پاورپوینت کامل در نماز از ساهون نباش ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در نماز از ساهون نباش ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در نماز از ساهون نباش ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل در نماز از ساهون نباش ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

خداوند کریم در قرآن مجید می فرماید: «فَوَیلٌ لِّلْمُصَلِّینَ – ویل برای نمازگذاران است». «الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتهِمْ سَاهُونَ – کسانی که در نمازشان ساهون هستند.»

ویل چیست؟

«ویل وادی است در دوزخ[۱]، قعر آن دورتر و آتش آن گرم تر و و عذاب آن سخت تر و ماران و کژدمان آن بیشتر (از هر جایی است) و – تنادی کلّ یوم الهی قد اشتدّ حرّی و بُعد قَعری و کثُر حیاتی و عقار بی فَإِلَی اَهلی – آواز می دهد هر روز که بار خدایا گرمای من در نهایت است و قعر من بسیار دور است و ماران و کژدمان من کثیر است و طاقتم به سر رسیده، اهل مرا به من رسان».[۲]

«این چاه در قعر جهنم (واقع شده) و تمام آتش جهنم از آن بیرون می آید و از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل است که در قعر آن چاه تابوتی است که در آن چهارده نفر معذب هستند، هفت نفر از پیشینیان و هفت نفر از ملحقیان (کسانی که بعد از زمان پیامبر به آن ها ملحق می شوند)

هفت نفر پیشینیان: قابیل، پی کننده ناقه صالح، نمرود، شداد، فرعون، هامان و قارون (هستند) اما هفت نفر لاحقیان را بیان نفرموده فقط به حاضرین فرمود که شما جزو آن هفت نفر نباشید.»[۳]

و همچنین از آن حضرت روایت است که: «ویل وادی است در جهنم که به قدری گود است که وقتی که کافر را در آن جا افکنند؛ چهل سال[۴] پائین می رود و به قعر آن نمی رسد[۵] واگر کوه ها را درون آن بیندازند، قبل از آن که به قعر آن برسند از شدت گرما نابود می شوند.»[۶] «(و آن جا) وادی جوشانی است از چرک و خون جهنّمیان»[۷]

«و در اخبار رسیده هر جا در قرآن تهدید به ویل شود مقصود همان چاه است.»[۸]

گروه هایی که در ویل می روند

۱- کافران – وَیلٌ لِلْکافِرین.[۹] فَوَیلٌ لِلَّذینَ کفَرُوا.[۱۰]

۲- مشرکین – وَیلٌ لِلْمُشْرِکینَ.[۱۱]

۳- ظالمین – فَوَیلٌ لِلَّذینَ ظَلَمُوا.[۱۲]

۴- کسانی که کتاب و مطلبی از خود می نویسند و آن را به خدا نسبت می دهند – فَوَیلٌ لِلَّذینَ یکتُبُونَ الْکتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ.[۱۳]

۵- کسانی که خدا و معاد را بر اساس نفس خود وصف می کنند – لَکمُ الْوَیلُ مِمَّا تَصِفُونَ.[۱۴]

۶- کسانی که دل هایشان در اثر غفلت از یاد خدا سخت گردیده – فَوَیلٌ لِلْقاسِیهِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکرِ اللَّهِ.[۱۵]

۷- تمام دروغگویان گنهکار – وَیلٌ لِکلِّ أَفَّاک أَثیمٍ.[۱۶]

۸- تکذیب کنندگان خدا، پیامبر، معاد و… – فَوَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکذِّبینَ.[۱۷]

۹- کم فروشان – وَیلٌ لِلْمُطَفِّفینَ.[۱۸]

۱۰- همه ی عیب جویانِ مسخره کننده – وَیلٌ لِکلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ.[۱۹]

۱۱- نمازخوان هایی که در نماز سهل انگارند – فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتهِِمْ سَاهُونَ.[۲۰]

۱۲- نمازخوان هایی که ریاکاری می کنند. فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ… الَّذِینَ هُمْ یرَاءُونَ.[۲۱]

۱۳- نمازخوان هایی که اسباب و وسایل مورد نیاز را (مانند وام، زکات، صدقه، عاریه، اثاث خانه و غیره) از دیگران دریغ می دارند – فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ… وَ یمْنَعُونَ الْمَاعُونَ.[۲۲]

۱۴- ظالم به اهل بیت علیهم السلام – پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «الْوَیلُ لِظَالِمِ أَهْلِ بَیتِی عَذَابُهُمْ مَعَ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْک الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ (نسا،۱۴۵)

۱۵- ویل برای کسی است که به اهل بیتم ستم روا دارد، عذاب اینان با منافقان در درک اسفل (پایین ترین مرتبه جهنّم) از آتش دوزخ است»[۲۳]

سهو چیست؟

«”ساهون” از ماده “سهو” در اصل به معنی خطایی است که از روی غفلت سرزند، خواه در فراهم کردن مقدماتش مقصر باشد یا نه، البته در صورت اول معذور نیست، و در صورت دوم معذور است، ولی در این جا منظور سهو توأم با تقصیر است.

باید توجه داشت که نمی فرماید “در نمازشان سهو می کنند” چون سهو در نماز به هر حال برای هر کس واقع می شود، بلکه می فرماید “از اصل نماز سهو می کنند” و کل آن را به دست فراموشی می سپرند.

روشن است این مطلب اگر یک یا چند بار اتفاق بیفتد ممکن است از قصور باشد، اما کسی که پیوسته نماز را فراموش می کند و آن را به دست فراموشی می سپارد، پیدا است که برای آن اهمیتی قائل نیست، و یا اصلاً به آن ایمان ندارد، و اگر گهگاه نماز می خواند از ترس زبان مردم و مانند آن است.»[۲۴]

«یعنی آن هایی که از نمازشان غافلند اهتمامی به امر نماز ندارند، و از فوت شدنش باکی ندارند چه این که به کلی فوت شود و چه این که بعضی از اوقات فوت گردد، و چه این که وقت فضیلتش از دست برود و چه این که ارکان و شرایطش و احکام و مسائلش را ندانسته نمازی باطل بخوانند.

در آیه شریفه؛ تکذیب گر روز جزا به چنین نمازگزارانی تطبیق شده، چون حرف “فاء” که بر سر جمله آمده می فهماند جمله ی مزبور نتیجه تکذیب روز جزا است و می رساند چنین نمازگزارانی خالی از نفاق نیستند، چون تکذیب روز جزا تنها به این نیست که به کلی آن را منکر شود، کسی هم که تظاهر به ایمان می کند و نماز مسلمانان را می خواند، اما طوری می خواند که عملاً نشان می دهد باکی از روز جزا ندارد، او نیز روز جزا را تکذیب کرده.»[۲۵]

مراحل سهو

خداوند در آیه ۱۱ سوره ذاریات دروغ پردازان منحرف را ساهون خطاب کرده است.

الَّذینَ هُمْ فی غَمْرَهٍ ساهُونَ

“غمره” در اصل به معنی آب فراوانی است که محلی را بپوشاند، سپس به جهالت و نادانی عمیقی که کسی را فرا گیرد اطلاق شده است و “ساهون” از ماده “سهو” به معنی هرگونه غفلت است، بعضی گفته اند نخستین مرتبه ی جهل “سهو و اشتباه” است، سپس “غفلت” و بعد از آن “غمره” می باشد.

بنابراین، آن ها از مرحله ی سهو شروع می کنند، بعد به غفلت و بی خبری می انجامد، و در ادامه ی راه به طور کامل در “جهل” فرو می روند. جمع میان دو تعبیر “سهو و غمره” در آیه فوق ممکن است اشاره به آغاز و انجام این حرکت باشد.[۲۶]

این مراحل در سوره ماعون نیز آمده است. مرحله اول بی توجهی به نماز است.[۲۷] مرحله دوم این است که این بی توجهی فرد را به سوی ریاکاری سوق می دهد و غفلت او از خداوند افزایش می یابد. در مرحله آخر از انجام واجبات الهی سرباز می زند. زیرا یکی از مصادیق ماعون که در روایات به آن شاره شده است، زکات می باشد.[۲۸]با ندادن زکات و مانع شدن برای آن به طور کامل در جهل فرو می رود.

ضایع کنندگان نماز

ارتباط ویل با ضایع کنندگان نماز و سهل انگاران در نماز نشان دهنده ی آن است که هر دو یک گروه هستند که با تعبیرات مختلف از آن ها یاد شده است.

امام کاظم علیه السلام درباره آیات ۴و۵ سوره ماعون فرمود: «هُوَ التَّضْییعُ – کسی است که حق نماز را ضایع کند.»[۲۹]

پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به اصحاب خود فرمودند:

«لَا تُضَیعُوا صَلَاتَکمْ، فَإِنَّ مَنْ ضَیعَ صَلَاتَهُ حُشِرَ مَعَ قَارُونَ وَ هَامَانَ وَ فِرْعَوْنَ، وَ کانَ حَقّاً عَلَی اللَّهِ أَنْ یدْخِلَهُ النَّارَ مَعَ الْمُنَافِقِینَ فَالْوَیلُ لِمَنْ لَمْ یحَافِظْ عَلَی صَلَاتِهِ وَ أَدَاءِ سُنَّهِ نَبِیه؛ یاران من! نمازتان را تباه نکنید، زیرا هر کس نماز خود را تباه سازد روز قیامت با قارون و هامان و فرعون محشور می شود. پس در این حال شایسته است که خداوند او را همراه منافقان به آتش افکند. و ویل برای کسی است که نمازش را مراقبت و حفاظت نکند و سنت پیامبرش را به جا نیاورد.»[۳۰]

و نیز فرموده اند: «الصَّلَاهُ عِمَادُ الدِّینِ فَمَنْ تَرَک صَلَاتَهُ مُتَعَمِّداً فَقَدْ هَدَمَ دِینَهُ وَ مَنْ تَرَک أَوْقَاتَهَا یدْخُلُ الْوَیلَ وَ الْوَیلُ وَادٍ فِی جَهَنَّمَ – نماز ستون دین است پس هر که ترک کند نماز خود را عمداً به تحقیق که خراب کرده است دین خود را و هر که ترک کند وقت های آن را، در ویل داخل شود؛ و ویل وادی است در جهنم.»[۳۱]

قرآن در آیه ۱۵ سوره مریم به ضایع کنندگان نماز اشاره فرموده است:

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یلْقَوْنَ غَیا؛ «آن گاه پس از آنان (پیامبران و انسان های صالح)، جانشینان بد و ناشایسته ای آمدند که نماز را ضایع کردند و از هوس ها را پیروی نمودند. پس به زودی (کیفر) گمراهی خود را خواهند دید.»

«کلمه “اضاعوا” از ضیاع است، که ضیاعِ هر چیزی به معنای فساد و یا از بین رفتن آن است، از این جهت که آن طور که باید، سرپرستی نشود، مثلاً وقتی گفته می شود “فلان اضاع المال- فلانی مال را ضایع کرد” که با سوء تدبیرش آن را محافظت نکرد و از دست داد، و در جایی مصرف کرد که نباید می کرد.

معنای جمله «فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ…» این است که به جای آنان که خدا انعامشان کرده بود و طریقه شان خضوع و خشوع برای خدای تعالی بوده همواره با عبادت متوجه او می شدند، قومی آمدند و قائم مقام ایشان شدند که آن چه را از آنان گرفتند یعنی نماز و توجه عبادی به سوی خدای سبحان را ضایع کرده و در آن سهل انگاری نمودند، بلکه به کلی از آن اعراض کردند، و در عوض شهوات را پیروی کردند، و در نتیجه همان شهوات، ایشان را از مجاهده در راه خدا و توجه به او مانع گردید.

از همین جا روشن می شود که مراد از ضایع کردن نماز فاسد کردن آن است، به این که در آن سهل انگاری و بی اعتنایی کنند، و در نتیجه کار به جایی برسد که آن را بازیچه قرار دهند و در آن دخل و تصرف نمایند، و سر انجام بعد از قبولش به کلی ترکش کنند و ضایعش گذارند.

پس این که بعضی ها گفته اند: مراد از ضایع کردن نماز ترک آن است خیلی حرف صحیحی نیست، چون ترک، به کلی ضایع کردن را نمی گویند، و عنایت دو آیه شریفه متعلق به این نکته است که دین الهی از آن طبقه ی صالح به این طبقه خلف ناصالح آن ها منتقل گردید، و حق جانشینی آنان را درباره دین ادا نکردند، و آن چه را از نماز به ارث برده بودند ضایع گذارند.»[۳۲]

پس «ضایع کردن نماز، غیر از نخواندن و ترک آن است. کسی که نماز می خواند، ولی بدون رعایت شرایط آن یا با تأخیر، چنین کسی نماز را ضایع کرده و آن را سبک شمرده است.»[۳۳]

«در حدیثی که در بسیاری از کتب دانشمندان اهل سنت آمده، چنین می خوانیم: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هنگامی که آیه فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ… را تلاوت کرد، فرمود:

یکون خلف من بعد ستین سنه اضاعوا الصلاه و اتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیا ثم یکون خلف یقرءون القرآن لا یعدوا تراقیهم، و یقرأ القرآن ثلاثه مؤمن و منافق و فاجر:

بعد از شصت سال، افرادی به روی کار می آیند که نماز را ضایع می کنند و در شهوات غوطه ور می شوند و به زودی نتیجه گمراهی خود را خواهند دید، و بعد از آن ها گروه دیگری روی کار می آیند که قرآن را (با آب و تاب) می خوانند ولی از شانه های آن ها بالاتر نمی رود (چون نه از روی اخلاص است و نه برای تدبر و اندیشه به خاطر عمل، بلکه از روی ریا و تظاهر است و یا قناعت کردن به الفاظ، و به همین دلیل اعمال آن ها به مقام قرب خدا بالا نمی رود).[۳۴]

«اگر این سخن در اوایل سال اوّل هجری گفته شده باشد، سال ۶۰ همان سال شهادت امام حسین علیه السلام و سال به قدرت رسیدن یزید است.»[۳۵]

«از عبارت “یلْقَوْنَ غَیا” معلوم می شود که کیفر ضایع کردن نماز، سردرگمی است.»[۳۶]

پس وقتی افراد جامعه در نماز سهل انگار شوند دچار سردرگمی شده و کم کم کارشان از غفلت به جایی می رسد که نماز می خوانند ولی اولیاء الهی را به شهادت می رسانند. این نتیجه نماز بی روح و بی عمل و ضایع شده است.

دشمنان ولی الهی

در بخشی از دعایی که از نائب دوم امام زمان – عجل الله تعالی فرجه الشریف – ابوجعفر محمدبن عثمان عمری رحمت الله علیه به عنوان دعای فرج نقل شده است می خوانیم: «اللَّهُمَّ اکفِ وَلِیک وَ حُجَّتَک فِی أَرْضِک هَوْلَ عَدُوِّهِ. .. وَ الْعَنْهُمْ فِی بِلَ