پاورپوینت کامل امپراتوری عثمانی و اصلاحات؛ مدحت پاشا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امپراتوری عثمانی و اصلاحات؛ مدحت پاشا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امپراتوری عثمانی و اصلاحات؛ مدحت پاشا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امپراتوری عثمانی و اصلاحات؛ مدحت پاشا ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

ترجمه: حسن حضرتی

در سده نوزدهم میلادی, امپراطوری عثمانی به واسطه آشنایی با فرهنگ مغرب زمین و از طرف دیگر مواجهه با موانع ساختاری در درون جامعه خویش به انجام اصلاحاتی در ابعاد مختلف دامن زد. به دوره ای که این اصلاحات انجام گرفته است عصر تنظیمات اطلاق می شود. تنظیمات در اصل در ۲۶ شعبان ۱۲۵۵ قمری برابر با سوم نوامبر ۱۸۳۹ میلادی با اعلان فرمان تنظیمات خیریه آغاز گردید.

بدون تردید یکی از بازیگران تإثیرگذار اصلاحات عثمانی مدحت پاشا است که در مقام یکی از دولتمردان تجددگرا خود را شناسانده است. نوشتار حاضر ترجمه مدخل (مدحت پاشا) از دایره المعارف بزرگ اسلامی به زبان ترکی استانبولی می باشد که در آن مولف به طور مبسوط به زیست نامه و کارنامه سیاسی این شخصیت بزرگ پرداخته است.

مدحت پاشا یکی از دولتمردان امپراتوری عثمانی, صدراعظم و بانی مشروطه اول است. حاجی علی افندیزاده, متولد روس چوک, فرزند حاجی حافظ محمد اشرف افندی است. در صفر ۱۲۳۸ قمری (نیسان ـ مائیس ۱۸۲۲م) در استانبول دیده به جهان گشود. نام او احمد شفیق بود و به واسطه این که در سن ده سالگی همه قرآن را حفظ کرده بود به حافظ شفیق ملقب شد. در سن یازده سالگی با انتصاب پدرش به مقام نایبی ویدینvidin) همراه وی به آن جا رفت و سال بعد وقتی همراه آن ها به استانبول بازگشت با معرفی رئیس الکتاب عاکف پاشا, به کار دفتری در دیوان همایونی مشغول شد. نگارش دیوانی را در مدت شش ماه آموخت و بدین وسیله با نشان دادن شایستگی خود, و بر اساس سنت معمول مانند کاتبان مطرح, لقب ((مدحت)) را برای خود برگزید و از آن پس به این نام شناخته شد.

مدحت پاشا در ۱۲۵۱ قمری (۱۸۳۵ ـ ۱۸۳۶م) با انتخاب پدرش به نیابت بخش لوفجا مجبور شد به آن جا عزیمت کند. او در آن منطقه کاری را که ابتدا در ویدین آغاز کرده بود و آن آموختن علوم عربی بود ادامه داد.یک سال بعد, با بازگشت به استانبول, علاوه بر تحصیل دروس طلبگی به کارهای دیگری هم مشغول شد. این بار, هم کار دفتری را ادامه داد و هم در جامع فاتح از عالمان بزرگی مانند, محمد افندی تورانلی و شریف افندی زاگرالی و شیخ محمد افندی, نحو, منطق, معانی, فقه و حکمت را آموخت. همچنین از محضر مشاهیر بزرگی مانند کدخدا زاده عارف و ملا شیخ مراد افندی (از صاحبان علم و عرفان) برای فرا گرفتن زبان فارسی بهره برد. هر چند در ۱۲۵۴ قمری (۱۸۳۸م) در دفاتر باب عالی که برای اولین بار تشکیل شده بود و نیز در مکتب عرفانیه که کاتبان را به آن جا می فرستادند مدتی تحصیل کرد, اما چون آن چه را در آن جا تعلیم می شد پیش تر آموخته بود مکتب را ترک کرد و به تحصیل دروس دینی ادامه داد.

در ۱۲۵۶ قمری (۱۸۴۰م) به دفتر رسائل نخست وزیریsadret mektubi kalemi)) منتقل شد. دو سال بعد در تلاش برای کسب موفقیت روز افزون , برای عزیمت به شهرهای خارج از مرکز با حقوق ماهیانه ۲۵۰۰ غروش[ یکصد لیره ترک] به معاونت دبیری تحریرات شام منصوب شد. بعد از دو سال و نیم اقامت در آن جا و به دنبال جدایی ایالت صیدا به استانبول بازگشت و این دفعه با دیوان رسائل سامی بکر پاشا ابتدا به قونیه (۱۲۶۱ ق), سپس به کاستامون(۱۲۶۳ ق) رفت, بعد در ۱۲۶۴ قمری (۱۸۴۸م) به استانبول بازگشت و ازدواج کرد.

او در این اثنا به مدارج مختلفی هم دست پیدا کرد. در ۱۲۵۹ قمری رتبه خواجگانی را به دست آورد و یک سال بعد رتبه رابعه و متعاقب آن رتبه ثالثه را کسب کرد. در سال ۱۲۶۵ قمری (۱۸۴۹م) با تإیید و حمایت رفعت پاشا رئیس مجلس اعلا با حمایت عمومی زیادی که کسب کرده بود به دفتر پروتکل های مجلس منتقل شد. در ۱۲۶۶ قمری (۱۸۵۰م) با دریافت رتبه ثانیه, ممیزی این دفتر را هم به دست آورد و در سال بعد با رتبه ای متفاوت به عنوان سر نماینده انتخاب شد. مدحت افندی بر اساس وظیفه ای که به او محول شده بود با بر عهده گرفتن مسوولیت گمرک شام و حلب, اختلافی را که بین میگیرویچ جزایرلی اوغلوCezayirli – oglu Migird.c)) و میثاق صرافMisak) Sarraf ) بر سر سی هزار کیسه آقچه[ پول نقره ای] خزانه داری اتفاق افتاده و به مسإله بغرنجی تبدیل شده بود مورد تحقیق و تفحص قرار داد و در همان زمان برای بررسی عملکردهای اشتباه و زیان بار مارشال قبرسی (محمت پاشا) مشاور لشکر عربستان که منجر به تبعید او شده بود اعزام شد. او این وظایف را در طول شش ماه به نحو احسن انجام داد و آن چه را که به خزانه باید بر می گشت با اضافاتش و هر مطالبه دیگری که وجود داشته به شکل مناسبی برگرداند و نتیجه تحقیقاتش را درباره دروزی بودن محمت پاشا و خطاهایی که از او سر زده بود و مسوولیت هایی که در این باره متوجه او بود ارائه کرد و بر ضرورت عزل وی تإکید ورزید. او برای این موفقیت ها به ویژه از سوی صدر اعظم رشید پاشا مورد قدردانی قرار گرفت. از این پس در مجلس اعلا با ریاست رشید پاشا با سرکردگی وکلایی چون عالی رشدی و رفعت پاشا [ او]با لیاقت و اعتمادی که در مذاکرات مهم مجلس از خود نشان داد و نظر آن ها را به خود جلب کرد, بیش تر مورد توجه قرار گرفت. با ریاست شکیب پاشا در مجلس اعلا امور دفتری احکام عدلیه در روم و آناتولی به دو قسمت تقسیم شد و مدحت پاشا با رتبه عالی خود (پایه دوم) به عنوان کاتب دوم آناتولی منصوب شد. بعد از مدتی با به دست گرفتن صدارت توسط محمت پاشا قبرسی, با تحقیق و تفحصی که مدحت پاشا درباره او پیش تر انجام داده بود, توجه به سوی او افزایش یافت و این بار او با شکایاتی که از سفارات انگلیس و فرانسه از بی نظمی سربازان مستقر در بالکان و سوء استفاده های مإموران خرده پا ارسال شده بود, برای تفحص در این باره و برای ادای وظیفه و نشان دادن صلاحیت خود به روملو و مناطق سمت راست آن sag kolundaki) ) اعزام شد (۱۸۵۴/۱۸۵۵ م = ۱۲۷۱ ق) و در طول شش ماه در انجام وظیفه فوق در مناطقislimiye ,Cuma وSumnu , ماند و مقصران را سر جای خود نشانده و آن ها را محاکمه و به جزای اعمال شان رساند. در بازگشت, به مقام صدارت ـ رشید پاشا ـ در خصوص انجام دادن اصلاحاتی, لایحه ای را تقدیم کرد و دیدگاه ها و نظریاتش را به عرض او رساند.

مدحت افندی, بعد از آن به خاطر زلزله بزرگ و فلاکت باری که مردم بورسا دچار آن شده بودند, از سوی حکومت برای رساندن کمک های دولتی و تسلای خاطر بازماندگان به آن جا اعزام شد. بعد از برگشت به وظایف قبلی خود ادامه داد, اما با جدا شدن مصطفی رشید پاشا از صدارت و رفتن او به مصر, و همچنین رفتن عالی پاشا به اروپا و ظهور مجدد محمت پاشا قبرسی به عنوان قائم مقام صدارت, باعث شد تا علیه مدحت افندی ادعاهای تازه ای مطرح شود و آن این بود که از ۱۲۶۹ قمری / ۱۸۵۳ میلادی در حالی که تعهد مقاطعه کاری مإموران دولت اکیدا ممنوع شده بود, گفته شد که وی در مقاطعه بالیک خانه استانبول شرکت کرده و متهم شده بود که به زیان دولت عمل کرده است. صدر اعظم با پذیرش این اخبار و اسناد و اتهاماتی که علنا به مدحت افندی نسبت داده می شد, با نوشتن نامه هایی به مجلس وکلا, محاکمه او را خواستار شد. مجلس اعلا با حضور تمامی وکلا و رجال دولتی, محاکمه او را آغاز نمود, اما مدحت پاشا با ارائه اسناد و مدارک محکم تبرئه و به دنبال آن از اعتبار بالایی برخوردار شد.

او بعد از معاهده پاریس (۱۸۵۶م) به همراه رشید پاشا, عالی پاشا و یوسف کمال پاشا موقعیت قبلی خود را دوباره به دست آوردند. پس از آن مدحت افندی برای تحقیق و تفحص درباره میرزا سعید پاشا والی سیلیسترهsilistre) ) و همچنین معمر پاشا والی ویدین, اعزام شد و پس از آن در تیرنواTirnova)) حوادثی را که از طرف بلغاریها به وقوع پیوسته بود جمع و جور کرد و بدین وسیله مسئوولیت مضاعفی را برای خود به وجود آورد که انجام دادن آن به عهده او گذاشته شد (۱۸۵۷م). او وظایف محوله را به نحو احسن انجام داد و اسناد مربوط را به مجلس اعلإ و مجلس وکلا تقدیم و از طرف آن ها مورد تإیید قرار گرفت. اما برای این که افرادی که عزل شده بودند از نزدیکان دربار بودند, تحقیقات مدحت افندی مورد پذیرش طرف مقابل قرار نگرفت و برای تفحص مجدد به فرد دیگری سپرده شد. مدحت پاشا که آزرده خاطر شده بود با کمک صدر اعظم عالی پاشا مدتی برای استراحت و درمان به اروپا رفت (۱۸۵۸م) و شش ماه در پاریس, لندن, بروکسل و وین گذراند. در این مدت علاوه بر افزایش تجربیات خود, در ابتدا تقویت زبان فرانسه را که ضرورتش را به شدت حس می کرد, دنبال کرد. او پس از بازگشت به وطن به ریاست کاتبان مجلس اعلا گماشته شد(۱۸۵۹م). مدحت افندی در این اثنا درباره مظنونان واقعه کوللیKuleli)) برای بازرسی و استنطاق به همراه سر فرمانده رضا پاشا, مإموریت یافت. او در انجام این وظیفه در برخورد با آن ها اندکی سخت گیری به خرج داده بود. محمت پاشا قبرسی در سومین دوره صدارتش, در سیاحت مدققانه ای که به مناطق روس چوک, ویدین و نیش داشت در اولین اقدام به دو مإموریت مدحت افندی به آن منطقه ها اشاره و خدمات او را مورد تقدیر قرار داد و پیشنهاد انتصاب او را به مقام والی گری نیش با حفظ سمت وزارت, به سرای سلطانMabeyn) ) و باب عالی ارائه نمود و بعد از بازگشت به استانبول این مسإله را مورد تإکید قرار داد. از این رو, اقتدار و لیاقت مدحت افندی مورد تإیید عبدالمجید قرار گرفت و این مسئوولیت بر عهده او گذاشته شد(رجب ۱۲۷۷ = کانون دوم, ۱۸۶۱).

مدحت پاشا در نیش خود را والی بسیار کاردانی نشان داد; در ابتدای امر, با بررسی تحرکات راهزنان, تمام هم و غم خود را برای ایجاد آسایش امنیت و نظم اجتماعی برای اهالی مسلمان و خیرخواه به کار بست. سپس با ترمیم و بنای راه ها و پل های ایالت و دریافت مالیات با دو سال تعجیل و قبل از موعد, اقدام به احداث پادگان برای سربازان فتوح نمود و از مهاجرت پیاپی بلغارها به صربستان جلوگیری کرد. از سوی دیگر, با انجام ملاحظاتی درباره مسائل مادی و مذهب در ساحت های اجتماعی و فرهنگی اصلاحات و تإسیسات زیادی به نفع خلق انجام داد. در کم تر از سه سال, با مشاهده پیشرفت های قابل توجه در این ایالت, باب عالی به سبب مدیریت ضعیف و وقوع هرج و مرج و نا امنی در جاهای دیگر, ایالت پریزرینPrizrin)) را به ((نیش)) الحاق کرد و مدحت پاشا ریاست آن جا را نیز در اختیار گرفت و بلافاصله در مناطق ایپکipek)نام ترکی قصبه ((پج)) در یوگسلاوی) و یکواyakava)منطقه ای در آلبانی) اقدامات اصلاح طلبانه خود را آغاز کرد. در این میان, منازعات نژادی (خونی) را که بین آلبانیایی ها ایجاد شده بود, با بستن تاوانی برای آن ها متوقف کرد و عادت همیشگی گسیل سلاح را ترک و همانند ((نیش)) با ایجاد بنایی برای سربازان فتوح, راحتی مردم را فراهم نمود و بدین گونه در آن منطقه هم امنیت و آسایش را برقرار کرد (۱۸۶۳م).

با استقرار نظام در ((نیش)) و ((پریزرین)), از سوی بیگانگان و از جمله صربستان تحریکات و اعتراضاتی صورت گرفت همچنین به علت وضعیت ایالت های ویدین و سیلیستره و عدم اداره مناسب آن ها و اقدامات روس ها برای تحریک بلغارها در ایجاد آزار و اذیت در این مناطق با هدف ایجاد مشکل برای اروپا, در چنین شرایطی عالی پاشا و فواد پاشا, به عنوان مقدمه ای برای طرح در مجلس مبعوثان, بر اساس تصوراتی که درباره اصول تشکیلاتی ولایت ها از سوی مدحت پاشا در ایالت ((نیش)) داشتند, آن را مبنا قرار داد و در این باره تصمیم به انجام مذاکرات و گفت گوهایی با او کردند و به همین سبب او را به استانبول فراخواندند. در نتیجه, ایالت های سیلیستره, ویدین و نیش را ادغام کرده, با عنوان ((تونا)) ایالت جدیدی تشکیل دادند. کمیسیونی با ریاست فواد پاشا و عضویت مدحت پاشا نظامنامه ای را تدوین و برای تصویب به مجلس وکلا تقدیم کردند. با صدور مصوباتی در این باره, مدحت پاشا نیز به عنوان والی آن جا تعیین شد (جمادی الاولی ۱۲۸۱ = تشرین اول ۱۸۶۴م).

پس از آن مدحت پاشا در مقابل حرکت های مخالفتآمیزی که در برابر نظام جدید [ اداره] ولایت ها آغاز شده بود و بعضی آن را در قالب منافع شخصی تفسیر می کردند, مجبور به موضع گیری شد. بعد از پشت سر گذاشتن این مخالفت ها و تکمیل آن[ طرح] در عرض شش ماه به عنوان یکی از نظامنامه های برتر, که در آن تشکیل مجالس اختیار در روستاها و مجالس دعاوی و اداری در شهرستان ها و تجدید نظر در تثبیت بخش ها (سنجاق) در ملوک جدید با تقسیمات اداری نوین و در نهایت وصل آن ها به ولایت مرکزی و همچنین گردهمآیی سالانه مجلس عمومی در نظر گرفته شده بود, موفق نشان داد. از سوی دیگر, مسوولیت هایی مانند: معاون ولایت, متولی امور مرکز, امور خارجی, امور عمران, پست ها و مسوولیت های جدیدی بودند که تإسیس و آغاز به کار کرده بودند. بدین ترتیب هیإت ولایتی که بدین شکل ایجاد شده, بود کاملا مطابق با خواست حکومت بود. بنابراین ایالت تونا به عنوان الگویی برای ایالت های دیگر منظور شده و بر این اساس ولایت های آدرنه و حلب تشکیل شدند. والی گری مدحت پاشا در حدود سه سال و نیم در تونا, اقدامات مهم زیر را در پی داشت: نخست این که امور راه های شوسه را به دست گرفت. به نظر مدحت پاشا اصول نظارتی عمرانی راه ها بی فایده بود, بر این مبنا, او راهی را که قرار بود ایجاد شود بر اساس فایده ای که برای اهالی یک روستا می توانست داشته باشد به اندازه بهره ای که از این راه عاید آن ها می شد بخشی از کارهای راهسازی را در روزهای بیکاری بر عهده اهالی گذاشت. پل سازی را هم به عهده کاسبان بانفوذ گذاشت; با این شیوه در طول سه سال و نیم ولایت او در منطقه حدود سه هزار کیلومتر راه و بیش از هزار و چهار صد پل کوچک و بزرگ ساخته شد.

دومین کار مهمی که او به آن دست یازید ایجاد امنیت عمومی بود. اخیرا به ویژه در مناطق تیرنوا و اسلیمیهIslimye)) راهزنانی ظهور کرده بودند که با نظم و نسق جدید که توسط نیروهای ظبطیه (ژاندارمری) اعمال می شد در کوتاه مدت از بین رفتند و در تمام ولایت امنیت برقرار شد.

سومین اقدام او نشان دادن شایستگی در تإسیس تشکیلاتی به نام صندوق های انتفاعی بود. نیاز دائمی زارعان به پول آن ها را مجبور می کرد تا برای رفع نیاز به سراغ نزول خواران بروند. در مقابل بهره مناسب به دنبال رفع نیاز آن ها بود مدحت پاشا برای راه انداختن چنین مجموعه مختلف و متفاوتی از قبل فکر کرده بود. وجود زمین های بی صاحب در بسیاری از روستاها با همیاری مردم مورد استفاده قرار گرفت و سود حاصل از محصول زمین ها را در مرکز هر شهرستان به صندوق های انتفاعی واریز می کرد و بدین گونه موسسه ای راه انداخت و احتیاجات روستاییان را در کار زراعت با پول برآورده کرد.

چهارمین کار عمده مدحت پاشا در دوره والی گری او در تونا, راه اندازی و رونق دادن به کشتی های تجاری بود. در این خصوص, با اصلاح و فروش زمین های بازار مکاره جوماCuma)) و قره سو و پولی که از این طریق به دست آمد, جنگل و بیشه موجود ما بین شهرستان های ((تیرنوا)) و ((سلوی)) را به صورت مشترک بین مردم تقسیم و با دادن قباله به روستائیان و فروش بیشه در آمدی که از این طریق به دست آمده بود را در تونا خرج راه اندازی داد و ستد کشتی ها نمود و با سرمایه ای که به دست آورد نخست در نیش و سیاره, سپس صوفیا داد و ستد کشتی هایی که به نام مدحت پاشا بود راه افتاد. اداره این امور را اداره نهریه در رإس هیإتی به عهده داشت. پیش از این برای ماشین هایی که در امور راه های شوسه کار می کردند شرکتی راه انداخته بود و حالا در روس چوک چنین کارخانه ای را راه انداخته بود. اقدامی که در ابتدا در نیش انجام داده بود و برای کودکان مسلمان و غیر مسلمان یتیم مکانی را به عنوان خانه تربیت دایر کرده بود, این بار در روس چوک و صوفیا انجام داد,[ و همچنین] مشکل اسکان مهاجران حوالی چرکس و کریمه را با درایت و دقت حل کرد. بدین گونه, ناآرامی هایی که این گروه ایجاد می کردند, در عدم پایبندی به اصول اسارت و سختی و مشقتی که در امر معیشت و گذران زندگی دچار آن بودند با تدابیری راهگشا حل و فصل کرد. از سوی دیگر, با تنظیم دایره حکومت و دایره امور زندان ها, دایره خدمات بلدیه را نیز راه انداخت. درباره مسائل مربوط به مالیات اصول عادلانه ای را پی ریزی کرد و در این میان هر آن چه را که بر مردم سنگینی می نمود, مدحت پاشا سعی در از میان برداشتن آن نمود. در گرد هم آیی مالیات ـ بگیران به طور قاطع با طرح یک سلسله مسائل بنیادی, کاهش دریافت[ مالیات] را از مردم در طول سال ممکن خواند. به همین ترتیب در سال ۱۲۸۲ قمری (۱۸۶۶ / ۱۸۶۵م) درآمد ولایت سیصد هزار کیسه کاهش یافته بود.

مدحت پاشا با این نوآوریها در شیوه اداره حکومت و ولایت در نزد مردمی که در زیر چتر حاکمیت او بودند, (ترک ها و بلغارها), شوق تلاش برای دست یابی به حریت و آزادی و ایجاد روح حرکت و تلاش را در حد کمال زنده می کرد. اگر او را با این خصوصیات, بنیاد گذار تجدد خواهی ـ در سرزمین هایی که امروزه بلغارستان نامیده می شود ـ به شمار بیاوریم مبالغه نکرده ایم.

به دنبال اقدامات و عملکرد مدبرانه مدحت پاشا در تونا بخشیدن انسجام و یکپارچگی به آن جا با وجود قومیت های مختلف و ایجاد امنیت کامل در آن جا, دولت روسیه که این روند را در راستای سیاست های آن زمان خود نمی دید و به دنبال ایجاد تحریکاتی در بلغارستان و نزد اسلاوهایی که انجمن هایی را شکل داده بودند و از سوی روسیه حمایت می شدند, بود. روسیه با سفیر خود در استانبول, از یک طرف, حکومت و درگاه را علیه این والی تحریک می کرد که انگار تونا هم مانند مصر به دنبال تبدیل به یک مملکت خود مختار است و این شبهه را تقویت می کرد. از سوی دیگر با وارد کردن نیروهای مسلح به تونا که در رومانی تجهیز شده بودند, به دنبال بر هم زدن آسایش و نظم عمومی بود تا از این طریق به اهداف خود دست یابد. چنان که در نوشته های سال ۱۸۶۶ میلادی آمده, تجاوزاتی در ابعاد مختلف برای ایجاد شورش و نا آرامی مردم بلغار صورت گرفت, اما با توجه به این که در آن زمان مدحت پاشا از موقعیت محکم و با ثباتی برخوردار بود و با به کار گرفتن تدابیر لازم اجازه گسترش و دامنگیر شدن حادثه را نداد و مسببان را به شدت مجازات و اوضاع را کنترل کرد و در مناطقی مانند: زیشتوا,Zistova)) تیرنوا, و سلویSelvi)) که اوضاع آشفته شده بود و امنیت از بین رفته بود به حالت عادی برگشت و آسایش را دوباره به آن منطقه باز گرداند.

بر اساس فرجام ارائه شده از سوی دادگاه مجلس کبیر روس چوک, تعدادی از کشیش ها به آیناروزAynaroz)) تبعید شدند و تعدادی از بیگانگان هم که در حادثه دخالت داشتند از طریق کنسولگریهای آن ها از مرزها به خارج هدایت شدند. در این اثنا, سلطان عبدالعزیز از مسیر تونا در حال برگشت از سیاحت اروپا بود. والی[ مدحت پاشا] تا بوداپست به استقبال پادشاه رفت. پادشاه یک شب در ویدین, دو شب هم در روس چوک اقامت نمود و در این مدت از اقدامات مدحت پاشا تقدیر نمود. مدحت پاشا به عنوان والی تونا برای تقویت هر چه بیش تر امنیت در آن جا و نمایش هر چه بیش تر قدرت و توانایی خود, تدابیر دیگری را انجام می داد: از آن جمله است ایجاد جمعیتی (هیئتی) به نام سربازان احتیاط در روستاها و همچنین استقرار پاسگاه های ساحلی و مرزیدر داخل استان ها.

نظر به توانمندی و کارایی او در این منطقه و اقداماتی که به نفع مردم و مملکت انجام می داد, این گونه به نظر می رسید که کنار زدن مدحت پاشا از والی گری تونا و بدین وسیله باز کردن راه برای ایجاد هرج و مرج و نا آرامی و راه اندازی اقدامات جدایی طلبانه که خواسته روس ها و صرب ها بود و آن ها از وضعیت موجود چندان راضی نبودند و همانند بوکرشBkres)) توطئه هایی که در مقابل انجمن فرهنگ اسلاو صورت می گرفت, این ها همه اقداماتی بود که قبل از این که به واقعیت بپیوندد و تحقیقات نتیجه دهد, عاملان دستگیر و سر چشمه این اقدامات و هم این بود که از طرف چه کسانی برنامه ریزی می شد به خوبی روشن می شد.

با حضور عالی پاشا در ((کرت)) و فواد پاشا در مقام قائم مقامی صدر اعظم, از مدحت پاشا به عنوان والی تونا برای مذاکره درباره امور مربوط به ولایات دیگر در استانبول دعوت شد. بعد از اتمام این کار, با توجه به ضرورت هایی که از سوی صدراعظم بعد از بازگشت از کرت احساس شد,]…] ریاست شورای دولت به مدحت پاشا به واسطه موفقیت بسیار او در والی گری تونا اعطا شد (یازده ذیالقعده ۱۲۸۴ = ۵ مارس: ۱۸۶۸ در این خصوص, درباره تذکره ای که در مورد سرای نوشته شده ر.ک: محمود کمال اینال: صدراعظم های متإخر, مدحت پاشا, ص ۳۱۹).

مدحت پاشا با عنوان رئیس شورای دولت در کنار انجام وظایف خود نظام های متعددی را پایه ریزی کرد: تغییر سیستم دهگانه اندازه گیری و اوزان, تدوین نظامنامه معادن, ایجاد مکتب صناعت و صندوق امنیت در استانبول. بعد از جدا شدن او از تونا, انجمن های اسلاو فعالیتشان را افزایش داده, حرکت ها و خیزش های بلغارها را تا منطقه فیلیبFilibe)) گسترش دادند (۱۸۶۸م). پادشاه با بیان این مطلب به مدحت پاشا که ((تو از عهده این حریفان بر میآیی, باز هم در کوتاه مدت به