پاورپوینت کامل حقوق بشر با خدا والله؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقوق بشر با خدا والله؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقوق بشر با خدا والله؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقوق بشر با خدا والله؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

روز ۲۶ و ۲۷ شهریور ۱۳۷۷ (۱۷ و ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۹) با همکاری آکادمی کاتولیک و آکادمی پروتستان در برلین،
سمیناری تحت عنوان «حقوق بشر با خدا والله » (Menschenrechte mit Gott und Allah) در محل
آکادمی کاتولیکی برلین با حضور صد و بیست نفر از محققان، روحانیون و متکلمین مسیحی و نیز اندیشمندان
و محققان مسلمان برگزار شد. سخنران مسلمان این همایش، استاد دکتر محمد مجتهد شبستری بود که به
عنوان استاد کلام اسلامی از دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، به دعوت آکادمی مذکور در این
همایش شرکت کرده بود.

در دعوتنامه این همایش علمی آمده است: «مجموع نظامهای حقوق بشری مدعی عمومیت مطلق اند و مفاد
خود را مطلق و مکتفی بالذات می انگارند. از یک سو، نمی توان پدیده حقوق بشر را قطع نظر از سنت اسلام و
مسیحیت ملاحظه کرد. از سوی دیگر، هم اسلام و هم مسیحیت، ضمن برخورداری از تلقی خاص و ادله ای که
در این خصوص اقامه می کنند، با ارائه دیدگاههای معارض نقد و بررسی می کنند. به رغم این معارضه ها، روشن
است که اعلامیه جهانی حقوق بشر مبنایی برای یک همزیستی گسترده انسانها از تبارها، ادیان، اقوام و
مجتمعات مختلف است ». مسؤولان و گردانندگان سمینار، آقای دکتر ارنست پولسفرت، (Ernst Pulsfort)
از آکادمی کاتولیک در برلین و دکتر رلف هانوش، (Rolf Hanusch) از آکادمی پروتستان در برلین، هدف
از برگزاری این سمینار را «تعمیق بخشیدن » به مساله فوق ذکر کرده اند. «هدف برگزاری این اجلاس، طرح
مواضع خاص این دو دین در معارضه با اعلامیه جهانی حقوق بشر نیست، بلکه مراد این است که منابع کلامی و
انسان شناسانه این دو دین بزرگ، از حیث غنابخشی به اعلامیه مذکور، با تلقی مثبت مورد بررسی قرار گیرند.»

به طور کلی در این همایش، مباحث حقوق بشر در ادیان پیرامون مبحث «آزادی در ادیان » مورد مداقه قرار
گرفت. در جلسه افتتاحیه، آقای دکتر هانوش، ضمن خوشامدگویی به حضار، در بین ارگانهایی که با علاقه مندی،
موضوعات پیشنهادی سمینار را بررسی و پیشنهاداتی ارائه دادند، از مرکز اسلامی هامبورگ، سفارت جمهوری
اسلامی ایران در بن، سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در برلین و نیز از سازمان صدا و سیما که ضبط
کامل برنامه را برعهده گرفته بود، تشکر کرد. آقای دکتر ارنست پولسفرت نیز در سخنان افتتاحیه خود، تاکید
کرد که مسیحیت در اروپا و آمریکا خود را با مدرن گرایی و تجدد آمیخته، ولی خود در این تحول، متوجه
مسائلی شده است. اسلام حقوق بشر را مبحث جدیدی نمی داند و آن را به ۱۴ قرن پیش از این، به پیامبر اسلام
نسبت می دهد. اکثر کشورهای اسلامی در دوره ای از تاریخ خود، زیر سلطه کشورهای اروپایی بوده اند. آنها از این
طریق طعم استعمار غرب را چشیده اند و در عمل، به بی محتوا بودن آنچه که غرب ادعا می کند، پی برده اند.
بنابراین نمی توانند آنچه را که حقوق بشر ادعا می کند، بپذیرند. حقوق بشر از دیدگاه کشورهای اسلامی، بیشتر
سیاسی است تا انسانی و حقوقی. دین و سیاست،جدایی یا اتحاد آن، مبحثی است که هنوز در کشورهای اسلامی
مطرح است. سؤال اصلی این است که تا چه اندازه ادیان [مسیحیت و اسلام] می توانند حقوق بشر را بپذیرند و یا
در آن اعمال نظر و آن را تکمیل کنند.

اولین سخنران رسمی روز اول، آقای «پروفسور مایر» از دانشگاه دورتموند و متخصص علوم سیاسی بود که تحت
عنوان «تکوین و تحول حقوق بشر، تبیین و جایگاه فعلی آن در مباحث بین المللی و بین الادیانی » سخنرانی کرد.
او درصدد اثبات این مطلب بود که در تعریف حقوق بشر، انسان در فعالیتها، تفکر، اظهارات و… آزاد است.
محدودیت انسان به لحاظ انسانیت اوست و نه هیچ چیز دیگر. ادیان الهی و به طور کلی ادیان، برای تکامل
بشریت و اظهار معنای انسان کامل آمده اند و هیچ دینی ضد بشر نیست. بنابراین، حقوق انسان از دیدگاه دینی
مشخص و معین است. ولی حقوق بشر به معنای غربی آن، تعالی انسان را مدنظر قرار نمی دهد. حقوق بشر
انسان معنوی به بار نمی آورد.

وی افزود: کرامت انسانی، (Menschenw د rde) باید یکی از اساسی ترین اصول حقوق بشر قرار گیرد و
این نکته ای است که در حیطه فردی و اجتماعی، در تمامی ادیان از کنفوسیوس، بودا، یهود تا مسیحیت و اسلام،
مدنظر قرار گرفته است. امروزه همه فرهنگها در فکر آنند که مدرن گرایی و تجدد را تکامل و بنیادگرایی را
مردود بدانند.

اصولا مفهوم بنیادگرایی با آن همه غنای معنایی، امروزه دچار سیاست زدگی شده که آن هم خود نوعی
«سیاست بازی » است. درنظر یک جناح، حقوق بشر مظهر ترقی است و دین مظهر بنیادگرایی و جناح دیگر،
حقوق بشر را مظهر غربی و دین را به معنای تکامل معنوی انسانی و غایت زندگی می شمارد.

در پایان این بخش از جلسه، پرسش و پاسخ بود. بیشتر سؤالها بر محور کارآیی و ضرورت توجه عملی به تمامی
اصول حقوق بشر در عصر امروز، حقوق بشر انسان را به کجا می برد، آیا باید به حقوق بشر به عنوان یک پدیده
سیاسی نگریست و امثالهم بود. حدود ۲۵ تا ۳۰ نفر از جمع ۱۲۰ مدعو شرکت کننده را گروههای سیاسی چپ
ایرانی تشکیل می دادند که به رغم مخالفت نسبی، مطالعات وسیعی در سطح بین الملل به لحاظ تاریخی،
سیاسی و مسائل روز داشتند و اکثر سؤالات جلسه نیز از سوی آنها مطرح می شد.

روز دوم همایش با سخنرانی آقای پروفسور دکتر گرهارد لوف، (Gerhard Luf) تحت عنوان «مسیحیت چه
دستاوردی برای غنابخشی به اعلامیه جهانی حقوق بشر ارائه می کند؟» شروع شد. او گفت: مشکل حقوق بشر
در مسیحیت، وقتی نمایان می شود که ما بخواهیم آن را به عنوان یک اصل کلامی و الهی در کنار وحی قرار
دهیم. از زمانی که بشر از معنای تشبه به الله، (Gottesebenbildlichkeit) در آمد، یعنی از ربوبیت و
بندگی به پدر و فرزندی تغییر معنا داد، معنای بشر و بشریت، عبد و رب، تکلیف و حق، عوض شد.

در مواجهه با حقوق بشر که آزادی یکایک انسانها را اساس قرار می دهد،اصول اخلاقی دینی در قالب کرامت
انسانی، آزادی را تفسیر و تاویل می کند و به صورت پل ارتباطی بین آزادی فردی به معنای حقوق بشری و
آزادی مشروط دینی در می آید.

آقای پروفسور لوف، فرق جامعه خدامحور، (Theonomie) و جامعه مبتنی بر اختیار انسان، (Autonomie) را برشمرد و گفت: نباید این دو اندیشه را در مقابل یکدیگر نهاد، بلکه دین باوری واسط بین
آنها است. اگر انسان امروزی در عین حاکمیت آزادی و اختیار، دین باور باشد و در ضمیر خود، اصول اخلاقی
دینی حتی انسانی را نه به عنوان قانون صرف اجتماعی یا عادت، بلکه به عنوان باور بپذیرد، بسیاری از تضادهای
دین و سیاست، دین و حقوق، دین و تکلیف اجتماعی، دین و قانون بشری و… از بین می رود. او افزود: من اصلا
نسبیت ادیان، (Relativierung der Religionen) را به نسبیت حقیقت معنا نمی کنم و دین باوری را
معارض آزادی عقیده نمی شمارم، ولی به اساس معنویت دینی و سعادت بشری انسان، به عنوان مقصد و مقصود
همه ادیان باور دارم. تحقق آزادی به معنایی که از حقوق بشر تاویل می شود، ممکن نیست. بشر از زیر بار سلطه
انسان دیگر آزاد است، ولی در بستر اجتماعی، دینی ، فرهنگی، سیاسی و غیره، آزادی معنای خاصی می یابد.
آزادی از سلطه انسانی است. در تعریف انسان، می توان او را «آزاد معقول » نامید. اسقف رلف کپه در سخنرانی
خود تحت عنوان «آزادی دینی و حقوق بشر در اسلام » در ادامه سخنان پروفسور لوف و تکمیل آن گفت: البته
حقوق بشر در مرحله پیدایش خود، به لحاظ تاریخی، چیزی به پیشرفت و موفقیت بشریت نیفزود و اصولا بدین
هدف بوجود نیامد، بلکه توجه به فقر و مسائل بشر به لحاظ استثماری و استعماری، سبب پیدایش و تدوین
اصول حقوق بشر گردید و در واقع، نتیجه تاریخ بدبختی و بحرانی که بشر در آن غوطه ور بود، سبب پیدایی
حقوق بشر شد. پس، هدف، تکامل انسان نبوده، بلکه در آن، رفاه نسبی انسان و امنیت او، به لحاظ اجتماعی و
سیاسی، مدنظر قرار گرفته است.

سخنران در ادامه سخنان خود به خدماتی که مسیحیت می تواند در اعتلا و قانونمندی حقوق بشر ارائه دهد،
پرداخت.

دومین سخنران این روز، استاد محمد مجتهد شبستری بود که سخنرانی خود را تحت «قرآن و مسائل حقوق
بشر» به زبان آلمانی ایراد کرد. او گفت: بحث حقوق