پاورپوینت کامل ضرورت بازشناسی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضرورت بازشناسی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضرورت بازشناسی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضرورت بازشناسی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

>

سرمقاله

سردبیر

ناکامی یا دست کم عدم توفیق کامل در رسیدن به اهداف توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در کشورهای در حال توسعه از جمله بسیاری از کشورهای اسلامی, نیز بی توجهی به نقش و جایگاه فرهنگ در امر توسعه, از جمله علل رویکرد به توسعه فرهنگی و بهادادن به آن در برنامه های جاری توسعه بوده است.

توسعه در اصطلاح شناخته شده امروزی, فرایندی است که اول بار در غرب رخ داده و بر ویرانه جامعه فئودالی بنا گشته و ارزش های عصر روشنگری را تبلیغ کرده است. از این رو در آن جا ابعاد مختلف آن, دوشادوش هم حرکت کرده و تمامی ابعاد زندگی فرد غربی را اعم از سیاسی, اجتماعی و فرهنگی در برگرفته است. بنابراین تغییرات فرهنگی ناشی از توسعه در غرب, پیامد توسعه محسوب نشده بلکه جزئی از فرایند توسعه تلقی می گردد. هم چنین امروزه نظریه سیر تک خطی پیشرفت جوامع, مقبولیت خود را از دست داده و زمان ارائه راه حل های جهان شمول سپری شده است و استفاده از الگویی واحد برای توسعه ممالک مختلف امری مردود تلقی می شود.

گرچه دیدگاه فرهنگی نوسازی ـ که به پیروی از نظریات ((ماکس وبر)) ارزش های فرهنگی را بستر توسعه, و تحول فرهنگی را شرط اساسی دگرگونی در سایر شئون می داند ـ تاحدی افراطی به نظر می رسد, ولی در این که هر جامعه ای باید در امر توسعه روندی متناسب با شرایط و مقتضیات فرهنگی ـ اجتماعی خویش درپی گیرد, شکی نیست.

از آن جا که مقوله فرهنگ, امری پویا و مستمر است, شناخت وضعیت فعلی آن منوط به آگاهی از پیشینه و سیر تاریخی آن خواهد بود; که هر شناختی از گذشته, پیش زمینه ای برای گذر به آینده است, چرا که نیمی از انسان در گذشته است و نیم دیگرش در آینده.

به همین دلیل, تعمق و بازنگری دوباره به هویت فرهنگی, نه برای تفاخر و تجلیل بیهوده از باورهای کهن و درجازدن و توقف در آن, بلکه برای ریشه یابی عناصر سازنده فرهنگ امروزی ما ضروری است. هم چنین سخن دوباره از فرهنگ و تمدن اسلامی نه با هدف بهره برداریهای سیاسی به منظور تقویت هویت ملی (که در جای خود لازم است) و نه صرفا برای تعیین سهم در تمدن بشری (که البته آن هم امری ضروری است) و نیز نه برای خودشیفتگی و واپس گرایی است, بلکه بدان جهت است که چالش تمدن مدرن, هیچ جامعه ای را به حال خود رها نکرده است. در روزگار ما تمدن و فرهنگ اسلامی از جمله در حوزه ایران در مواجهه و تصادم با فرهنگ جدید جهانی قرار گرفته و در نتیجه این مواجهه و مقایسه, امروزه خود آگاهی نسبت به هویت فرهنگی مان بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است تا از سویی در همسازگری آن با پیشرفت های سریع جامعه بشری مددکارمان باشد و از سوی دیگر,