پاورپوینت کامل بحثی درباره ی مد گرایی و تأملی بر نگاه اسلام به شکل ظاهر و پوشش ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بحثی درباره ی مد گرایی و تأملی بر نگاه اسلام به شکل ظاهر و پوشش ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بحثی درباره ی مد گرایی و تأملی بر نگاه اسلام به شکل ظاهر و پوشش ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بحثی درباره ی مد گرایی و تأملی بر نگاه اسلام به شکل ظاهر و پوشش ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint :

>

تعریف واژه ها

۱- مد در لغت

مد: واژه ی «مد» (mode) که واژه ای فرانسوی است، در لغت به معنای سلیقه، روش، شیوه و… به کار می رود.[۱]

مدل: واژه ی مدل نیز از زبان فرانسه گرفته شده و به معنای الگو، نمونه و سرمشق است.

مدرن: واژه مدرن، به معنای اکنونی، امروزی و جدید است. اصل و ریشه ی واژه مدرن به لفظ لاتینی «modernus» بر می گردد.[۲] تجدّد گرایی و نوگرایی، معادل مدرنیسم است.

مدرنیته: درباره تعریف «مدرنیته» آرای متعددی وجود دارد. به طور خلاصه، می توان مدرنیته را شیوه زندگی جدید و امروزی دانست. ویژگی اصلی مدرنیته، تحول دائمی و پویایی است.

۲- مد در اصطلاح

مد در اصطلاح، عبارت است از روش و طریقه ای موقتی که بر اساس ذوق و سلیقه ی افراد یک جامعه، سبک زندگی ـ از جمله شکل لباس پوشیدن، نوع آداب پذیرایی و معاشرت و تزیین و معماری خانه و… ـ را تنظیم می کند.[۳]

به تعبیری مد یعنی تغییر سلیقه ی ناگهانی و مکرر همه یا بعضی از افراد یک جامعه که منجر به انجام رفتاری خاص یا مصرف کالایی به خصوص یا در پیش گرفتن سبک خاص در زندگی می شود. به عبارت دیگر، (مد) به الگوی رایجی گفته می شود که در یک مقطع زمانی برخی آن را می پذیرند.

برخی دیگر مد را به معنای الگوی رفتاری می دانند؛ یعنی فرد، نمونه ی رفتار و کردار مطلوب یا نامطلوب را در دیگران مشاهده می کند و خود را با آن تطبیق می دهد. که البته به نظر می رسد این تعریف در واقع اثر و پیامد مدگرایی است و نه تعریف آن.

مدگرایی یا نوگرایی؟

آفرینش انسان به گونه ای است که همواره از حالت یکنواختی گریزان بوده و در مقابل همیشه از تحول و نوآوری و تنوع در شکل و شیوه زندگی استقبال می کند و این تمایل در حالت عادی و در صورتی که پذیرش تحول و نوآوری از روی آگاهی و به صورت تدریجی صورت پذیرد، ظاهر زندگی آدمی را خوشایند و دلپذیر می سازد؛ بنابراین میل به خودآرایی و زیباسازی محیط زندگی، امری فطری است که به برکت آن، هم زمینه آراستگی صورت ظاهری محیط زندگی انسان فراهم می گردد و هم انگیزه ی تعالی و تداوم زندگی اجتماعی و روابط صحیح انسانی تقویت می شود و جنبه های مثبت کمال خواهی و زیبایی دوستی فطری انسان روز به روز شکوفاتر می گردد. بنابراین زیبا خواهی ریشه در نهاد انسان دارد که نیازهایی چون تنوع و زیبا خواهی و کمال جویی فطری منشأ اصلی آن محسوب می شود.

بی شک مدگرایی، کم و بیش در میان همه ی اقشار وجود دارد و از قدیم الایام وجود داشته و خواهد داشت و تنها با گذشت زمان، رنگ و الگوی آن عوض می شود. در این میان جوانان به دلیل کنجکاوی های خاص خود و نیز ارضای حس تنوع طلبی، بیشتر از دیگران طرفدار مد هستند.

جوانی، سرآغاز ورود انسان به جهان پرشور و رنگارنگ است. با پشت سر گذاشتن دوران کودکی و نوجوانی، این تصور در جوان به وجود می آید که هر چه در گذشته اتفاق افتاده، متعلق به دوران ناتوانی و نادانی بوده و باید از آن فاصله گرفت یا آن را فراموش کرد؛ بنابراین به دنبال هویتی متمایز از پیشینیان، نقد گذشته و در جست و جوی طرح های نو و بی سابقه است. به تعبیر دیگر نوخواهی، از گرایش های اصیل و فطری انسان است که در جوانی، ظهور و بروز بیشتری دارد.

اسلام هم با این نوع تجدّد که در راستای حفظ مبانی ارزشی و هویت فرهنگی باشد، مخالفتی ندارد و این، غیر از مدگرایی مصطلح است. بر این اساس، نباید این دو را با هم مخلوط کرد؛ یعنی امروزی شدن، پاسخی است به نیاز فطری و طبیعی، اما مدگرایی و الگوبرداری از دیگران، نشانه از خودبیگانگی و غفلت از خویش است. از این رو نگاهی اجمالی به اقسام نوگرایی و شاخصه ها و ویژگی های آن می اندازیم.

اقسام نوگرایی

الف) نوگرایی مثبت

جهان طبیعت با تغییر و نو شدن، عجین است، پس انکار و یا جبهه گیری در برابر آن، کاری بیهوده است. بدیهی است که هر نوع تغییر و تحولی، مطلوب و پسندیده نیست. همان طوری که انسان از تبدیل شکوفه به میوه خوش حال می شود، از فاسد شدن میوه ناخرسند می گردد؛ بنابر این نمی توان بر هر تغییر و تازه شدنی مُهر تأیید زد.

علامه ی شهید استاد مطهری (ره) می فرماید: «زمان همان طوری که پیشروی و تکامل دارد، فساد و انحراف هم دارد، [پس ] باید با پیش رفت زمان، پیش روی کرد و با فساد و انحراف زمان هم باید مبارزه کرد. مصلح و مرتجع هر دو علیه زمان قیام می کنند، با این تفاوت که مصلح، علیه انحراف زمان و مرتجع، علیه پیشرفت زمان قیام می کند.»[۴]

ویژگی های نوگرایی مثبت

با توجه به آن چه ذکر شد، برخی از ویژگی های «نوگرایی مثبت» عبارتند از:

۱. حقیقت خواهی: نو و امروزی شدن در صورتی بار مثبت دارد که با حقیقت خواهی همراه باشد. علامه ی شهید استاد مطهری (ره) معتقد است: «قرآن نمی گوید هر چه که سنت است باید از بین برود و هر چه که نو است باید پذیرفت؛ قرآن می گوید حقیت گرایی با عقل گرایی و منطق گرایی؛ یعنی باید سنت را با مقیاس «عمل و حقیقت» سنجید، اگر درست بود، آن را پذیرفت و اگر نادرست بود ـ چنان چه پیشینیان نیز انجام می داده اند ـ به آن پشت پا بزن.

در مقابل، عده ای هم به نوگرایی اعتقاد دارند؛ این درست نیست، زیرا هر نویی، رشد و پیش رفت ب دنبال ندارد. هر کهنه ای در ابتدا نو بوده است، هر سنت احمقانه ای یک روزی نو بوده است؛ باید دید روز اولی که نو بود آیا درست بود یا خیر، که کهنه آن بد شده است؟ شاید همان روز اولی هم که نو بود، چرند بود.»[۵]

۲. میانه روی: از نشانه های نوگرایی مطلوب آن است که از جاده ی اعتدال خارج نشود. علامه ی شهید استاد مطهری (ره) می گوید: «دو بیماری خطرناک همواره آدمی را در این زمینه تهدید می کند: بیماری جمود و جهالت. نتیجه بیماری اول، توقف و سکون و باز ماندن از پیشروی و توسعه است و نتیجه بیماری دوم، سقوط و انحراف است. جامد، از هر چه نو است متنفر است و جز با کهنه خو نمی گیرد و جاهل، هر پدیده ی نو ظهوری را به نام مقتضیات زمان، به نام تجدّد و ترقی، موجّه می شمارد.»[۶]

۳. هدفمندی: نوخواهی مثبت، از هدف و غایت مشخصی برخوردار است. در این صورت، شخص نوگرا می داند که کیست، چه هدفی دارد و چه باید بکند و کورکورانه از روش زندگی دیگران الگوبرداری نمی کند.

۴. ثبات شخصیت: امروزی شدن و نوگرایی مثبت، در عین ارضای نیاز تنوع طلبی، ثبات شخصیت و رفتار ثابت انسان را از بین نمی برد. در این صورت، نوخواهی، تهدیدی برای حفظ هویت جوان محسوب نمی شود و احساس تنهایی، پوچی و بحران هویت، فرصت عرض اندام پیدا نمی کند.

۵. قابل دفاع بودن: نوگرایی مثبت به داده های تجربی غیر مطمئن متکی نیست، بلکه از پشتوانه ی عقلانی و وحیانی قابل دفاع برخوردار است؛ به بیان دیگر، سبک جدید زندگی، از نظر عقل و شرع قابل توجیه است و برای فرد و اجتماع، منفعت دارد.

۶. ضامن سعادت دنیوی و اخروی: در نوگرایی مثبت، تغییرات، ناظر بر نیازهای دنیوی و ضامن سعادت اخروی است و یکی فدای دیگری نمی شود. از نظر اسلام، همه چیز در نظام خلقت، هدف مشخصی را دنبال می کند و تلقی هدف مند نبودن جهان، حاکی از عدم شناخت صحیح از فلسفه خلقت است؛ بنابر این همه ی وسایل مدرن و پیش رفته برای رسیدن انسان به سرای جاویدان است. قرآن می فرماید: «أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکمْ عَبَثًا وَ أَنَّکمْ إِلَینَا لَا تُرْجَعُون ـ آیا چنین می پندارید که شما را بدون هدف و بیهوده خلق کردیم و شما به سوی ما باز نمی گردید!؟»[۷]

ب) نوگرایی منفی

در نقطه مقابل نوگرایی مثبت، نوگرایی منفی قرار دارد که هم اکنون در غرب به عنوان امروزی شدن مطرح است و از اصول و ویژگی های ذیل تبعیت می کند:

۱. لذت گرایی: هدف اساسی زندگی، به دست آوردن لذت و خوشی است.

۲. فردگرایی: توجه به خود، برتری طلبی و سودگرایی، حتی به بهای از دست دادن شرف انسانی، از شاخصه های مهم تجدّد خواهی مورد نظر غرب است.

۳. نادیده گرفتن اهداف عالی انسانی: در طرح نوگرایی مدرن، اهداف عالی انسانی که در بر گیرنده ی سعادت ابدی انسان است، نادیده گرفته می شود.

۴. دنیا گرایی: غرق شدن در زرق و برق وسایل لوکس، ترویج فرهنگ مصرف گرایی و تغییر مُد و شکل ظاهری، یکی دیگر از ویژگی های امروزی شدن از نوع منفی است.

۵. سنت ستیزی: عطش تجدّد خواهی باعث شده که با هر سنت قدیمی و یا پایدار مخالفت شود، در حالی که بسیاری از سنت ها و آداب اجتماعی با هویت انسانی آمیخته اند.

زمینه های مدگرایی

مدگرایی با کارکرد منفی آن، در شرایط کنونی که جهان به صورت دهکده ای درآمده و در کوتاه ترین زمان، تبادل اطلاعات صورت می گیرد، به سرعت در حال رشد و گسترش است.

به طور کلی، عواملی که زمینه ی مدگرایی را فراهم می کنند عبارتند از:

۱) رسانه ها: رسانه های گروهی مانند: رادیو، تلویزیون، اینترنت، ماهواره و…، به طور مستقیم و غیر مستقیم مدهایی را به مردم عرضه می کنند و آموزش می دهند که اکثر آن ها با فرهنگ جامعه ی ما تناسب ندارد. تقلیدهای شگفت آور از انواع آرایش مو و لباس و حرکات هنر پیشگان فیلم های غربی و قهرمانان فیلم ها به قدری آشکار است که صاحبان مؤسسات و شرکت های تجاری در سال، صدها میلیون دلار به سازندگان فیلم ها و بازی گران، برای مد کردن و تبلیغ پاره ای از کالاهای خود پرداخت می کنند، هر چند کالاهای بی ارزش و نامرغوبی باشند.[۸]

۲) تولیدکنندگان: شرکت های تولیدی با توجه به روحیه ی نوگرایی جوانان، هر روز یک نوع لباس را به بازار عرضه می کنند.

۳). مدرسه: محیط های آموزشی، محلی مناسب برای ترویج مدگرایی است. وقتی گروهی از هم سالان، طبق شیوه های ارائه شده رفتار می کنند، افراد هم سال دیگر نیز برای این که از گروه رانده نشوند و مورد تمسخر قرار نگیرند، رفتار، پوشش و چهره ظاهری خود را به شکل آنان در می آورند.

علل مدگرایی

الف: علل روان شناختی

۱. تنوع طلبی و نوگرایی: انسان همواره تنوع طلب و نوگراست، به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی که دوران تجدد، نوگرایی و استقلال طلبی نامیده شده است. در این دوران، هیجان خواهی و کمال طلبی افراد رشد چشم گیری دارد و یکی از علل گرایش به مدل های نابهنجار بیگانه، تعریف نادرست از تنوع و نوگرایی در میان افراد است. افراد تحت تأثیر تعریفات دیگران از سبک ها و الگوهای مختلف، به برخی از مدهای نابهنجار رو می آورند.

۲. احساس کهتری یا عقده ی حقارت: یکی از مسائل مهم در زندگی برخی از انسان ها، عقده هایی است که بر اثر تحقیرها یا ارضا نشدن برخی امیال و خواسته های او انباشته می شود که با ایجاد یک زمینه (مد غربی و زینت کردن و…) خود را نمایان می کند؛ عقده هایی که فرد را نسبت به خود بی اعتماد و اراده را از او سلب می کند و فرد برای جبران آن به رفتار نابهنجار مدگرایی گرایش می یابد.

۳. رقابت و چشم و هم چشمی: رقابت و چشم و هم چشمی در برخی امور سبب پیشرفت و تکامل انسان می گردد، ولی در امور مادی و مدگرایی منجر به نابهنجاری های رفتاری و کلامی می شود. برخی بدون تفکر در جوانب مسئله، خود را با دیگران مقایسه می کنند که در موارد بسیار زیادی به مسابقه تبدیل می شود. آن ها می خواهند از هم سبقت بگیرند و این سبقت تا روی آوردن به جدیدترین مد کفش، لباس، تیپ و… ادامه پیدا می کند و بدین ترتیب فرد در دام مدل های فرهنگی بیگانه می افتد و سلامت روحی ـ روانی اش دچار اختلال می شود. خودبزرگ بینی و افسردگی، در شرایطی که بستر مناسب اقتصادی و روانی برای رقابت نباشد، از عوارض این پدیده ی نابهنجار و غیراخلاقی هستند.

۴. جلوه نمایی و تشخّص طلبی: برخی از افراد برای خودنمایی و برتری جویی، که یکی از ضعف ها و مشکلات شخصیتی است، به مدهای غربی رو می آورند. آنان با روی آوردن به مد روز و تغییر هر روزه لباس و آرایش خود، در صدد جلب توجه دیگران هستند. استفاده از لباس های چسبناک و رنگارنگ، جوراب های نازک، کفش های عجیب و غریب و آرایش های مختلف، لباس تنگ و زننده، ژل موهای مختلف، موهای غیر متعارف، شلوار و بلوزهای تنگ با مارک ها و شکل های عجیب، مانتوهایی که هیچ شباهتی به مانتو ندارند، شال های رنگارنگی که فقط قسمت وسط سر را می پوشاند، آرایش های غلیظ و…. همه در جهت جلب توجه دیگران است.

۵. ضعف اراده و اختیار: یکی از ویژگی های شخصیت ناپایدار و نابهنجار، ضعف اراده است. به طور معمول کسانی که در برابر مدهای نابهنجار بیگانه سازش نشان می دهند، قدرت تصمیم گیری و اراده ای قوی و تصویر روشنی از خود ندارند و بر کنترل هیجانات، عواطف و بیان اندیشه های خود ناتوان هستند. این عدم اعتماد به نفس و ضعف اراده یکی از علت های مهم روان شناختیِ گرایش به مدهای نابهنجار بیگانه است.

۶. دوران خاص جوانی و بحران: جوانان احساس جزیره ای دارند و فکر می کنند همان طور که مردم یک جزیره از آزادی عمل برخوردارند، آن ها نیز چنین هستند؛ به همین دلیل به خود اجازه می دهند تا به جنگ مسائل و مشکلات بروند، فشارهای دوران جوانی را تحمل کنند و با طی نمودن آیین های مختلفی که وجود دارد، خود را به «دوران بزرگسالی» برسانند و درجات و مراحل تحرک های اجتماعی را که نمونه ای از آن، گرایش به مدگرایی غربی است، طی نمایند.

در این دوران هویت و شخصیت فرد زمینه ی الگوپذیری بیشتری دارد؛ زیرا با پیدایش تغییرات جسمانی، اجتماعی و روانی، هویت پردازی می کند. همین مسئله او را به مدهای نابهنجار می کشاند.

۷. هوسرانی: گرایش های شیطانی یکی از علل انحرافات انسان است و بسیاری از نابهنجاری های رفتاری، چه فردی و چه اجتماعی، از این مسئله ناشی می شود. این میل، با نام آزادی، در کشورهای بیگانه شیوع زیادی دارد و به عنوان اصل لذت مطرح است. در این اصل، مبنای همه چیز لذت است؛ از این رو، برخی به خاطر تبعیت از این نوع گرایش و شهوت رانی و پیروی از هوای نفس، به مدهای نابهنجار بیگانه رو می آورند.

۸. برتری طلبی: افرادی که خود را برتر از دیگران می دانند سعی می کنند این برتری را به نوعی در لباس یا آرایش و یا زیور آلات خود نشان دهند و از این رو مدهای جدید را مطرح می کنند.

ب: علل اجتماعی مدگرایی

۱) تبلیغ زدگی: شبکه های تلویزیونی، ماهواره ها، سایت ها، وِبلاگ ها و پایگاه های اینترنتی و مجلات از مهم ترین منابع تبلیغی مدل های بیگانه و گرایش به آن هستند. رسانه های جمعی و فردی، شبانه روز با شیو ه های خلاّق و جذّاب تبلیغی و هزینه های هنگفت، سعی در رواج مدل های غربی دارند و چه بسا مدل های بیگانه به عنوان ارزش، تبلیغ می شود. متأسفانه بعضی از افراد هم به شدت تحت تأثیر این تبلیغات هستند و آن چه را که در این تبلیغات می بینند یا می شنوند بدون تحقیق باور می کنند.

۲) شرکت های تولیدی: بسیاری از شرکت های تولیدی، نقش مهمی در شیوع مد دارند. گاهی این مدها برای ارائه از طرف یک شرکت، ساعت ها مورد مطالعه و بررسی روان شناختی قرار می گیرد، تا قدرت جاذبه ی مد شناسایی و به اجتماع عرضه شود. شرکت ها در این فرایند، بازار عرضه و تقاضا را با شیوه های نوین به وجود می آورند و اجتماع را دچار تغییرات مدهای نابهنجار می کنند.

۳) الگوهای نادرست: سبک زندگی انسان بر اساس الگوها و اندیشه ی او شکل می گیرد. بیشتر افراد به طور معمول مربی یا الگویی برای خود انتخاب می کنند. ممکن است این الگو در خانواده شکل بگیرد؛ اما مربی، معلم و استاد، از مهد کودک تا دانشگاه می توانند مُبلّغ مدهای نابهنجار غربی باشند و سبک زندگی و اندیشه ی افراد را نسبت به سیر طبیعی و بهنجار زندگی تغییر دهند. لذا یکی از عوامل مهم مدگرایی، همانندسازی با شخصیت هایی است که جوان آنان را الگوی خود قرار داده است؛ مانند: هنرپیشه های سینما، نوازندگان و خوانندگان، قهرمانان و ورزش کاران و گروه های دیگر.

۴) تعلق به گروه: گروه های دوستی نقش مهمی در گرایش افراد به مدگرایی دارند. ترس و نگرانی از بی توجهی دوستان یا تحقیر و تمسخر آنان، یکی از علل گرایش به مدهای نابهنجار بیگانه است؛ زیرا فرد به گروه دوستی تعلق دارد و متعلّقات گروه را می پذیرد تا خود را فردی سازش یافته با گروه قلمداد کند و شاید تنها حاصل این سازگاری، جلب اعتماد گروه باشد.

۵) لغزش های اجتماعی و فرهنگی: گاهی فضای مسموم جامعه باعث می شود راه های نفوذ مدگرایی غربی باز و هموار گردد و از این طریق تبلیغات نیز رواج پیدا می کند و هر روز تعداد مروجّان مدهای غربی افزایش می یابد.

۶) ارزانی: برخی از لباس ها و وسایل مدهای نابهنجار بیگانه به راحتی و ارزان در دسترس قرار می گیرند؛ از این رو گرانی مدهای بهنجار برای کسانی که قدرت خرید بالایی ندارند، از علت های مهم گرایش به مدهای نابهنجار بیگانه است.

۷) فرهنگ ورزشی: ورزش وسیله ی مؤثری در پایین نگه داشتن سطح فشار روانی محسوب می شود و به طور معمول ورزشکاران برای جذب علاقه مندان و دوست داران خود، مدهای خاصی را تبلیغ می کنند که تأثیر زیادی بر افکار و باورهای آنان دارد. الگوگیری از ورزشکاران غربی نیز یکی از عوامل عمده ی گرایش به مدل های نابهنجار غربی است.

۸) فضای تربیتی: نقش تعلیم و ترب