پاورپوینت کامل جلباب و خمار چیست؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلباب و خمار چیست؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلباب و خمار چیست؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلباب و خمار چیست؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

واژه حجاب هفت بار در قرآن کریم آمده است و معنای کلمه در این هفت مورد، چیزی است که از هر جهت مانع دیده شدن چیز دیگر شود.

مانع مادی

چنان که در این آیه:

«فَقالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَ الْخَیرِ عَنْ ذِکرِ رَبِّی حَتَّی تَوارَتْ بِالْحِجابِ – گفت: من این اسبان را به خاطر پروردگارم دوست دارم (و می خواهم از آن ها در جهاد استفاده کنم، او هم چنان به آنها نگاه می کرد) تا از دیدگانش پنهان شدند.» (ص/۳۲)

که ابن اثیر گوید: مقصود از حجاب، افق است.[۱] و بعض مفسران گویند: مقصود پنهان شدن آفتاب است.

و نیز در این آیه:

«فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً فَأَرْسَلْنا إِلَیها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِیا – و میان خود و آنان حجابی افکند (تا خلوتگاهش از هر نظر برای عبادت آماده باشد). در این هنگام، ما روح خود را به سوی او فرستادیم؛ و او در شکل انسانی بی عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد!» (مریم/۱۷)

که گفته اند مقصود از حجاب، دیوار است.[۲]

و نیز در این آیه که درباره زنان رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم است:

«وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ – و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را (بعنوان عاریت) از آنان [همسران پیامبر] می خواهید از پشت پرده بخواهید؛.» (احزاب/۵۳)

که مقصود پوششی است مانع از دیده شدن آنان چون پرده.

و می توان حجاب را در این آیه نیز چیزی محسوس گرفت که مانع دیدن شود:

«وَ بَینَهُما حِجابٌ وَ عَلَی الْأَعْرافِ رِجالٌ یعْرِفُونَ کلاًّ بِسیماهُم – و در میان آن دو [بهشتیان و دوزخیان]، حجابی است؛ و بر «اعراف» مردانی هستند که هر یک از آن دو را از چهره شان می شناسند. (اعراف/۴۶)

مانع معنوی

چنان که در این آیه:

«وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یکلِّمَهُ اللَّهُ إِلاَّ وَحْیاً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجاب – و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب.» (شوری/۵۱)

که چون دیدن باری تعالی با دیده حسی ممکن نیست، مجازاً از آن به مکالمه از پشت پرده تعبیر شده است.

و یا این آیه:

«وَ مِنْ بَینِنا وَ بَینِک حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ – و میان ما و تو حجابی وجود دارد پس تو به دنبال عمل خود باش، ما هم برای خود عمل می کنیم.» (فصلت/۵)

که گفته اند مقصود مخالفت کافران با پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم است و یا مخالفت با او در دین.

و یا در این آیه:

«وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَینَک وَ بَینَ الَّذینَ لا یؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ حِجاباً مَسْتُوراً – و هنگامی که قرآن می خوانی، میان تو و آن ها که به آخرت ایمان نمی آورند، حجاب ناپیدایی قرار می دهیم.» (اسراء/۴۵)

که مقصود از حجـاب، درنیـافتن معنــای قرآن توسط کـافران است.

چنان که می بینیم، در این آیه ها حجاب به معنای پرده یا چیزی است که مانع دیدن شود. اما آن حکم شرعی که منظور ماست، ضمن آیه هایی دیگر و با تعبیری جز کلمه حجاب آمده است، تعبیری نهایت بلیغ. زیرا چنان که نوشتیم، حجاب مانع دیدن است.

آیه ۵۳ سوره احزاب که مسلمانان را می فرماید:

«اگر چیزی از زنان پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم خواستید، از آن سوی پرده بخواهید»، دستوری است که زنان پیغمبر را نبینند و آنان از هر جهت از دیده پوشیده مانند، چنان که جسم شان هم دیده نشود، در صورتی که از حجاب برای زنان مقصود آن نیست که قطر جسم آنان نیز پوشیده ماند. بدین جهت دستور پوشش زن را در دیگر آیه ها چنین می خوانیم:

«یا أَیهَا النَّبِی قُلْ لِأَزْواجِک وَ بَناتِک وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یدْنینَ عَلَیهِنَ مِنْ جَلاَبِیبِهِن – ای پیغمبر به زنان و دخترانت و زنان مؤمنان بگو تا جلباب های خود را نزدیک آرند.» (احزاب/۵۹)

و نیز این آیه:

«وَ لا یبْدینَ زینَتَهُنَ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ عَلی جُیوبِهِن – و آشکار مکنند زینت خود را جز آن چه پدید است از آن، و بزنند خمارهای خود را بر جَیب های خویش.» (نور/۳۱)

اکنون باید معنای واژه هایی چند که در این دو آیه شریفه آمده است و کاربرد آن واژه ها را در زبان عرب و در عرف مسلمانان عصر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روشن کرد، تا آن چه مقصود ماست آشکار گردد.

جلباب

لغویان چنان که خواهم نوشت، این کلمه را درست نشناسانده اند، واژه جلباب، جلابیب و تجلبب.

(جلباب پوشیدن) چندبار در خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمده است: (خطبه های ۴، ۶۶، ۸۷، ۱۵۳، ۱۸۳ و نامه های ۱۰، ۱۹، ۶۵ و کلمه قصار ۱۱۲)، که در همه موارد جلباب مشبّه بهِ چیزی است.

اما درحدیث نبوی، یکی حدیث عایشه است:

«و کان رآنی (صفوان) قبل الحجاب، فاستیقظتُ باسترجاعه حین عرفنی، فخمّرتُ وجهی بجلبابی.»

و دیگر در سنن دارمی، باب مناسک:

«سَدَلت إحدانا جلبابها من رأسها علی وجهِها.»

اکنون باید دید جلباب چیست و چگونه پوششی است؟ لغویان قدیم عرب، چنان که عادت آنان بوده است، کلمه را دقیق نشناسانده اند.

جویری می نویسد: «جلباب ملحفه است» زنی از هذیل در سوک کشته ای گفته است: «کرکس ها با اطمینان خاطر به سوی او می رفتند، همچون دوشیزگان جلباب پوشیده»[۳] و در تعریف ملحفه، که جلباب را بدان شناسانده است، نویسند: «ملحفه یکی ملاحف است.»

ابن منظور نویسد:

«جلباب قمیص بود، جـامه ای است فراخ تر از خمـار، کوتاه تر از رداء، که زن بدان سر و سینه خود را پوشاند. و گفته اند، جامه ای است فراخ، کوتاه تر از ملحفه.»

و ابن اثیر نویسد:

«جلباب (ازار) و (رداء) است. و گفته اند ملحفه است و آن چون مقنعه است که زن بدان سر و پشت و سینه خود را می پوشاند، و جمع آن جلابیب بود.»[۴]

و فیومی از نوشته ابن فارس آرد:

«جلباب چیزی است که بدان خود را بپوشانند، جامه و جز آن.»[۵]

اما نوشته ابن فارس چنین است:

«ابوعمرو گوید (جلبه) ابری است همانند کوه و (جلب) نیز چنین است و سروده اند: و لستُ بجِلبٍ جلبِ ریجٍ و قِرَّهٍ و لابصفا صلدٍ عن الخیر معزل»[۶]

و اشتقاق جلباب از این کلمه است و جلباب، پیراهن بود و جمع آن جلابیب است و سروده اند (سپس بیتی را که از دیوان هذلیین آورده شد، نقل کرده است.)[۷]

کوشش فرهنگ نویسان عربی در پیوند کلمه (جلباب) با ریشه جلب (ابر= پوشاننده) [۸] درست به نظر نمی رسد، و ظاهراً نوشته جفری صحیح تر باشد که اصل کلمه حبشی است به معنی روپوش،[۹]و نیز آن چه دزی نوشته است:

«چادر بزرگی که در شرق، زنان هنگام بیرون شدن از خانه سرتاپای خود را در آن می پوشانند.»[۱۰]

جلباب در نهج البلاغه

اما از استعمال این واژه در گفتار امیرالمؤمنین علی علیه السلام نکته های دیگر را توان یافت.