودش را
می طلبد. تلفیق آموزش ها به این صورت بود که ما ابتدا آمدیم مبانی دینی را که به
طلبه یاد دادیم؛ به عبارت دیگر، نظامی تصویب شد که در آن، طلبه ابتدا مبانی دینی
را بیاموزد، تا پایه های طلبگی اش تثبیت بشود. طلبه ای که وارد مؤسسه می شود،
مقدمات را خوانده، که شامل ادبیات عرب، معانی و بیان، منطق و بخشی از فقه و
اصول است.

در مؤسسه علاوه برآن، یک سری از معارف دینی در دوره معارف اسلامی و
الهیات فرا می گیرد. یکی از خلاءهایی که در دانشگاه وجود دارد، این است که
دانشجویان بدون مبنا، وارد علوم انسانی می شوند. مؤسسه آموزشی و پژوهشی
امام خمینی قدس سره ، به عنوان بخشی از حوزه علمیه، در واقع، یک خلاء دو جانبه را پُر
کرد؛ از یک طرف، جوانان، خصوصا طلاب را از مبانی ای که درحوزه هست،
بهره مند می سازد و از طرف دیگر، علوم انسانی ای که در حوزه علمیه مطرود بود به
آنها پرداخته، وارد حوزه ها کرد.

اگر بخواهیم به صورت کاربردی تر بیان کنیم، برنامه های ما سه بخش دارد: بخش
نخست، دروس سنتی حوزه های علمیه است؛ به اعتقاد ما طلبه در هرجایی که کار
می کند، باید آن بُعد طلبگی اش، یعنی فقه و اصول را بخواند تا پاسخ گوی نیاز اولیه
همه اقشار جامعه باشد. بُعد دیگر، دروس دانشگاهی علوم انسانی است که جای آن
در حوزه علمیه خالی بود. بخش سوم، دروسی است که نه در حوزه به صورت
آموزش های رسمی ارائه می شود و نه در دانشگاه، مثل فلسفه اسلامی، مسائل
کلامی، و تفسیر و معارف موضوعی قرآن به صورت منسجم. این سه بخش، هم در
سطح کارشناسی، هم در سطح کارشناسی ارشد و هم در دکترا، در مؤسسه، آموزش
داده می شود. روش تلفیق نظام آموزشی به این صورت است که دانش پژوهی که
فارغ التحصیل می شود، هم طلبه است و هم در یکی از رشته های علوم انسانی،
متخصص است، هم یک منبری است و در عین حال یک استاد دانشگاه هم هست
که در یکی از رشته های علوم انسانی کار و تحقیق کرده و می تواند قلم بزند.

پیام حوزه: با توجه به این فعالیت ها و ضرورت هایی که باعث
تشکیل این مؤسسه شد و زحماتی که چند دهه گذشته کشیده شده،
ارزیابی حضرت عالی از عملکرد چندین ساله مؤسسه چیست؟ مؤسسه
تا چه اندازه، به اهداف و آرمان هایش رسیده است و به چه مقدار، به
نیازها، پاسخ داده شده است؟

حجه الاسلام معصومی:

اینکه مؤسسه دستاوردها و آثاری داشته،باید خود حوزویان و ناظران در باره آن
قضاوت کنند. البته آثار و دستاوردهای مؤسسه مشخص است که به صورت گذرا، به
آن اشاره خواهم کرد. امّا این که گفته شود مؤسسه به تمام اهدافش رسیده ادعای
گزافی است. ولی با توجه به خلاءها و نیاز هایی که در حوزه بود و محدودیت های
موجود، می شود ادعا کرد پیشرفت کارخوب بوده، به این معنا که این نظام، جایگاه
خودش را در حوزه باز کرده و با استقبال جدی طلاب مواجه شده است. ما در
پذیرش طلاب در مقاطع مختلف، با محدودیت مواجه هستیم، لذا سعی می کنیم
تمام اهرم های پذیرش را به کار گیریم. براساس ارزیابی های خودما از اساتید تدریس
و مدرسین حوزه علمیه، این برنامه تا حد زیادی موفق بوده، و بزرگان و دست
اندرکاران و متولیان امور حوزه، بدان توجه و عنایت زیادی داشته اند.

مؤسسه توانسته به وظیفه خودش، به عنوان یک بخش حوزوی عمل کند. به این
معنا که هیچ وقت کاری نکرده که موجب وَهْن حوزه علمیه بشود. فارغ التحصیلان
آن، در هر جا که وارد شده اند،موجب افتخار حوزه بوده اند. با این که یک مؤسسه
غیر دولتی شمرده می شود، در بین مؤسسات آموزش عالی دولتی، اعتبار خودش را
حفظ کرده است. ما همه این موفقیت ها را به حساب حوزه علمیه می گذاریم. تا آنجا
که من اطلاع دارم، درمیان بزرگان حوزه هم این باور پدید آمده که این کار، یک کار
ضروری و مقدس است، خود همین، موفقیت بزرگی است. در حوزه ای که آموزش
زبان انگلیسی، یک کار غیر شرعی محسوب می شد، یاپرداختن به خیلی از
رشته های علوم انسانی، شبهه ناک بود، الآن به صورت رشته تخصصی در حوزه جا
افتاده است. این، نتیجه عملکرد این مؤسسه و یا بخش های دیگری است که در آن
رشته ها کار کرده اند. اگر این کارها مفید نبود، قطعا بزرگان، چنین استقبال نمی کردند.

درباره بازدهی مؤسسه هم باید بگویم، ما تا امروز، در سطح کارشناسی،
کارشناسی ارشد و دکترا، حدود هشتصد نفر فارغ التحصیل داشته ایم که یا در
نهادهای مختلف حضور دارند، یا در دانشگاه ها تدریس می کنند و یا مدیریت
بخش های فرهنگی را برعهده گرفته اند. فارغ التحصیلان این برنامه تا حدی
توانسته اند به بخشی از نیازهای جامعه پاسخ بدهند. دلیلش هم این است که
بخش های مختلفی از اقشار جامعه، برای رفع نیازهاشان به مؤسسه روی می آورند.
البته برای رسیدن به اهداف نهایی، قطعا باید کارهای بیشتری انجام شود نواقص و
محدودیت ها برطرف شود. اما، آنچه که در این پانزده سال، انجام شده مفید بوده و
این موفقیت بزرگی است.

پیام حوزه: در زمینه تأمین متون آموزشی، مؤسسه چه قدر
خودش کار کرده و چه قدر از تجربیات دیگران بهره برده است.
همچنین، در امر آموزش، تا چه حد از کارشناسان و خبرگان امر آموزش
استفاده کرده است.

حجه الاسلام معصومی: یکی از ویژگی های مؤسسه، استفاده وسیع از
متخصصان و صاحب نظران و کارشناسان است. برای نمونه، هر یک از رشته های
مؤسسه را اساتید صاحب نظر در حوزه و دانشگاه اداره می کنند. مثلاً در رشته
تاریخ، یک استاد دانشگاه که در رشته خودش متخصص و در مراکز علمی شناخته
شده است، در کنار یک متخصص از حوزه علمیه، و افراد دیگری که در کنار این ها
مشغول به کار هستند، امور علمی مربوط به این رشته را اداره می کنند. این شیوه
رشته های دیگر هم به این صورت عمل می شود. اساتید صاحب نظر از حوزه و
دانشگاه، در کنار هم برنامه ریزی رشته ها، دعوت وانتخاب اساتید بر ارائه دروس،
و… را برعهده می گیرند. از این جهت، اساتید و کارشناسان در مؤسسه، نقش اول را
دارند. به ویژه اهمیتی که حضرت آیت اللّه مصباح، ریاست محترم این مجموعه،
برای این کار قائل هستند و بهایی که به اساتید محترم دانشگاهی می دهند، و ارزش و
احترامی که برای اساتید حوزوی قائل هستند، در جای دیگر معمول نیست. در هیچ
رشته ای نیست که ما از اساتید کارشناس دانشگاهی استفاده نکنیم. ویژگی دیگر
مؤسسه این است که از اساتید شهرهای دیگر هم استفاده می کند، یعنی اصل در کار
علمی مؤسسه، استفاده از متخصصین متعهّد است. البته بحمدالله، اساتید حوزوی
هم کم نداریم و به موازات دانشگاهیان در هر رشته ای، اساتید حوزوی هم حضور
دارند. امّا در باره متون آموزشی، باید بگوییم در اثر تلاش های تحقیقاتی که در
مؤسسه در راه حق صورت گرفته بود، یک مجموعه متون و منابع آموزشی تولید
شده است. مثلاً متون آموزشی برای معارف موضوعی قرآن، همان درس های آیت
اللّه مصباح است که در سال های ۵۵ – ۵۴ برای دوره های اول مؤسسه در راه حق،
تدریس شده. البته این کتاب ها، به طور مرتب بازنگری و اصلاح می شود. در
مجموع، آن دسته از متون درسی که مربوط به حوزه می شود، خودِ مؤسسه فراهم
آورده است.

پیام حوزه: مؤسسه، چه تلاش هایی برای تدوین متون آموزشی
جدید و ایجاد تحول در متون قدیم و عرضه آنها صورت داده است.

حجه الاسلام معصومی: همان طور که عرض کردم، آموزش های مؤسسه سه
بُعد دارد: یک بُعد، دروس فقه و اصول حوزه است که ما در این قسمت فقط نظارت
و ارزیابی می کنیم. فقه و اصول را طلاب طبق برنامه های حوزه، می خوانند. علتش
هم این است که حوزه بحمداللّه دریای بی کرانی است، صحیح نیست با این همه
استادهای خوب و برجسته ای که برای صدها طلبه تدریس می کنند، یک استاد را
برای شصت یا هفتاد نفر محدود کنیم. طلاب در همان درس ها شرکت می کنند و
امتحان می دهند و ما در این جا فقط کنترل می کنیم.

در دروس تخصصی علوم انسانی، منابع خوبی هست که بعد از انقلاب مراکزی
مانند سازمان سَمْت یا دفتر همکاری حوزه و دانشگاه یا مراکز دیگر تدوین کرده اند.
علاوه بر این، فارغ التحصیلان خودِ مؤسسه که موفقیت های خوبی در رشته های
علوم انسانی داشته اند، کتاب های خوبی تدوین کرده اند که از آنها هم به صورت متن
درسی استفاده می شود.

امّا در آن بخش از درس هایی که نه حوزوی هستند و نه دانشگاهی، و اختصاص
به خودِ مؤسسه دارند، چون مبتکر این موضوعات خودِ مؤسسه بوده، متون آن را
هم خودمان تدوین می کنیم. برخی از این متون، نه تنها در مؤسسه، بلکه در خیلی از
جاها و حتی در خارج از کشور هم در برخی از مراکز آموزش عالی، از این متن های
آموزشی استفاده می کنند.

پیام حوزه: یکی از مسائلی که در امر آموزش مهم است، سطح
یادگیری دانشجویان است. متأسفانه، در حوزه کمتر به این مسئله توجه
می شود ؛ وقتی در یک درس، سیصد نفر حاضر می شوند که همه آنها هم
شنونده اند و استاد تقریبا گوینده است، میزان فراگیری دانش پژوهان
کمتر مشخص می شود. آیا در مؤسسه، به این مسئله توجه می ش

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.