پاورپوینت کامل آسیب ها و چالش های فرا روی انقلاب اسلامی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب ها و چالش های فرا روی انقلاب اسلامی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب ها و چالش های فرا روی انقلاب اسلامی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب ها و چالش های فرا روی انقلاب اسلامی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

چکیده

بی تردید انقلاب اسلامی ایران، در زمره انقلاب های کبیر جهان است. این رویداد نه تنها در ایران دگرگونی اساسی به وجود آورد، بلکه دارای پیامدهای متعدد در جهان اسلام و بازتاب های متنوع در سراسر جهان بود.

توان نظری انقلاب اسلامی در تلفیق سنت و مدرنیته، جمهوریت و اسلامیت، دین و سیاست، پیوند معنویت و حکومت و به طور کلی ایجاد یک نظام مردم سالار دینی که بر پایه خاستگاه های نواندیشانه اسلامی استوار بود، حکایت از این دارد که این انقلاب توانست یک تحول فکری عمیق ایجاد کند و این تحول فکری در جهت بازسازی تمدن اسلامی بود. به همین دلیل دشمنی ها و مخالفت ها نیز با انقلاب اسلامی از دامنه و حجم گسترده ای برخوردار است و خطرات و آسیب های فراوانی آن را تهدید می کند.

در این نوشتار تلاش بر آن است ضمن بیان ضرورت شناخت نسبت به آفات و موانع انقلاب اسلامی مهم ترین آسیب های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی انقلاب اسلامی مورد بررسی اجمالی قرار گیرد.

مقدمه

انقلاب اسلامی، درخشش نور معنویت، عدالت، آزادی، استقلال و بازگشت به اسلام بود که در حاکمیت مطلق ماده گرایی و حاکمیت سرمایه داری غربی و سوسیالیسم شرقی به وقوع پیوست. معجزه انقلاب اسلامی در حالی که استبداد وابسته و فاسد داخلی و نظام دوقطبی بین المللی، مجال هیچ حرکت مردمی اصیل و آزادی خواهانه را باقی نگذاشته بود، رخ داد.

تاریخ بسیاری از انقلاب ها نشان می دهد که به طور معمول انقلابیون و مصلحان گام های اولیه را با موفقیت برمی دارند و رژیم سیاسی ظالم حاکم را بر انداخته و وضع موجود را متحول می سازند، ولی در تحقق اهداف انقلاب و بنای جامعه مطلوب ناکام می مانند. برای مثال، انقلاب مشروطیت هرچند حرکتی وسیع و مردمی بود و خون های زیادی در راه آن نثار شد، اما با گذشت کم تر از چهارده سال از فرمان مشروطیت، شاهد کودتای و پایه گذاری دیکتاتوری رضاخان و روی کار آمدن غرب زده ها می باشیم. در ناکامی انقلاب مشروطیت، عوامل زیادی نقش داشت. بر ماست که از آن انقلاب درس عبرت گرفته، عوامل ناکامی آن را در انقلاب اسلامی از بین ببریم.

امام خامنه ای مد ظلّه العالی در مورد تلاش دشمنان برای نابودی انقلاب اسلامی فرموده اند:

«از وقتی ملت ایران با پیروزی انقلاب توانست دین خدا و اسلام را در قالب یک نظام اجتماعی مجسم و متبلور کند، ترس از اسلام در دل مستکبران به وجود آمد. تلاش و مبارزه خودشان علیه اسلام را به هر طریق ممکن شروع کردند. مبارزه با جمهوری اسلامی هم به خاطر اسلام است؛ زیرا وقتی که جمهوری اسلامی پای بندی خود را نسبت به معتقدات و اصول اسلامی ثابت کرد، به عنوان یک خطر بزرگ تلقّی شد و تمام دستگاه های استکبار علیه آن به کار افتادند.» (۱/ ۹/ ۶۸)

از سوی دیگر، انقلاب اسلامی را آفت ها و آسیب هایی از درون تهدید می کند که می تواند منجر به افول آن گردد و توجه به آن ها بر همه ی دلسوزان این انقلاب مقدس و حافظان آن لازم و ضروری است.

ضرورت آسیب شناسی انقلاب اسلامی

انقلاب ها و نهضت ها نیز مانند همه ی پدیده های عالم در معرض آفات و آسیب ها هستند. آفاتی که چهره ی های گوناگون و متفاوتی دارند؛ چنانچه این آفات به موقع شناسایی و دفع نشوند، ممکن است انقلاب را از بین ببرند، یا حدّاقل آن را از رسیدن به اهداف و آرمان هایش باز دارند. تحقق آرمان های انقلاب، حفظ دستاوردهای آن، تنظیم سیاست های کلی نظام و حفظ مقبولیت حکومت، مشروط به شناخت دقیق آفات و دشمنان داخلی و خارجی انقلاب است.

آیت الله شهید استاد مطهّری رحمت الله علیه در اهمیت و ضرورت پرداختن به بحث آفات و آسیب های انقلاب فرموده اند:

«نهضت ها، مانند همه ی پدیده های دیگر ممکن است دچار آفت زدگی شوند. وظیفه ی رهبری نهضت است که پیشگیری کند و اگر احیاناً آفت نفوذ کرد، با وسایلی که در اختیار دارد و یا باید در اختیار بگیرد، آفت زدایی نماید. اگر رهبری یک نهضت، به آفت ها توجّه نداشته باشد یا در آفت زدایی سهل انگاری نماید، قطعاً آن نهضت، عقیم، یا تبدیل به ضدّ خود خواهد شد و اثر معکوس خواهد بخشید.»[۱]

امام خمینی قدس سره همواره در سخنان خود و به ویژه در وصیت نامه ی سیاسی – الهی خود با هشدار به این که انقلاب نباید به دست نا اهلان بیفتد، رمز تداوم انقلاب و دور بودن از هرگونه آفت و آسیب را چنین معرّفی می فرماید:

«بی تردید رمز بقای انقلاب اسلامی، همان رمز پیروزی است و رمز پیروزی را ملّت می داند، نسل های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن آن انگیزه ی الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی و اجتماع ملّت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد می باشد.»[۲]

مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای نیز همواره اقشار مختلف مردم را از آفات و موانع احتمالی انقلاب برحذر داشته اند. ایشان در ارتباط با ضرورت و اهمیت آسیب شناسی انقلاب می فرماید:

«پرداختن به دنیا و شهوات؛ پرداختن به مال و مال اندوزی؛ پرداختن به خود بیش از پرداختن و اندیشیدن به جمع و هدف و خدا و دین خدا؛ دچار شدن به فساد اخلاقی- اعم از فسادهای مالی، جنسی، اداری و اختلافات داخلی که این هم یک نوع فساد بسیار خطرناک است- و جاه طلبیهای غلط و نامشروع، آن چنان که در دنیای غرب مطرح است، عواملی هستند که کاخ آرمانی انقلاب و اسلام و هر حقیقتی را ویران می کنند. بناهای جدیدی ساخته خواهد شد؛ اما بناهای طاغوتی، غیر خدایی، بناهای ضدّ اسلامی و ضدّ ارزشهایی که به خاطر آن ها خون شهدای ما ریخته شد. و این یعنی همان رجعت و برگشت، که دشمن منتظر آن است».(۱۵/ ۱۰/ ۷۳)

آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی

۱. نفوذ فکری و فرهنگی

از منظر رهبر انقلاب فرهنگ بسیار مهم است. «چون فرهنگ، به معنای هوایی است که ما تنفّس می کنیم؛ شما ناچار هوا را تنفّس می کنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر این هوا تمیز باشد، آثاری دارد در بدن شما؛ اگر این هوا کثیف باشد، آثار دیگری دارد. فرهنگ یک کشور مثل هوا است؛ اگر درست باشد، آثاری دارد.»(۱/ ۱/ ۹۳)

رخنه در میان حوزه های علمیه و روحانیان، نفوذ در بین روشن فکران، الگوتراشی برای جوانان و نوجوانان امروز، یعنی نسل متولد شده بعد از پیروزی انقلاب، که نه شناخت مستقیمی از انقلاب و روند آن دارند و نه خاطره های محکم و استواری از جانفشانی های دوران دفاع مقدس، رواج دادن انواع و اقسام فعالیت های فرهنگی مبتذل با به کارگیری آخرین دستاوردهای نوین و ابزارها و فناوری های پیشرفته به منظور افزایش جاذبه آن ها از جمله برنامه های دشمن در فرایند براندازی پنهان است.

فرهنگ و اندیشه های بیگانه از دو طریق نفوذ می کنند: یکی از طریق دشمنان، یعنی هنگامی که یک نهضت اجتماعی اوج می گیرد و جاذبه پیدا می کند و مکتب های دیگر را تحت الشّعاع قرار می دهد، پیروان مکتب های دیگر برای رخنه کردن در آن مکتب و پوسانیدن آن از درون، اندیشه های بیگانه را که با روح آن مکتب مغایر است وارد آن مکتب می کنند و آن مکتب را به این ترتیب از اثر و خاصیت می اندازند و یا کم اثر می کنند… دیگر از طریق دوستان و پیروان، گاهی پیروان خود مکتب به علّت ناآشنایی درست با مکتب، مجذوب یک سلسله نظریات و اندیشه های بیگانه می گردند و آگاهانه یا ناآگاهانه آن نظریات را رنگ مکتب می دهند و عرضه می نمایند.»[۳]

ابعاد نفوذ فرهنگی

۱- هویت سازی در جهت اهداف مورد نظر غرب به گونه ای که ملت ها را علیه حکومت های خود بشورانند یا ملت ها ارزش ها و هویت راستین خود را انکار کنند و طالب هویت غربی، نمادهای غربی و نیز زندگی غربی باشند.

۲- شناسایی، سرمایه گذاری و هدایت مسئولان ضعیف در حوزه ی فرهنگ.

۳- ایجاد بسامد تبلیغاتی مسموم بر ضد منتقدان فرهنگ غیر اسلامی.

۴- عملیات هماهنگ در چارچوب فضای مجازی و استفاده از پیشرفت الکترونیک در فضای رسانه ای.

۵- استفاده از شبکه ی عناصر داخلی، به عنوان پیاده نظام عملیاتی کردن نفوذ فرهنگی.

۶- تحمیل پیامدهای جبران ناپذیر و عمیق نفوذ فرهنگی.

«هدف و آماج تحرّک دشمنان در زمینه ی فرهنگ، عبارت است از ایمان مردم و باورهای مردم. مسئولان فرهنگی، باید مراقب رخنه ی فرهنگی باشند؛ رخنه های فرهنگی بسیار خطرناک است؛ باید حسّاس باشند، باید هشیار باشند».ـ( امام خامنه ای – ۱/ / ۹۳)

۷- فسادانگیزی در بین جوانان

«مدیریت فرهنگ یک کار بسیار لازم است؛ و مدیریت هم باید بر مبنای شعارهای انقلاب و مبانی انقلاب باشد؛ یعنی مراقبت بشود آن چه اصل است، این است که مبانی انقلاب و مبانی استقلال کشور و مبانی امام و مانند اینها باید محفوظ باشد…

هر کشوری یک اصولی دارد که این اصول باید مراقبت بشود و دستگاه های حاکمیتی باید این اصول را رعایت کنند؛ رودربایستی ندارد. اگر چنانچه می بینید فلان تئاتر، فلان فیلم، فلان کتاب، فلان نشریه با مبانی انقلاب و مبانی اسلام مخالف است، جلویش را بگیرید و با آن برخورد بکنید.» (امام خامنه ای ـ۴/۶/ ۹۴)

۲. تجدّد گرایی افراطی

در مقابل تمسّک به اسلام ناب، تجدّد گرایی افراطی و زهدگرایی منفی قرار دارد.

«تجددگرایی افراطی – که هم در شیعه وجود داشته و دارد و هم در سنی – و در حقیقت عبارت است از آراستن اسلام به آن چه از اسلام نیست و پیراستن آن از آن چه از اسلام هست به منظور رنگ زمان زدن و باب طبع زمان کردن، آفت بزرگی برای نهضت است و وظیفه رهبری نهضت است که جلو آن را بگیرد».[۴]

تجدّدگرایی افراطی در حقیقت تلفیق اسلام با اندیشه های غیر اسلامی برای زیبا جلوه دادن آن می باشد. و این اندیشه غیراسلامی گاهی اندیشه ماتریالیستی و گاهی اندیشه های لیبرالیستی و مدرنیته و گاهی تفکرات پست مدرن می باشد که امروزه شاهد آن هستیم. تجدّدگرایی افراطی به خاطر داشتن روحیه ی انفعال پذیری و خودباختگی می باشد.

مقام معظّم رهبری این مورد را یکی از آفت های انقلاب اسلامی بر می شمرد و می فرمایند:

«آن چیزی که باید مورد توجّه قرار بگیرد و من اصرار دارم که مردم عزیز ما به خصوص جوانان و همچنین مسؤولان بخش های مختلف نظام جمهوری اسلامی بدان توجّه کنند، این است که دشمنان نظام جمهوری اسلامی، وقتی نمی توانند در میدان مبارزه رویارویی، کار مؤثّری با این نظام انجام بدهند،… وقتی از همه این ها یعنی اقتصادی، نظامی، امنیتی و انفجار داخلی مأیوس می شوند، یک راه برای آن ها باقی می ماند و آن، این است که نظام اسلامی و انقلابی را، به مواضعی برخلاف اصول خود سوق دهند. یا به عبارت ساده تر و روشن تر او را وادار کنند که از گفته های خود در زمینه ی مسایل انقلاب برگردد، حرف و مواضع خود را تخطئه بکند و خودش را دچار تناقض نماید. این را از چه راهی انجام می دهند؟ از راه فشارهای تبلیغاتی، سیاسی و فرهنگی. جوّ را آن چنان از فشار انباشته می کنند، که انسان های ضعیف النفس در مقابل این فشار نمی توانند مقاومت کنند… این خطر بزرگی است که صاحبان فکر و اندیشه را در کشورها تهدید می کند، در مقابل این خطر باید مثل کوه استوار ایستاد.» (۱۴/ ۳/ ۱۳۷۶)

۳. تحجّر و مقدّس نمایی

تحجّر به مفهوم جمود و انعطاف ناپذیری است. حالتی که شخص در مقابل هر پدیده ی جدید به دلیل تازه بودن واکنش منفی از خود نشان می دهد. همزمان با شروع نهضت امام خمینی قدس سره در سال ۱۳۴۱ و مبارزه ی ایشان علیه رژیم ستم شاهی، متحجّران، و مقدّس مآب ها سدّ راه مبارزه شدند، به طوری که امام خمینی قدس سره مبارزه با این ها را هزار بار سخت تر از مبارزه ی با رژیم می دانستند.[۵] پس از پیروزی انقلاب و استقرار نظام مقدّس اسلامی نیز، این نوع افراد به مبارزه با نظام اسلامی برخاستند. برخی به ملحدان و ضدّ انقلاب پیوستند، برخی در کشور ماندند و سعی کردند به هر وسیله مشروعیت نظام را زیر سؤال برده و خوراک تبلیغاتی برای رسانه های گروهی بیگانگان تهیه کنند. امام خمینی قدس سره در پایان عمر مبارک شان گوشه ای از خیانت های آن ها نسبت به اسلام را بازگو کرده و فرمودند:

«خون دلی که پدر پیرتان از این دسته متحجّر خورده است هرگز از فشارها و سختی های دیگران نخورده است و آن قدر که اسلام از این مقدّسین روحانی نما ضربه خورده است از هیچ قشر دیگری نخورده است».[۶]

و امام خامنه ای مد ظلّه العالی خطر تحجّر را این گونه بیان فرموده اند:

«تحجّر آن است که کسی که می خواهد از مبانی اسلام و فقه اسلام، برای بنای جامعه استفاده کند، به ظواهر اکتفا کند. و نتواند کشش طبیعی احکام و معارف اسلامی را، در آن جایی که قابل کشش است درک کند و برای نیاز یک ملّت و یک نظام و یک کشور، که نیاز لحظه به لحظه است، نتواند علاج و دستور روز را نسخه کند و ارایه بدهد. این بلای بزرگ است. اگر در رأس نظام های سیاسی که بر اساس اسلام تشکیل شده است یا در آینده تشکیل خواهد شد؛ چنین روحیه ای وجود داشته باشد. اسلام برنامه دارد و خواهد توانست از منبع لایزال و احکام اسلامی، جامعه را به پیش ببرند و امام خمینی قدس سره خود را از این آفت مبرّا کرد.» (۱۴/ ۳/ ۱۳۷۶)

. رواج سکولاریسم

ترویج اندیشه سکولاریسم برای انقلابی که بر اساس یگانه انگاری دین و سیاست پاگرفته و جوهره آن را بر آمدن سیاست از دین تشکیل می دهد، سم مهلکی است که به پایه های آن آسیب جدی و جبران ناپذیری وارد می سازد. «این همانی» دین و سیاست از قوی ترین نقاط یک جامعه دینی، به ویژه در عصر جدید، به شمار می آید. ساده ترین و بهترین وضعیت برای یک جامعه دینی پذیرش این نکته است که دین و سیاست را جفتی توأمان بدانند و حتی بیش از آن، حالتی «این همانی» میان شان برقرار سازند. در چنین شرایطی، نقاط قوت دین و سیاست با هم رابطه تعاطی را تشکیل می دهند. سیاست به هنگام، منسجم و قوی می تواند پشتوانه لازم برای اعتبار و شکوه دین قرار گیرد و متقابلاً دین مقبول و مطلوب و جای گرفته در اعماق ذهن و قلب اعضای جامعه که در عین حال، خود در بردارنده آموزه های سیاسی است، تکیه گاهی مناسب برای سیاست شمرده می شود. چنین رابطه ای را می توان از سیره پیامبر و آثار اسلامی نیز اخذ کرد، ولی پرداختن به این مهم خارج از چهارچوب و حوصله این مقاله است. اگر حکومت دینی حکومتی است که از صدر تا ذیل آن بر اساس دین تعریف می شود، بهترین راه مقابله با آن ارائه تفسیری از دین است که سیاست و اداره جامعه را در دست هر کس برتابد و دخالت دین در سازو کارهای حکومت و جامعه را نیز نپذیرد؛ دین را امری فردی و آن جهانی بداند و جامعه را از قلمرو الزامات دینی خارج سازد.

. کم رنگ شدن ارزش ها و رو آوردن به ضدّ ارزش ها

با سقوط یک رژیم سیاسی، ارزش های مسلّط آن از بین نمی رود. هر چه قدر زمان مبارزه برای پیروزی انقلاب کم تر باشد، حضور ارزش های قبلی در جامعه بیشتر نمودار است. انقلاب اسلامی انقلاب ارزش ها و هنجارهای دینی است. و اگر این ارزش های اسلامی که انقلاب ما برای تحقّق آن ها بود در جامعه کم رنگ شود خطر بزرگی انقلاب اسلامی را تهدید می کند.

«بررسی تاریخ اسلام نشان می دهد که پس از وفات پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم مسیر انقلاب جهانی آن حضرت و شکل و محتوای آن، تا حدود زیادی عوض شد؛ این مسأله بر اثر رخنه افراد فرصت طلب و دشمنانی که تا دیروز با اسلام می جنگیدند، اما بعدها با تغییر شکل و قیافه، خود را در صفوف مسلمانان داخل کرده بودند، به وجود آمد. بدین ترتیب، از اواخر قرن اول هجری، تلاش هایی آغاز شد تا از این انقلابِ با ماهیت اسلامی، به یک انقلاب دارای ماهیتی قومی و عربی تعبیر شود. وارثان میراث پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به جای اعتقاد به تأثیرگذاری اسلام و ارزش های اسلامی در پیروزی آنان، و به جای حفظ و تداوم دستاوردهای انقلاب اسلامی با معیارها و اصول اعتقادی خاص خود، به انقلابْ، ماهیتی قومی و عربی دادند و معتقد شدند که علت پیروزی آنان بر ملل غیر عرب “ملت عرب” بوده است».[۷]

حضرت امام قدس سره در وصیت نامه خود، فراموش کردن اهداف فرهنگی قیام ملت و مکتب الهی اسلام، به انزوا کشاندن روحانیت، غرب زدگی و شرق زدگی و سلطه بیگانگان بر مقدّرات مراکز تعلیم و تربیت را از آفات فرهنگی انقلاب معرفی می نماید.

اندیشه های بیگانه ممکن است از طریق دشمنان یا دوستانی که مجذوب آرای دیگران شده اند، نفوذ کنند. نمونه این گرایش ها را در قرون اولیه اسلامی می توان دید. به عنوان مثال، مجذوب شدگان به پاره ای اندیشه های فلسفی و آداب و رسوم ایرانی و تصوّف هندی، نظریات و اندیشه هایی را به عنوان خدمت، و نه به قصد خیانت، وارد اندیشه های اسلامی کردند. بنابراین، در مسأله ورود و نفوذ اندیشه های بیگانه باید به زمینه های داخلی آن نیز توجه کرد.[۸]

. ابتذال فرهنگی

از دیگر عوامل آسیب زا برای انقلاب اسلامی می توان به استفاده از هنر، سینما و تئاتر اشاره نمود که از طریق تولید انواع فیلم ها و سریال های تلویزیونی و انتقال آن به کشور تأثیرات سویی را بر رفتارهای اجتماعی جوانان گذاشته است. مطبوعات و کتاب ها نیز برای ترویج فرهنگ غربی مورد استفاده قرار گرفته اند. چاپ و نشر اشعار، مقالات و رمان های مختلف برای ترویج پوچ گرایی و نیز زیر سؤال بردن مبانی نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران و سیاست های فرهنگی آن در سطح گسترده ای مورد استفاده مخالفان نظام جمهوری اسلامی قرار گرفته است و نقش به سزایی در تهاجم فرهنگی غرب برای تضعیف باورهای اسلامی و انقلابی داشته است.[۹]

اشاعه ی فساد و فحشا در جامعه خصوصاً در بین نسل جوان و تأثیرپذیری از جنگ روانی و تهاجم فرهنگی و تبلیغاتی دشمن و رجعت تدریجی به ارزش های فرهنگی رژیم پیش همواره از آسیب های جدّی است که نظام را تهدید می کند. و به تعبیر مقام معظّم رهبری تهاجم فرهنگی، یا شبیخون فرهنگی دشمن به طور دقیق در همین راستا می باشد. بحران هویت اجتماعی و دینی بالأخص بین نوجوانان و جوانان نسل دوم و سوم انقلاب و گرایش به الگوهای غربی و فرهنگ مبتذل غرب، همچنین از خطرات مهمّی است که نظام اسلامی ما را تهدید می کند.

از مهم ترین ابزارهای اجتماعی برای تخریب فرهنگ جوامع دیگر، گسترش فساد اجتماعی است. فساد اجتماعی از جمله راه ها و روش های ضدفرهنگی است که ممکن است از عناصر داخلی گرفته شده و یا از فرهنگ بیگانه وارد اجتماع گردد. از جمله مفاسد اجتماعی، گسترش فساد جنسی در جامعه است. فیلم های ویدیویی، برنامه های تلویزیونی ماهواره ای، تصاویر مبتذل مجلات و تبلیغات روانی که از این ابزارها نشأت می گیرد، همگی درصدند تا قشر جوان جامعه ما را در فساد جنسی فرو برند و با این کار آنان را از اهداف معنوی و فرهنگی انقلاب اسلامی منحرف کنند. از دیگر اقدامات اجتماعی تهاجم فرهنگی، ایجاد روحیه مدگرایی و اخلاق خاص ترویج کنندگان این مدها در قالب گروه های رپ، هوی متال و… است که ترویج کننده ارزش های ضد اخلاقی از جمله همجنس بازی و برقراری روابط آزاد جنسی هستند.

مقام معظم رهبری مد ظلّه العالی در یکی از فرمایشاتشان با اشاره به سابقه تهاجم فرهنگی در ایران قبل از انقلاب اسلامی، از اواسط دوره قاجاریه و به ویژه دوره رضاخان، می فرمایند:

«انقلاب اسلامی که آمد، مثل مشتی به سینه مهاجم خورده، او را عقب انداخت و تهاجم را متوقف کرد. شما در آن دوران اول انقلاب، ناگهان دیدید که مردم ما در ظرف مدت کوتاهی، تغییرات اساسی در خلقیات خودشان احساس کردند. در مردم، گذشت، قناعت، همکاری و گرایش به دین زیاد شد و آز و طمع و اسراف کم شد؛ این ها فرهنگ است، فرهنگ اسلامی این هاست… البته عمیق نبود، آن وقتی عمق پیدا می کند که چند سالی روی آن کار بشود، این فرصت پیش نیامد… در اواسط دوران جنگ، به وسیله ابزارهای تبلیغی، به وسیله گفتارهای غلط و کج اندیشانه، مجدداً شروع شد و آن ته نشین ها و رسوب های ذهنی و روحی خود ما مردم هم مؤثر بود! اما باز حرارت جنگ مانع بود تا این که جنگ تمام شد. پس از جنگ، این جبهه جدید به شکل جدی مشغول کار شد. دشمن با یک محاسبه فهمید که جمهوری اسلامی را نمی شود با تهاجم نظامی از بین برد!… با محاصره اقتصادی هم نمی شود، فهمیدند باید عقبه ملت را بمباران کنند. فهمیدند باید فرهنگ، اخلاق، ایمان، ایثار، اعتقاد به دین، اعتقاد به رهبری، اعتقاد به قرآن و جهاد و شهادت ملت را از بین برد و شروع کرد.» (۲۱/ ۵/ ۷۱)[۱۰]

. تحریف ریشه های انقلاب و شخصیت امام خمینی رحمت الله علیه

سرچشمه پیروزی انقلاب را در جوشش خون هایی باید دید که در خرداد ریشه های آن را آبیاری کردند. آشنایی با چگونگی شکل گیری آن قیام سرخ، علل آن و انحرافاتی که دشمنان ملت از همان ایام سعی کردند در آن ایجاد کنند، از اهمیت اعتقادی و تاریخی برخوردار است. به هیچ وجه نباید آن سر چشمه، مهجور و آن علل برای نسل امروز و آینده ناشناخته بماند یا در کنار عناصر بی ارزش و مشکوک، کمرنگ جلوه داده شود. از حیله هایی که به کار گرفته شده و هنوز هم ادامه دارد، مطرح کردن عوامل و حوادث کم اهمیت و بعضاً خیالی یا بزرگ نمایی عناصر بی ارزش و جریان های ساختگی قیام تاریخی و حماسه بی نظیر دوران معاصر و شخص امام خمینی رحمت الله علیه است. آن ها قصد دارند با تحریف ریشه های انقلاب مانع بروز هرگونه شور حماسی جدید، و ادامه هیجان حق طلبانه و پی گیری اقدام حسینی در آینده شوند.

فرمایشات رهبر معظم انقلاب در ۱۴ خرداد سال ۱۳۹۴ ناظر به همین موضوع بود، به ویژه آن جا که فرمودند:

«اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای نکرده عمداً به کنار بگذاریم، ملّت ایران سیلی خواهد خورد.»

. ترویج تقابل ملی گرایی در برابر اسلام خواهی

دشمن انقلاب، از طرح ها و برنامه هایی حمایت می کند که ایران منهای اسلام را بزرگ بنماید و به ویژه نسل جوان را به افتخارات پوچ شاهنشاهی ظالمانه علاقه مند کند و از عظمتی که اعتقاد به اسلام برای او به وجود آورد، بیگانه سازد. وجه بازر هویت ایرانی، حتی پیش از اسلام خداجویی او بوده و همین وجه موجب گرایش سریع او به اسلام شده است. این که ایرانی خداجو و دین گرا باشد، خوشایند دشمنان ما نیست؛ چرا که همین مسیر به طور منطقی ایرانی را به اسلام و محبت اهل بیت و شیعه امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودن و بالاخره، پیروزی انقلاب اسلامی می کشاند. از این رو،