پاورپوینت کامل سیره نبوی (ص) در کتاب بحارالانوار ۸۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیره نبوی (ص) در کتاب بحارالانوار ۸۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیره نبوی (ص) در کتاب بحارالانوار ۸۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیره نبوی (ص) در کتاب بحارالانوار ۸۹ اسلاید در PowerPoint :

>

سیره نبوی(ص) به لحاظ اهمیت نظری و عملی از دیرباز مورد توجه نویسندگان مسلمان بوده است. بی شک تحقیق صحیح و موفق در این باب می طلبد که کلیه منابع و روایات موجود مورد نظر و نقد و بررسی قرار گیرند. منابع شیعی در این زمینه به سبب عوامل مختلف سیاسی و مذهبی و اجتماعی یا از بین رفته یا شرایط بروز و ظهور نیافته اند, با این حال بخش عمده ای از روایات سیره در منابع شیعی متإخر یافت می شوند که برای پالایش و جرح و تعدیل روایات متداول در منابع مشهور و متعارف سیره بسیار ارزشمند می باشند. کتاب بحارالانوار گرچه از منابع متإخر به شمار می رود, ولی به جهت گردآوری روایات پراکنده منابع متعدد شیعی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

نگارش سیره نبوی به لحاظ جنبه دینی ـ نه صرفا تاریخی و با انگیزه های تاریخ نگاری ـ از اواخر قرن اول قمری آغاز شد و هدف اساسی از آن, ثبت آن بخش از حوادث زندگانی رسول خدا(ص) بود که می توانست به نحوی در امور دین و دنیای مردم مفید و راهنما باشد و این اندیشه برخاسته از آموزه الهی ((ان لکم فی رسول الله اسوه حسنه))(۲) بود. البته نقل روایات و حکایات سیره تا پیش از تدوین به طور شفاهی متداول بود و سرمشق زندگی مسلمانان, اما وقتی کلام ((قیدوا العلم بالکتابه))(۳) آنان را به اهمیت ثبت و ضبط متوجه کرد به تدوین سیره دست زدند.

با پیدایش تاریخ نگاری اسلامی در دهه های آخر قرن اول قمری روایات سیره در آثار تاریخ نگاران مسلمان ظاهر شدند. مکتب تاریخ نگاری مدینه که برخی موسس آن را ابن شهاب زهری دانسته اند(۴) برخلاف مکتب عراق توجه بیشتری به نقل روایات سیره داشت. با این حال تاریخ نگاران مکتب عراق از پرداختن به سیره پیامبر اکرم(ص) یکسره غافل نماندند و با کمی تإخیر روایات سیره بیشتر در آثار این مکتب نمایان شد.

جدا از ادبیات تاریخ نگاری, احادیث سیره رسول خدا(ص) به فراوانی در کتابهای روایی ای که نگارش آن ها از حدود نیمه قرن دوم قمری آغاز شده بود یافت می شد. این نوشته ها که با انگیزه های خالص دینی و برای تبیین بخشی از سنت پیامبر ـ که در امور فردی و اجتماعی مسلمانان کاربرد داشت ـ به نگارش درآمده بودند بخش عمده ای از روایات سیره را در خود داشتند. مهمترین ویژگی آثار مذکور این بود که روایات آنها عمدتا با ذکر سلسله سندهایشان نقل شده بودند و این امر به لحاظ سنجش اعتبار و صحت و سقم این روایات اهمیت بسیار داشت.

با وجود تلاش بسیار برای پالایش احادیث نبوی که روایات سیره را هم دربر می گرفت و نمونه بارز آن نوشتن کتاب های صحاح بود تدوین سیره دچار تحریفات و دستکاریهایی شد که از انگیزه های سیاسی و مذهبی ناشی می شد. اشراف کلی حاکمان بر تدوین از مهمترین عوامل در این زمینه بود که ممانعت کلی از تدوین احادیث نبوی ـ که تا دهه های نخست قرن دوم ادامه داشت(۵) ـ جعل و تحریف احادیث (از جمله معاویه تشویق می کرد روایاتی علیه علی(ع) و در فضایل عثمان و شیخین نقل کنند)(۶) و عملکرد گزینشی در ثبت روایات (سلیمان بن عبدالملک کتاب ابان بن عثمان را سوزانید چون در آن از مناقب انصار یاد شده بود(۷) و خالدبن عبدالله قسری از زهری خواست چنان کتابی بنویسد که جایگاه علی(ع) را در جهنم بنمایاند)(۸) تحت همین اشراف کلی قرار داشتند, به همه اینها باید تعصبات مذهبی و جانبداریهای فرقه ای را افزود که سبب تحریف و تإویل روایات سیره به شیوه های دلخواه می شد.

در کنار این روند کلی نگارش سیره, مکتب تدوین تشیع با هویتی متمایز قرار داشت.

شیعیان علی رغم ممانعت از تدوین سنت پیامبر از همان دهه های آغازین به این کار مبادرت کردند و در میان انبوه احادیث, از سیره رسول خدا(ص) هم بسیار روایت میآوردند. رکن اساسی روایاتی که شیعیان در باب سیره نقل می کردند احادیثی بودند که از زبان امامان اهل بیت ـ علیهم السلام ـ شنیده بودند. استواری و صحت این دسته روایات به مقتضای ((اهل البیت ادری بما فی البیت)) از روایات راویان عثمانی و اموی بیشتر بود. امامان ـ علیهم السلام ـ به لحاظ اهمیت نظری و عملی سیره نبوی و هم به منظور پالایش روایات سیره و جداسازی غث و سمین آنها به نقل روایات مذکور می پرداختند. روایات ایشان یا به طور مسند از طریق پدرانشان به امام علی(ع) می رسد یا به کتاب هایی که آن حضرت نوشته بود. روایات امام علی(ع) نیز بخش عمده ای از روایات سیره را تشکیل می دهند که جدا از منقولات نهج البلاغه در کتاب های روایی دیگر به طور پراکنده موجودند.

با این حال در میان تإلیفات شیعیان در دو قرن نخست قمری به ندرت کتابی می توان یافت که به سیره نبوی اختصاص یافته باشد (مانند کتاب المبعث و المغازی ابان بن عثمان بجلی, متوفی به سال ۱۵۰ق) و روایات سیره به طور عمده در اصول و کتب روایی ایشان نقل شده بودند, اما با اندکی تإخیر همین روایات در کتاب هایی که به سیره معصومین ـ علیهم السلام ـ اختصاص یافتند (مانند الارشاد شیخ مفید و اعلام الوری طبرسی) و نیز در جوامع حدیثی گرد آمدند. ویژگی خاص این جوامع حدیثی همان حفظ اسانید روایات بود. از نخستین جوامع حدیثی باید به کتاب الکافی کلینی و از متإخرترین آنها به بحارالانوار مجلسی اشاره کرد. بحارالانوار و مولف آن

محمدباقر مجلسی(۹) (۱۰۳۷ ـ ۱۱۱۱ق) فرزند محمد تقی از دانشمندان بنام قرن یازده و دوازده قمری بود که نسب او از طرف مادری به حافظ ابونعیم اصفهانی (نویسنده حلیه الاولیإ) می رسید. وی تحصیل را در نزد پدرش که از عالمان عصر خویش بود آغاز کرد و سپس در نزد استادانی چون ملامحسن فیض کاشانی, محمد صالح مازندرانی, شیخ محمدبن حسن عاملی و… به کسب دانش پرداخت و به زودی در زمره عالمان زمان خود درآمد و به تربیت شاگردانی چون سیدنعمت الله جزایری, میرزاعبدالله افندی, میرزا مهدی مشهدی پرداخت.

عالمان شیعی در این زمان که شرایط سیاسی و مذهبی را مساعد می دیدند تلاش بسیاری برای گردآوری میراث علمی شیعه و نشر و گسترش آن به خرج دادند و کتاب های بسیاری در حوزه دین و مذهب به رشته تحریر درآوردند. مجلسی نیز همپای دیگر دانشمندان شیعه در این زمینه نقشی فعال داشت به طوری که از وی بالغ بر پنجاه کتاب و رساله به زبان عربی و فارسی ذکر شده که بسیاری از آن ها باقی مانده اند, مهمترین تإلیفات وی عبارتنداز:

مرآه العقول فی شرح اخبار الرسول (در شرح اصول کافی);

ملاذالاخیار (در شرح کتاب الاستبصار شیخ طوسی);

بحارالانوار (مجموعه حدیثی);

حق الیقین (در اعتقادات به فارسی);

حیاه القلوب (در اعتقادات و سیره به فارسی).

در میان تإلیفات مجلسی کتاب بحارالانوار بزرگ ترین اثر وی به شمار می رود که مجموعه بزرگی از احادیث شیعه در ابواب مختلف اصول و فروع و آداب و سنن می باشد و تإلیف آن حدود چهل سال به طول انجامید. مجلسی هدف از تإلیف این کتاب را گردآوری احادیث و علوم اهل بیت ـ علیهم السلام ـ عنوان کرده است که در کتاب های مختلف پراکنده بوده و گذشت زمان و حوادث روزگار آنها را در معرض نابودی و نسیان قرار داده بود:

((در پی اصول معتبری بر آمدم که مهجور مانده بودند و در طی سالیان دراز و مدت های مدید به حال خود رها شده بودند به جهت استیلای حاکمان مخالف شیعه و رهبران گمراهی یا به علت رواج علوم باطله درمیان جاهلان مدعی علم و فضل یا به علت کم توجهی بعضی از متإخرین و اکتفا به کتب مشهور و متداول…)).(۱۰)

وی اظهار می دارد که برای دستیابی به این کتب در شرق و غرب بلاد اسلامی تلاش بسیاری به کار بست و تصمیم گرفت آنها را در یک کتاب گرد آورد تا از خطر نابودی و نسیان نجات یابند و بدین منظور روایات آنها را که در ابواب مختلف پراکنده بودند در یک فصل بندی جدید و متناسب در قالب کتاب بحارالانوار جمع نمود.(۱۱) او کتاب خود را در ۲۵ جلد و مشتمل بر ۲۳۰۰ باب تنظیم کرد که مجلدات و ابواب اولیه به اصول دین و ابواب بعدی به آداب و سنن و فروع فقهی اختصاص یافته است.

نخستین چاپ بحارالانوار به سال ۱۲۴۸ قمری در هندوستان صورت گرفت که تنها برخی از مجلدات آن منتشر شد. چاپ دوم آن در ۱۳۰۳ قمری به همت حاج محمدحسن اصفهانی معروف به کمپانی, امین دارالضرب تهران, آغاز و در ۱۳۱۵ قمری یعنی یک سال پس از مرگ وی به اتمام رسید; این چاپ سنگی که به چاپ کمپانی معروف است در ۲۵ جلد به قطع رحلی در چاپخانه های تهران و تبریز صورت گرفت. چاپ جدید بحارالانوار در ۱۳۷۶ قمری (۱۳۳۶ ه”. ش) در انتشارات کتابفروشی اسلامی و دارالکتب الاسلامیه در یکصدوده جلد انجام شد که بارها تجدید چاپ شده است و با تحقیق و تعلیقات علامه طباطبائی و عبدالرحیم ربانی شیرازی و محمدباقر بهبودی و… همراه است, بعدها موسسه الوفإ و داراحیإ التراث العربی این چاپ را تجدید کردند.

جلد ششم از چاپ قدیم بحارالانوار که منطبق با مجلدات ۱۵ تا ۲۲ چاپ جدید است به سیره نبی اکرم(ص) اختصاص یافته است. ابواب کتاب سیره

مولف بخش سیره کتابش را که ((تاریخ پیامبر)) نامیده در پنج بخش تنظیم کرده است:

ـ ابواب متعلق به ولادت, رشد و نمو, ازدواج, صفات و خصوصیات شخصی رسول خدا;

ـ ابواب متعلق به معجزات;

ـ ابواب متعلق به احوالات پیامبر از بعثت تا حوادث دوران مدینه;

ـ ابواب متعلق به همسران, فرزندان, خویشان و اصحاب پیامبر;

ـ ابواب متعلق به درگذشت نبی اکرم(ص)

هر یک از این بخش ها مشتمل بر ابواب متعدد و در مجموع دارای ۲۶۵۵ حدیث می باشند به شرح زیر:

بخش نخست شامل هجده باب و ۷۸۵ حدیث است که عنوان کلی مهمترین ابواب آن عبارت اند از: خلقت حضرت محمد(ص) و بیان احوالات پدران و نیاکان ایشان و اعراب جاهلیت, ذکر بشارت ها به ولادت و نبوت پیامبر, تاریخ ولادت و امور مربوط به آن و ظهور معجزات, شیرخوارگی و دوران رشد, ازدواج با خدیجه و برخی احوالات وی, نام ها و القاب حضرت محمد(ص) و ذکر لوازم شخصی ایشان (سلاح, لباس, انگشتر و…), بیان معنای برخی آیات در شإن حضرت محمد(ص), ویژگی های شخصی و مکارم اخلاق و اوصاف نفسانی, وجوب اطاعت و دوستی و تجلیل و بزرگداشت ایشان, درباره عصمت و وجوه آن, سهوالنبی, علم رسول خدا, کتب و وصایای انبیا که نزد ایشان بود, فصاحت و بلاغت پیامبر.

بخش دوم ابواب مربوط به معجزات رسول خدا(ص) است و مشتمل بر دوازده باب و ۳۴۲ روایت که در آن درباره حقیقت معجزه و وجوه اعجاز قرآن و ذکر دیگر معجزاتی که از آن حضرت نقل شده, مانند اخبار غیبی, زنده کردن مردگان, شفای بیماران, شق القمر و ردالشمس و… بحث شده است.

بخش سوم در ۳۶ باب و شامل ۱۰۰۴ روایت مفصل ترین بخش کتاب سیره است که مهمترین وقایع سیره و مغازی را در خود جای داده است, ابواب این بخش شامل: بعثت و اظهار دعوت, نزول وحی و کیفیت آن, معراج, هجرت به حبشه, محاصره در شعب ابوطالب و دعوت قبایل و وفات ابوطالب و خدیجه, هجرت به مدینه ولیله المبیت, ورود به مدینه و بنای مسجد و ذکر حوادث تا آغاز غزوات, ذکر غزوات و حوادث تا غزوه بدر کبری, تغییر قبله, غزوه بدر, حوادث بعد از بدر تا غزوه احد, غزوه احد و حمرإ الاسد, غزوه رجیع و بئر معونه, غزوه بنی نضیر, غزوه ذات الرقاع, بدر صغری و ذکر حوادث تا جنگ خندق و بنی قریظه, غزوه بنی مصطلق و ذکر حوادث تا صلح حدیبیه, قصه افک, غزوه حدیبیه و بیعت رضوان و عمره القضا, نامه های پیامبر به پادشاهان و ذکر حوادث تا غزوه خیبر, غزوه خیبر و فدک, حوادث بعد از خیبرتا جنگ موته, جنگ موته و حوادث بعد از آن تا جنگ ذات السلاسل, غزوه ذات السلاسل, فتح مکه, حوادث بعد از فتح تا غزوه حنین, غزوه حنین و طائف و ذکر حوادث تا غزوه تبوک, غزوه تبوک و ماجرای عقبه, مسجد ضرار, نزول سوره برائت, ماجرای مباهله, غزوه عمروبن معدیکرب, فرستادن علی(ع) به یمن, آمدن وفود به نزد پیامبر و ذکر حوادث تا حجه الوداع ذکر وقایع تا بازگشت به مدینه و تا زمان وفات رسول خدا, ماجراهای رسول خدا(ص) با اهل کتاب و مشرکان از هجرت به مدینه تا وفات.

بخش چهارم شامل چهارده باب و ۳۹۳ حدیث درباره فرزندان پیامبر و احوالات ایشان, همسران پیامبر, احوالات ام سلمه, احوالات عایشه و حفصه, خاندان و خویشان و نزدیکان پیامبر, صدقات و اوقاف رسول خدا(ص), مهاجرین و انصار و سایر اصحاب, احوالات قریش و دیگر قبایل عرب, فضایل سلمان, مقداد و ابوذر و عمار و برخی اصحاب, اسلام آوردن سلمان و احوالات او, احوالات ابوذر, احوالات مقداد و بعضی اصحاب, فضایل امت پیامبر و اخبار مربوط به آینده ایشان می باشد.

بخش پنجم در سه باب و مشتمل بر ۱۳۱حدیث و ابواب آن عبارت اند از: وصیت رسول خدا(ص) به هنگام وفات و خبر تدارک سپاه اسامه, وفات و غسل و نماز و دفن پیامبر, کراماتی که بعد از وفات آن حضرت ظاهر شدند. منابع و مآخذ

مجلسی در ابتدای کتابش نام کلیه مصادر خود را همراه نام مولفان آنها ذکر کرده است.(۱۲) و سپس به توثیق آنها پرداخته یعنی درباره وثاقت و اعتبارشان سخن گفته است و اگر طعن و جرحی بر آنها وارد شده ذکر کرده و اگر مدح و توثیقی صورت گرفته بیان کرده است(۱۳) و چنانچه کتابی به اشتباه به نویسنده ای منتسب شده آن را تصحیح نموده و در برخی موارد به شرح حال مولف و ذکر استادان و مشایخ وی پرداخته است.(۱۴)

علاوه بر اینها در توثیق مصادر خود مطالبی را از مقدمه برخی از همین کتاب ها آورده است که مولفین آنها در توثیق مصادر روایی و اسانیدشان بیان داشته اند, برای نمونه مقدمه ابن شهرآشوب بر کتابش (مناقب آل ابی طالب) را آورده که در آن مولف اسناد و مشایخ روایت خویش را نام برده و روایات و سندهای مورد اعتمادش را ذکر کرده است,(۱۵) همچنین مقدمه طبرسی را بر کتابش (الاحتجاج)(۱۶) و مقدمه کتاب سلیم بن قیس هلالی(۱۷) و چند کتاب دیگر را آورده است که کمک بسیار به نقد و بررسی روایات آنها می نماید.

مجموع مصادری که مولف در مقدمه بحارالانوار ذکر کرده بالغ بر ۴۵۰ کتاب و رساله است,(۱۸) ولی به نظر می رسد شمار تمام منابعی که از آنها در متن کتاب یاد شده حدود ۶۲۹ اثر باشد.(۱۹) با توجه به این که هدف مولف گردآوری آثار شیعی بوده تذکر می دهد که به چند منظور از مناب