پاورپوینت کامل یقین به دستور خدا ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یقین به دستور خدا ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یقین به دستور خدا ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یقین به دستور خدا ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

انسان بعد از اعتقاد به خداوند با تمام صفاتش، پیامبر، امامان معصوم علیهم السلام و قیامت و این که قرآن کتاب الهی است، در عمل به دستور خدا که در قرآن بیان شده و توسط ائمه معصومین علیهم السلام تببین و تفسیر گردیده است، نیازی به دلیل ندارد و همین که مشخص شود این دستور از طرف خداست برای عمل نمودن کافی است اگرچه دانستن حکمت دستورات خدا بسیار خوب و مفید است ولی شرط عمل نیست.

بعد از این مقدمه این سؤال مطرح می شود که:

از کجا معلوم می شود که خدا دستوری را داده باشد و یا به عبارتی چه طور می توان به این یقین رسید که این دستور از طرف خداست.

قرآن

در بالا اشاره شد که برای اعتقاد به قرآن و معجزه بودن آن باید تحقیق نمود و پس از قبول این مطلب که قرآن از طرف خداست و هیچ تحریفی در آن صورت نگرفته است می توان با مراجعه به قرآن دستورات خداوند را دانست.

قرآن کافی نیست

بعضی مطرح می نمایند که فقط احکامی را قبول دارند که در قرآن آمده باشد زیرا خداوند اگر می خواست در قرآن آن ها را بیان می فرمود. این دسته از افراد مدعی اند که مطیع قرآن بوده و آن را معجزه می دانند.

می گویند: «با توّجه به این که در قرآن بیان همه چیز هست[۱] چه مانعی دارد که ما هم با آن ها که گفتند: “حسبنا کتاب اللّه – قرآن کتاب خدا ما را بس است” هم صدا شویم؟ به خصوص که می شنویم که در میان احادیث صحیح، احادیث مجعول و نادرست نیز وجود دارد، و این باعث بی اعتبار شدن همه ی آن ها است».

دستور قرآن اطاعت از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است

قرآن به صراحت گفتار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را سخن خدا دانسته است چه در قرآن آمده باشد و چه در قرآن نیامده باشد.

«وَ مَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَی * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَی – و (پیامبر) هرگز از روی هوای نفس سخن نمی گوید * آن چه می گوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست». (نجم/۳و۴)

نکته بعدی این است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم طبق آیه زیر بر همه ولایت دارد و ولایت او در امتداد ولایت خداوند است.

«إِنَّما وَلِیکمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکعُون – ولی شما خدا و رسول و مؤمنینی هستند که در هنگام رکوع زکات می دهند».(مائده/۵۵)

نیازی به بیان نیست که وقتی ولایت او ولایت الهی است باید از او اطاعت کرد، همچنان که از خدا اطاعت می کنیم. زیرا طبق آیه قبل هر چه او بفرماید سخن خداست.

همچنین خداوند در آیات بسیاری دستور به اطاعت از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم داده و اطاعت از او را اطاعت از خدا و سرپیچی از فرمانش را عدم اطاعت از خود دانسته و برای اطاعت از رسول وعده پاداش و برای سرپیچی وعده عذاب داده است.

«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ – ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و سرپیچی ننمایید». (انفال۲۰)

«مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ – هر کس پیامبر را پیروی کند، بی شک خداوند را اطاعت کرده است». (نساء/۸۰)[۲]

چگونگی اطاعت از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم؟

مشخص است که این ها دستوراتی همیشگی است که تا قیامت برقرار است. حال اگر امروز بخواهیم به این آیات عمل کنیم چگونه باید از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اطاعت نماییم. مشخص است که یگانه راه اطاعت از آن حضرت دانستن فرمایشات ایشان و عمل به آن هاست. پس از روایات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بی نیاز نیستیم.

اطاعت از اهل بیت اطاعت از رسول و خداوند است

از آیه زیر معلوم می گردد که اطاعت از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پایان راه نیست. و باید از اولی الامر نیز مانند ایشان اطاعت نمود.

«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکم – ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا و رسول و صاحبان امر اطاعت کنید». (نساء/۵۹)

احادیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با آیات قرآن تایید می گردد و احادیث ائمه علیهم السلام با جملات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تایید می شود.

یکی از احادیث معروف و مشهور میان علمای سنّت و شیعه «حدیث ثقلین» است.

این حدیث را گروه عظیمی از صحابه، بلاواسطه از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده اند، و بعضی از علمای بزرگ راویان حدیث را بالغ بر سی تن از صحابه می دانند.[۳] گروه کثیری از مفسران و محدثان و مورّخان آن را در کتب خود آورده اند، و روی هم رفته در تواتر این حدیث نمی توان تردید کرد.

اصل حدیث به گفته ابوذر غفّاری چنین است: «او در حالی که در خانه کعبه را گرفته بود رو به سوی مردم کرده چنین می گفت من از پیامبر می شنیدم که می فرمود:

إِنِّی تَارِک فِیکمُ الثَّقَلَینِ کتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ تَفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْض – من در میان شما دو یادگار گران بها می گذارم: قرآن و خاندانم و این دو هرگز از هم جدا نمی شوند، تا هنگامی که در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند، پس بنگرید و ببینید چگونه سفارش مرا درباره این دو رعایت می کنید؟»[۴]

در این جا چند نکته قابل ملاحظه است:.

۱- معرّفی قرآن و عترت به عنوان «دو خلیفه» یا «دو چیز گرانمایه» دلیل روشنی است بر این که مسلمانان باید هرگز دست از این دو برندارند، مخصوصاً با این قید که در بسیاری از روایات آمده که می فرماید: «اگر این دو را رها نکنید هرگز گمراه نخواهید شد». این حقیقت به صورت مؤکدتری ثابت می شود.

۲- قرار گرفتن قرآن در کنار عترت و عترت در کنار قرآن دلیل بر این است که همان گونه که قرآن هرگز دستخوش انحراف نخواهد شد، و از هر گونه خطا مصون و محفوظ است عترت و خاندان پیامبر نیز دارای مقام عصمت می باشند.[۵]

جزئیات احکام

قرآن محتوی دستورات کلّی و قوانین اساسی اسلام است؛ و اگر از سنّت چشم بپوشیم، جنبه عملی خود را از دست خواهد داد، و به گونه کلّیاتی ذهنی که قابلیت اجرا ندارد باقی می ماند؛ زیرا تمام جزییات و ریزه کاری ها و آیین نامه های عملی و اجرایی آن قوانین کلّی همه در سنّت بیان شده است.

به عنوان مثال خداوند در قرآن دستور داده است:

نماز را اقامه کنید و زکات بپردازید – أَقیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ (بقره/۴۳)

روزه بگیرید – کتِبَ عَلَیکمُ الصِّیامُ (بقره/۱۸۳)

قتال (جهاد) کنید – کتِبَ عَلَیکمُ الْقِتالُ (بقره/۲۱۶)

به حج بروید – وَ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیهِ سَبیلاً (آل عمران/۹۳)

امر به معروف و نهی از منکر نمایید – وَ لْتَکنْ مِنْکمْ أُمَّهٌ یدْعُونَ إِلَی الْخَیرِ وَ یأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ (آل عمران/۱۰۴)

خمس پرداخت کنید – وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَی ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ (انفال/۴۱)

قصاص کنید – کتِبَ عَلَیکمُ الْقِصاص (بقره/۱۷۸)

و بسیاری دستورات دیگر در موضوع احکام دین، ولی چگونگی آن ها را بیان نفرموده است. حال برای اجرای این دستورات قرآن چه باید کرد؟

اگر حدیث را از ما جدا کنند. ما از کجا بدانیم چند رکعت نماز یا چند دور طواف صحیح است؟ یا عقد همسر و نماز و روزه و حج چگونه است؟ خلاصه: چگونه مسلمان باشیم؟

البته در طول تاریخ اسلام بحث های زیادی در این خصوص بوده است که ابتدا حدیث را ممنوع نمودند و سپس دست به تحریف آن زدند.

ممانعت از نقل حدیث[۶]

به طور کلی نقل حدیث و روایت از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در زمان خلیفه اول و دوم ممنوع بود، ذهبی در تذکره الحفاظ گوید:

ابوبکر پانصد حدیث از رسول اکرم را نوشته بود ولی بعد آن ها را آتش زد،

عروه بن زبیر گوید:

عمر بن خطاب گفت: من اجازه نمی دهم کسی احادیث و روایات را جمع و تدوین کند، زیرا با کتاب خدا مخلوط می گردد.

در حالات ابو هریره صحابی معروف آمده که وی اخبار و روایات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در میان مردم نقل می کرد، خلیفه دوم از این جریان مطلع شد، او را احضار کرد و گفت: چرا حدیث پیامبر را نقل می کنی، بعد از این او را تازیانه زد و گفت: «حق نداری بعد از این روایت های رسول الله را نقل نمایی».

این ها نمونه هایی بود که ما در این مورد آوردیم، در کتب رجال و حدیث از این گونه مطالب فراوان است،

جلوگیری از نقل احادیث رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم علل و جهاتی داشت که شرح و تفصیل آن موجب اطاله سخن می گردد جویندگان می توانند به کتب رجال حدیث مراجعه کنند.

جعل احادیث و روایات

به طوری که تذکر دادیم در زمان خلیفه اول و دوم از نقل اخبار و روایات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم جلوگیری شد، اما در زمان عثمان اندکی این جوّ شکسته گردید، گروهی در مسجد جمع شدند و به نقل روایات مشغول گردیدند، تا آن گاه که موجب اختلاف و تفرقه در بین اصحاب شده و فتنه ها یی پدید آمد.

معروف است کعب الاحبار، تمیم داری و وهب بن منبه که هر سه مذهب خود را رها کرده و مسلمان شده بودند، در مسجد رسول خدا مجلس داشتند و اخبار و احادیث ملل و اقوام را برای مردم نقل می کردند، و قرآن مجید را هم برای مسلمانان تفسیر و شرح می نمودند و خلیفه هم آنان را آزاد گذاشته بود.

کعب الاحبار یهودی بود و می گفت: مسلمان شده ام، تمیم داری مسیحی بود و ادعای اسلام می کرد، وهب بن منبه یک ایرانی بود که در یمن متولد شده بود، او هم اظهار مسلمانی می نمود، این سه نفر میدان دار تفسیر قرآن بودند و روایاتی را هم از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل می کردند، به طوری که یکی از روزها بین کعب الاحبار و ابوذر غفاری رحمت الله علیه گفتگوهایی شد.

ابوذر هنگامی که دید کعب الاحبار اخباری در تفسیر قرآن نقل می کند و مسلمانان را فریب می دهد، به او گفت: «ای یهودی تو می خواهی دین و شریعت به من بیاموزی و احکام اسلام را به من تعلیم دهی؟»، در این جا بین آن ها سخنانی رد و بدل گردید، و چون جریان روز از کعب الاحبار حمایت می کرد اعتراضات ابوذر به جایی نرسید.

در زمان معاویه بازار جعل حدیث بسیار رونق گرفت، معاویه گروهی را وادار کرد تا احادیث و اخباری را جعل کنند و در میان مسلمانان پخش نمایند و روایاتی هم در نکوهش امیر المؤمنین از زبان ر