پاورپوینت کامل سید اجل، عمر شمس الدین و نقش او در نشر اسلام در چین ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید اجل، عمر شمس الدین و نقش او در نشر اسلام در چین ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید اجل، عمر شمس الدین و نقش او در نشر اسلام در چین ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید اجل، عمر شمس الدین و نقش او در نشر اسلام در چین ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

سید اجل، عمر شمس الدین از نوادگان امام زین العابدین پس از سقوط بخارا به دست سپاه مغول، از آن سامان به سرزمین چین مهاجرت و در آن دیار جایگاه و مقام های اجتماعی بالایی را احراز نمود و منشأ خدمات ارزنده ای به مردم چین گردید. از نظر مورخین مهم ترین عامل نشر اسلام در استان یونن چین، شخصیت سید اجل و فرزند او بوده است.

این مقاله در چهار بخش به بررسی ابعاد زندگی اجتماعی سید اجل و خدمات وی به مردم چین پرداخته است.

الف) مقام های اجتماعی و مدیریتی سید اجل؛

ب) خدمات سید اجل به مردم چین، به ویژه مردم استان یونن؛

ج) عوامل گسترش اسلام در چین و نقش سید اجل در آن؛

د) عوامل رشد و موفقیت سید اجل

مقدمه

سید اجل، عمر شمس الدین (۱۲۱۱ – ۱۲۷۹م) از نسل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و از نوادگان امام زین العابدین علیه السلام بود. وی در شهر بخارا بخشی از خراسان بزرگ آن زمان، دیده به جهان گشود. او در زمان حاکمیت چنگیز خان مغول، به چین مهاجرت نمود.۲ در مورد زمان دقیق مسافرت وی به چین و نیز چگونگی آن، از لحاظ تاریخی اختلاف نظر وجود دارد. عقیده ی برخی مورخین آن است که چون چنگیز خان، برای رابطه ی تجاری بین چین و آسیای میانه اهمیت ویژه ای قائل بود، ساکنین این مناطق و نیز اعراب را، به مسافرت به چین، ترغیب نمود. سید اجل از افرادی بود که در این جریان به چین مهاجرت نموده و به مقام هایی عالی رسید.۳ در برخی منابع نیز چنین آمده است که بعد از فتح بخارا به دست نیروهای مغول، عده ای از مردم آن سرزمین تحت قیادت سید اجل راه ابریشم را در پیش گرفته و خود را به سرزمین چین رساندند.۴ منابع دیگر نیز بر این تأکید دارند که وی به دست سپاه چنگیز به اسارت گرفته شد و سپس به خدمت امپراتوری مغول در آمد. وی در سال ۱۳۷۹ میلادی یعنی زمان وفاتش حاکم استان یونن بود.۵

البته این که چگونه و تحت چه شرایطی، سید به چین عزیمت نموده برای ما اهمیت چندانی ندارد؛ بلکه آن چه در این مقاله مورد توجه است نقش او در آن سامان، و نیز فعالیت های اجتماعی اش می باشد. در این مقاله، نویسنده سعی دارد تا شخصیت سیاسی – اجتماعی سید اجل را معرفی نماید؛ مقام های اجتماعی او را که در سرزمین چین کسب نموده، و نیز خدمات وی به مردم آن ناحیه و نقش وی در تحولات منطقه را برشمارد. نقش او در گسترش اسلام در چین و نیز عوامل این گسترش و هم چنین عوامل موفقیتش، در این مقاله، مورد مطالعه قرار گرفته است. نکته ی قابل توجه در مورد سید اجل، میزان تحمل وی و روند همزیستی مسالمت آمیز او با پیروان سایر مذاهب است. مناصب مدیریتی مهم سید اجل

او از سنین جوانی مسؤلیت های مهمی را در استان یونن پذیرفت. در ۱۹ سالگی استانداری سه استان مهم فِنگ، جِنگ، یونی( Jing,Feng Yunnie,) را به عهده گرفت. وی در این پست ها به خوبی ایفای نقش نمود و با توجه به ویژگی های مهمی که داشت یعنی توان مدیریتی بالا، صداقت و امانت داری، راه را برای احراز پست های بالاتر هموار نمود. وی در طول حاکمیت امپراتوری تایزنگ(Tiazong) و نیز دِنگ زُنگ (Dingzong ) مسندِ قضا را به عهده گرفت.۶ سپس به مقام مدیریت عالی اجرایی، ریاست کمیته ی بازرسی دربار و ریاست کمیسیون صلح رسید و حتی در زمان قوبلای خان به عنوان معاون نخست وزیر، ایفای نقش نمود. وی در پست های فرماندهی نظامی، ریاست هیأت بازسازی، ریاست شورای مشورتی دربار و نظارت بر امور مالی و مالیاتی نیز خدمت نمود و سرانجام به مدت ۶ سال استانداری استان یونن را به عهده داشت. وی در هر پست و مقامی، آن چنان تلاش نمود و به مردم خدمت کرد که علی رغم گذشت صدها سال از آن روزگار، مردم آن منطقه نام او را به بزرگی یاد می کنند. رشیدالدین فضل اللَّه، مورخ بزرگ عصر مغول در مورد او می گوید:

وقتی قوبلای خان به قدرت رسید، سید را به عنوان وزیر خود انتخاب نمود و تا زمانی که وی زنده بود احدی را از وی آسیبی نرسید.۷ خدمات سید اجل به چین

سید اجل در طول مسؤلیت های خود در چین، برای ارتقای زندگی مردم و به ارمغان آوردن صلح در منطقه، تلاش بسیار نمود. در این مقاله بر آنیم تا به صورت بسیار مختصر به خدمات سید برای جامعه ی چین، اشاره ای داشته باشیم. ۱. ایجاد صلح و ثبات

مهم ترین عنصر لازم برای ایفای نقش و فعالیت یک دولت، برای این که مردم، زندگی خود را به صورت عادی اداره نمایند صلح و آرامش است؛ عنصری که در آغاز در جامعه، تحت حاکمیت سید مفقود بود؛ لذا سید توجه خود را به این امر معطوف داشت. تا زمان قوبلای، و حتی در سال های اولیه ی حاکمیت وی، چین به استان های کوچک متعددی تقسیم می شد که در هر کدام، قدرت، در دست حاکم محلی بود و قبایل خود مختار متعددی در چین وجود داشت که گاه و بیگاه با یکدیگر به نزاع می پرداختند. اولین اقدام سید در منطقه ایجاد صلح و ثبات و اجبار کردن قبایل خودمختار به انقیاد از حکومت مرکزی بود. این کار زمینه را برای ارائه ی خدمات دیگر سید به مردمِ آن سامان آماده می نمود. ۲. تأسیس استان یونن

از اقدامات مهم سید اجل بازسازی شهر قدیمی پکن بود که به دست سپاه مغول تخریب شده بود.۸ وی برای بازسازی این شهر، که مرکز حکومت مغول قرار گرفت و به خان بالیق ۹ مشهور بود، از معمارهای مسلمان دعوت کرده و آنها، او را در انجام این کار یاری دادند.

پس از آن که سید، به عنوان حاکم استان یونن معرفی شد، برای اولین بار در تاریخ، استان یونن را تأسیس نموده به حکومت های فئودالی منطقه ای خاتمه داد و تمامیت ارضی را در منطقه ایجاد کرد. هارتمن با تأیید این مطلب می گوید:

این مسلمان توانا، به مدت شش سال به رتق و فتق امور استان یونن پرداخت تا این که این استان کاملاً تحت حاکمیت دولت مرکزی قرار گرفت.۱۰ ۳. ایجاد تمامیت ارضی

شمس الدین در پی تأسیس استان یونن، تلاش خود را برای نهادینه کردن حاکمیت در منطقه، ایجاد صلح و آرامش و تمامیت ارضی چین آغاز نمود و البته در این امر موفق گردید. روسابی در این مورد به صراحت می نویسد:

یک مسلمان از منطقه ی آسیای مرکزی به نام سید اجل، حاکمیت سلسله یونن را در منطقه ی جنوب غربی چین، که از قبایل خودمختار عدیده ای تشکیل شده بود تحکیم بخشید. پس از پیروزی مغول ها در آن منطقه، آنها به این سید مأموریت دادند که منطقه را تحت انقیاد حاکمیت آنها درآورد.۱۱

البته باید توجه داشت که سلسله ی یونن چین نسبت به سلسله های پیشین در ایجاد وحدت و همبستگی منطقه موفق تر بود و توانست تمام این منطقه ی وسیع را تحت حاکمیتِ واحد درآورد. بنا به گفته ی لی کینگ شنگ:

سید اجل برای رسیدن به این هدف از قوه ی قهریه و شیوه ای دمکراتیک و نیز لطف و مهربانی استفاده نمود که نتیجه ی آن ارتقای وحدت ملی بود.۱۲

وی برای عملی ساختن این هدف، از افراد محلی توانا در پست های نظامی، اجتماعی و سیاسی، استفاده نمود. در آغازِ سلسله ی یونن، چهار طبقه ی اجتماعی متفاوت وجود داشت که مغول ها مهم ترین طبقه را تشکیل می دادند و به گفته ی اسکرایبرز، برخورداری هر شخص از حقوق و امتیازاتش، در گرو طبقه ی اجتماعی او بود.۱۳ اما سید اجل این نظام طبقاتی را کنار گذاشته و از افراد توانا با صرف نظر از طبقه ی اجتماعی آنها، در پست های مدیریتی استفاده کرد. ۴. سرمایه گذاری بیشتر و بهتر

به دنبال ایجاد صلح و آرامش، سید اجل فعالیت بازسازی منطقه را شروع نمود و مردم را به تلاش بیش تر ترغیب کرد. وی به منظور حل مشکل آب شرب منطقه، کانال لانگ شوسه را ساخت و آب را به چاگون هدایت نمود. از دیگر کارهای مهم او ساختن پل سنگی باهه و ایجاد سیستم آبیاری بر روی شش رودخانه بود که از نظر علمی، یک پروژه ی آبیاری کامل و جامع می باشد.۱۴ از شاه کارهای اقتصادی و عمرانی سید اجل، ساختن سد سُن قوآبا(Songhuada) می باشد که آن را بر روی رودخانه ای ایجاد نمود که همواره طغیان داشت و برای مردم مشکلات فراوانی به وجود می آورد. وی با ایجاد این سد و زه کشی اراضی زیر سد، هم از طغیان رودخانه و وارد شدن خسارت فراوان به مردم جلوگیری نمود، و هم آب شرب و کشاورزی منطقه را تأمین کرد. امروزه نیز همان سد قدیمی با تکنولوژی جدید در محدوده ای وسیع تر بازسازی شده و علاوه بر تأمین آب کشاورزی منطقه، آب شرب شهر کان مِنگ (Kunming) را که شهری بزرگ است تأمین می نماید. پس از مرگ سید اجل جنازه ی، وی را بر روی تپه ای در کنار همان سد دفن نمودند. امروزه مردم چین با بازدید از تأسیسات سد و مزار سید اجل به او ادای احترام می نمایند. تمام این تلاش ها، که برای امنیت و اقتصاد منطقه از اهمیت بالایی برخوردار بود موجب تحول در منطقه کان مِنگ گردید و آن را به قطب اقتصادی، سیاسی و فرهنگی منطقه تبدیل نمود که این ویژگی تا به امروز باقی مانده است. ۵. توسعه تجاری

سید اجل به عنوان بخشی از یک سیاست کلی که برای ارتقای تجارت و اقتصاد منطقه دنبال می کرد، توسعه در ارتباطات به ویژه روابط تجاری با خاورمیانه و آسیای مرکزی را مورد توجه قرار داد. در این خصوص، ارتباط با ایران از جایگاه خاصی برخوردار بود. حکام مغول که بر بیش تر بخش های آسیا حکومت می راندند، به ویژه قوبلای خان، از ورود دانشمندان، پزشکان، تجار و متخصصین ایرانی و عرب که موجب رشد و توسعه ی منطقه می شد استقبال می نمودند.۱۵ اقبال آشتیانی در کتاب تاریخ مغول می گوید: قوبلای خود را با آداب و سنن چینی ها وفق داد، وی شهر پکن قدیم را به عنوان پایتخت خود برگزید و از ورود دانشمندان، صنعتگران و سایر متخصصین به آن منطقه استقبال نمود. یکی از مسائل قابل توجه آن عصر، برقراری روابط با تجّار ایرانی و عرب بود.۱۶ بین چین و غرب خط ارتباطی ایجاد شد، که این خود اقدام مهم دیگری در آن عصر بود.۱۷ به منظور ارتقای تجارت در داخل چین نیز سیستم حمل و نقل منطقه، متحول گردید. برای رسیدن به این منظور راه های خشکی و آبراه ها توسعه یافت و به گفته اسکرایبرز این یکی از برجسته ترین موفقیت های سلسله ی یونن است.۱۸ ۶. کاهش مالیات

سید اجل، هم زمان برای رشدِ درآمد منطقه و حکومت، و کاهش اخذ مالیات از مردم، تلاش نمود. این عمل موجب شد که مردم از امکانات بیش تری برخوردار شوند و قدرت تولید بیش تری کسب نمایند. مردم نسبت به کار و تلاش خود و زمینی که در اختیار داشتند ارزش قائل شدند و در نتیجه ی افزایش تولید، سهم حکومت هم افزایش یافت و از طرفی ثبات منطقه افزایش یافت و قدرت اقتصادی ناحیه بالا رفت. در خصوص این مورد آقای لی کینگ شنگ می گوید:

شمس که در مدیریت جامعه ی مدنی متخصص بود به خوبی رابطه ی بین کاهش بار مالی از دوش مردم با تقویت ثبات منطقه را درک کرده بود و برای افزایش ثبات، از فشار مالیات بر مردم کاسته بود.۱۹ ۷. نشر اولین اسکناس

در زمان مدیریت سید اجل برای اولین بار در تاریخ چین، اسکناس رواج یافت ۲۰ در صورتی که قبل از آن مبادله ی کالا به کالا رایج بود. سید اجل یک سیستم مالی ابداع نمود که برای اولین بار در تاریخ چین، پایه ی سیاست تجاری امپراتور گردید.۲۱ برخی از منابع تاریخی این ابداع را به قوبلای خان منتسب می نمایند۲۲ اما از آن جا که در آن زمان وزیر وی و مدیر امور مالی آن کشور سید اجل بود، این عمل را می توان به او نسبت داد. گذشته از این، منابع تاریخی دیگری وجود دارد که این اختراع را به خود سید اجل نسبت می دهند.۲۳

این خدمت و فعالیت های بی شمار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مثل: توسعه ی شبکه ی جاده ای و ایجاد سیستم پستی،۲۴ نمونه هایی از تلاش خستگی ناپذیر سید می باشد که امکان مطرح کردن آنها به طور مفصل در این مقاله وجود ندارد اما نام و یاد سید را در تاریخ چین جاودانه نموده است. ۸. آموزش عمومی و تربیت افراد کار آمد

شخصیت والای سید اجل به منظور دگرگون کردن منطقه از جهات مختلف، اولین مدرسه را در استان یونن افتتاح نمود.۲۵ دلیل این امر این بود که شمس الدین و نیز امپراتور نسبت به نقش تعلیم و تربیت در تحول دراز مدت منطقه واقف بودند. البته تعلیم در آن مدارس بر اساس آیین کنفوسیوس بود که بیش تر مردم آن ناحیه پیرو آن بودند. بعدها شمس الدین مدارس بیش تری ایجاد نمود و حتی به منظور عمومی ساختن آموزش و گسترش آن، در روستاها نیز مدارسی ساخت.۲۶ تا قبل از زمان سید آن گونه که محمود یوسف می گوید:

در منطقه مدرسه ای وجود نداشت و اولین مدرسه ی استان یونن در زمان سلسله ی یونن به دست سید اجل افتتاح شد و شمس الدین بچه ها را به شرکت در آن ترغیب می نمود.۲۷

وی شخصاً دو معلم را برای تدریس در اولین مدرسه دعوت نمود. سپس برای تدریس نجوم، تاریخ و طب مدارسی ایجاد کرد و امر تعلیم و تعلم را در منطقه دگرگون ساخت.

وی به عنوان مدیر عالی حکومت قوبلای خان، برای جذب دانشمندان و متخصصین خارجی به ویژه از ایران، جهان عرب و آسیای میانه تلاش نمود. اطبای ایرانی، داروهای جدید را به چین بردند و ساختن بیمارستان به سبک ایرانی را رایج نمودند. یک معمار ایرانی در طراحی شهر مرکزی تاتو در سال ۱۲۶۷ میلادی آنها را یاری نمود. جمال الدین، منجم ایرانی رصدخانه ای در مرکز ساخت و ابزار جدید مطالعات نجومی ۲۸ را به چین برد. اسماعیل و علاءالدین، دو مهندس مسلمان برای ساختن سلاح، به چینی ها کمک نمودند. این ها همه نمونه هایی از رشد علمی چین در زمان سید اجل می باشد. هم چنین مأمورینِ توانایی را برای عملی ساختن اهداف خود تربیت نموده و آنها را به کار گماشت.

وی به خوبی آگاه بود که برای تعمیق صلح و امنیت، وحدت ملی و ثبات و ارتقای سطح زندگی مردم، به متخصصین و مردم بومی نیاز دارد. مردم منطقه از طبقات اجتماعی مختلف و افراد توانا از اقلیت های مختلف دینی و قومی در مناصب مختلف اداری به کار گرفته شدند. این خود موجب تعمیق رابطه ی بین شمس الدین و مردم و از سوی دیگر راهی برای تربیت هر چه بیش تر افراد کارآمد برای مدیریت جامعه به شمار می رفت. از طرف دیگر در زمان قوبلای خان رابطه ی علمی بین چین و دیگر بخش های جهان ارتقا یافت. تاریخ نگاری، سفر نامه نویسی و نگارش زندگی نامه رایج گردید. پرودین در این مورد می گوید:

وی موجب ارتقای علم و هنر در جامعه ی چین شد، دانشمندان، نقاشان، معمارها و مهندسین از سراسر جهان دعوت شدند.۲۹

مسافرین خارجی به ویژه از منطقه ی خاورمیانه و اروپا راهی چین شدند و هنگام بازگشت به وطنِ خود، اخبار مربوط به چین را به مناطق خود منتقل می نمودند. آثار آنها؛ منابع تاریخی شناخت سایر ملل نسبت به چین، آداب و رسوم مردم آن و وضع سیاسی – اجتماعی آن سرزمین به شمار می رود. از افرادی که به چین سفر نمودند و بعدها، آثارشان به عنوان منابعِ شناخت چین، استفاده شد مارکوپولو می باشد.

هم چنین در این زمان ادبیات به ویژه شعر و درام مخصوصاً به زبان چینی توسعه یافت. فعالیت های اجتماعی سید اجل، اقدام او به تربیت مدیران کارآمد، نقش وی در توسعه ی سرمایه گذاری و اقتصاد منطقه، توجه به آموزش و توسعه ی مدارس، چگونگی برخورد با اقلیت های مختلف و طرف داران آنها و صبر و تحمل در مقابل مخالفان و گروه های مخالف، زمینه را برای رشد اخلاق و توسعه ی ارزش های اخلاقی در بین مردم مهیا نمود. ساختن مساجد و معابد و دعوت از دانشمندان دینی نیز به این مهم کمک کرد. عوامل گسترش اسلام در منطقه و نقش سید در آن

اسلام گرچه مدت ها قبل از زمان سید اجل در اولین قرن دوره ی اسلامی وارد چین شد، اما تا زمان سید، نه اسلام دارای اهمیت بود و نه مسلمانان یک اقلیت مذهبی به شمار می رفتند. در این زمان بود که مسلمانان به صورت انبوه به چین مهاجرت کردند.۳۰ اسلام در حد اقلیتی مهم گسترش یافت و مسلمانان جایگاه خود را در آن جامعه کسب نمودند. از نظر تاریخی، اصولاً رشد اسلام به این زمان بر می گردد.۳۱ اکنون عوامل این رشد و تحول را به طور مختصر بررسی می نماییم. ۱. نقش شمس الدین

شمس الدین شخصیتی استثنایی بود. وی از نسل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله یک شخصیت دانا و سیاستمدار بود، و از مسائل سیاسی و اجتماعی آگاه بود و می دانست چگونه با اوضاع روبه رو شده و با آن برخورد کند. وی مسلمان بود و احکام آن را به کار می بست اما به پیروان سایر ادیان و اقوام احترام می گذاشت. او در منطقه ی یونن دست به ساختن مسجد زد و هم زمان یا خود برای پیروان آیین کنفوسیوس معبد ساخت و یا اجازه ی ساخت آن را برای انجام شعائر دینی شان صادر نمود.۳۲ وی موقعیت اجتماعی مسلمانان را ارتقا بخشید؛ اما مدیران خود را بر اساس قابلیت و استعداد، و با صرف نظر از آیین و نژادشان انتخاب می نمود. در مورد نقش سید اجل در گسترش اسلام رافائل ایزرائیلی می گوید:

سید اجل برای نشر اسلام تلاش زیادی انجام داده، اما پسر وی ناصرالدین که در سال ۱۲۹۲ حاکم شنسی (Shensi) بوده است مهم ترین عامل به شمار می رود.۳۳

این شیوه ی سید اجل در اداره ی امور، راه را برای رشد اسلام هموار نمود و موقعیت مسلمانان را ارتقا بخشید. دولان در این مورد می گوید:

از تمام آهونگ هایی ۳۴ که در این مورد سؤال می شد، پاسخ می دادند که اسلام برای اولین بار، توسط سید اجل عمر شمس الدین حاکم استان یونن، پس از فتح چین به دست مغول ها، در منطقه مطرح شد و گسترش یافت.۳۵

بنابراین، گفته ها و نوشته های پیرامون سید اجل ما را به این نکته رهنمون می سازد که وی نقش بسیار مهمی در گسترش اسلام در آن منطقه داشته است. او بدون ایجاد نگرانی در پیروانِ سایر ادیان، موجب ارتقای موقعیت مسلمانان بوده است. در این رهگذر و با وجود شرایط مناسب، مسلمانان توانستند موقعیت خود را بهبود بخشیده، حوزه ی اسکان خود را توسعه داده و به منطقه ی جنوبِ چین نفوذ کنند. ۲. دیدگاه قوبلای نسبت به ادیان

عموماً مغول ها و حکام آنها صحرانشین و دور از مدنیت و زندگی مدنی بوده اند. شاید هیچ قبیله ی دیگری در توحش، قتل، غارت و تخریب در مناطقی که اشغال می کرد به پای آنها نرسد.۳۶ این رفتار وحشیانه از سوی آنها در بیش تر مناطقی که به تصرف آنها در می آمد مشاهده شده است. ایران، ماوراءالنهر، روسیه و چین همه شاهد این رفتار غیر مدنی بوده اند، هر چند وضع چین کمی بهتر از سایر مناطق بوده است. در عین حال مغول ها به مرور زمان دریافتند که صرفاً از راه نظامی قادر به اداره ی امور نمی باشند و در مدیریت مدنی جوامع خود هم هنری نداشتند. بنابراین کم کم شروع به کمک گرفتن از افراد بومی و دادن برخی پست ها به آنها و ارزش نهادن به سنت های جوامعِ تحت سلطه ی خود نمودند. به مرور زمان آداب و رسوم و فرهنگ و آیین مردم مناطق مختلف، در حکام مغول نفوذ کرد. از طرفی هم، آنها دارای مذهب، دین و فرهنگ سنتی و تاریخی محکمی نبودند تا برای حفظ آن تلاش نمایند. این خلأفرهنگی و دینی مغول ها،موجب می شد که آنها به زودی تحت تأثیر فرهنگ قوم مغلوب قرار گیرند؛ اما چون این فرهنگ و دین جدید در اندیشه ی آنها تثبیت نشده، نسبت به دین خاصی تعصب نداشتند و تا آن جا که به حاکمیت آنها آسیب نمی رساند آن را تحمل می کردند.۳۷ در چنین شرایطی فضا برای رشد ادیان و مذاهب مختلف باز بود.

تأثیرپذیری مغول ها از شرایط موجود در بلاد مختلف تا جایی پیش رفت که حکام مغول در مناطق مختلف، آیین ادیان م