پاورپوینت کامل کربلا مهم ترین زیارتگاه شیعی ۱ ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کربلا مهم ترین زیارتگاه شیعی ۱ ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کربلا مهم ترین زیارتگاه شیعی ۱ ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کربلا مهم ترین زیارتگاه شیعی ۱ ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

>

ترجمه: عباس احمدوند۲

این نوشتار که فصلی از کتاب «مذهب شیعه» است، به مباحثی چون موقعیت شهر کربلا، فضیلت زیارت آن، کربلا در نگاه جغرافی دانان و سیاحان، زیارت و عزاداری امام حسین علیه السلام و وصف کلی کربلای معلی می پردازد. مؤلف از آغازگران مطالعات مستند امامیه در غرب انگلیسی زبان است که با وجود کهنگی نگاشته اش (۱۹۳۳)، هنوز آثارش – آن چنان که در جای دیگری مفصلاً توضیح داده ایم ۳ – مرجع محققان غربی و علاقه مند به مطالعات شیعی است. مترجم سعی نموده با توضیح پاره ای مواضع، درک نادرست نویسنده از شعائر شیعی را تصحیح نماید.

به خاطر می آورم که وقتی از کربلا دیدن کردیم، ساعت ۴ بامداد هتلمان را در بغداد ترک کردیم و چگونه سوار بر اتومبیل فورد مدل T قدیمی با سرعت زیاد از صحرا گذشتیم. کمی قبل از ساعت ۶ در شن انبوهی بسیار آهسته راندیم، زیرا در میان نخلستان هایی که این شهر مقدس را در بر داشتند به طور مارپیچ به مسیرمان ادامه می دادیم.۴ فصل تابستان بود، این جا و آن جا مردمی را دیدیم که شب را در زیر درختان گذرانده بودند؛ آنان سماورهایشان را روشن می کردند تا چای صبحگاهان را آماده کنند یا کنار جوی باریکی، بر نهر آبی نشسته و دندان هایشان را با خلالی که پیوسته نرمش می کردند، محکم می شستند.

شهر، ۳ یا ۴ مایل دورتر در میان نخلستان ها قرار داشته و هیچ دیوار محافظی ندارد؛ لذا چند دقیقه بعد در قهوه خانه ای که تقریباً مقابل مرقد امام حسین علیه السلام بود، نشستیم و صبحانه ای مقوی شامل نان داغ ایرانی ۵، چای و خرمای رسیده، صرف کردیم. عجیب است که در قهوه خانه ایرانی انسان [فقط] می تواند چای بنوشد۶، زیرا در آن جا به ندرت چیز دیگری یافت می شود من برای برداشتن عکسی، در خیابان اصلی منتهی به حرم از اتومبیل پیاده شدم، اما از این زاویه، برج برجسته ساعت، جلوی نمای گنبد طلایی را گرفته بود.

در قهوه خانه که نشستم، توانستم طرح های زیبا و مارپیچ کاشی کاری مدخل مرقد و مناره ها را ببینم. در عرض این مدخل زنجیری آهنی بود که نشان از محدوده ای می داد که «کافران نجس» نباید از آن بگذرند۷ زیارت این حرم با ایمان، به رسالت محمدصلی الله علیه وآله و اعتقاد به امامت الهی و منصوص امام حسین علیه السلام تکلیفی مهم و عمده است. چه این کار برای شخص زائر در بردارنده این امتیاز است که سقف خانه اش هرگز بر سرش فرو نمی ریزد و او هرگز غرق نشده، نسوخته و حیوانات وحشی به وی صدمه نخواهند رساند. اما برای کسی که مؤمن نیست رفتن به ورای آن زنجیرهای مانع، جرمی است که به احتمال زیاد تاوانش مرگ در نتیجه خشونت مردم است، چون آنان چنین عملی را بی حرمتی به حرم اطراف مزار می دانند.

هم چنان که فکر می کردم، آمدن من به کربلا چقدر آسان و بی دردسر بوده است، متوجه شدم که سیاح صرف بودن با زائر تفاوت بسیار دارد؛ برخی از این زوّار که تازه از حمام بیرون آمده بودند، در قهوه خانه بودند. آنان با حوله های قرمز روشنی که دور بدن های عریان خویش بسته بودند، آن جا نشسته و مشغول صرف چای بودند؛ [پس از آن ] ظرف چند لحظه لباس پوشیده و زیارت امام را با توجه فراوان نسبت به ادای تمام آداب آن، به جای می آوردند.

پیرمردی با چهره ای مهربان و مطمئن، به واسطه این که نماز می خواند، چای خود را نهاده بود تا خنک شود؛ او هر بار که به سجده می رفت مهر گلین کوچکی را بر پیشانی می نهاد.۸ مغازه های متعددی در خیابان اصلی صدها عدد از این مهرها را قطعاً برای فروش عرضه می کردند، ولی شنیدم که یکی از ائمه علیهم السلام فرموده است: فروش خاک برگرفته از تربت مقدس و آغشته به خون امام حسین علیه السلام مانند فروش گوشت خود حضرت است. اما وقتی کربلا را ترک می کردیم، راننده ۲۰ سنت ۹ برای خرید جعبه ای کبریت پرداخت و به جای بقیه پولش تعداد فراوانی از این مهرهای گلین کوچک گرفت. فروشندگان دوره گرد ۱۰۰ عدد از این مهرها یا مقداری در این حدود را بر طبقی به عنوان تحفه ظاهری زیارت، نزد زایر احتمالاً مشتاق آورده و می گویند که [برای مهرها] قیمتی تعیین نمی کنند، بلکه مشتری با پرداخت پول در روز قیامت برای خود ثواب جمع می کند و این به خاطر آن است که مشتریان معمولاً مزد فروشندگان دوره گرد را در این دنیا می پردازند، ولی این رسم برای زائران ثروتمند آزار دهنده است. بازرگانان هندی این مهرها را حدوداً هر صد مهر ۳ روپیه ۱۰ می خرند و در بسیاری جاهای کربلا فروشندگانی هست که عملاً تمام آنها را به فروش می رسانند.

تصور می رود که خاک این مهرها را از قتلگاه امام می آورند؛ تسبیحی از این خاک معمولاً یکی از پرکاربردترین چیزهاست. این تسبیح ۳۴ دانه دارد و مؤمن پارسا در اوقات فراغتش با این تسبیح به گفتن ۳۴ «اللَّه اکبر»، ۳۳ بار «الحمدللَّه» و ۳۳ بار «سبحان اللَّه» می پردازد.۱۱ وقتی شیعه ای می میرد اگر طوقی از این دانه های گلین بر دور گردنش، انگشتری گلی بر سبابه دست راستش و ۲ بازوبند گلین بر دو بازویش داشته باشد بسیار سعادتمند است و باید اندکی از خاک جارو شده مرقد را در پارچه ای بسته، در دست راستش قرار دهند و اگر بر کفن او آیاتی از قرآن را با این گل بنویسند، خوب است.

معتبرترین کتاب راهنمای زائران شیعه، تحفه الزائرین ۱۲ [هدیه ای برای زایران ] می باشد که آن را نویسنده کثیر التألیف و مشهور، محمد باقر مجلسی در قرن شانزدهم میلادی نوشته است. این کتاب به ویژه تصریح می کند که تنها خاک متبرک محدوده اطراف مزار حضرت، خواص شفا بخش دارد. در روایت است که امام هفتم، موسی بن جعفرعلیه السلام فرمود: مردم نباید از خاک مزار او یا هیچ یک از دیگر ائمه جز امام حسین علیه السلام برگیرند، زیرا به اعتقاد وی خداوند [تنها] به این خاک به خصوص فایده شفا بخشی شیعیان و یارانشان را عطا کرده است.۱۳ اعتقاد بر این است و احادیث مقبول ائمه علیهم السلام نیز این را تأیید می کند که اگر فردی مریض و در آستانه مرگ باشد، لیکن با ایمان خالص به امام حسین علیه السلام قدری از این خاک را بخورد، زنده می ماند. اما امام هشتم علی بن موسی الرضاعلیه السلام فرمود: خوردن تربت جایز نیست چون این کار مانند خوردن خون بدن می باشد، الّا تربت امام حسین علیه السلام که درمان هر دردی است و اثر شفابخشی آن خاک تا شعاع حدود یک مایل وجود دارد. به هر حال این وعده امام رضاعلیه السلام مشروط به این است که اگر اراده خداوند بر مرگ کسی قرار گرفت، آن گاه حتی خوردن این خاک نیز سودی نخواهد داشت. گفته اند که هر کس قدری از این خاک معجزه آسا را بر سر بگذارد از بیماری و بداقبالی مصون خواهد بود؛ به فرموده امام رضاعلیه السلام اگر فردی گوشت خوک بخورد و بمیرد وی بر او نماز میت نمی گزارد مگر این که شخص متخلف تربت حسین علیه السلام را بر سر نهد.۱۴ شیعیان بر این باورند که اگر ارواح خبیث یا اجنه کافر در فردی که این خاک را همراه خود دارد، حلول کنند، عطر خوشبویی را حس خواهند کرد، هر چند خود شخص ممکن است از آن آگاه نباشد.

[در این حال ] ساعت برج، ساعت ۱۵۳ (یعنی ۳ ساعت بعد از طلوع خورشید) را اعلام کرد؛ چون به برج نگریستم به وضوح تمام آثار تعمیر مختصری را که با حلبی [بشکه های ] بنزین در آن صورت گرفته و کرمیت روزولت (Kermit Roosevelt) از آن یاد کرده است، دیدم.۱۶ آن گاه به سوی زنجیرهای ممنوعه گام برداشتم و مشتاقانه به درون [حرم ] نگریستم، چقدر آرزو داشتم که بتوانم به درون بروم و یک روز کامل را در بررسی کاشی کاری ها و خواندن کتیبه ها بگذرانم. کتاب بی نظیر لسترنج (سرزمین های خلافت شرقی) را که گلچینی از محتویات کتب جغرافی دانان مسلمان است در اختیار داشتم، وی در آن جا می گوید: حتی قبل از سال ۸۵۰ میلادی (۲۳۶قمری) نیز باید در کربلا مقبره مانندی موجود بوده باشد زیرا در این هنگام بود که متوکل با صدور فرمان ویرانی و به آب بستن مرقد امام حسین علیه السلام، برای همیشه منفور شیعیان شد و می دانیم که بعدها این محل را شخم زده و در آ ن بذر کاشتند و زیارت کربلا را با وضع جریمه های سنگین ممنوع کردند.۱۷ استخری و ابن حوقل ۱۸ می گویند که احتمالاً به زودی، اما چند سال پس از به قدرت رسیدن سلسله بویهی، در قرن دهم میلادی (چهارم قمری) دوباره چنین بنایی ساخته شد۱۹ که [ظهور این سلسله را ]نباید به منزله برکناری خلفای عباسی از حکومت دانست، ولی در آن ایام عباسیان جداً از اقتدار دنیوی اشان برکنار ماندند. عضدالدوله، همان امیری که بارگاه امام علی علیه السلام را در نجف ساخت، به سال ۹۲۹ میلادی (۳۱۷ قمری) بنای یاد بود باشکوهی [نیز]، در کربلا برآورد. اما از آن رو که قدرت آل بویه دیری نپایید، ملاحظه می کنیم که به سال ۱۰۱۶ میلادی (۴۰۷ قمری) گنبد این مرقد با شکوه در آتش سوخت. دیدار کننده بعدی، ملک شاه سلجوقی بود که گویا پس از بازسازی گنبد در سال ۱۰۸۶ میلادی (۴۷۹قمری) از کربلا دیدن کرده است.۲۰

اما قبل از مستوفی – در قرن چهاردهم میلادی (هشتم قمری) هیچ توصیفی از کربلا و مرقد حسین علیه السلام وجود ندارد۲۱ وصف خود مستوفی نیز کافی نیست، چه علاوه بر انتساب بنای ساختمان اصلی به عضدالدوله، مؤلف صرفاً می گوید که در زمان او شهر کوچکی به مساحت ۲۴۰۰ قدم در اطراف این مرقد به وجود آمده است. ولی ابن بطوطه که سفرنامه خویش را حدوداً در همین ایام نوشته است، از مدرسه دینی مهمی یاد کرده و به ذکر جزئیات در باب مرقد حضرت می پردازد، او می گوید: آستان متعدد این مقبره ۲۲ که زوار به هنگام ورود آن را می بوسند از نقره ناب است؛ مرقد را با چراغ های متعدد طلا و نقره روشن کرده و درها را با پرده های حریر پوشانده اند. وی درباره این شهر کوچک می افزاید: سپس در اثر نزاع بی وقفه فرق رقیب، ویرانی جدی پدید آمد، اما شهر در آغوش نخلستان های فراوان که نهرهای رودخانه فرات آنها را به خوبی آبیاری می کند، پا برجا ماند.۲۳

من آن جا در مدخل ایستاده و فکر می کردم که چطور به بهترین وجه [ممکن ] به دیدن این نقاط جالب تاریخی بروم که در این هنگام صدایی شبیه به آوای سرود خوانی در کلیسا را شنیدم؛ کاروانی از زوّار۲۴ تحت سرپرستی راهنمایی حرفه ای [به شهر] نزدیک می شد. [مردم ]همان طور که نزدیک می شدند، پس از قافله سالارشان زیارت نامه به خصوصی را می خواندند. همان گونه که حدس می زدم این زیارتنامه را گارسن دوتاسی (Carcin De Tassy) ترجمه کرده است که ترجمه او را در ذیل می آورم.۲۵

که خداوند متعال نیایش هایی را که برای آسایش روح آن دو امام همام ادا می کنم، بپذیرد.

آن دو امام شهید و محبوب خداوند، دو قربانی بی گناه خباثت [ستمکاران ].

آن دو امام خجسته، ابو محمد حسن و ابا عبداللَّه حسین علیه السلام.

و هم چنین دعاهایی را که به ۱۲ امام و ۱۴ معصوم و ۷۲ شهید صحرای کربلا تقدیم می دارم، بپذیر.۲۶

آن زایران خسته از سرزمین های دور دست بدان جا می آمدند و سوار بر ماشین نبودند، بلکه از ۴ تا ۸ هفته در راه بودند و هر روز هنگام طلوع خورشید سوار بر استرهایشان شده و ۸ تا ۱۲ ساعت به حرکت ادامه می دادند. [اینان ] مردان و زنانی بودند که از ظاهرشان می شد فهمید اغلب روستایی یا شاید صنعت گر و یا فروشنده خرده پا هستند؛ در میان آنان به طرز جالبی پیرزنان فراوانی به چشم می خورد، مادربزرگانی که اکنون آرزوهای زندگی اشان را تحقق یافته می دیدند من هم چنان که زوار عبور می کردند و به جانب کاروانسرایی نزدیک ره می سپردند، چهره هایشان را وارسی نمودم؛ بر تمام آنها اثر جدیت بسیار هویدا بود.

آیا می توان دریافت که این زیارت برای آنان چه معنایی دارد؟ در تمام زندگی اشان هر گاه کودکی را ختنه می کنند، هر وقت زوجی ازدواج می کنند، هر وقت کسی می میرد، این مردم روحانی را دعوت کرده و او بخشی از شرح مصیبت بار واقعه کربلا را در حالی که همه می گریند، می خواند.۲۷ آنان ثواب فراوانی ۲۸ را که ائمه رسماً به زوّار وعده داده اند، می دانند و آیا این وعده ها در کتبشان نیامده و ایشان این وعده ها را از قراء که هر شب یا در طول سفر پیوسته آنها را می خوانند، نشنیده اند؟ آنان از کودکی شنیده اند که در اطراف مزار ۴ هزار فرشته است، فرشتگانی که روز و شب می گریند و هر چه از تمام نقاط – حتی سرحدات – زایر بیاید، این فرشته ها به استقبال آن زایر می روند، اگر بیمار شود به کمکش می شتابند و اگر بمیرد، بر سر مزارش رفته و برایش طلب آمرزش می نمایند. خداوند به این فرشتگان فرموده است که خود متکلّف رفع تمام نیازهای مادی زایران است و گناهان ۵۰ سال هر زایر را می بخشد. اکثر آنان با پول اندکی می آیند و می دانند که [با آن پول ] در کربلا فقط می توانند نان بخرند، با این همه برای بازگشتن شان نیز پول کافی باقی می ماند. آنان باید خیرات و [مبرات ] اندکی نیز هدیه کنند، زیرا پولشان که پس انداز خانواده ای است به آرامی فراهم آمده مانند پولی که در کشورهایی که زیارت دینی متداول نیست، به مؤسسات بیمه پرداخت می گردد.

مقایسه مطرح شده میان [این نذورات ] و بیمه نامه، سودمند است.۲۹ چون زیارتنامه ها فقط عمر بیشتری را به زوار معتقد این مرقد وعده می دهند، بلکه بر چیزی تصریح می کنند که می توان آن را فواید بیمه خواند، [به این شکل که ] هر کس با اشتیاق فراوان این زیارت را انجام دهد، اجر هزار حج و هزار شهادت و هزار روز روزه و آزاد کردن هزار برده را می برد. در زیارت سال بعد نیز ارواح پلید و شریر نمی توانند به این زایر آسیبی برسانند چه خداوند خود حامی اوست و اگر بمیرد فرشتگان در مراسم تدفین وی حضور می یابند و در روز محشر در زمره یاران امام حسین علیه السلام بر می خیزد که او را با پرچمی که در دست دارد، می شناسند و امام پیروزمندانه زایرانش را مستقیماً به بهشت راهبری می کند. بنابر روایت دیگری، اگر زایری در کربلا بمیرد، فرشتگان بدن وی را غسل داده و او را به بهشت، جایی که به پاداش مقدار هزینه او در این زیارت ۱۰ هزار۳۰ درهم منتظر اوست، می برند. در روز محشر نیز تمام کسانی که در هر یک از مقابر ائمه مدفونند، گناهانشان هر چه باشد در معرض حساب نیستند. جز این که چنان که در صحیفه ای آمده مستقیماً به بهشت صعود می کنند و فرشتگان دستان خود را به خوش آمد گویی آنان تکان می دهند.

چون بنابر اکثر مراجع، این جا در دشت کربلا ۴ هزار تن از سواران عمر بن سعد پیکر امام حسین علیه السلام را زیر سم اسبان خویش لگدمال کردند و خون امام حسین علیه السلام به همران ۶۲ یا ۷۲ نفر از اصحاب اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله به زمین ریخته شد و با خاک در آمیخت، کربلا نزد گروه زیادی از مسلمانان که از ابتدا دل در گرو دوستی خاندان پیامبرصلی الله علیه وآله داشتند، تقدس یافته است. شیعیان در شهادت امام حسین علیه السلام با حرکت دسته جمعی اشان در محرّم سوگواری می نمایند و [نقطه ] اوج آن نوعی به نمایش درآوردن پرشور تمام وقایع مصیبت بار رخ داده، در کربلاست که آنها را به شبیه خوانی اجرا می کنند.

لذا تعجبی ندارد که روایات، مطالب قابل ملاحظه ای را در باب تقدس فراوان این مکان نقل می کنند؛ امام ششم از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل کرده است که فرمود: فرشتگان در حالی که می دانستند امام حسین علیه السلام در کربلا دفن خواهد شد خاک متبرک اورشلیم [بیت المقدس ]را بدا