پاورپوینت کامل آیا نظم دلیل وجود خداست؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا نظم دلیل وجود خداست؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا نظم دلیل وجود خداست؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا نظم دلیل وجود خداست؟ ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

برهان ها و راه هایی که برای شناخت و اثبات وجود خداوند متعال اقامه و ارایه شده است، متعدد بوده و در آن ها از روش های متفاوتی استفاده گردیده است. در یک دسته بندی کلی، این براهین را از جهت روش می توان به سه دسته تقسیم نمود:

۱ـ راه روانی یا فطری

۲ـ راه علمی و شبه فلسفی

۳ـ راه فلسفی.

برهان نظم را به عنوان یکی از اقسام راه علمی و شبه فلسفی می توان تلقی نمود.(۱)

در این برهان از مقدمه ای که حسی و تجربی است استفاده می شود بدین معنا که از راه مطالعه ی حسی و تجربی واقعیات و مخلوقات خارجی طبیعی و مشاهده آثار و آیات الهی و به کارگیری آن در استدلال برهانی، به نتیجه و مطلوب دست می یابیم. از این روی است که برهان نظم، استدلال حسّی و تجربی محض نمی باشد و پای عقل و مقدمه ی عقلی در میان خواهد بود.(۲)

برهان نظم که به تعبیر بعضی از بزرگان، مشهورترین و معروف ترین و عمومی ترین دلیلی است که الهیون بر وجود خداوند اقامه نموده اند! (۳) همان دلیل و مسأله ی نظام موجودات (نظام متقن) است که، استفاده از آیه ی کریمه ی « صُنْعَ اللَّهِ الَّذی أَتْقَنَ کلَّ شَی ءٍ ـ این صنع و آفرینش خداوندی است که همه چیز را متقن آفریده »(۴) می توان با نام «اتقان صنع» از آن یاد کرد. برهان نظم، رابطه ی نزدیکی با مسأله ی “حکمت الهی” دارد که پرداختن به آن مجال دیگری را می طلبد. (۵) گرچه می توان گفت حکما و فلاسفه ی اسلامی از برهان نظم برای اثبات «ذات واجب» به دلیل محدودیتی که این برهان در ذات خود دارد، استفاده ننموده اند.(۶)

برهان نظم را به صورت های گوناگون می توان اقامه نمود، لکن همان گونه که قبلاً اشاره شد، هر نتیجه ای که به دست آید، متکی بر دو مقدمه است که یکی تجربی و دیگری عقلی است.(۷) و مقدمه ی عقلی، که همان کبرای قیاس است (هر نظم نیازمند به ناظم است) بدون اعتماد به یک قیاسی که از حرکت، حدوث و یا امکان استفاده کرده باشد، نتیجه نمی دهد، مانند این که گفته شود: نظم واقعیتی حادث و یا ممکن است و هر حادث و یا ممکن نیازمند به مبدئی محدث و یا واجب است، پس نظم نیز دارای مبدئی محدث و یا واجب است.

البته، این مبدأ چون نظم از او صادر می شود، “ناظم” نیز نامیده خواهد شد، بنابراین می توان گفت، برهان نظم در هر محدوده ای که بخواهد نتیجه دهد، نیازمند به برهان دیگری بوده و هرگز یک برهان مستقل نمی توان محسوب شود.(۸)

از سوی دیگر، به دلیل این که (برهان) نظم به کمک یکی از براهین دیگر، مبدأ ناظم را اثبات می نماید، و چون فعلی که از ناظم صادر می شود (نظم) عالمانه است، صفت علم را برای ناظم نیز می توان اثبات کرد.(۹)

صورت کلی برهان نظم را می توان چنین بیان داشت: نظم موجود است، یعنی جهان منظوم (دارای نظم) است، و هر منظوم ناظمی دارد، پس جهان ناظم دارد.(۱۰)

اشکالات کهنه که نو شده اند

«دیوید هیوم فیلسوف انگلیسی قرن هیجدهم (۱۷۱۱ـ ۱۷۷۶م) بر این برهان خدشه هایی وارد کرده و از آن هنگام تاکنون (طی سه قرن) بسیاری از غربی ها را عقیده بر آن است که برهان نظم ـ که بزرگ ترین تکیه گاه الهیون است ـ از اعتبار افتاده است. بی اعتبار شدن ادلّه اثبات خدا، خصوصاً دلیل نظم، یکی از علل گرایش به مادّیگری در جهان غرب است.

هیوم کتابی تألیف کرده به نام “محاورات” درباره دین طبیعی. در آن کتاب، شخصی فرضی به نام “کلئانتس” از برهان نظم دفاع می کند و شخص فرضی دیگری به نام “فیلون” بر آن خدشه وارد می سازد و به این ترتیب میان این دو نفر محاوره صورت می گیرد. البتّه هیوم شخصاً ماتریالیست نیست. او می کوشد ثابت کند که ادلّه ای که الهیون اقامه کرده اند، استحکام علمی ندارد، همچنان که ادلّه مادّیون نیز چنین است.

او معتقد است ایمان، امری قلبی است و از نظر عقلانی اگر بنا شود برهان نظم ملاک قرار گیرد، همین قدر می توان گفت که: نظم مشهود در طبیعت اگر دلیل کافی نیست لا اقل قرینه است بر این که علّت یا علل نظم در جهان احتمالاً شباهتی به عقل و خرد انسانی دارد. امّا ورای این، ما راهی برای بسط و تعمیم این دلیل به منظور اثبات خصوصیات این علّت یا این علل نداریم.

هیوم شخصاً از نظر فلسفی، شکاک و «لا ادری» است، ولی اصرار دارد که ثابت کند برهان نظم، ناتمام بلکه مخدوش است.»(۱۱)

هیوم معتقد است: «حتی اگر ما می توانستیم اثبات کنیم که جهان طرّاحی عاقل دارد، این امر ثابت نمی کرد که طرّاح ما شخصی حکیم یا مهربان است، آن به ما نخواهد گفت که کدام یک از ادیان متخاصم، دین حقیقی است.» او همچنین می گوید: «به رغم ادعاهایی که می کنند، جهان در واقع چندان شبیه مصنوع انسانی نیست… حیوانات و گیاهان برخلاف ساعت ها، نه به واسطه طرح و نقشه ای عاقلانه، بلکه از راه تولید مثل طبیعی به وجود می آیند.(۱۲) هر چند هیوم در نهایت، تأکید می ورزد که:« لازم است جهان حکایت از نظم و تدبیر کند، جهان مابالنسبه با ثبات و استوار است.»(۱۳) او همچنین می گوید: «برهان نظم اگرچه برهان معتبری نیست، تا اندازه ای قانع کننده است.(۱۴)

اگر چه پاسخ اشکالات هیوم به کرات داده شده است ولی امروزه عده ای با تبلیغات گسترده همان اشکالات را با رنگ و لعابی جدید دوباره مطرح می نمایند. از این رو در این جا به طور بسیار خلاصه به بررسی این اشکالات می پردازیم و توجه شما را به این نکته جلب می نماییم که هدف از این مطالب فقط طرح موضوع است تا طالبین به اصل آثار مراجعه نموده و مطالعه دقیقی داشته باشند.

اهمّ اشکالات هیوم بر برهان نظم

اشکالات هیوم بر برهان «نظم» را می توان به طور خلاصه، چنین بیان نمود:

اشکال اول

برهان نظم دارای شرایط یک برهان تجربی نیست، زیرا هرگز در مورد غیر این جهان آزمایش نشده است.»(۱۵) و یا اینکه این برهان «بر روش سست تمثیل و تشبیه استوار است… وقتی به مقایسه یک ساعت و چشم انسان می پردازیم هرچند هر دوی آن ها از لحاظ پیچیدگی و انجام اعمال خاص مشابه هم هستند، اما این شباهت بسیار جزئی و نامشخص است و از این رو، هرگونه نتیجه گیری که بر اساس شباهت این دو حاصل آید، مبهم و گنگ خواهد بود.»(۱۶) شاید به همین دلیل است که عده ای از دانشمندان غربی این برهان را برهان «غایت شناختی» مبتنی بر تمثیل نامیده اند.(۱۷)

پاسخ اشکال اول

مشکل هیوم آن است که این برهان را یک برهان تجربی دانسته، در صورتی که «برهان نظم» تجربی نیست، بلکه یک برهان عقلی است و آن این که مطالعه ماهیت نظم جهان، عقل را بر آن وامی دارد که بگوید: «چنین نظمی از طریق تصادف ممکن نیست، بلکه در آفرینش، عقل و شعوری دخالت داشته است.»(۱۸) در واقع، «میان نظم غایی و دخالت شعور، رابطه مستقیم و منطقی وجود دارد و خرد با مطالعه ماهیت عمل، این رابطه را کشف می کند و هر نوع اندیشه خلاف آن را مردود می شمارد.»(۱۹) در حقیقت، عقل با پذیرفتن قانون «علّیت» در سراسر عالم، از وجود نظم، پی به وجود ناظمی با شعور و دانا می برد.

استاد مطهّری در این باره می نویسد: «حقیقت این است که اکتشاف عقل و هوش در انسان ها از روی آثار و مصنوعاتشان، نه از قبیل تمثیل منطقی است و نه از قبیل استدلال تجربی، بلکه نوعی برهان عقلی است.»(۲۰)

ایشان همچنین استدلال از آثار و مصنوعات انسان ها بر وجود عقل و اندیشه آن ها را شبیه برهانی می داند که ذهن در مورد صدق قضایای متواتر تاریخی اقامه می کند.(۲۱)

استاد جعفر سبحانی هم معتقد است: «میان نظم پدیده و دخالت شعور در آن، رابطه عقلی موجود است.»(۲۲)

در واقع، طبق بیان بعضی محققان، «نیاز نظم به ناظم و طرّاح، حکم عقل است… و اگر فرض شود انسانی هیچ مصنوع بشری را مشاهده نکرده است، باز هم با مشاهده نظم حیرت انگیز طبیعت، به طرّاح آن اذعان می کند.(۲۳)

مسئله شباهت جهان به کشتی و خانه مطرح نیست و ثان