پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

>

پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint (9 – 668 ق) با هدف سرنگونی دولت حفصی در تونس روی داد. این جنگ بزرگ ترین و آخرین جنگ از مجموعه جنگ های کلاسیک صلیبی بود که هم زمان با حمله ی مغول به شرق روی داد. برخی از نویسندگان غربی آن را بیهوده ترین جنگ صلیبی دانسته اند. مقاومت مردم و علمای افریقیه و سرانجام شکست صلیبی ها، از مهم ترین حوادث تاریخی دولت حفصی است که نقش اساسی در عرصه ی روابط بین الملل داشت.

نگاهی به دولت حفصی

با فروپاشی دولت موحدین در مغرب و آندلس (۶۶۷ ق)، قلمرو وسیع آنها بین چهار دولت (بنی مرین، بنی عبدالواد، بنی حفص، بنی الاحمر) تقسیم شد. مهم ترین این دولت ها توسط فرزندان شیخ عبدالواحد حفصی شکل گرفت که خود از اصحاب عشره، یاران خاص ابن تومرت بود و فرزندان او نیز از عناصر اصلی دولت صدساله ی موحدین بودند. دولت حفصی که در افریقیه (تونس) برپا شد و خود را جانشین خلافت موحدین می دانست، در سال ۶۲۷ قمری توسط ابو زکریا عبدالواحد استقلال یافت. بعد از او پسرش ابوعبداللَّه محمد که بزرگ ترین امیر دولت حفصی بود، از امیر مکه لقب خلافتی المستنصر باللَّه گرفت و همه ی دولت های مغرب و آندلس و دولت ممالیک مصر و شام با او بیعت کردند. چهار دهه حکومت او از شکوفاترین دوره های تمدن اسلامی بود.

دولت حفصی روابط خوبی با دولت های مسیحی و مسلمانان برقرار کرد. ۲۵ تن از خاندان حفصی به طور موروثی تا سال ۹۸۱ قمری به مدت ۳۷۸ سال حکومت کردند. در اثر حملات متعدد پرتغالی ها و هم پیمانان آنها و نیز دولت عثمانی و رقابت این دول بر سواحل مدیترانه ی غربی، سرانجام، تونس تحت تصرف کامل دولت عثمانی در آمد و این دولت در سال ۹۸۱ قمری سقوط کرد. در یک نگاه، پیدایش حفصیان در آفریقای شمالی، گویای دولت قدرتمند و بزرگی است که حدود چهار قرن آن منطقه را تحت سلطه ی خود داشت. این دولت یادآور روزهای آبادانی و رفاه اقتصادی و پیشرفت فرهنگی در تاریخ کشور تونس است. از جمله مهمترین حوادث سیاسی که در آغاز حکومت حفصیان روی داد حمله متحدان مسیحی با حمایت و هزینه کلیسا به تونس و اشغال شش ماهه ی بندر قرطَاجَنَّه بود. لوئی نهم(San lui) شاه فرانسه (د ۱۲۸۰ م) – پیشوای سیاسی صلیبی ها که در هاله ای از تقدس و معنویت یک مجاهد مسیحی شناخته شده بود – کار هماهنگی و تدارک حمله به تونس را سامان داد. در زمینه علل و نتایج پاورپوینت کامل جنگ صلیبی هشتم ۹۸ اسلاید در PowerPoint نظریات متفاوتی ارائه شده است که جا دارد مورد بررسی قرار گیرد. زمینه ها و علل نبرد صلیبی هشتم

دلیل توجه به علل حمله ی لوئی نهم به تونس این است که او در جهت هدف ثابت خود، یعنی باز پس گیری اورشلیم (بیت المقدس)، می بایست به مقصد فلسطین و یا مصر حرکت می کرد و در دعوت از سران دولت های صلیبی نیز همین مطلب را اعلام کرد، اما در دهمین روز سفر، در نزدیکی آب های تونس، طی جلسه ای خصوصی که فقط برخی از نزدیکان او و بعضی از رؤسای نیروهای صلیبی همراه او حضور داشتند، اعلام کرد که پیش از شروع جنگ در شرق، قصد دارد به تونس حمله کند. دلایلی که در مورد این موضوع ذکر شده است عبارتنداز:

1. تحریک بازرگانان فرانسوی؛
2. موقعیت جدید تونس در جهان اسلام و انتقام شکست لوئی در مصر و پاسخ به تحقیر او توسط مستنصر؛
3. امید به مسیحی شدن تونس؛
4. توطئه پادشاه صقلیه (سیسیل).

در ذیل به شرح و بسط هر یک از موارد فوق می پردازیم.

در بین دلایل متعددی که در این مورد ذکر شده است، ابن خلدون، ضمن توجه به هدف و انگیزه ی اصلی فرنگی ها، به بهانه ی ظاهری آنها برای حمله به تونس اشاره کرده است. او با ذکر سابقه ی جنگ های صلیبی، به طور مجمل از تصرف سواحل شام توسط فرنگی ها و آرزوی آنها در بازپس گیری اورشلیم (بیت المقدس) یاد کرده است. باز پس گیری بیت المقدس در ۵۳۸ قمری به دست صلاح الدین ایوبی و بازگشت متصرفات صلیبیون در شام به دامن اسلام، باعث شد آنها پس از گذشت سال ها، بار دیگر در اواسط قرن هفتم دور جدیدی از جنگ های صلیبی را برای استرداد بیت المقدس آغاز کنند.۲ اولین دور این حملات به مصر بود که به شکست مفتضحانه ی صلیبی ها در سال ۶۴۷ قمری منتهی شد. لوئی نهم که رهبری جنگ را به عهده داشت، به شدت تحقیر و در اسکندریه زندانی شد و سرانجام با فدیه ای سنگین و به شرط این که دیگر به خاک مسلمانان تجاوز نکند، آزاد گردید؛ اما اندکی بعد، نقض پیمان کرد و به بهانه ی ظلم سلطان حفصی نسبت به بازرگانان فرانسوی به تونس حمله کرد.۳ ابن شماع درباره ی جزئیات داستان بازرگانان فرانسوی، می نویسد:

یمانی [الُلِیانی ۴] ۳۰۰ هزار دینار طلا از تجار فرانسوی برای مدت معینی قرض کرده بود؛ اما هنگامی که آنها چنین مطلبی را ادعا کردند، با انکار سلطان حفصی روبه رو شدند لذا به لوئی نهم شکایت بردند و او را به جنگ با تونس تحریک کردند. طرح تحریک تجار فرانسوی بهانه ای بود که شاه فرانسه برای حمله به تونس از آن استفاده کرد؛ زیرا زمانی که مستنصر از عزم لوئی برای حمله به تونس آگاه شد، گروهی را در سال ۶۶۷ قمری / ۱۲۶۹ میلادی همراه با مبالغی طلا نزد او فرستاد تا مسائل بین بازرگانان تونسی و فرانسوی فیصله یابد و با مذاکره از حمله ی وی جلوگیری شود. لوئی طلاها را گرفت و گفت: منتظر جنگ در خاک خود باشید. در همین جلسه یکی از فرستادگان مستنصر قصیده ی ابن مطروح، شاعر مصری، در هجو لوئی در شکست مصر را خواند. مفاد این قصیده، زندانی شدن لوئی در مصر در خانه ابن لقمان را به او متذکر شده است.

قل للفرنسیس اذا جئتَه

مقال صدق من وزیر نصیح

دار ابن لقمان علی حالها

و القید باق و الطواشی صبیح

هنوز این قصیده به پایان نرسیده بود که خشم لوئی را برانگیخت و از نقض عهد خود در مورد حمله به تونس عذر خواست و خود را برای حمله به تونس آماده کرد.۵

این جملات حاکی از وجود افراد مختلف با نظرهای متفاوت در هیئت نمایندگی مستنصر به پاریس است.

دلیل و بهانه ی دیگر لوئی در حمله به تونس این بود که گروهی از سربازان ترک در مراسمی از مقابل مستنصر عبور می کردند؛ او گفت: این ها کسانی اند که طاغوت فرنگ را اسیر کردند۶ و سپس آزاد نمودند. خبر تحقیر و تمسخر لوئی نهم در این مراسم به گوش او رسید و وی قصد حمله به تونس کرد.۷

هدف او از حمله به مصر در ۶۴۷ قمری معامله با مسلمانان برای باز پس گرفتن اورشلیم در برابر دمیاط بود که با شکستی مفتضحانه مواجه شد و تحقیر ناشی از آن هم چنان بر دوش او سنگینی می کرد، ولی از بیم تکرار آن تجربه، چشم از مصر دوخت و در پی آن بود تا آن شکست را در تونس جبران کند؛ زیرا تونس مورد توجه جهان اسلام قرار گرفته بود و خود را وارث حقیقی خلافت اسلامی معرفی می کرد. بنابراین حمله به تونس مانند حمله به نقطه ای صاحب نفوذ در جهان اسلام بود و او گمان می کرد که از این طریق می تواند خواسته های خود در مورد فلسطین را به اجرا درآورد.۸ در حقیقت ترس صلیبی ها از نزدیکی مصر و تونس، محرک واقعی لوئی برای حمله به تونس بود و صرف تحقیر لوئی در مراسمی با حضور سربازان ترک، نمی توانست انگیزه ی اصلی او باشد.

همچنین در رأس فعالیت های دول صلیبی، به ویژه اقدامات لوئی نهم، تلاش گسترده برای مسیحی کردن دولت های اسلامی بود. تونس از جمله حوزه های بسیار فعال این سیاست بود. از این رو، گروه های متعددی از راهبان و بزرگان کلیسای روم از آغاز پیدایش دولت حفصی، به ویژه از زمان روی کار آمدن المستنصر باللَّه که روابط دوستانه ای با دول مسیحی داشت، در شهرهای تونس در کار تبلیغِ مسیحیت بودند. از جمله سرسخت ترین و مشهورترین این مبلغان که خود پرچم دار تبلیغ مسیحیت بود، ریمون لول (۱۲۳۳م – ۱۳۱۰م) بود.۹ او بارها برای تبلیغ مسیحیت به شهرهای مختلف تونس سفر کرد. از سوی دیگر، گروه زیادی از راهبان، لوئی را متقاعد ساختند که مستنصر و بسیاری از علمای تونس آماده ی پذیرش مسیحیت اند. برخی از محققان، همین مبشران مسیحی را از جمله عوامل مهم تحریک لوئی در حمله به تونس می دانند؛۱۰ اما قراین نشان می دهد که این سخنِ موجهی نیست؛ چون مبلغان مسیحی بنابر مصالح سیاسی دولت حفصی و حفظ روابط تجاری با جمهوری های ایتالیا، به ویژه جنوا و نیز روابط خاص حفصی ها با صقلیه که با تسامح کاملی در جریان بود، به تونس رفت و آمد می کردند. با این حال، فعالیت های مسیحیان از آغاز با مقاومت های جدی و خصومت آمیز مسلمانان روبه رو شد. فعالیت های ریمون لول، طراح عملیات مذهبی مسیحیان در شمال آفریقا، چندین بار در شهرهای تونس تحریم شد؛ حتی وی در بجایه توسط قاضی شهر به زندان افتاد و سپس تبعید شد و سرانجام مردم در همین شهر او را کشتند. مسیحی شدن مستنصر به عنوان خلیفه ی مسلمین نیز پذیرفتنی نیست. او در رأس حوزه ی بزرگی از علما و فقها و دانشمندان مسلمان بود که حامی خلافت وی بودند. برونشویک آن را خدعه ی مستنصر می داند.۱۱ برخی از نویسندگان غربی هم به بی پایه بودن این مطلب تصریح کرده اند. رانسیمان می نویسد:

لوئی به افسون برادر معتقد گشت که امیر تونس آماده ی قبول مسیحیت است و فقط یک قدرت نمایی کوچک کافی است تا او به جرگه ی مسیحیان درآید. شاید رنجِ بیماری چشم، خرد لوئی را کور ساخته بود.۱۲

حوادث بعدی و مقاومت سرسختانه ی تونس در برابر صلیبی ها نیز بطلان این مطلب را ثابت کرد.

شکست تلاش های سران صلیبی، به ویژه لوئی، در مسیحی کردن دولت های مغول نیز از جمله قراین بطلان مسیحی شدن مستنصر است. به طور کلی آنها نتیجه ای ناچیز از این برنامه به دست آوردند.۱۳ مغول ها هیچ گاه آیین خود را به نفع مسیحیت ترک نکردند و صلیبی ها نه تنها در مسیحی کردن دولت ها موفق نبودند و همه ی دولت ها از قبول دعوت آنها امتناع کردند، بلکه سقوط دولت مسیحی بیزانس از دستاوردهای منفی آنها در قرون وسطی بود.۱۴

به هر حال، ظاهراً طرح قبول مسیحیت از سوی مستنصر، وسیله ای بود که لوئی از آن برای جلب حمایت پاپ و سران دول مسیحی و راهبان و مقدسان مسیحی برای شرکت در لشکرکشی استفاده نموده است؛ البته زمینه ی طرح چنین ادعایی در مورد تونس وجود داشت و چنانکه اشاره شد، روابطی دوستانه ی مستنصر با مسیحیان، سابقه ی تاریخی عمیق و گسترده ی مسیحیت در تونس و میزان بالای کار فرهنگی مبلغان کلیسا در آن جا و رفت و آمد زیاد تجار مسیحی و جمعیت مسیحی ساکن در برخی نقاط تونس، طرح چنین ادعایی را تا حدودی موجه جلوه می داد؛ به همین جهت «بلافاصله بعد از آن که غازان خان، ایلخان مغول، شام را در ۱۲۹۹ میلادی / ۶۹۷ قمری در زیر نگین خود گرفت، ریمون لل [لول ]، عازم شام شد و همه ی تلاش های خود را برای دعوت او به مسیحیت به کار بست؛ اما غازان که خود نومسلمانی غیور بود، احیاناً به آسانی دل در گرو دوستی مسیحیان نمی نهاد. با مرگ غازان در ۱۳۱۶ میلادی، آخرین مجال اتحاد با مغول از کف رفت»؛۱۵ به هر شکل، این مدّعا مستند به منابع معتبر نیست. تنها برونشویک به استناد به سخن یک مورخ غربی، با این قرینه که سال ها بعد یک امیر حفصی نیز به طور مخفی مسیحی شد، آن را بیان کرده است.۱۶

توسعه طلبی و مقاصد شخصی برادر لوئی نهم، «شارل دانژو»۱۷ که به تازگی از سال ۱۲۶۸ میلادی / ۶۶۶ قمری بر صقلیه دست یافته و در صدد تشکیل حکومت واحد در عرصه ی مدیترانه بود، از دیگر عوامل تحریک لوئی در حمله به تونس شمرده اند. دولت حفصی از زمان ابو زکریا، باج سالیانه ای به صقلیه می پرداخت که مستنصر از پرداخت آن خودداری کرد، لذا شاه صقلیه با شرکت در حمله ی صلیبی به تونس، می توانست باج سالیانه ی خود را دوباره برقرار سازد.

سابقه ی روابط دوستانه ی دولت حفصی با دولت صقلیه به زمان حاکمیت خاندان هوهنشتافن که از مخالفان سرسخت لوئی نهم و برادرش و دستگاه پاپ بودند، برمی گردد؛ و صلیبی ها صقلیه (سیسیل) را خاری در چشم جهان صلیبی می دیدند و اقدامات زیادی برای تصرف آن جا و سقوط خاندان هوهنشتافن انجام دادند. سرانجام، کلیسا از برادر لوئی نهم حمایت کرد و او را در سیسیل روی کار آورد. در پی سقوط خاندان مزبور در جزیره ی سیسیل معارضان و مخالفان حاکم جدید و گروهی از وفاداران آن خاندان به تونس رفتند. گویا گروهی از مخالفان شارل که در تونس تجمع کرده بودند، برای حمله به صقلیه آماده می شدند. بنابراین لازم بود که صلیبی ها پیش از عزیمت به شرق، هرگونه مانعی را از سر راه بردارند و به همین دلیل ناگزیر بودند به دولت تونس که مخالفان آنها را پناه داده بود، حمله کنند.

و بالاخره اینکه دولت های مسیحی تحمل ظهور قدرت جدیدی را در عرصه ی خلافت اسلامی که بتواند دولت های اسلامی را متحد کند نداشتند؛ به ویژه این که مشروعیت دولت حفصی را در شرق جهان اسلام، دولت بزرگ ممالیک که خود را وارث خلافت عباسی می دانست و بر مصر و شام حکومت می کرد و جزیره العرب را زیر نفوذ خود داشت، پدیرفته بود. اگر این دولت باعث اتحاد پایدار نیروهای مغرب می شد، منافع مسیحیان در مدیترانه و آندلس به خطر می افتاد و مانع بزرگی در راه ادامه ی فعالیت های آنها می گشت؛ بنابراین، وحشت از شکل گیری یک قطب قدرتمند اسلامی در تونس می تواند از مهم ترین علل حمله ی لوئی در حمله به تونس باشد. حوادث بعد از جنگ نیز ثابت کرد که شکست لوئی در این نبرد برای جهان مسیحی مصیبتی بزرگ و نیز مایه ی شادی و آرامش مسلمانان از ناحیه ی غرب بود. رانسیمان می نویسد:

وقتی خبر آن به خاور زمین رسید مسلمانان نفسی آسوده برآوردند و مسیحیان ماتم گرفتند.۱۸ ترکیب سپاه صلیبی هشتم

شاه قدرت طلب فرانسه، سن لوئی، با بیان اهداف خود برای پاپ کلیمون چهارم، هفت تن از شاهان مسیحی را به تشکیل لشکر صلیبی دعوت کرد. پاپ اموال کلیسا را برای تأمین هزینه ی جنگ در اختیار او قرار داد.۱۹ در منابع از افراد زیر در ترکیب سپاه صلیبی یاد کرده اند:

1. لوئی نهم همراه سه فرزندش؛ ۲. برادر او الفونس: کنت پواتیه و تولوز؛ ۳. دختر و داماد لوئی: کنت ناوار؛ ۴. کنت شمپانیا؛ ۵. سفیر پاپ؛ ۶. شاه انگلیس؛ ۷، شاه برشلونه؛ ۸. گروهی دیگر از بزرگان آندلس؛ ۹. گروه انبوهی از راهبان که قصد رفتن به فلسطین داشتند.

ابن خلدون به نقل از پدرش که شاهد عینی جنگ بود، می نویسد:

حدود شش هزار نیروی سواره و ۳۰ هزار نیروی پیاده، با ناوگانی عظیم، متشکل از ۳۰۰ کشتی کوچک و بزرگ وارد خاک تونس شدند.۲۰ زمان و مسیر حرکت نیروهای صلیبی

نقطه ی عزیمت نیروها از بندر ایق مورت )Aigue – morte( در جنوب فرانسه بود. مدت ها طول کشید تا همه ی نیروها در این بندر جمع شدند.۲۱ در اول ژوئیه ۱۲۷۰ میلادی / آخر ذی القعده ۶۶۸ قمری، ناوگان صلیبی به سمت بندر کاقلیاری )Cagliari(در جزیره ی ساردنی (به گفته ی ابن خلدون ساردنی یا صقلیه) حرکت کردند و بعد از توقف کوتاهی در آن جا روانه ی تونس شدند و بدون هیچ مقاومتی وارد آب های قرطاج (قرطاجنه) بندرگاه پایتخت افریقیه، گردیدند و شبانه در محل مناسبی پیاده شدند. در خرابه های شهر قدیمی قرطاج، هنوز برخی خانه ها و بقایای کاخ های آن باقی بود. آنان توانستند در آن شهر ویرانه مستقر شوند.۲۲ شش ماه (یا چهار ماه و دو روز) نیروهای صلیبی با حمایت کمک هایی که از سیسیل به آنها می رسید، مترصد حمله به تونس و تصرف آن جا بودند.۲۳ اعلام جهاد توسط مستنصر